Η οργή φουντώνει καθώς το νέο έγκλημα έγινε παραμονή από την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου το 2008. Άμεσα έρχεται στο νου η σκέψη ότι ο Κορκονέας που πυροβόλησε τον Αλέξη δεν ήταν η «εξαίρεση». Πολύ περισσότερο καθώς βρίσκεται στην κυβέρνηση το κόμμα που θέλει να κάνει τέτοιες «εξαιρέσεις» κανόνα.
Είναι η κυβέρνηση που δολοφονεί συστηματικά πρόσφυγες στα νερά του Αιγαίου και στα σύνορα του Έβρου. Ο ρατσισμός έχει γίνει ανοιχτά επίσημη πολιτική και κάθε έγκλημα του Μηταράκη δίνει επιπλέον αέρα στην αστυνομική βαρβαρότητα. Το είχε δείξει αυτό η δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη και το επιβεβαιώνει το νέο έγκλημα όπου ο επίσης Ρομ Κωνσταντίνος Φραγκούλης πυροβολήθηκε στο κεφάλι με τον ίδιο τρόπο ύστερα από αστυνομική καταδίωξη.
Σάπιο φρούτο
Είναι η κυβέρνηση που έφτασε να χρησιμοποιεί την ΕΥΠ τόσο προκλητικά ώστε να ξεσπάσει το σκάνδαλο των υποκλοπών. Αν η κυβέρνηση του Καραμανλή το 2008 δεν άντεχε να σταθεί μετά τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου, η κυβέρνηση του Μητσοτάκη είναι κυριολεκτικά σάπιο φρούτο που έφτασε η ώρα να ανατραπεί.
Η εργατική αγανάκτηση είναι γενικευμένη. Ο καθένας και η καθεμιά από μας καταλαβαίνει τι σημαίνει να πηγαίνεις στο βενζινάδικο και να μην έχεις ένα 20ευρω για να πληρώσεις. Η ακρίβεια τσακίζει τους μισθούς και τις συντάξεις και ο Μητσοτάκης ετοιμάζεται να ψηφίσει έναν προϋπολογισμό για το 2023 που θέλει να ξαναγυρίσει στα μνημονιακά πλεονάσματα. Λεφτά υπάρχουν για Ραφάλ, για την αστυνομία και για τα τοκοχρεολύσια των τραπεζών, αλλά όχι για αυξήσεις στους μισθούς και τις κοινωνικές δαπάνες. Τα νοσοκομεία του ΕΣΥ στενάζουν χωρίς χρηματοδότηση και ο Πλεύρης δίνει το πράσινο φως στους ιδιωτικούς κλινικάρχες να τα λεηλατήσουν.
Μπορούμε να μετατρέψουμε την οργή μας σε νικηφόρα δράση. Το έδειξε η επιτυχία της Πανεργατικής απεργίας στις 9 Νοέμβρη, το ίδιο μήνυμα έστειλαν οι πορείες του Πολυτεχνείου σε όλες τις πόλεις, το επιβεβαίωσε η απεργία στην Υγεία την περασμένη βδομάδα. Μετά τα οργισμένα συλλαλητήρια της Τρίτης 6 Δεκέμβρη, εμπρός για νέα Πανεργατική απεργία στις 15 Δεκέμβρη με τους εκπαιδευτικούς να ξεσηκώνουν όλο το συνέδριο της ΑΔΕΔΥ ενάντια στον προϋπολογισμό-σφαγείο.
Και δίπλα στην κλιμάκωση των αγώνων, μπορούμε και πρέπει να κλιμακώσουμε τις προσδοκίες μας για την προοπτική που ανοίγει μια ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Δεν παλεύουμε για να γυρίσουμε πίσω στους συμβιβασμούς του 2015. Παλεύουμε για να ανοίξει ο δρόμος για να απαλλαγούμε από το σύστημα που υπηρετούν οι Μητσοτάκηδες. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε δυνατή ριζοσπαστική και αντικαπιταλιστική Αριστερά με κοινό ενωτικό βηματισμό. Η συγκέντρωση αυτής της Πρωτοβουλίας στον κινηματογράφο Στούντιο στις 19 Δεκέμβρη είναι ευκαιρία για να πάμε προς τα εκεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου