Το κύκλωμα των ευρωβουλευτών και των συνεργαζόμενων ΜΚΟ που χρηματίζονταν για να ξεπλένουν το καθεστώς του Κατάρ πιάστηκε με τα λεφτά στα χέρια την ώρα που όλα τα φώτα της δημοσιότητας είναι στραμμένα στο Μουντιάλ. Άθελά τους, έγιναν αστραπή που ανάδειξε τις σκοτεινές διαδρομές της διαφθοράς από τους διαδρόμους της FIFA και τα παλάτια των εμίρηδων μέχρι την Ευρωβουλή. Ένας «ευρωπαϊκός θεσμός» φάνηκε σαν αυτό που πραγματικά είναι:ένα βρόμικο λόμπι για τα συμφέροντα των πλούσιων.
Δεν είναι όλοι τόσο «ερασιτέχνες» για να πιάνονται με τα λεφτά στη βαλίτσα. Την επόμενη μέρα από τη σύλληψη της Καϊλή και της παρέας της, έγινε η σύλληψη του Sam Bankman-Fried, του πρωταγωνιστή στο σκάνδαλο της χρεοκοπίας της FTX, της μέχρι πρόσφατα ανερχόμενης δύναμης των κρυπτονομισμάτων. Είτε με τα χρηματιστήρια είτε με τις σακούλες, η σαπίλα της «καλής κοινωνίας» του καπιταλισμού βγαίνει στην επιφάνεια αυτές τις μέρες.
Οι πολιτικές επιπτώσεις καθορίζουν την τελική ευθεία προς τις εκλογές στην Ελλάδα. Μια συμμαχία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές είχε ήδη γίνει προβληματική μετά το σκάνδαλο με την παρακολούθηση του τηλεφώνου του Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ του Μητσοτάκη. Τώρα η Καϊλή τής δίνει τη χαριστική βολή. Οι «εγγυητές» της πολιτικής σταθερότητας πέφτουν στη δίνη που οι ίδιοι έφτιαξαν.
Γέφυρα
Αλλά αυτή είναι μόνο μια πλευρά της κρίσης τους. Ταυτόχρονα ξεπροβάλλουν άλλες δυο πλευρές εξίσου σημαντικές. Ο ρόλος της Ελλάδας ως γεωστρατηγικής «γέφυρας» της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη Μέση Ανατολή και ο ρόλος της Αριστεράς ως εναλλακτικής διεξόδου από την κρίση.
Γι’ αυτό έχει ξεχωριστή σημασία το πώς απαντάει η Αριστερά. Δεν αρκούν κάποιες προεκλογικές υποσχέσεις για «κάθαρση» και «δικαιοσύνη». Στη χώρα όπου τέτοιες διακηρύξεις το μόνο που κατάφεραν ήταν να μετατρέψουν το κρατικό Κ της ΚΥΠ σε εθνικό Ε της ΕΥΠ, ο κόσμος του αγώνα έχει πλούσιες εμπειρίες. Χρειάζονται ριζικές, αντικαπιταλιστικές απαντήσεις. Χρειάζεται να ξηλώσουμε τους θεσμούς της σήψης και να επιβάλουμε τον έλεγχο μιας εργατικής δημοκρατίας παντού.
Οι αντικαπιταλιστικές απαντήσεις γίνονται καθημερινά πιο επίκαιρες, αλλά ταυτόχρονα βρίσκονται στο στόχαστρο συστηματικών επιθέσεων - και όχι μόνο από τη Δεξιά. Βρισκόμαστε στην περίοδο όπου οι ηγεσίες της σοσιαλδημοκρατίας ξορκίζουν ακόμη και τις δικές τους αριστερές πτέρυγες. Στη Βρετανία, τη χώρα με την πιο έκδηλη πολιτική κρίση, η ηγεσία του Εργατικού κόμματος έχει φτάσει στο σημείο να έχει διαγράψει τον προηγούμενο ηγέτη της, τον Τζέρεμι Κόρμπιν. Εδώ, ο Τσίπρας που κάποτε αυτοδιαφημιζόταν σαν ο έλληνας Κόρμπιν, τώρα περιθωριοποιεί ό,τι έχει απομείνει από την παλιά αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ.
Κι όμως, η ριζοσπαστικοποίηση των αγωνιστών και των αγωνιστριών που δίνουν τις καθημερινές μάχες του κινήματος προχωράει στην αντίθετη κατεύθυνση. Πάνω από τρία χρόνια τώρα ο Μητσοτάκης και οι υπουργοί του προσπαθούν να τσακίσουν τις εργατικές αντιστάσεις με τους νόμους του Χατζηδάκη και της Κεραμέως, με τα ΜΑΤ του Χρυσοχοΐδη και του Θεοδωρικάκου, με τις πλάτες που κάνουν οι Πλεύρηδες και οι Βορίδηδες στους φασίστες. Δεν το καταφέρνουν. Και η αντικαπιταλιστική αριστερά βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των αντιστάσεων. Και μόνο οι διαδηλώσεις ενάντια στη δολοφονία του Κ. Φραγκούλη από τους μπάτσους το επιβεβαιώνουν. Η επαναστατική Αριστερά που το 2008 έβαλε μπροστά το σύνθημα «Στις τράπεζες λεφτά, στη νεολαία σφαίρες» είναι εδώ και πρωταγωνιστεί ξανά ενάντια σ’ αυτούς που μοιράζουν φτώχεια και σφαίρες καθώς κυκλοφορούν με τα λεφτά στις σακούλες.
Η εκδήλωση της Πρωτοβουλίας για Ενωτική Κίνηση της Ριζοσπαστικής Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς αυτη τη Δευτέρα στο Στούντιο είναι το βήμα για να αναδείξουμε το ρόλο της αντικαπιταλιστικής εναλλακτικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου