Μετά από δεκατέσσερα χρόνια ένας άλλος δεκαεξάχρονος στη Θεσσαλονίκη χαροπαλεύει, γιατί κάποιος αστυνομικός έκρινε, πάλι, ότι έπρεπε να σημαδέψει στο κεφάλι με το όπλο του.
Η χρονική σύμπτωση έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι λίγα πράγματα έχουν αλλάξει από εκείνη τη νύχτα του Δεκέμβρη του 2008.
Οι ανισότητες, η αδικία, η αστυνομική αυθαιρεσία, η στοχοποίηση της νεολαίας ως «εσωτερικού εχθρού», είναι κρίκοι μιας αλυσίδας που απολήγει στην πολιτική ηγεσία της χώρας. Εδώ και τρία χρόνια η κυβέρνηση ενθαρρύνει την κρατική βία αδιαφορώντας για τις παράπλευρες απώλειες της.
Ως εδώ. Δικαιοσύνη παντού.
Αυτό είναι το σύνθημα της πολιτικής αλλαγής. Αυτό είναι το αίτημα των νέων ανθρώπων που ασφυκτιούν από τον πολιτικό αυταρχισμό, την ταξική αλαζονεία του κ. Μητσοτάκη και βλέπουν την κυβέρνηση να ναρκοθετεί τα όνειρα και το μέλλον της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου