Editorial - Πηγή : Πριν
Η ρωσική φιέστα για την προσάρτηση των τεσσάρων περιφερειών (Λουγκάνσκ, Ντονιέτσκ, Ζαπορίζια και Χερσόνα) δεν μπορεί να κρύψει ούτε τον αιματοβαμμένο χαρακτήρα της κίνησης, ούτε τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Κρεμλίνο στα πεδία των μαχών, αλλά πλέον και μέσα στη Ρωσία, λόγω της αναπτυσσόμενης δυσαρέσκειας. Σε αυτές τις συνθήκες τα δημοψηφίσματα είναι φανερό πως είχαν προαποφασισμένο αποτέλεσμα. Δεν πρόκειται για τις τάσεις αυτοδιάθεσης, αντιφασιστικής πάλης και ανεξαρτησίας από το ακροδεξιό καθεστώς του Κιέβου που αναπτύχθηκαν στο Ντονμπάς και άλλες περιοχές, αλλά για τους σχεδιασμούς του Πούτιν και των μεγαλορωσικών αστικών συμφερόντων, που χρησιμοποιούν τους κατοίκους των περιοχών αυτών σαν πιόνια στη «γεωπολιτική σκακιέρα».
Τεράστιες είναι οι ευθύνες των ουκρανικών κυβερνήσεων και των ολιγαρχών, που προωθώντας την αντιλαϊκή τους πολιτική και λειτουργώντας ως «πολιορκητικοί κριοί» των ΝΑΤΟ και της ΕΕ, δεν δίστασαν να διεξάγουν πόλεμο με μεγάλα τμήματα του ουκρανικού λαού από το 2014 και μετά –με εμπροσθοφυλακή τους νεοναζί τύπου Αζόφ– αρνούμενοι οποιαδήποτε συνεννόηση. Τώρα, η κυβέρνηση Ζελένσκι δηλώνει αποφασισμένη να κλιμακώσει τον πόλεμο, εξυπηρετώντας κυρίως τα συμφέροντα των… ΗΠΑ, που είναι και οι μόνες κερδισμένες μέχρι στιγμής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου