Οι κυβερνήσεις και οι απολογητές του καπιταλισμού στην Ευρώπη συνεχώς αυτοδιαφημίζονται ως προπύργια της δημοκρατίας και του πολιτισμού. Ο επίτροπος διεθνών σχέσεων της ΕΕ, ο Ζοζέπ Μπορέλ έφτασε στο σημείο να δηλώσει ότι έξω από την Ευρώπη υπάρχει ζούγκλα, ενώ εδώ είναι …κήπος! Η πραγματικότητα, όμως, τους διαψεύδει καθημερινά.
Ο Μακρόν στη Γαλλία έχει λυσσάξει για να τσακίσει την απεργία των εργαζόμενων στα πετρέλαια στην
Exxon και στην Total. Έχει φτάσει στο σημείο να απειλεί με επιστράτευση τους απεργούς, αλλά, όπως μπορείτε να διαβάσετε δίπλα, βρίσκει απέναντί του την εργατική τάξη που απεργεί σε συμπαράσταση.
Η Total είναι απειλή για τη δημοκρατία όχι μόνο στη Γαλλία, αλλά και στη γειτονιά μας. Με εκβιασμούς ανάγκασε τον Λίβανο να υπογράψει συμφωνία με το Ισραήλ για τις ΑΟΖ, έστω κι αν το Ισραήλ κάνει πόλεμο κατά του Λιβάνου εδώ και δεκαετίες. Η Total συνεργάζεται με την ελληνική Energean για εξορύξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και ο Μητσοτάκης καμαρώνει για τη φιλία του με τον Μακρόν και την Total.
Βέβαια, οι επιθέσεις του Μητσοτάκη στη δημοκρατία δεν σταματούν εκεί. Το χτύπημα απεργιών ως «παράνομων και καταχρηστικών» είναι ψωμοτύρι για τη ΝΔ. Είναι μόνιμο συμπλήρωμα δίπλα στα σκάνδαλα με τις υποκλοπές και τη σεξιστική βρομιά. Τα ΜΑΤ είναι η άλλη όψη του μαστροπού-βιαστή που καμάρωνε σαν στέλεχος της ΝΔ.
Η απάντηση σε αυτές τις επιθέσεις είναι και εδώ εργατική υπόθεση. Αυτή την Πέμπτη απεργούν οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία δίνοντας ένα γερό χαστούκι στους Πλεύρηδες της κυβέρνησης. Και όλοι και όλες μαζί από όλους τους εργατικούς χώρους προχωράμε στην Πανεργατική απεργία της 9 Νοέμβρη σε παράλληλο βηματισμό με τους απεργούς στη Γαλλία. Για να κάνουμε τον Μητσοτάκη και τον Μακρόν να έχουν την ίδια τύχη με τους/τις πρωθυπουργούς στην Αγγλία που βουλιάζουν στη δίνη της χειρότερης πολιτικής κρίσης.
Μπορούμε να το πετύχουμε και να ανοίξουμε το δρόμο για την εργατική εναλλακτική στον αντιδημοκρατικό κατήφορο. Ελάτε στις εκδηλώσεις που οργανώνει το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα την Κυριακή 6 Νοέμβρη στη Νομική της Αθήνας για να συζητήσουμε πώς θα κάνουμε πράξη αυτήν την προοπτική.
Οι απεργοί ζητάνε 10% αυξήσεις. Και επισημαίνουν τα αστρονομικά κέρδη των εταιρειών. Για παράδειγμα η TotalEnergies δήλωσε κέρδη 5,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων το δεύτερο τρίμηνο του 2022, υπερδιπλάσια σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα πέρσι. Ο Πατρίκ Πουγιάν, ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, πήρε αμοιβή 5,9 εκατομμύρια ευρώ το 2021, πάνω από 50% αύξηση. Αλλά υπάρχουν αυξήσεις και αυξήσεις. Τα εκατομμύρια για ένα αρπακτικό της κερδοσκοπίας που φουντώνει την ακρίβεια, είναι «φυσιολογικό». Το 10% για τους εργάτες είναι «παράλογο» και «τροφοδοτεί τον πληθωρισμό».
Η απεργία έκλεισε περισσότερα από τα μισά διυλιστήρια της Γαλλίας και οδήγησε στο να στερέψουν τα πρατήρια καυσίμων σε πολλές περιοχές. Οι εργαζόμενοι σε αρκετούς πυρηνικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας απέργησαν επίσης.
Το κράτος κινητοποιήθηκε για να συντρίψει την απεργία. Η πρώτη κίνηση ήταν να διαθέσει στρατηγικά αποθέματα καυσίμων, τα οποία υποτίθεται ότι υπάρχουν για στρατιωτικούς σκοπούς σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Στη συνέχεια αύξησε τις εισαγωγές - μεταξύ άλλων από τη Ρωσία, παρά τις κυρώσεις εναντίον της.
Σύμφωνα με στοιχεία της βρετανικής εταιρείας συμβούλων Vortexa, μέχρι πρόσφατα το 17% των εισαγωγών ντίζελ της Γαλλίας προερχόταν από τη Ρωσία. Όμως, στις αρχές του Οκτώβρη είχαν ανέλθει στο 40%. Όταν ούτε αυτή η μεθόδευση έσπασε την απεργία η κυβέρνηση αποφάσισε να επιστρατεύσει τους απεργούς. Τους διέταξε να επιστρέψουν στη δουλειά τους χρησιμοποιώντας την απειλή της φυλάκισης.
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία ο κάθε νομάρχης μπορεί να «επιτάξει οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο ή υπηρεσία, να απαιτήσει οποιοδήποτε πρόσωπο είναι απαραίτητο» για τη διατήρηση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας. Ο νόμος ψηφίστηκε το 2003 κατά τη διάρκεια του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας».
Εάν οι εργαζόμενοι αγνοήσουν μια εντολή επιστράτευσης, μπορεί να αντιμετωπίσουν έξι μήνες φυλάκιση. Το συνδικάτο CFDT στην Exxon τερμάτισε την απεργία, παρά τις αντιδράσεις της βάσης, σχεδόν αμέσως. Αλλά τα μέλη του συνδικάτου CGT στη βόρεια Γαλλία συνέχισαν γενναία την απεργία.
Σε ένα λαμπρό παράδειγμα αλληλεγγύης, οι εργαζόμενοι στην Compagnie Industrielle Maritime, την «πύλη» της Χάβρης για τα καύσιμα στα διυλιστήρια της Νορμανδίας, αποφάσισαν να σταματήσουν τη μεταφορά αργού πετρελαίου στα εργοστάσια που χτυπήθηκαν από την απεργία.
Ο Ματίας Ζαν, συνδικαλιστής της CGT, δήλωσε «Έχουμε δεσμούς, γνωρίζουμε τους συντρόφους. Προς το παρόν δεν απεργούμε. Αλλά έχουμε προειδοποιήσει τη διοίκηση ότι δεν θα υπάρξει άλλη διανομή στην Exxon και την Total, πήραμε αυτή την απόφαση σε γενική συνέλευση την Παρασκευή». Οι εργαζόμενοι στο λιμάνι Μασσαλίας-Φος, το τρίτο μεγαλύτερο λιμάνι πετρελαίου παγκοσμίως, μπλοκάρουν επίσης τουλάχιστον ορισμένες προμήθειες.
Στην απεργία της Τρίτης έχουν δηλώσει συμμετοχή οι εργαζόμενοι στους σιδηροδρόμους, και στις μεταφορές, δημόσιοι υπάλληλοι και εκπαιδευτικοί. Μπορούν επίσης να απεργήσουν εργαζόμενοι στον τομέα της περίθαλψης, εργαζόμενοι στην αυτοκινητοβιομηχανία, εργαζόμενοι σε σούπερ μάρκετ και άλλοι.
Η πορεία της Κυριακής συνδύασε αιτήματα για το υψηλό κόστος ζωής και περιβαλλοντικά ζητήματα. Την κάλεσε το κόμμα Ανυπότακτη Γαλλία του Μελανσόν και την υποστήριξαν -αν και απρόθυμα- τα άλλα κόμματα του συνασπισμού Nupes. Στη συγκέντρωση μίλησε συνδικαλιστής από διυλιστήριο της Νορμανδίας που συνεχίζει την απεργία.
Η Τρίτη μπορεί να είναι η αρχή μιας μεγάλης εξέγερσης που μπορεί να νικήσει τον Μακρόν και να αναδείξει μια εναλλακτική λύση στους φασίστες της Μαρίν Λεπέν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου