Βομβαρδισμός Στη Γάζα : Τα Αίτια Και Η Παλαιστινιακή Αντίσταση

 

Μια πρώτη ανάλυση για τα αίτια των δολοφονικών επιχειρήσεων του ισραηλινού κράτους στη Γάζα και τις προοπτικές του δίκαιου και ηρωικού παλαιστινιακού αγώνα.

Franz Rieger 

Ο βομβαρδισμός της Γάζας από την ισραηλινή πολεμική αεροπορία έχει ήδη οδηγήσει στο θάνατο τουλάχιστον 48 Παλαιστίνιους – εκ των οποίων τα 14 είναι παιδιά – και στον τραυματισμό εκατοντάδων ακόμη. Από την άλλη πλευρά 6 Ισραηλινοί σκοτώθηκαν από ρουκέτες που εκτοξεύτηκαν από τη Λωρίδα της Γάζας. Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης παρουσίασαν για άλλη μια φορά τους βομβαρδισμούς ως νόμιμα αντίποινα κατά της απόφασης της Χαμάς να ρίξει πυραύλους στο Ισραήλ. Ωστόσο, ως συνήθως, παρουσιάζουν μια εντελώς μονόπλευρη εκδοχή των πραγματικών αιτιών της αντιπαράθεσης.

Αν πιστεύαμε τον Τζάρεντ Κούσνερ – Ανώτερο Σύμβουλο για τη Μέση Ανατολή και γαμπρό του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ – αυτό που βλέπουμε στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη δεν συμβαίνει καν. Σε μια τυπική επίδειξη αλαζονείας, ο Κούσνερ τον περασμένο μήνα έγραψε στη Wall Street Journal: «Βλέπουμε τα τελευταία ψήγματα αυτού που ήταν γνωστό ως αραβο-ισραηλινή σύγκρουση».

Αυτό που βλέπουμε όμως, είναι μια ακόμη κλιμάκωση της βίας κατά του παλαιστινιακού πληθυσμού από το ισραηλινό κράτος. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της «ειρήνης» που επέβαλε ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, η οποία βασίστηκε στην καταπάτηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών της παλαιστινιακής πλειοψηφίας. Ο Τραμπ ενίσχυσε ακόμη περισσότερο την υποστήριξη του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στο ισραηλινό κράτος αναγνωρίζοντας την Ιερουσαλήμ ως την πρωτεύουσα του Ισραήλ. Παράλληλα, ο Νεντανιάχου ανακήρυξε με νόμο το Ισραήλ ως εβραϊκό κράτος. Οι εδαφικές διεκδικήσεις του Ισραήλ πάνω στα υψίπεδα του Γκολάν ενισχύθηκε με το λεγόμενο «Σύμφωνο του Αβραάμ».

Το μήνυμα που εξέπεμψε αυτό το Σύμφωνο, στην πραγματικότητα, απευθύνεται στη νεολαία και τις μάζες της Παλαιστίνης στη Γάζα, τη Δυτική Όχθη, το Ισραήλ και την παλαιστινιακή διασπορά και λέει: «Τα δικαιώματά σας δεν θα αναγνωριστούν ποτέ και σας απομένει μόνο μία επιλογή: να υποταχτείτε».

Ο Νετανιάχου, με τη στήριξη του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, κλιμάκωσε τις προσπάθειες για την αρπαγή παλαιστινιακών εδαφών. Υποστήριξε τη νομική αναγνώριση των αιτημάτων του ρατσιστικού και εθνικιστικού δεξιού εβραϊκού κινήματος εποίκων, σε πυκνοκατοικημένες παλαιστινιακές περιοχές της Δυτικής Όχθης και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ.

Ενισχύθηκαν οι διακρίσεις σε βάρος του παλαιστινιακού πληθυσμού που ζει στο Ισραήλ, και φυσικά ακόμη περισσότερο σε βάρος των Παλαιστινίων που ζουν στα εδάφη της παλαιστινιακής αρχής ή της Ανατολικής Ιερουσαλήμ. Εδώ το ισραηλινό κράτος είναι στην πραγματικότητα μία δύναμη κατοχής που ελέγχει τους δρόμους, το νερό, τις τηλεπικοινωνίες, την ενέργεια και κάθε είδους προμήθειας, συμπεριλαμβανομένης τώρα της παροχής εμβολίων COVID-19.

Ο νομικός λαβύρινθος του Ισραήλ έχει σχεδιαστεί για την καταπάτηση των δικαιωμάτων του παλαιστινιακού πληθυσμού και τη δικαιολόγηση της βίαιης καταστολής των κινημάτων του παλαιστινιακού λαού.

Τους τελευταίους μήνες, έχουμε δει ένα αυξανόμενο κύμα αγώνων ενάντια στις εξώσεις, τις κατεδαφίσεις, τις απαλλοτριώσεις γης και τις καθημερινές αντι-παλαιστινιακές προκλήσεις των εποίκων και τη σιωνιστική ακροδεξιά. Η μαχητικότητα που επέδειξαν οι νέοι στη Γάζα πέρυσι, με χιλιάδες να αψηφούν τις σφαίρες των ισραηλινών ελεύθερων σκοπευτών για εβδομάδες, έδειξε ότι η νέα γενιά είναι αποφασισμένη να αντισταθεί.

Κλιμάκωση της σύγκρουσης

Για άλλη μια φορά, ο Νετανιάχου χρησιμοποίησε την αντιπαράθεση με του παλαιστίνιους για να ξεπεράσει τις αντιφάσεις που απειλούν να γκρεμίσουν την εύθραυστη εξουσία του. Μένει να δούμε αν αυτό το στοίχημα θα οδηγήσει στο επιθυμητό γι’ αυτόν αποτέλεσμα ή – κάτι που είναι πιο πιθανό – θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη πολιτική κρίση.

Η εκκωφαντική σιωπή του Τζο Μπάιντεν στις ΗΠΑ μιλάει από μόνη της για τη θέση του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ για τους βομβαρδισμούς. Οποιαδήποτε απόπειρα της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ να αλλάξουν τις πολιτικές του Τραμπ στην περιοχή θα χειροτέρευε τις σχέσεις με το Ισραήλ και τις αντιδραστικές μοναρχίες του Κόλπου, οι οποίες ανησυχούν ήδη για την τρέχουσα απόπειρα αναβίωσης των διαπραγματεύσεων των ΗΠΑ με το Ιράν.

Ως συνήθως, η αλήθεια είναι το πρώτο θύμα του πολέμου. Η χορωδία της προπαγάνδας που κατηγορεί τη Χαμάς για την παρούσα κλιμάκωση μπορεί προσωρινά να συσπειρώσει το ισραηλινό πολιτικό κατεστημένο γύρω από τον Νετανιάχου, αλλά δεν θα είναι σε θέση να κρύψει την πραγματική εικόνα για πολύ.

Για εβδομάδες η επιθετικότητα εναντίον των παλαιστινιακών δικαιωμάτων έχει κλιμακωθεί σε μια σειρά τομείς. Σε μια προσπάθεια να καθαρίσει περαιτέρω την Ανατολική Ιερουσαλήμ από τους Παλαιστίνιους κατοίκους της και να τους αντικαταστήσει με Εβραίους εποίκους, ο ισραηλινός στρατός και η αστυνομία εκδίωξαν δεκάδες οικογένειες από τα σπίτια τους για να εγκατασταθούν Εβραίοι έποικοι στη γειτονιά Σέιχ Τζαρά.

Ενώ οι Παλαιστίνιοι κάτοικοι αποκλείστηκαν από τη γειτονιά, ένοπλοι έποικοι μπορούσαν να έρχονται και να φεύγουν όποτε ήθελαν. Οι ειρηνικές κινητοποιήσεις τον Παλαιστινίων ήρθαν αντιμέτωπες με την βάρβαρη αστυνομική καταστολή του ισραηλινού κράτους. Συνελήφθησαν άοπλοι διαδηλωτές και κάτοικοι, συμπεριλαμβανομένων και παιδιών. Ρίχτηκαν δακρυγόνα και λαστιχένιες σφαίρες εναντίον των διαδηλωτών.

Η απόφαση της ισραηλινής αστυνομίας να απαγορεύσει στους Παλαιστίνιους να συγκεντρώνονται μπροστά από την Πύλη της Δαμασκού στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, ένα κοινό σημείο συγκέντρωσης για τους Παλαιστίνιους κατοίκους της πόλης, ειδικά κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού, ήταν μια ακόμη πρόκληση. Δεν δόθηκε εξήγηση. Οι Παλαιστίνιοι το είδαν αυτό σαν άλλη μία προσπάθεια του ισραηλινού κράτους να τους αρπάξει άλλο ένα σημείο της πόλης. Νέες ειρηνικές διαδηλώσεις αντιμετωπίστηκαν πάλι με βάρβαρη καταστολή.

Πρόκληση στην πρόκληση

Οι Παλαιστίνιοι ήρθαν αντιμέτωποι με μία ακόμα πρόκληση όταν ένα πλήθος Ισραηλινών φασιστών και ρατσιστών, με πρωτοβουλία της ρατσιστικής οργάνωσης Lahavan, συγκεντρώθηκε στην παλιά πόλη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ την περασμένη εβδομάδα. Ο όχλος ύψωσε ισραηλινές σημαίες και φώναξε συνθήματα όπως «Θάνατος στους Άραβες!». Μερικοί ζήταγαν λιντσάρισμα των Αράβων και τον ξυλοδαρμό ισραηλινών αριστερών. Οι ακροδεξιοί ρωτούσαν επανειλημμένα τους παρευρισκόμενους αν ήταν αριστεροί. Πριν από τη συγκέντρωση, οι ακροδεξιοί καλούσαν στο «κάψιμο των Αράβων σήμερα» και στη χρήση όπλων.

Το κόμμα αυτό είναι διάδοχος του φασιστικού κόμματος Kach, το οποίο απαγορεύτηκε τη δεκαετία του 1990 λόγω τρομοκρατικών ενεργειών κατά των Αράβων. Ο ηγέτης του ο Ιταμάρ Μπεν Γκβίρ δηλώνει πως αντιτίθεται στα δικαιώματα υπηκοότητας των Παλαιστινίων, καθώς και στο δικαίωμα ψήφου ή συμμετοχής στο ισραηλινό κοινοβούλιο. Ο αναπληρωτής δήμαρχος της Ιερουσαλήμ, Αριέχ Κίνγκ πιάστηκε να λέει σ’ έναν Παλαιστίνιο ακτιβιστή ότι είναι κρίμα που μια σφαίρα τον χτύπησε στο πόδι αντί για το κεφάλι.

Οι ενέργειες της αστυνομίας και του στρατού ήταν συνειδητή κλιμάκωση της επιθετικότητας εκ μέρους του Ισραήλ. Οι ισραηλινές αρχές συνέχισαν τις προκλήσεις με την εισβολή στο Όρος του Ναού (Χαράμ αλ-Σαρίφ) και στο τζαμί Αλ Ακσά που βρίσκεται πάνω του, τον τρίτο πιο ιερό χώρο του Ισλάμ. Έριξαν δακρυγόνα μέσα στο τζαμί και άοπλοι Παλαιστίνιοι μουσουλμάνοι, που είχαν έρθει να προσευχηθούν, δέχθηκαν επίθεση από ισραηλινές δυνάμεις. Απέναντι στους πάνοπλους ισραηλινούς στρατιώτες το μόνο μέσο αυτοάμυνας για τους Παλαιστίνιους ήταν οι πέτρες.

Το όρος του ναού ήταν ανέκαθεν το επίκεντρο της ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης στην Ιερουσαλήμ και οι ισραηλινές αρχές γνώριζαν πολύ καλά τι έκαναν όταν άφησαν τα στρατεύματά τους να εισβάλουν στην Αλ Ακσά κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού χωρίς καμία δικαιολογία. Ήξεραν πολύ καλά ότι η Χαμάς θα αντιδρούσε, ειδικά λόγω της θρησκευτικής πρόκλησης.

Η Χαμάς εξέδωσε τελεσίγραφο στο Ισραήλ για την εκκένωση του Όρους του Ναού (Χαράμ αλ-Σαρίφ) από τις ισραηλινές δυνάμεις έως τη Δευτέρα (10 Μαΐου) στις 18:00. Όταν έληξε η προθεσμία τους, έριξαν ρουκέτες στο νότιο Ισραήλ και την Ιερουσαλήμ. Ο ισραηλινός στρατός απάντησε με αεροπορικές επιθέσεις εναντίον της Γάζας.

Πριν από τα γεγονότα στην Αλ Ακσά και την αντίδραση της Χαμάς είχε ήδη γίνει ξεκάθαρο πως η έξωση των Παλαιστινίων από τα σπίτια τους και η χρήση μαζικής αστυνομικής βίας κατά των Παλαιστινίων ήταν μια συνειδητή πρόκληση.

Η ζωντανή κόλαση της Γάζας

Ο αριθμός των νεκρών λέει όσα πρέπει να ειπωθούν για την ισορροπία στρατιωτικής δύναμης ανάμεσα στο ισραηλινό κράτος και τους Παλαιστινίους. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, 6 Ισραηλινοί πολίτες έχασαν τη ζωή τους λόγω των πυραύλων της Χαμάς. Από την άλλη πλευρά 48 Παλαιστίνιοι, συμπεριλαμβανομένων 14 παιδιών, σκοτώθηκαν από ισραηλινές αεροπορικές επιθέσεις στη Γάζα. Μεταξύ των Ισραηλινών που έχουν πεθάνει, 2 ήταν Ισραηλινοί Παλαιστίνιοι από την πόλη Λοντ, για τους οποίους ο Δήμος δεν έχει χτίσει καταφύγια.

Ο ισραηλινός στρατός ισχυρίζεται ότι θα επιτεθεί μόνο στους τρομοκράτες και στους στόχους της Χαμάς. Αλλά η αλήθεια είναι ότι – ακόμη και αν εμπιστευόμαστε τις προθέσεις τους – αυτό θα ήταν απλώς αδύνατο. Η Γάζα είναι πυκνοκατοικημένη από 2 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν σε μια λωρίδα γης 360 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Οι πολίτες δεν έχουν πουθενά να καταφύγουν. Ενώ οι Ισραηλινοί πολίτες μπορούν να προστατευτούν σε καταφύγια, και μένουν σε σπίτια που είναι ανθεκτικά σε βομβαρδισμούς, οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα δεν έχουν τέτοιες προστασίες, χάρη στον οικονομικό αποκλεισμό που επιβλήθηκε στην περιοχή από το Ισραήλ. Οι Παλαιστίνιοι ζουν σε κακοκατασκευασμένα και ετοιμόρροπα σπίτια. Ενώ οι περισσότεροι από τους πυραύλους που εκτοξεύτηκαν στο Ισραήλ αναχαιτίστηκαν από το αντιπυραυλικό σύστημα Iron Dome, στη Γάζα δεν διαθέτουν τέτοιες άμυνες.

Όλα αυτά έρχονται να προστεθούν στα βάσανα των «κανονικών» εποχών: την ακραία φτώχεια και την εξαθλίωση που έχει προκαλέσει ο χρόνιος αποκλεισμός της Γάζας. Το ποσοστό ανεργίας ανέρχεται στο 50% ενώ, λόγω του οικονομικού αποκλεισμού, υπάρχει έλλειψη στα πιο βασικά αγαθά και τις υποδομές.

Πέτρες ενάντια σε πολυβόλα

Οι ΗΠΑ και οι πολιτικοί της ΕΕ αντέδρασαν στην κλιμάκωση της βίας καταγγέλλοντας «τη βία και από τις δύο πλευρές». Αυτή είναι πλήρης υποκρισία. Η σύγκρουση είναι εντελώς άνιση. Από τη μία πλευρά έχουμε το Ισραήλ, την ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη της Μέσης Ανατολής και μια αναπτυγμένη καπιταλιστική χώρα. Από την άλλη πλευρά έχουμε έναν καταπιεσμένο λαό που βρίσκεται υπό κατοχή χωρίς κράτος και στρατό, τα σπίτια του οποίου έχουν καταληφθεί ή βομβαρδίζονται.

Παρότι οι βομβαρδισμοί της Χαμάς είναι τραυματικοί για τους ισραηλινούς πολίτες, οι πιο πολλές από τις ρουκέτες της είναι πρωτόγονες, αυτοσχέδιες και χωρίς ιδιαίτερη ισχύ. Η βασική τους χρήση είναι προπαγανδιστική. Σύμφωνα με τον ισραηλινό στρατό 90% των ρουκετών αναχαιτίζονται από από το σύστημα ισραηλινής αεράμυνας.

Οι ρουκέτες της Χαμάς δεν είναι σχεδιασμένοι να χτυπούν το Ισραήλ, ούτε να μάχονται την κατοχή. Σαν το Νετανιάχου η Χαμάς προσπαθεί να χρησιμοποιήσει τις ρουκέτες εμφανιζόμενη ως ο ιππότης-φύλακας άγγελος του Παλαιστινιακού εθνικού αγώνα. Στην πράξη το κύρος της Χαμάς, όπως και εκείνο της διεφθαρμένης «παλαιστινιακής ηγεσίας» του Αμπάς και της Φατάχ έχει υπονομευθεί από το αυθόρμητο κίνημα της παλαιστινιακής νεολαίας. Η πηγή της μαζικής αντίστασης είναι ο αγώνας και μέσα στην Παλαιστινιακή Αρχή και μέσα στο Ισραήλ.

Πάλη ενάντια στην κατοχή με μαζικές διαμαρτυρίες και απεργίες
Τώρα πολλοί, ανάμεσά τους και πολλοί Παλαιστίνιοι κάνουν έκκληση στην «διεθνή κοινότητα». Ελπίζουν ότι ο ΟΗΕ, οι ανθρωπιστικές ΜΚΟ, οι ΗΠΑ ή η ΕΕ ίσως παρέμβουν για να σταματήσουν το Ισραήλ, αλλά αυτή η ελπίδα είναι αυταπάτη.

Το Ισραήλ είναι ο πιο ζωτικός σύμμαχος του Δυτικού ιμπεριαλισμού στη Μέση Ανατολή. Οι ΗΠΑ και έχουν ήδη δείξει ότι δεν θα θυσιάσουν τον σημαντικό αυτό σύμμαχο υποστηρίζοντας κάθε μέτρο που βοηθά στην Παλαιστινιακή απελευθέρωση. Ο ΟΗΕ δεν είναι τίποτα άλλο από ένας συμβιβασμός μεταξύ διαφορετικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ανίκανων να κάνουν περισσότερα από κενές εκκλήσεις και στις δυο πλευρές. Οι Παλαιστίνιοι δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα από αυτούς εκτός από άδειες φράσεις και κροκοδείλια δάκρυα.

Ούτε η συνεργασία της Παλαιστινιακής Αρχής, ούτε οι ρουκέτες της Χαμάς μπορούν να υπηρετήσουν το σκοπό της απελευθέρωσης ούτε για ένα χιλιοστό. Οι ρουκέτες της Χαμάς αντίθετα, προσφέρουν βοήθεια στον Ισραηλινό πρωθυπουργό Νετανιάχου, ώστε να εξασφαλίζει την υποστήριξη του ισραηλινού πληθυσμού στο Σιωνιστικό κράτος και προσωρινά να ισχυροποιεί την θέση της μαστιζόμενης σήμερα από κρίση κυβέρνησής του. Επιπρόσθετα, αποπροσανατολίζουν την προσοχή από την αρπαγή των παλαιστινιακών εδαφών και σπιτιών στο Σείχ Τζαρά και από την αστυνομική βία που συνδέεται με αυτήν. Χρησιμοποιούνται από το Ισραήλ για να εμφανιστεί ως θύμα στη διεθνή κοινή γνώμη.

Επίσης εξυπηρετούν στο να προσανατολιστεί η προσοχή από τη μόνη αποτελεσματική μέθοδο αγώνα: τη μέθοδο της μαζικής αντίστασης από την παλαιστινιακή νεολαία στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Ο μόνος τρόπος να παλέψει κανείς την κατοχή είναι η κινητοποίηση των παλαιστινιακών μαζών. Ήταν οι μαζικές διαμαρτυρίες των Παλαιστινίων που ανάγκασαν την ισραηλινή αστυνομία να αποσυρθεί από την πύλη της Δαμασκού και να αφήσει τους Παλαιστίνιους να συγκεντρωθούν και πάλι εκεί. Ήταν οι μαζικές διαμαρτυρίες των Παλαιστίνιων στο Σείχ Τζαρά που ανάγκασαν τις ισραηλινές αρχές να αναβάλουν το ξεσπίτωμα των Παλαιστινίων.

Μαζικές διαμαρτυρίες και απεργίες πρέπει να οργανωθούν στα παλαιστινιακά εδάφη και τις πόλεις στο ίδιο το Ισραήλ. Η Παλαιστινιακή Αρχή πάντα προσπαθούσε να σταματήσει αυτές τις κινητοποιήσεις ακριβώς επειδή υπονόμευαν την εξουσία της λεγόμενης «Παλαιστινιακής ηγεσίας». Γι’ αυτό πρέπει να βρουν την κινητήρια δύναμη σε δομές βγαλμένες από τη βάση του λαού.

Η ισραηλινή νεολαία και η εργατική τάξη πρέπει να καταλάβουν ότι η κατοχή και η καταπίεση των Παλαιστινίων δεν είναι προς το συμφέρον τους. Η κατοχή είναι ένα εργαλείο που χρησιμοποιείται από την ισραηλινή άρχουσα τάξη για να διαιρέσει την εργατική τάξη της περιοχής και να τη διασπάσει. Ο σιωνισμός και ο φόβος για τους Παλαιστίνιους χρησιμοποιούνται από τους Ισραηλινούς καπιταλιστές για να θολώσουν τις διαιρέσεις μεταξύ Εβραίων εργατών και καπιταλιστών, υποδηλώνοντας ότι έχουν κοινά συμφέροντα, κάτι που είναι απολύτως ψευδές.
Ο Φρίντριχ Ένγκελς κάποτε έγραψε ότι «ένας λαός που καταπιέζει άλλους ανθρώπους δεν μπορεί να χειραφετηθεί. Η δύναμη που απαιτείται για να καταπιέζει τους άλλους στρέφεται πάντα εναντίον της …».

Είδαμε τον Ιούλιο του 2020 πώς οι Ισραηλινοί Εβραίοι και Παλαιστίνιοι νέοι και εργαζόμενοι βγήκαν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι κατά του Νετανιάχου για τη διαφθορά, την ανεργία και το υψηλό κόστος ζωής ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης. Σε απάντηση, η κυβέρνηση του Νετανιάχου παρέταξε την ίδια αστυνομία των συνόρων και τις ειδικές μονάδες Γιασάμ που τώρα επιτίθενται και βαρβαρίζουν τους Παλαιστινίους στο Σέιχ Τζαρά και την Αλ Ακσά.

Από τη μία πλευρά, ένας αυξανόμενος αριθμός Παλαιστινίων νέων καταλαβαίνει ότι ο μόνος δρόμος για να προχωρήσουμε είναι ο μαζικός αγώνας και η μαζική αντίσταση. Δείχνουν αυξανόμενη αποφασιστικότητα και περιφρόνηση. Με αυτόν τον τρόπο, εκθέτουν τη διαφθορά και τις στείρες και αντιπαραγωγικές μεθόδους που υιοθετήθηκαν από τις συγκρουόμενες φατρίες εντός της λεγόμενης παλαιστινιακής ηγεσίας της Χαμάς και της Φατάχ.

Αυτή η διαδικασία ριζοσπαστικοποίησης και μαζικής πάλης των παλαιστινιακών νέων και εργαζομένων ξεπερνά τώρα τη Γάζα και τη Δυτική Όχθη. Εκρήγνυται σε μαζικές διαμαρτυρίες μέσα στην πράσινη γραμμή (σύνορα του Ισραήλ 1948), σε αλληλεγγύη με τον αγώνα στην Ανατολική Ιερουσαλήμ και ενάντια στον βομβαρδισμό της Γάζας. Συγκρούσεις και διαμαρτυρίες αναφέρονται τώρα στην Αφούλα, στο Λοντ, στη Ακρ, τη Γαλιλαία και άλλες περιοχές.

Όσο συνεχίζεται η καταπίεση της παλαιστινιακής πλειοψηφίας, οι Ισραηλινοί καπιταλιστές θα ωθήσουν τη μάζα των Ισραηλινών νέων και εργατών να υποστηρίξουν τα εγκλήματα του Ισραηλινού κράτους. Θα τη χρησιμοποιήσουν για να χωρίσουν την εργατική τάξη σε εθνικό και θρησκευτικό επίπεδο, διατηρώντας έτσι τη δύναμη και τα προνόμιά τους. Η ισραηλινή άρχουσα τάξη πρέπει να αποτρέψει την ανάπτυξη της ταξικής ενότητας μεταξύ των εκμεταλλευομένων με κάθε κόστος.

Ο μόνος δρόμος προς τα εμπρός για τη μάζα των Εβραίων και Παλαιστινίων εργατών και νέων στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη είναι η επαναστατική ανατροπή του καπιταλιστικού ισραηλινού κράτους και της κατοχής που το συνοδεύει, και η ίδρυση μιας σοσιαλιστικής ομοσπονδίας της Μέσης Ανατολής.

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τον προλεταριακό διεθνισμό και την ταξική ενότητα. Για να επιτευχθεί η ταξική ενότητα, η ισραηλινή εργατική τάξη και η νεολαία πρέπει να αναγνωρίσουν το δικαίωμα των παλαιστινιακών μαζών στην εθνική αυτοδιάθεση και να υποστηρίξουν τον τρέχοντα αγώνα τους ενάντια στην κατοχή.

• Δεν θα δοθεί ποτέ λύση από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια «ειρήνης»! Καμία εμπιστοσύνη στον διεθνή ιμπεριαλισμό!
• Διεθνής κινητοποίηση για να σταματήσει ο βομβαρδισμός της Γάζας και η καταστολή των νόμιμων δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού!
• Καταπολέμηση της κατοχής με μαζικές διαμαρτυρίες και απεργίες!
• Για τον προλεταριακό διεθνισμό και την ενότητα της εργατικής τάξης στη Μέση Ανατολή!

Φρανς Ρίγκερ

Μετάφραση από την ιστοσελίδα www.marxist.com : Ηλίας Κυρούσης, Σταμάτης Καραγιαννόπουλος