Στο περσινό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ η πλειοψηφία των συνέδρων ψήφισε τη θέση για παραμονή στο ευρώ. Καταγράφτηκε, όμως, και ένα υψηλό ποσοστό το οποίο στήριξε την πρόταση της Αριστερής Πλατφόρμας, η οποία προέβλεπε επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, αν κάτι δεν πήγαινε καλά με το υπάρχον. Ετσι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης υιοθέτησε το μονόδρομο του ευρώ τον οποίο ακολουθεί πιστά.
Από τότε μέχρι σήμερα πέρασαν πολλοί μήνες. Ο ΣΥΡΙΖΑ σταδιακά στρέφεται σε πιο κεντροαριστερές θέσεις και μετασχηματίζεται στη νέα σοσιαλδημοκρατία της Ευρώπης με έναν πιο αριστερό λόγο. Οι δηλώσεις στελεχών του, η θέση του ότι θα κάνει ρήξη (!) εντός του ευρώ, ότι θα σκίσει τα μνημόνια, αλλά θα παραμείνει στην Ευρωζώνη και διάφορα άλλα είναι ενδεικτικά. Βασικό χαρακτηριστικό αυτής της στροφής είναι και οι επιλογές των υποψηφίων για τους δήμους, τις περιφέρειες και το ευρωψηφοδέλτιο, όπου στηρίζει πρόσωπα τα οποία συνδέθηκαν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο με τις καταστροφικές πολιτικές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Επιλογές που προκάλεσαν τις αντιδράσεις, κυρίως, της Αριστερής Πλατφόρμας. Και δεν ήταν η πρώτη φορά.
Δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες άλλες από το συνέδριο και δώθε η τάση αυτή διαφοροποιήθηκε σε διάφορα ζητήματα και κυρίως στο θέμα του νομίσματος. Ενα ζήτημα στρατηγικού χαρακτήρα από τη μία σε μία χώρα ουσιαστικά πτωχευμένη, με πολύ υψηλό ποσοστό ανεργίας και με την παραγωγική της βάση κατεστραμμένη. Μια διαφοροποίηση αντιφατική από την άλλη, αφού μένει μόνο στα λόγια και στην πράξη νομιμοποιεί το μονόδρομο του ευρώ. Πολλοί αναρωτιούνται, λοιπόν, πού το πάει η Αριστερή Πλατφόρμα και μάλιστα παραμονές ευρωεκλογών.
Η άποψή μου είναι ότι δεν θέλει (ή δεν μπορεί;) να το πάει πουθενά. Διαχωρίζει τη θέση της από κεντρικές επιλογές της ηγεσίας, αλλά δεν υιοθετεί ουσιαστικά το ριζοσπαστικό δρόμο της ρήξης για παράδειγμα με την Ευρωζώνη (στάση πληρωμών, επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, διαγραφή του χρέους κ.λπ.), όπως κάνουν άλλες δυνάμεις και κινήσεις της Αριστεράς. Αυτό φάνηκε ήδη από το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, όπου είχε τη δυνατότητα να κινηθεί σε αυτήν την κατεύθυνση, αλλά δεν το έκανε. Παρέμεινε στο κόμμα και συνεχίζει. Σκηνές αυτής της συνέχειας βλέπουμε κατά καιρούς με βασικό πρωταγωνιστή τον κ. Λαφαζάνη, ο οποίος θέτει, συνήθως, (στα όργανα είναι η αλήθεια) θέμα ευρώ με τέτοια συχνότητα, που, αν κάποια φορά δεν τεθεί, αυτό να αποτελεί είδηση.
Η Αριστερή Πλατφόρμα έχει συμβιβαστεί με αυτήν τη μετάλλαξη του κόμματός τους και φαίνεται ότι παίζει το ρόλο του αναχώματος και του αριστερού άλλοθι. Επιχειρεί να κάνει ό,τι και οι τάσεις που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστερές στα διάφορα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης (Εργατικό Αγγλίας, SPD Γερμανίας κ.ά.), να κρατήσει δηλαδή τους αριστερούς δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, τους οποίους κινδυνεύει να χάσει εξαιτίας της διεύρυνσης και της στροφής που έχει κάνει. Επιπλέον η προοπτική της εξουσίας είναι, μάλλον, ισχυρότερη από τη διαφωνία για το ευρώ, όσο και αν ακούγεται βαρύ. Και αυτό οδηγεί σε στρογγυλεύματα και στην επικίνδυνη και αδιέξοδη λογική της καλύτερης διαχείρισης.
Η αριστερή αυτή τάση, βασικό γρανάζι του κομματικού μηχανισμού, συνηθίζει σιγά σιγά στη μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ προς τον κεντρώο χώρο. Ενα άνοιγμα που γίνεται για λόγους εκλογικούς, αλλά έχει και μια πολύ πιο ουσιαστική εξήγηση κατά την εκτίμησή μου. Ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαταλείπει οριστικά το δρόμο του μετασχηματισμού του κράτους προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων και του κόσμου της εργασίας και θα επιχειρήσει να κάνει αυτό που έχει ανάγκη το αστικό σύστημα και που δεν μπόρεσαν να κάνουν όλες οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης: τον αστικό εκσυγχρονισμό (στην πραγματικότητα έχει να γίνει από την εποχή του Βενιζέλου). Δυστυχώς η προσπάθεια αυτή θα γίνει στο όνομα της Αριστεράς με ό,τι αρνητικό μπορεί να ακολουθήσει. Με την Αριστερή Πλατφόρμα συνοδοιπόρο; Μένει να φανεί.
*Εκπαιδευτικός στο 6ο Λυκείο Καλαμάτας,μέλος του ΣΧΕΔΙΟΥ Β Μεσσηνίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου