ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Πριν από 79 χρόνια, το ξημέρωμα της 9ης Μάη έβρισκε τις ναζιστικές και φασιστικές δυνάμεις οριστικά ηττημένες στην Ευρώπη μετά από τον πιο σκληρό και αιματηρό πόλεμο που γνώρισε η ανθρωπότητα.
Η συνθηκολόγηση της ναζιστικής Γερμανίας στις 9/5/1945 με το Βερολίνο
στα χέρια του σοβιετικού Κόκκινου Στρατού καθιέρωσε τη μέρα αυτή ως την Ημέρα της μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης.
Οι στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού κι ο σοβιετικός λαός, οι αντάρτες των παρτιζάνικων κινημάτων στην Ελλάδα, τη Γιουγκοσλαβία, την Αλβανία, την Ιταλία, την Τσεχοσλοβακία, τη Βουλγαρία, την Πολωνία και αλλού και τα κομμουνιστικά κόμματα που είχαν παίξει καταλυτικό ρόλο στην εμφάνιση, την οργάνωση και την καθοδήγησή τους μπορούσαν να πανηγυρίσουν μια τεράστιας σημασίας στρατιωτική και πολιτική νίκη. Μαζί
τους πανηγύριζε και όλος ο δημοκρατικός και προοδευτικός κόσμος που
σιχαινόταν το τέρας του φασισμού. Μερίδιο στη νίκη έχει φυσικά και το
αντιστασιακό κίνημα στην Ελλάδα, με το αντιφασιστικό, απελευθερωτικό
αντάρτικο αγώνα που διεξήγαγε γενναία ο ΕΛΑΣ και οι ΕΑΜικές οργανώσεις
σε πόλεις και βουνά.
Συνολικά, η νίκη αυτή αποτελούσε δικαίωση για τα εκατομμύρια των θυμάτων του ναζισμού/φασισμού, που βρήκαν το θάνατο μαχόμενοι/ες ή ως άμαχοι. Πρώτα απ’ όλα για τα πάνω από 20 εκατομμύρια νεκρούς στη Σοβιετική Ένωση, τα εκατομμύρια των σφαγιασθέντων Εβραίων, τσιγγάνων, Σλάβων, ομοφυλόφιλων και όλων των υπολοίπων που «αλέστηκαν» στη ναζιστική μηχανή θανάτου. Και στην Ελλάδα, ο λαός μέτρησε τεράστιες απώλειες από τη δράση των φασιστών κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους. Τεράστιες ήταν οι υλικές καταστροφές και πάνω από εκατό χιλιάδες οι νεκροί από την πείνα, τους βομβαρδισμούς, τις εκτελέσεις και την τυφλή φασιστική βία κατά αμάχων. Οι θυσίες και οι αγώνες τόσων ετών όμως δεν πήγαν χαμένοι, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην Ευρώπη! Ο στρατός της Βέρμαχτ και οι σύμμαχοι στρατοί του είχαν διαλυθεί ολοσχερώς, ο Χίτλερ είχε αυτοκτονήσει απελπισμένος στις 30 Απριλίου ενώ ο Μουσολίνι είχε εκτελεστεί από Ιταλούς παρτιζάνους δύο μέρες πριν. Επιπλέον, το αντιφασιστικό και επαναστατικό κύμα είχε σπάσει τα όρια της ευρωπαϊκής ηπείρου φέρνοντας αργότερα ως αποτέλεσμα τη μεγάλη κινεζική επανάσταση και νίκη το 1949.
Αν και μέρος της αντιφασιστικής συμμαχίας του Β’ΠΠ, τα αστικά κόμματα και κυβερνήσεις της Ευρώπης ένιωθαν περισσότερο απειλούμενα παρά χαρούμενα από την άνοδο της αγωνιστικότητας και της διεκδικητικότητας των λαών που πλέον, σε μεγάλο βαθμό, ονειρεύονταν μια άλλη ζωή συνολικά. Άλλωστε, αυτά τα κόμματα και οι κυβερνήσεις είχαν κάνει ο,τι μπορούσαν για να εκθρέψουν τον φασισμό ως απάντηση στις εργατικές και κομμουνιστικές επαναστάσεις μετά τον Α’ΠΠ. Γι’ αυτό και πολύ σύντομα απέδειξαν ότι μεγάλος τους εχθρός και αντίπαλος ήταν ο κομμουνισμός. Aφού πρώτα διέσωσαν και ενσωμάτωσαν σημαντικό μέρος της ναζιστικής και φασιστικής ηγεσίας στους μεταπολεμικούς τους κρατικούς μηχανισμούς, έπειτα κήρυξαν τον Ψυχρό Πόλεμο απέναντι στη Σοβιετική Ένωση, τις νεοσύστατες Λαϊκές Δημοκρατίες και τα κομμουνιστικά κόμματα στο εσωτερικό τους. Η επιθετική αυτή αστική στρατηγική που εκδηλώθηκε με σημαιοφόρο τις ΗΠΑ, μετά το τέλος του Β’ΠΠ δυστυχώς δεν βρήκε την ανάλογη απάντηση από την άλλη πλευρά, με την ΕΣΣΔ και τα ΚΚ να έχουν εγκαταλείψει τον επαναστατικό δρόμο (εξαίρεση ο ηρωικός αγώνας του ΔΣΕ στην Ελλάδα) και σταδιακά να προσαρμόζονται στο μοντέλο μιας ειρηνικής συνύπαρξης και ενσωμάτωσης στη Δύση και με έναν καπιταλισμό με στοιχεία αγοράς στην Ανατολή.
Ωστόσο, στον αντιφασιστικό, απελευθερωτικό πόλεμο του Β’ΠΠ και τη νίκη της 9ης Μάη οφείλονται σε μεγάλο βαθμό οι λαϊκές-εργατικές κατακτήσεις των μεταπολεμικών ετών. Ήταν αυτός ο αγώνας και αυτή η νίκη που φόβισαν τις αστικές τάξεις και τις ανάγκασαν να κάνουν γενναίες παραχωρήσεις ώστε να αποσοβήσουν το ξέσπασμα νέων επαναστάσεων. Ήταν αυτός ο αγώνας και αυτή η νίκη που γέννησαν ένα ατρόμητο προλεταριάτο και μια ατρόμητη νεολαία που πρωταγωνίστησαν στους εργατικούς αγώνες των επόμενων δεκαετιών.
Αυτή την ιστορική μνήμη και αυτή την κληρονομιά δεν αντέχουν σήμερα, 79 χρόνια μετά, οι κυρίαρχες ελίτ της Ευρώπης. Προσπαθούν μεθοδικά να αλλάξουν το νόημα της 9ης Μάη, προβάλλοντας την «Ημέρα της Ευρώπης» και κρύβοντας πως ποτέ δεν υπήρξε μία, ενιαία Ευρώπη, ούτε καν στις τάξεις της αντιφασιστικής συμμαχίας. Είναι οι ίδιες ελίτ και το υπερεθνικό τους φρούριο, η Ευρωπαϊκή Ένωση, που σήμερα στηρίζουν με άνεση νεοναζιστές, όπως στην Ουκρανία, φασιστικού τύπου πολεμικές επιχειρήσεις, όπως στη Γάζα και φασιστικού τύπου αντιπροσφυγικές πολιτικές (push-backs κ.α.). Οχτώ δεκαετίες μετά την ήττα του φασισμού, οι αστικές ελίτ και η Ε.Ε. φέρνουν ναζιστές από το Ουκρανικό τάγμα Αζόφ να μιλούν μέσα στα κοινοβούλιά τους. Το πόσο ψεύτικο είναι το αφήγημα «δημοκρατική φιλελεύθερη Ευρώπη Vs ακροδεξιά», φαίνεται μεταξύ των άλλων από το περιεχόμενο της καμπάνιας του Ευρωκοινοβουλίου ενόψει των ευρωεκλογών με τίτλο "αξιοποίησε την ψήφο σου για τη Δημοκρατία". Πρόκειται για μια χοντροκομμένη καταγγελία του «ολοκληρωτισμού» στην Ανατολική Ευρώπη …μετά τον πόλεμο, χωρίς καμία νύξη για τον ίδιο τον πόλεμο, το ναζισμό, τα φασιστικά εγκλήματα ή τον ακροδεξιό δοσιλογισμό σε όλες τις χώρες. Η καρδιά της σημερινής καπιταλιστικής Ευρώπης χτυπάει στο ρυθμό της αγωνίας του Τσόρτσιλ πριν ξεσπάσει ο πόλεμος να βρεθούν μαζί οι λεγόμενες «φιλελεύθερες χώρες» και η ναζιστική Γερμανία, απέναντι στον κίνδυνο του κομμουνισμού. Οι μηχανές προπαγάνδας της Ε.Ε προωθούν τη θεωρία των δύο άκρων επιχειρώντας να ταυτίσουν κομμουνισμό και ναζισμό. Ξεπλένουν με αυτόν τον τρόπο το ναζισμό, ενώ ταυτόχρονα επιχειρούν να συκοφαντήσουν ένα νέο ρεύμα κομμουνιστικής απελευθέρωσης, η αναγκαιότητα του οποίου επανέρχεται στις αναζητήσεις και τον αγώνα πολλών αγωνιστών/ριών. Σήμερα παρατηρούμε ότι και πάλι οι αστικές τάξεις επιτίθενται στις κατακτήσεις των εργατικών τάξεων και στα εργατικά συνδικάτα σε όλο τον κόσμο, οδηγούν σε φονικούς πολέμους ξαναμοιράσματος της ανθρωπότητας, απειλούν τις λαϊκές ελευθερίες, ενώ καλλιεργούν τον αντιδραστικό συντηρητισμό σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, καλλιεργούν τον ρατσισμό, τον εθνικισμό και την καταστολή.
Ο έξαλλος αντικομμουνισμός, η προσπάθεια διαρκούς «αναθεώρησης» της ιστορίας και κατάπνιξης της μεγάλης αλήθειας των αντιφασιστικών και σοσιαλιστικών αγώνων σε ένα αέναο «πόλεμο μνήμης», αποτελούν μέρος της γενικότερης αστικής στρατηγικής που συνολικά συνιστά μια διαρκή προληπτική αντεπανάσταση σε βάρος του εργατικού κινήματος, με όλο και μεγαλύτερη αξιοποίηση της ακροδεξιάς.
Γι’ αυτό σήμερα, 79 χρόνια μετά την μεγάλη αντιφασιστική νίκη των λαών, δεν πρέπει απλά και μόνο να τιμήσουμε τα θύματα, δεν πρέπει απλά και μόνο να δοξάσουμε τους ήρωες και τις ηρωίδες του παρελθόντος που τσάκισαν τον φασισμό. Οφείλουμε:
▸Να αποκρούσουμε την εκστρατεία συκοφάντησης του αντιφασιστικού αγώνα και της νίκης που στηρίχτηκε στο αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα, της οποίας συντονιστής με ιδιαίτερη σπουδή είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση.
▸Να αναδείξουμε με ιστορικούς αλλά και σύγχρονους όρους ότι ο φασισμός αποτελεί εφεδρεία της αστικής τάξης ενάντια στο εργατικό κίνημα, για την αποτροπή ή την καταστολή των εργατικών επαναστάσεων και όχι κάποια «παρεκτροπή από τον κοινοβουλευτισμό». Δεν ξεχνάμε ποιοι έβαλαν τον Χίτλερ (ή και τον Μεταξά) στην κυβέρνηση και του παρέδωσαν την εξουσία
▸Να υπερασπίσουμε την οργανική σύνδεση της αντιφασιστικής πάλης με αυτή του αντικαπιταλιστικού αγώνα για την κομμουνιστική χειραφέτηση, ενάντια στην «κρατικοποίηση» και ιδιοποίησή του από αστικές τάξεις και κυβερνήσεις χωρών της Ε.Ε (πχ Γερμανία, αλλά όχι μόνο), καθώς και από τη σημερινή καπιταλιστική Ρωσία για δικαιολόγηση του φονικού πολέμου στην Ουκρανία.
▸Να δράσουμε εδώ και τώρα ενάντια τόσο στις φασιστικές, νεοναζιστικές οργανώσεις όσο και ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα που οδηγεί την ανθρωπότητα ξανά σε μαύρες εποχές ανελευθερίας και ολοκληρωτισμού.
▸Με τις σημαίες της σύγχρονης κομμουνιστικής απελευθέρωσης να γράψουμε νέες σελίδες στην ιστορία της χειραφέτησης των ανθρώπων από τα δεσμά του κέρδους, του ρατσισμού και φασισμού, της εκμετάλλευσης και των πολέμων.
- Θάνατος στον Φασισμό – Λευτεριά στον Λαό
- Αντίσταση στον σύγχρονο Ολοκληρωτικό Καπιταλισμό
- Για τον απελευθερωτικό, διεθνιστικό κομμουνισμό της εποχής μας!
8 Μάη 2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου