Αναμέτρηση – Οργάνωση για μία Νέα Κομμουνιστική Αριστερά
Αριστερή Ανασύνθεση
Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο
Οι διπλές εκλογές έχουν αναγγελθεί από το κυβερνών κόμμα για τον Απρίλιο και Μάιο και οι εκλογικές διεργασίες έχουν φτάσει σε ένα κρίσιμο σημείο για τη ριζοσπαστική και αντικαπιταλιστική Αριστερά. Κάθε πολιτική δύναμη οφείλει να τοποθετηθεί με υπευθυνότητα και σαφήνεια.
Οι τρεις συλλογικότητες που υπογράφουμε έχουμε τοποθετηθεί με κοινή μας ανακοίνωση ήδη από τον Ιούλιο του 2022.
Διατυπώσαμε γραπτά την πρόταση για μια ενωτική πολιτική παρέμβαση της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Δίνοντας το μήνυμα ότι οι κοινοί αγώνες μας για αντίσταση και οι αυριανοί, για κατακτήσεις, ρήξεις και ανατροπή της αστικής πολιτικής σε όλες τις εκδοχές της, είτε αυτή της αυταρχικής και νεοφιλελεύθερης ΝΔ είτε του σοσιαλφιλελεύθερου ΣΥΡΙΖΑ, είναι ισχυρότεροι δεσμοί από τις υπαρκτές διαφορές μας.
Σε αυτή την κατεύθυνση, προτείναμε από την αρχή στη ΛΑΕ, στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σε όλες τις οργανωμένες δυνάμεις, καθώς και στους ανένταχτους αγωνιστές και αγωνίστριες, μια πολιτική συμφωνία για ενωτική εκλογική κάθοδο, με προοπτική και με ένα συγκεκριμένο πολιτικό πλαίσιο προς συζήτηση.
Η μαζική και επιτυχημένη εκδήλωση της Πρωτοβουλίας για μία Ενωτική κίνηση της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στις 19/12 στην Αθήνα, στην οποία συμμετέχουμε μαζί με τη ΛΑΕ και το ΣΕΚ, επιβεβαίωσε τη θετική δυναμική που έχει αυτή η προοπτική.
Οι εξελίξεις επιβεβαίωσαν, δυστυχώς, και την εκτίμηση της απόφασης της συνέλευσης της Αριστερής Πρωτοβουλίας Διαλόγου και Δράσης, στην οποία συμμετέχουμε μαζί με τη ΛΑΕ, τον Ιούλη του 2022, ότι
«Οι δυνάμεις της κοινοβουλευτικής Αριστεράς δεν έχουν παρουσιάσει μία θετική ενωτική διέξοδο για το λαό, με το ΚΚΕ να παραμένει πιστό στη λογική ’’στείρας’’ ενίσχυσης των κομματικών του δυνάμεων, αποφεύγοντας κάθε απεύθυνση κοινής δράσης σε κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, και το ΜεΡΑ25, παρά τη βελτίωση των προγραμματικών θέσεών του, να παραμένει εγκλωβισμένο σε μια λογική αριστερού ευρωπαϊσμού και τώρα σε προτάσεις κυβερνητικής συνεργασίας σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, που, ανεξαρτήτως των προθέσεών του, δημιουργεί συγχύσεις».
Από αυτή τη σκοπιά, δηλώνουμε συντροφικά ότι δεν συμφωνούμε με την πρόταση της ΛΑΕ για εκλογική απεύθυνση σε αυτές τις δυνάμεις, καθώς και με τις δημόσια κατατεθειμένες προτάσεις συντρόφων για εκλογική συμπόρευση με το ΜεΡΑ25. Γιατί στην πράξη, και ανεξάρτητα από προθέσεις, με τους σημερινούς όρους αυτές σημαίνουν ένταξη σε ένα άλλο πολιτικό σχέδιο, το οποίο, παρά τις διακηρύξεις για ρήξη, οδηγεί εκ νέου στην ενσωμάτωση. Με το ΚΚΕ και το ΜεΡΑ25 μπορεί και πρέπει να υπάρξει κοινή δράση στο κίνημα και σε αυτοδιοικητικές μάχες. Μία διαδικασία ευρύτερης μετωπικής σύμπραξης της Αριστεράς έχει προϋποθέσεις που δεν πληρούνται σήμερα (όρους προγραμματικής σύγκλισης και συμφωνίας, κοινή κινηματική δράση, οργανωτική ισοτιμία και σεβασμό, επαρκή συγκρότηση των δυνάμεων της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς). Αναγνωρίζουμε ότι η ανάγκη των λαϊκών δυνάμεων για επιτάχυνση των διεργασιών συγκέντρωσης δύναμης σε όλα τα επίπεδα είναι επιτακτική λόγω του βάθους της αστικής επίθεσης. Όμως, στη ζωή και στην πολιτική, παρά τις καλές προθέσεις, κανείς/καμία δεν μπορεί να «πηδά πίστες», γιατί πολύ απλά έτσι κινδυνεύει να κάνει ένα άλμα στο κενό. Οι εμπειρίες της τελευταίας δεκαετίας πρέπει να μας κάνουν όλες και όλους πιο απαιτητικούς στις προσπάθειες ανασυγκρότησης, ανασύνθεσης και μετωπικών συμπράξεων της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.
Το ίδιο συντροφικά δηλώνουμε ότι δεν συμφωνούμε με τη στενή και μη ενωτική πρόταση του ΝΑΡ και της πλειοψηφίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που διογκώνει τις διαφορές αποκλείοντας εκ των προτέρων δυνάμεις και φαίνεται να επιχειρεί μια δορυφοροποίηση των υπόλοιπων συλλογικοτήτων γύρω από την σημερινή ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η οποία δεν τιμά κανέναν και δεν μπορεί να δώσει θετική δυναμική.
Καθώς τα χρονικά περιθώρια στενεύουν, καλούμε τη ΛΑΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να αποσαφηνίσουν θετικά τη θέση τους και να συμβάλουν με όλες τις δυνάμεις τους σε μια αυτοτελή και ενωτική κάθοδο της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς σε όλες τις πολιτικές και εκλογικές μάχες της επόμενης περιόδου.
Καλούμε όλους και όλες να συμβάλουν σε μια ελπιδοφόρα νέα ενότητα με ανατρεπτικό περιεχόμενο. Καταθέτουμε την διαθεσιμότητά μας να δουλέψουμε μαζί για μια τέτοια προσπάθεια.
Μέχρι σήμερα, εδώ και δεκαετίες, ο κόσμος της ανατρεπτικής Αριστεράς βρέθηκε πάντα αντιμέτωπος με τα ίδια ερωτήματα: Να παραμείνει στα κινήματα και μόνον, μακριά από κάθε κεντρικόπολιτικό σχηματισμό; Να ενταχθεί σε ένα σχέδιο μακροπρόθεσμης αυτόκεντρης «κομματικής» ανάπτυξης; Ή να αναθέσει σε ένα ευρύτερο ρεφορμιστικό «μετωπικό» πολιτικό σχέδιο την εκπροσώπησή του;
Δεν μπορεί, φυσικά, να αμφισβητηθεί ούτε η αξία και σημασία του κοινωνικού αγώνα, ούτε του οργανωμένου πολιτικού αγώνα, ούτε του μετώπου του κόσμου της εργασίας. Κάθε ένα απομονωμένο, όμως, αποτυγχάνει, ιδιαίτερα κάτω από μια ρεφορμιστική ή σεχταριστική ηγεμονία, όπως έδειξε η δεκαετία που πέρασε.
Πιστεύουμε βαθιά, όμως, ότι υπάρχει ένας άλλος, ενωτικός κι ανατρεπτικός δρόμος για την Αριστερά, που χρειάζεται να ανακαλύψουμε και να συν-δημιουργήσουμε. Είναι ο δρόμος που επιχειρεί να υπερβεί θετικά και να ενώσει τις τρεις αυτές πλευρές του συνολικού αγώνα μας σε νέα περιεχόμενα και μορφές, αντίστοιχα των αναγκών του κινήματος και της εποχής μας.
Εμείς λέμε ότι ο κόσμος της ανατρεπτικής Αριστεράς και των μαχητικών κινημάτων πρέπει σήμερα να διεκδικήσει αυτό που του αντιστοιχεί:
Τη δική του κεντρική πολιτική έκφραση, εκφράζοντας τις πιο μαχητικές δυνάμεις των εργατικών, λαϊκών και όλων των κοινωνικών κινημάτων, που «σκάνε μύτη» ξανά, αλλά ακόμη είναι πολύ πίσω από ένα μέτωπο ικανό να ανατρέψει την αστική επίθεση. Εκφράζοντας, επίσης, τις νέες κοινωνικές τάσεις που στην εποχή μας εμπλουτίζουν την μισθωτή εργασία και ιδιαίτερα την εργατική τάξη και τη νεολαία, τις οποίες δεν μπορεί να ενσωματώσει το κεφάλαιο. Για αυτό καταφεύγει στην καταστροφή, όπως δείχνουν η πολλαπλή κρίση διαρκείας, η εκτίναξη της φτώχειας, της ακρίβειας και της εκμετάλλευσης, οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, ο νεοφασισμός και ο ρατσισμός, η οικολογική και κλιματική κρίση, η σεξιστική καταπίεση, τα απωθητικά κυρίαρχα πολιτιστικά και ιδεολογικά πρότυπα.
Σε αυτή την εποχή και ιδιαίτερα στη σημερινή ιστορική συγκυρία, δεν έχουμε το δικαίωμα να παραμείνουμε ούτε αμήχανες/οι, ούτε αυτάρεσκα προσκολλημένοι σε αποτυχημένα σχέδια, ούτε να προσπαθήσουμε παρακάμπτοντας τις δυσκολίες ενός εγχειρήματος συνολικού και με ορίζοντα,να δημιουργήσουμε ευκαιριακές συνθήκες «διάσωσης» μέσα σε ένα ομολογουμένως δύσκολο πολιτικό τοπίο.
Η πρόκληση αυτή μετατρέπεται σε καθήκον για τις δυνάμεις εκείνες της Αριστεράς που τοποθετούνται σταθεράμε το μέρος των κοινωνικών αγώνων προτάσσοντας τον διπλό στόχο: να πετυχαίνουμε νίκες στο σήμερα οικοδομώντας τις προϋποθέσεις της κοινωνικής ανατροπής.
Ένας άλλος δρόμος υπάρχει και είναι εδώ, είναι ακόμη ανοιχτός:
Ο ενωτικός και ανατρεπτικός δρόμος της Αριστεράς.
Με επιμονή και αυτοπεποίθηση ας τον βαδίσουμε πολλές και πολλοί μαζί!
Διατυπώσαμε γραπτά την πρόταση για μια ενωτική πολιτική παρέμβαση της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Δίνοντας το μήνυμα ότι οι κοινοί αγώνες μας για αντίσταση και οι αυριανοί, για κατακτήσεις, ρήξεις και ανατροπή της αστικής πολιτικής σε όλες τις εκδοχές της, είτε αυτή της αυταρχικής και νεοφιλελεύθερης ΝΔ είτε του σοσιαλφιλελεύθερου ΣΥΡΙΖΑ, είναι ισχυρότεροι δεσμοί από τις υπαρκτές διαφορές μας.
Σε αυτή την κατεύθυνση, προτείναμε από την αρχή στη ΛΑΕ, στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σε όλες τις οργανωμένες δυνάμεις, καθώς και στους ανένταχτους αγωνιστές και αγωνίστριες, μια πολιτική συμφωνία για ενωτική εκλογική κάθοδο, με προοπτική και με ένα συγκεκριμένο πολιτικό πλαίσιο προς συζήτηση.
Η μαζική και επιτυχημένη εκδήλωση της Πρωτοβουλίας για μία Ενωτική κίνηση της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στις 19/12 στην Αθήνα, στην οποία συμμετέχουμε μαζί με τη ΛΑΕ και το ΣΕΚ, επιβεβαίωσε τη θετική δυναμική που έχει αυτή η προοπτική.
Οι εξελίξεις επιβεβαίωσαν, δυστυχώς, και την εκτίμηση της απόφασης της συνέλευσης της Αριστερής Πρωτοβουλίας Διαλόγου και Δράσης, στην οποία συμμετέχουμε μαζί με τη ΛΑΕ, τον Ιούλη του 2022, ότι
«Οι δυνάμεις της κοινοβουλευτικής Αριστεράς δεν έχουν παρουσιάσει μία θετική ενωτική διέξοδο για το λαό, με το ΚΚΕ να παραμένει πιστό στη λογική ’’στείρας’’ ενίσχυσης των κομματικών του δυνάμεων, αποφεύγοντας κάθε απεύθυνση κοινής δράσης σε κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, και το ΜεΡΑ25, παρά τη βελτίωση των προγραμματικών θέσεών του, να παραμένει εγκλωβισμένο σε μια λογική αριστερού ευρωπαϊσμού και τώρα σε προτάσεις κυβερνητικής συνεργασίας σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, που, ανεξαρτήτως των προθέσεών του, δημιουργεί συγχύσεις».
Από αυτή τη σκοπιά, δηλώνουμε συντροφικά ότι δεν συμφωνούμε με την πρόταση της ΛΑΕ για εκλογική απεύθυνση σε αυτές τις δυνάμεις, καθώς και με τις δημόσια κατατεθειμένες προτάσεις συντρόφων για εκλογική συμπόρευση με το ΜεΡΑ25. Γιατί στην πράξη, και ανεξάρτητα από προθέσεις, με τους σημερινούς όρους αυτές σημαίνουν ένταξη σε ένα άλλο πολιτικό σχέδιο, το οποίο, παρά τις διακηρύξεις για ρήξη, οδηγεί εκ νέου στην ενσωμάτωση. Με το ΚΚΕ και το ΜεΡΑ25 μπορεί και πρέπει να υπάρξει κοινή δράση στο κίνημα και σε αυτοδιοικητικές μάχες. Μία διαδικασία ευρύτερης μετωπικής σύμπραξης της Αριστεράς έχει προϋποθέσεις που δεν πληρούνται σήμερα (όρους προγραμματικής σύγκλισης και συμφωνίας, κοινή κινηματική δράση, οργανωτική ισοτιμία και σεβασμό, επαρκή συγκρότηση των δυνάμεων της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς). Αναγνωρίζουμε ότι η ανάγκη των λαϊκών δυνάμεων για επιτάχυνση των διεργασιών συγκέντρωσης δύναμης σε όλα τα επίπεδα είναι επιτακτική λόγω του βάθους της αστικής επίθεσης. Όμως, στη ζωή και στην πολιτική, παρά τις καλές προθέσεις, κανείς/καμία δεν μπορεί να «πηδά πίστες», γιατί πολύ απλά έτσι κινδυνεύει να κάνει ένα άλμα στο κενό. Οι εμπειρίες της τελευταίας δεκαετίας πρέπει να μας κάνουν όλες και όλους πιο απαιτητικούς στις προσπάθειες ανασυγκρότησης, ανασύνθεσης και μετωπικών συμπράξεων της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.
Το ίδιο συντροφικά δηλώνουμε ότι δεν συμφωνούμε με τη στενή και μη ενωτική πρόταση του ΝΑΡ και της πλειοψηφίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που διογκώνει τις διαφορές αποκλείοντας εκ των προτέρων δυνάμεις και φαίνεται να επιχειρεί μια δορυφοροποίηση των υπόλοιπων συλλογικοτήτων γύρω από την σημερινή ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η οποία δεν τιμά κανέναν και δεν μπορεί να δώσει θετική δυναμική.
Καθώς τα χρονικά περιθώρια στενεύουν, καλούμε τη ΛΑΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να αποσαφηνίσουν θετικά τη θέση τους και να συμβάλουν με όλες τις δυνάμεις τους σε μια αυτοτελή και ενωτική κάθοδο της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς σε όλες τις πολιτικές και εκλογικές μάχες της επόμενης περιόδου.
Καλούμε όλους και όλες να συμβάλουν σε μια ελπιδοφόρα νέα ενότητα με ανατρεπτικό περιεχόμενο. Καταθέτουμε την διαθεσιμότητά μας να δουλέψουμε μαζί για μια τέτοια προσπάθεια.
Μέχρι σήμερα, εδώ και δεκαετίες, ο κόσμος της ανατρεπτικής Αριστεράς βρέθηκε πάντα αντιμέτωπος με τα ίδια ερωτήματα: Να παραμείνει στα κινήματα και μόνον, μακριά από κάθε κεντρικόπολιτικό σχηματισμό; Να ενταχθεί σε ένα σχέδιο μακροπρόθεσμης αυτόκεντρης «κομματικής» ανάπτυξης; Ή να αναθέσει σε ένα ευρύτερο ρεφορμιστικό «μετωπικό» πολιτικό σχέδιο την εκπροσώπησή του;
Δεν μπορεί, φυσικά, να αμφισβητηθεί ούτε η αξία και σημασία του κοινωνικού αγώνα, ούτε του οργανωμένου πολιτικού αγώνα, ούτε του μετώπου του κόσμου της εργασίας. Κάθε ένα απομονωμένο, όμως, αποτυγχάνει, ιδιαίτερα κάτω από μια ρεφορμιστική ή σεχταριστική ηγεμονία, όπως έδειξε η δεκαετία που πέρασε.
Πιστεύουμε βαθιά, όμως, ότι υπάρχει ένας άλλος, ενωτικός κι ανατρεπτικός δρόμος για την Αριστερά, που χρειάζεται να ανακαλύψουμε και να συν-δημιουργήσουμε. Είναι ο δρόμος που επιχειρεί να υπερβεί θετικά και να ενώσει τις τρεις αυτές πλευρές του συνολικού αγώνα μας σε νέα περιεχόμενα και μορφές, αντίστοιχα των αναγκών του κινήματος και της εποχής μας.
Εμείς λέμε ότι ο κόσμος της ανατρεπτικής Αριστεράς και των μαχητικών κινημάτων πρέπει σήμερα να διεκδικήσει αυτό που του αντιστοιχεί:
Τη δική του κεντρική πολιτική έκφραση, εκφράζοντας τις πιο μαχητικές δυνάμεις των εργατικών, λαϊκών και όλων των κοινωνικών κινημάτων, που «σκάνε μύτη» ξανά, αλλά ακόμη είναι πολύ πίσω από ένα μέτωπο ικανό να ανατρέψει την αστική επίθεση. Εκφράζοντας, επίσης, τις νέες κοινωνικές τάσεις που στην εποχή μας εμπλουτίζουν την μισθωτή εργασία και ιδιαίτερα την εργατική τάξη και τη νεολαία, τις οποίες δεν μπορεί να ενσωματώσει το κεφάλαιο. Για αυτό καταφεύγει στην καταστροφή, όπως δείχνουν η πολλαπλή κρίση διαρκείας, η εκτίναξη της φτώχειας, της ακρίβειας και της εκμετάλλευσης, οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, ο νεοφασισμός και ο ρατσισμός, η οικολογική και κλιματική κρίση, η σεξιστική καταπίεση, τα απωθητικά κυρίαρχα πολιτιστικά και ιδεολογικά πρότυπα.
Σε αυτή την εποχή και ιδιαίτερα στη σημερινή ιστορική συγκυρία, δεν έχουμε το δικαίωμα να παραμείνουμε ούτε αμήχανες/οι, ούτε αυτάρεσκα προσκολλημένοι σε αποτυχημένα σχέδια, ούτε να προσπαθήσουμε παρακάμπτοντας τις δυσκολίες ενός εγχειρήματος συνολικού και με ορίζοντα,να δημιουργήσουμε ευκαιριακές συνθήκες «διάσωσης» μέσα σε ένα ομολογουμένως δύσκολο πολιτικό τοπίο.
Η πρόκληση αυτή μετατρέπεται σε καθήκον για τις δυνάμεις εκείνες της Αριστεράς που τοποθετούνται σταθεράμε το μέρος των κοινωνικών αγώνων προτάσσοντας τον διπλό στόχο: να πετυχαίνουμε νίκες στο σήμερα οικοδομώντας τις προϋποθέσεις της κοινωνικής ανατροπής.
Ένας άλλος δρόμος υπάρχει και είναι εδώ, είναι ακόμη ανοιχτός:
Ο ενωτικός και ανατρεπτικός δρόμος της Αριστεράς.
Με επιμονή και αυτοπεποίθηση ας τον βαδίσουμε πολλές και πολλοί μαζί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου