Σε 48ωρη Απεργία Οι Ηθοποιοί

 

 

Τετάρτη 1/2 και Πέμπτη 2/2 συγκέντρωση διαμαρτυρίας Πέμπτη 2/2 στην πλατεία Συντάγματος
Κάλεσμα της Συνέλευσης Αγωνιζόμενων Ηθοποιών για συμμετοχή στην 48ωρη απεργία
Γενική Συνέλευση του ΣΕΗ στις 1/2 στις 12:00 στο θέατρο ΔΙΑΝΑ

Με ανακοίνωσή της η Συνέλευση Αγωνιζόμενων Ηθοποιών καλεί όλες/ους να στηρίξουν την 48ωρη απεργία των ηθοποιών την Τετάρτη και Πέμπτη 1 και 2 Φεβρουαρίου και επίσης να συμμετέχουν μαζικά στην Γενική Συνέλευση του ΣΕΗ στις 1/2 στις 12:00 στο θέατρο ΔΙΑΝΑ.

Η ανακοίνωση αναφέρει:

Στηρίζουμε τις καταλήψεις των δραματικών σχολών και όλες/ους τις σπουδάστριες/ες που αγωνίζονται διεκδικώντας την αναγνώριση της τέχνης και του πολιτισμού ως ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη μιας κοινωνίας. Πίσω από το αίτημα της αναγνώρισης των πτυχίων κρύβεται η αγωνία όλων των καλλιτεχνών για το παρόν και μέλλον της τέχνης, για τη θέση τους στην κοινωνία, για την αξιοπρεπή αντιμετώπισή τους ως εργαζομένων αλλά και ως καλλιτεχνών – δημιουργών.

Το πρόβλημα δεν ξεκίνησε στις 17 Δεκεμβρίου, με την ανακοίνωση του επαίσχυντου προεδρικού διατάγματος 85· εκκινεί δεκαετίες πριν. Οι χρόνιες πολιτικές επιλογές στοχευμένα ενίσχυσαν την ιδιωτική καλλιτεχνική εκπαίδευση και ταυτόχρονα απέκλεισαν τη δυνατότητα ίδρυσης δημόσιας ανώτατης. Έτσι οδηγηθήκαμε στη δημιουργία δεκάδων ιδιωτικών καλλιτεχνικών σχολών, στην περιορισμένη δυνατότητα δημόσιας και δωρεάν καλλιτεχνικής εκπαίδευσης, στην κατάργηση των καλλιτεχνικών μαθημάτων στα σχολεία, στην πλήρη απαξίωση του πολιτισμού. Με πρόσχημα την επίλυση αυτής της χρόνια αδιέξοδης κατάστασης, υποβιβάζουν τα πτυχία μας μετατρέποντάς μας σε ανειδίκευτους εργάτες-χομπίστριες, υποβαθμίζουν τον αγώνα μας για αξιοπρεπείς συλλογικές συμβάσεις εργασίας, υποτιμούν την εντατική ενασχόληση, την κοπιώδη προσπάθεια και τελικά την επιθυμία των ανθρώπων για δημιουργία.

Το πρόβλημα φυσικά δεν λύνεται και με τις μιντιακές δηλώσεις Μητσοτάκη, με λύσεις από τα πάνω, με δημιουργία επιτροπών των αρίστων αυτού του τόπου, με αμφίβολες υποσχέσεις και εξαιρέσεις, με κούφια λόγια και εγγυήσεις εντυπωσιασμού. Η τακτική υποχώρηση της κυβέρνησης, φανερώνει τη ουσιαστική δύναμη των μαχητικών μέσων πάλης, αυτών της κατάληψης και της απεργίας. Δίνει ξεκάθαρα τον δρόμο προς την κλιμάκωση του αγώνα μέχρι την ουσιαστική υλοποίηση των αναγκαίων αιτημάτων μας. Παρόλα αυτά για ακόμα μια φορά ο ελιγμός της κυβέρνησης δεν δίνει ουσιαστικές απαντήσεις και δεν ικανοποιεί τα αιτήματα του κλάδου ούτε για υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων ούτε για ίδρυση Πανεπιστημιακής Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης. Επιπλέον, αφήνει στον αέρα το ζήτημα των προσλήψεων στο Δημόσιο και το μισθολογικό κομμάτι και κυρίως πάει να φιμώσει την τόσο διεκδικητική και μαχητική φωνή του κλάδου.

Όλα αυτά έρχονται σε μια συγκυρία όπου η κυβερνητική πολιτική μειώνει τις επιχορηγήσεις στο ελεύθερο θέατρο, καθιστώντας σχεδόν αδύνατη την ύπαρξη μικρών καλλιτεχνικών παραγωγών. Μετατρέπει τους ανεξάρτητους κινηματογράφους σε εμπορικά συγκροτήματα ή multiplex, αποκλείοντας την ανεξάρτητη κινηματογραφική δημιουργία. Ευνοεί μεγαλοπαραγωγούς της νύχτας ενισχύοντας τις τραγικές συνθήκες εργασίας και θυσιάζει την καλλιτεχνική ευαισθησία στον βωμό του κέρδους. Δε μας κάνει εντύπωση πως αυτή η πολιτική προστατεύει παιδοβιαστές και κακοποιητές. Την ίδια στιγμή επιτίθεται στην καλλιτεχνική εργατική παραγωγή, καταργώντας τις συλλογικές συμβάσεις, δημιουργεί ανασφαλές και άρα επικίνδυνο εργασιακό περιβάλλον, ενισχύει τη μαύρη απλήρωτη εργασία, τον ανταγωνισμό, την ανθρωποφαγία. Οποιοδήποτε καλλιτεχνικό όραμα μετατρέπεται σε εμπορικό προϊόν, οποιαδήποτε καλλιτεχνική δημιουργία ευτελίζεται σε φθηνή τουριστική ατραξιόν.

Στην εποχή των πολυεπίπεδων κρίσεων την οποία διανύουμε, οι κυβερνήσεις εναλλάσσονται διατηρώντας λίγο ή πολύ την ίδια πολιτική ατζέντα, που δεν είναι άλλη παρά αυτή της πλήρους φτωχοποίησης της εργαζόμενης κοινωνίας έναντι των συμφερόντων της αστικής τάξης. Με τις ιδιωτικοποιήσεις να μετατρέπουν κάθε ανθρώπινο δικαίωμα και ελευθερία σε προϊόντα, τους αντεργατικούς νόμους να στερούν κάθε αξιοπρεπή διαβίωση και την εκμετάλλευση, τον φόβο και τον μισανθρωπισμό να κατακλύζουν τις ζωές μας.

Σε αυτήν την συγκυρία η πρωτοφανής επίθεση στα πτυχία μας αποτελεί ρωγμή και ανοίγει το δρόμο για την ουσιαστική αναγκαία λύση των αέναων προβλημάτων στο χώρο του Πολιτισμού. Θεωρούμε πως η ανάγκη Δημόσιας και Δωρεάν Ανώτατης Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης είναι θεμελιώδης και καλούμε τον κόσμο του αγώνα να συζητήσει, να ονειρευτεί και να φανταστεί πώς θέλει την εκπαίδευσή του πέρα από τα όρια των νόμων. Πιστεύουμε βαθιά πως το αίτημα αυτό είναι το απολύτως αναγκαίο και συνδέεται άμεσα με την κατοχύρωση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Ταυτόχρονα διεκδικούμε εδώ και τώρα όλα τα πτυχία των καλλιτεχνικών σχολών και ωδείων μέχρι να αναβαθμιστούν στο επίπεδο της τεχνικής εκπαίδευσης και να ιδρυθεί εδώ και τώρα Ενιαία Ανώτατη Πανεπιστημιακή Καλλιτεχνική Εκπαίδευση. Έπειτα, και μόνο εφόσον υπάρξει σχέδιο για Δημόσια και Δωρεάν Ανώτατη Καλλιτεχνική Εκπαίδευση τότε, να ανοίξει ο δρόμος για την μετατροπή των δημόσιων σχολών (Εθνικό, Κρατικό, ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας) σε Ανώτατες σχολές με τεταρτοετή φοίτηση και κατάλληλο πρόγραμμα σπουδών σύμφωνα με τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας. Τέλος απαιτούμε την επαναφορά και την αύξηση των καλλιτεχνικών μαθημάτων σε όλα τα σχολεία, με στόχο η τέχνη να αποτελεί μέσω έκφρασης και παιχνίδι στην καθημερινότητα των παιδιών.

Σε αυτήν τη συνθήκη καλούμε όλο τον κλάδο να συνεχίσει και να κλιμακώσει τον αγώνα. Καλούμε το ΣΕΗ να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να βαθύνει το πολιτικό του περιεχόμενο και να συνεχίσει την κλιμάκωση των απεργιακών κινητοποιήσεων μέχρι να υλοποιηθούν τα αναγκαία για το μέλλον του Πολιτισμού αιτήματα.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ :

– ΑΝΩΤΑΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ και ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

– ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΔ85

– ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ όλων των πτυχίων των ανώτερων καλλιτεχνικών σχολών στη βαθμίδα της Τεχνικής Εκπαίδευσης

Για εμάς ο αγώνας είναι συνδυαστικός. Αντιλαμβανόμαστε το χώρο της εκπαίδευσης και της εργασίας ως συγκοινωνούντα δοχεία. Επομένως αγώνας για αναβάθμιση της ποιότητας των σπουδών μας και του πτυχίου μας, προϋποθέτει την προάσπιση της εργασίας μας και την κατοχύρωση των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων. Υπ’ αυτό το πρίσμα:

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΑΥΤΌΧΡΟΝΑ :

-ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΠΑΝΤΟΥ

-ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΩΝ στο ελεύθερο θέατρο

-ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ και ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση

Εμείς προτάσσουμε τον άνθρωπο ως δημιουργό ιδανικών και οραμάτων που δεν χωράνε στον ανταγωνισμό που επιβάλλουν οι νόμοι της ελεύθερης αγοράς της πιο εκμεταλλευτικής κοινωνίας που ζούμε, ως δημιουργό των ίδιων των όρων ζωής του.

 

Πηγή : Νέα Προοπτική