Άλλη Μια Εργατική Δολοφονία Στο Βωμό Του Καπιταλιστικού Κέρδους

 ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

 

 

Δεν ήταν η κακιά στιγμή! Άλλη μια εργατική δολοφονία στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους

 

50χρονος μηχανικός στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος σκοτώθηκε από καρδιακή προσβολή την Τετάρτη 14/09 τη στιγμή που δούλευε κάτω από ένα αεροσκάφος. Οι ευθύνες της εταιρείας επίγειας εξυπηρέτησης αλλά και του αεροδρομίου είναι τεράστιες μιας και ο 50χρονος ασκούσε τα καθήκοντά του μόνος του σε πόστο που, και παραπάνω άτομα χρειάζονταν, και η επικινδυνότητα της εργασίας του ήταν πάρα πολύ υψηλή. Ερωτηματικό επίσης παραμένει πόση ώρα βρισκόταν αβοήθητος μέχρι να τον εντοπίσουν.

Το περιστατικό γίνεται ακόμα πιο εξωφρενικό, καθώς σύμφωνα με ανακοίνωση του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου Ανατολικής Αττικής, είχαν γίνει επανειλημμένα παρεμβάσεις για τα ελλιπή μέτρα προστασίας των εργαζομένων στο αεροδρόμιο, έργο της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, στο οποίο ήρθε κι έδεσε το έκτρωμα Χατζηδάκη, που έφερε την εντατικοποίηση της εργασίας, τα κομμένα ρεπό, τις συνεχείς βάρδιες, την ελλιπή στελέχωση των πόστων και, μαζί με αυτά τον φόβο για πιθανά ατυχήματα.

Δεν ήταν ατύχημα! Το περιστατικό έρχεται να προστεθεί στη λίστα των 38 συνολικά εργατικών δολοφονιών μέσα στο 2022 – θύματα της εγκληματικής πολιτικής της ΝΔ, που παρέα με τις υπόλοιπες μνημονιακές δυνάμεις (ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ), κόβουν και ράβουν τις ζωές των εργαζομένων, για να πλουτίζουν συνεχώς. Ενώ, ανάβουν το πράσινο φως στην εργοδοσία να μην εφαρμόζει πλέον ούτε τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας.

Καθημερινά οι εργαζόμενοι ρισκάρουν τις ζωές τους για μεροκάματα της πείνας. Έρχονται αντιμέτωποι με το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη, με την κρίση, την εντατικοποίηση, τις μηδενικές παροχές σε μέτρα ασφάλειας και με τον κίνδυνο, που όπως αποδεικνύεται, συχνά είναι θανάσιμος. Από την άλλη, το κράτος και οι εργοδότες μας βλέπουν ως εργαλεία για να βγαίνει η δουλειά και να θησαυρίζουν, ενώ η απανθρωπιά τους δεν έχει τέλος. Μιλάμε για ανθρώπινες ζωές, κι αυτοί μιλούν για κέρδη… Δεν μπορούμε να το δεχτούμε άλλο!

Η μόνη απάντηση απέναντι στην καθημερινή κόλαση που βιώνουμε, τον φόβο, την εργοδοτική αυθαιρεσία, τη φτωχοποίηση, είναι η συλλογική. Οργανωνόμαστε στους χώρους δουλειάς, στις σχολές, στις γειτονιές και τα σχολεία. Δημιουργούμε επιτροπές αγώνα, αποφασίζουμε εμείς πώς θα αγωνιστούμε απέναντι στην συντονισμένη επίθεση εργοδοτών – κυβέρνησης. Στο δρόμο που έδειξαν οι εργαζόμενοι της e-food, της COSCO, της ΛΑΡΚΟ, και που δείχνουν οι εργαζόμενοι της «Μαλαματίνα», διεκδικούμε εργασία με ασφάλεια και αξιοπρέπεια. Μαζική αντεπίθεση είναι η μόνη μας λύση, για να μην θρηνήσουμε άλλα θύματα στο βωμό του κέρδους των αφεντικών.