Αντιπολίτευση Με Στόχο Την Ανατροπή – Αντώνης Δραγανίγος, μέλος ΚΣΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Αντώνης Δραγανίγος

Δεν πρόκειται να κάτσουμε σε μια γωνιά και να περιμένουμε αν και πότε θα μας λύσει τα προβλήματα η κυβέρνηση, ούτε να περιμένουμε να τα πουλήσει για να «δικαιωθούμε», τονίζει στο Πριν ο Αντώνης Δραγανίγος, μέλος της Κεντρικής Συντονιστικής Επιτροπής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στέλεχος του ΝΑΡ. Δίνουμε τη μάχη ενάντια στον ταξικό αντίπαλο αλλά και την κυβέρνηση στο μέτρο που συμβιβάζεται και υποτάσσεται.

Συνέντευξη στη Ντίνα Χαριτάτου

Πως κρίνετε το σχηματισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ;

– Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποτελεί καταρχήν προϊόν της μεγάλης ήττας των αστικών πολιτικών κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που στήριξαν την υπεραντιδραστική πολιτική των Μνημονίων και της επίθεσης στο λαό. Η ήττα αυτή είναι αποτέλεσμα των αγώνων και της αντίστασης των εργαζόμενων και του λαού τα πέντε σκληρά χρόνια της μνημονιακής λαίλαπας. Οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να αφήσουν πίσω τους την κοινωνική καταστροφή και το φόβο, να κινηθούν πιο ριζοσπαστικά και, με βάση τα πολιτικά τους όρια, να ενισχύσουν κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ εντούτοις συνοδεύεται από ενίσχυση μέσα στο λαό των «μειωμένων προσδοκιών», της ταλάντευσης σχετικά με τη δυνατότητα να εφαρμοστεί μια πολιτική ρήξης με τους δανειστές και τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Σε αυτή τη λογική συνέβαλε καθοριστικά η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ με τα ανήκουμε στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, την αποδοχή του χρέους, την άρνηση μονομερών ενεργειών, τη συμμαχία με τμήματα της ελληνικής ολιγαρχίας.

Αυτή η πολιτική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ ήταν που επέτρεψε τη συγκρότηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δηλαδή μιας κυβέρνησης με ένα αστικό, δεξιό «αντιμνημονιακό» κόμμα που δεν έχει καμία διάθεση να θίξει αστικά συμφέροντα. Συμφωνία που, όπως όλα δείχνουν, είχε κλείσει σαφώς πριν από τις εκλογές και έγινε ανεξάρτητα από το εκλογικό αποτέλεσμα.

- Τι μήνυμα εκπέμπει αυτή η συνεργασία;

– Το ευρύτερο πολιτικό και ιδεολογικό πλαίσιο που οικοδομεί η συνεργασία αυτή είναι πολύ σοβαρό στοιχείο. Η συνεργασία με αστικές συντηρητικές δυνάμεις, το ξέπλυμα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού από τις στήλες της Αυγής (χαρακτηριστικά το πρωτοσέλιδο περί της αρωγής Ομπάμα στην πάλη κατά της λιτότητας), οι πανηγυρισμοί για το πακέτο Ντράγκι και την αποδοχή της κυβέρνησης από τους επιχειρηματίες (οι «αστοί δεν τρόμαξαν») παραπέμπει σε ένα σύγχρονο ιδεολογικό και πολιτιστικό «1989», που διαφθείρει κάθε ταξική συνείδηση και διαχωριστική γραμμή. Αν επικρατήσει, οι συνέπειες θα είναι και άμεσες αλλά και μακροπρόθεσμες για την ίδια την έννοια της Αριστεράς. Θα δώσουμε μάχη ενάντια σε αυτή την ιδεολογική διαφθορά.

- Παρ’ όλα αυτά αρκετοί υπουργοί στις πρώτες δηλώσεις τους αναφέρονται σε μια σειρά μέτρα των μνημονιακών κυβερνήσεων που πρόκειται να ξηλώσουν.

– Οι δηλώσεις υπουργών για επαναπρόσληψη απολυμένων, σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων, επαναφορά του εργατικού δικαίου είναι θετικές και οφείλονται στους μακρόχρονους αγώνες για τα συγκεκριμένα αιτήματα, όπως ο ηρωικός αγώνας των καθαριστριών και των σχολικών φυλάκων. Ωστόσο, πρώτο, μένει να τα δούμε να υλοποιούνται. Δεύτερο, σε ορισμένες τουλάχιστον περιπτώσεις συνοδεύονται από «ισοδύναμα μέτρα», όπως για παράδειγμα η επαναπρόσληψη των απολυμένων στο Δημόσιο, με αντίστοιχη μείωση των προγραμματισμένων από την προηγούμενη κυβέρνηση προσλήψεων για το 2015. Τέλος όλα αυτά είναι υπό την αίρεση τόσο της «μεταβατικής» όσο και της τελικής συμφωνίας που θα υπογράψει η κυβέρνηση μέχρι τον Ιούνη με τους δανειστές. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας.

- Ποια θα είναι η στάση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απέναντι στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ;

– Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει καθορίσει τη στάση της απέναντι στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σαν αριστερή εργατική και λαϊκή αντιπολίτευση, που σημαίνει: προτάσσουμε και διεκδικούμε τα δικαιώματα και τις ανάγκες του κόσμου της δουλειάς ενάντια στη λογική του εφικτού και των μειωμένων προσδοκιών. Συνδέουμε πιο πειστικά την πάλη αυτή με το συνολικό αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα. Από αυτές τις θέσεις δίνουμε τη μάχη ενάντια στον ταξικό αντίπαλο, τις δυνάμεις του κεφαλαίου, την ΕΕ, το ΔΝΤ, που ήδη έχουν αρχίσει τους εκβιασμούς, αλλά και στην κυβέρνηση στο μέτρο που συμβιβάζεται και υποτάσσεται.

Δεν πρόκειται να κάτσουμε σε μια γωνιά και να περιμένουμε αν και πότε θα μας λύσει τα προβλήματα η κυβέρνηση, ούτε να περιμένουμε να τα πουλήσει για να «δικαιωθούμε».

Δεν θέλουμε να έρθουμε σε σύγκρουση με την ελπίδα του κόσμου, με μια μίζερη πολιτική του «τίποτα δεν αλλάζει», στο όνομα της καταπολέμησης των αυταπατών, αλλά να συμβάλλουμε να «ωριμάσει» η ελπίδα ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν και να γίνει ρεύμα ανατροπής. Οι αυταπάτες θα ξεπεραστούν μόνον όταν οι εργαζόμενοι μέσα από την πάλη τους και την πείρα τους «προσκρούσουν» στα όρια της ευρωζώνης και της ΕΕ, και γενικότερα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, κι αποκτήσουν συνείδηση της δυνατότητας να τα ανατρέψουν.

- Ο Αλ. Τσίπρας τονίζει τις δυνατότητες μιας συμβιβαστικής λύσης με την ΕΕ. Δεν υπάρχουν δυνατότητες για κάτι τέτοιο;

– Κατά τη γνώμη μας όχι. Θα υπάρξει πιθανώς κάποιος συμβιβασμός, αλλά όταν ξεκινάει η νέα κυβέρνηση τη «διαπραγμάτευση», έχοντας εκ των προτέρων δεχτεί τη συμφωνία της με τις ευρωπαϊκές συνθήκες (που αποτελούν τον πυρήνα του Μνημονίου) και την αποπληρωμή του χρέους τότε στο τέλος του δρόμου η όποια συμφωνία προκύψει θα είναι ανισόμερη σε όφελος των δανειστών.

Η πορεία μέχρι τον Ιούνη λοιπόν –που θα πρέπει να έχει υπογραφεί η νέα συμφωνία και το νέο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα– για εμάς δεν θα είναι πορεία κινηματικής νηνεμίας, αλλά διάστημα ολόπλευρης προβολής της αναγκαιότητας και της δυνατότητας ενός άλλου δρόμου χωρίς χρέος και Μνημόνια, ευρώ και ΕΕ, αγωνιστικής διεκδίκησης και πολιτικών πρωτοβουλιών σε αυτή την κατεύθυνση.

- Έχει θέση στις νέες συνθήκες το αναγκαίο πρόγραμμα αντικαπιταλιστικής ανατροπής που παλεύει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ;

– Το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα είναι πιο αναγκαίο από ποτέ. Η κυβέρνηση δεν θα βρει λεφτά για ανακούφιση χωρίς διαγραφή του χρέους και μεγάλη φορολογία του κεφαλαίου. Δεν θα έχει τη δυνατότητα για φτηνά δημόσια αγαθά, αν δεν χτυπηθεί η σχέση ακόμα και των κρατικών επιχειρήσεων με το κεφάλαιο και όχι με διαιώνιση των ληστρικών για το δημόσιο συμφέρον συμφωνιών όπως των Συμβάσεων Παραχώρησης όπως μας είπε ο νέος ΠΕΧΩΔΕ. Δεν θα μειωθεί η ανεργία χωρίς αντικαπιταλιστικά μέτρα.

Τελικά θα πρέπει μέσα από όλα αυτά να οικοδομείται η αντικαπιταλιστική εναλλακτική λύση, το κίνημα και το μέτωπο που θα τη υλοποιήσουν. Να αποδεικνύεται σε μια πορεία στην πράξη πλέον, σε στενή σχέση με τον μαχόμενο κόσμο, η αυταπάτη της αντίληψης «ούτε ρήξη ούτε υποταγή» που προβάλλει η κυβέρνηση.

Θετικό βήμα η συνεργασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ – «Εργαστήριο οικοδόμησης» του αντικαπιταλιστικού μετώπου

- Ποιες είναι οι πρώτες εκτιμήσεις σας για το εκλογικό αποτέλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ;

– Κρίνουμε το αποτέλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ σαν θετικό, μικρό βέβαια, βήμα. Η πολιτική συνεργασία διπλασίασε τις ψήφους της σε σχέση με τον Ιούνη του 2012, μέσα σε συνθήκες πολύ ισχυρής εκλογικής πόλωσης. Σημαντικό στοιχείο είναι τα μεγαλύτερα ποσοστά στις λαϊκές γειτονιές και τη νεολαία. Δείχνει, σε συνδυασμό και με την άνοδο του ΚΚΕ, ότι υπάρχει σημαντικό τμήμα μαχόμενου κόσμου που δεν αποδέχεται την πολιτική της διαχείρισης, που επιδρά και στη βάση του ΣΥΡΙΖΑ.

Το αποτέλεσμα αυτό είναι αναντίστοιχο της πολιτικής και αγωνιστικής επιρροής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ο λόγος είναι ότι το ευρύτερο πολιτικό ρεύμα στο οποίο αναφερόμαστε παραμένει ευάλωτο πολιτικά. Οι μορφές ανεξάρτητης ταξικής συγκρότησης στο εργατικό και λαϊκό κίνημα παραμένουν αναιμικές, οι διεκδικήσεις δύσκολα ξεπερνούσαν το όριο της «αντίστασης» στην κυρίαρχη πολιτική, οι αυτοτελείς πολιτικοί δεσμοί του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι αδύναμοι, ενώ δεν έλειψαν και ταλαντεύσεις και λάθος λογικές για τη στάση μας απέναντι στο ανερχόμενο ρεφορμιστικό ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ.

- Πως πήγε η πολιτική συνεργασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ; Θα υπάρχει συνέχεια και ποια;

– Η συνεργασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ συνέβαλε θετικά στο εκλογικό αποτέλεσμα, παρά το γεγονός ότι λόγω της εξαιρετικά σύντομης προεκλογικής περιόδου δεν υπήρξε χρόνος για να αναπτυχθεί η δυναμική της. Το περιεχόμενο και η φυσιογνωμία της ήταν σαφώς ριζοσπαστικά, αντικαπιταλιστικά, αντιΕΕ, ανατρεπτικά. Έδωσε δυνατότητα συσπείρωσης και εκλογικής έκφρασης σε δυνάμεις που συμφωνούν και θέλουν να αγωνιστούν για το αναγκαίο πρόγραμμα ανατροπής και αντιπαρατέθηκε με θετικό τρόπο σε λογικές δορυφοροποίησης γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Συγκέντρωσε τη στήριξη, το ενδιαφέρον αλλά και την ελπίδα ρευμάτων και αγωνιστών ότι μπορεί να δημιουργηθεί ένας ισχυρός πόλος στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ με μετωπική αντικαπιταλιστική προοπτική, ανεξάρτητα από το αν αυτό εκφράστηκε εκλογικά ή όχι. Έδειξε ότι η επιμονή στο αναγκαίο περιεχόμενο και η ενωτική/μετωπική διάθεση μπορεί να φέρνουν αποτελέσματα.

Η συνεργασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ είναι η αρχή και όχι το τέλος των ανακατατάξεων που θα συμβούν το ερχόμενο διάστημα στην Αριστερά και την κοινωνία. Η έμπρακτη αποκάλυψη των ορίων της πολιτικής διαχείρισης του καπιταλισμού εντός του πλαισίου της ΕΕ, η εντεινόμενη διαμαρτυρία απέναντι στην άγονη πολιτική του ΚΚΕ, αλλά και τα όρια των «αντιμνημονιακών» ρευμάτων της προηγούμενης περιόδου δημιουργούν προϋποθέσεις για τη διαρκή διεύρυνση της πολιτικής συνεργασίας με νέες δυνάμεις, για τη δημιουργία μιας ζωντανής μάχιμης διαδικασίας, με παρέμβαση στις μάχες, ενός «εργαστηρίου οικοδόμησης» του αντικαπιταλιστικού μετώπου.

Πηγή : prin