ΠΑΝΘΗΡΑΣ * 29

* Ιστοσελίδα Ενημέρωσης Της Μαχόμενης Αριστεράς Για Τον ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ * Για επικοινωνία : thanasis.ane@gmail.com * Οι δημοσιεύσεις δεν εκφράζουν και τις απόψεις της ιστοσελίδας * Αριστερά και Ενιαίο Μέτωπο Ενάντια στην Βαρβαρότητα*

Τρίτη 3 Ιουνίου 2025

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Αξίζουμε Καλύτερη Αριστερή Αντιπολίτευση

 

Όσο πιο πολύ προσπαθεί να «στρίψει την ατζέντα» ο Μητσοτάκης, τόσο πιο πολύ βουλιάζει στα σκάνδαλα και στα εγκλήματα της κυβέρνησής του. Δίπλα στη φρίκη των εγκλημάτων στα Τέμπη, στην Πύλο και στην Παλαιστίνη, ήρθε να προστεθεί η χυδαιότητα με το φαγοπότι στον ΟΠΕΚΕΠΕ. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, «γίνεται έρευνα για έμβασμα 1,5 εκατ. σε πολιτικό και αποδίδονται ευθύνες στον Μ. Βορίδη για τη διαχείριση του σκανδάλου, ενώ νομικές πηγές υποστηρίζουν από την πλευρά τους πως εάν η έρευνα φτάσει στο βάθος που προοιωνίζονται οι ενέργειες της ευρωπαϊκής εισαγγελίας, μπορεί για το κύκλωμα να σταθεί ακόμη και η κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης».

Φτάνουμε στο σημείο όπου το «επιτελικό κράτος» που βρίσκεται στου Μαξίμου χαρακτηρίζεται ως αυτό που είναι, δηλαδή εγκληματική οργάνωση, ακόμα και από κολλητούς του που τρέχουν να πάρουν αποστάσεις.

Είναι πια κοινός τόπος η διαπίστωση ότι οι μαζικές κινητοποιήσεις είναι αυτές που έχουν οδηγήσει την κυβέρνηση σε αυτή την κρίση. Η οργή για το έγκλημα των Τεμπών έδωσε το μεγάλο χτύπημα στις 26 Γενάρη και στις 28 Φλεβάρη. Το απεργιακό εργατικό κίνημα με τις μάχες του άνοιξε το δρόμο πριν από εκείνους τους μεγάλους σταθμούς και συνεχίζει να δείχνει το δρόμο για τη συνέχεια και την κλιμάκωση μέχρι την ανατροπή, συνδεόντας την οργή για τα Τέμπη με την Πύλο, τη Γάζα, τις μάχες των Γυναικών, των ΛΟΑΤΚΙ, των Τρανς, των προσφύγων και των μεταναστών που δολοφονούνται σε αστυνομικά τμήματα...


Κριτική


Κι όμως, τα κόμματα της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης που αναφέρονται στην Αριστερά, επιμένουν ξανά και ξανά να κάνουν κριτική στη Νέα Δημοκρατία από τα ...δεξιά!

Παράδειγμα, η αντιμετώπιση της εκστρατείας της ΕΕ για κλιμάκωση των εξοπλισμών: αντί να απαιτούν να σταματήσει κάθε ελληνική εμπλοκή σε αυτή την κούρσα προς τον πόλεμο, κάνουν κριτική στην κυβέρνηση ότι αφήνει περιθώρια να συμμετέχει και η Τουρκία στα ευρωπαϊκά εξοπλιστικά προγράμματα. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας χρησιμοποιεί την κλιμάκωση των εξοπλισμών για μεγαλύτερη συνεργασία με το Ισραήλ αγοράζοντας αντιαεροπορικό «θόλο» από τους σφαγείς των Παλαιστίνιων, αλλά η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση ανησυχεί μήπως ο Μητσοτάκης είναι «ενδοτικός» απέναντι στην Τουρκία. Η κυβέρνηση θέλει να απλώσει υποβρύχιο καλώδιο ενεργειακής σύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, και η αντιπολίτευση στη Βουλή υπερθεματίζει, απαιτώντας από τον Μητσοτάκη να κλιμακώσει την αντιπαράθεση με την Τουρκία.

Τα ίδια βλέπουμε με αφορμή το μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά. Ο Μητσοτάκης συνεργάζεται με τη χούντα του Σίσι, αλλά η αντιπολίτευση βλέπει κινδύνους από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, της οποίας την εκλεγμένη κυβέρνηση ανέτρεψε ο Σίσι. Δίνουν έτσι τροφή στην ισλαμοφοβία, την ώρα που ο Νετανιάχου προσπαθεί να βαφτίσει τη γενοκτονία στη Γάζα ως «αυτοάμυνα κατά των τζιχαντιστών». Το ΠΑΣΟΚ έφτασε στο σημείο να μην συνυπογράψει την κοινή επιστολή για τερματισμό της γενοκτονίας με «επιχείρημα» ότι «δεν καταγγέλλει τη Χαμάς».

Και τα προβλήματα δεν περιορίζονται στην «εξωτερική πολιτική». Ακόμα και για το έγκλημα των Τεμπών που έχει προκαλέσει τις μεγαλύτερες μαζικές κινητοποιήσεις, η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση περιορίζεται σε ελιγμούς για προανακριτική στη Βουλή και όχι σε κλιμάκωση στους δρόμους για ανατροπή της φονικής ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων και της κυβέρνησης που την υπηρετεί. Οι απεργίες βρίσκονται τελευταίες στην ιεράρχηση των κινήσεων της αντιπολίτευσης, ενώ στην κορυφή βρίσκονται οι κόντρες για τις εκλογικές συνεργασίες.

Είναι επείγουσα ανάγκη να αλλάξουμε αυτές τις προτεραιότητες και να δυναμώσουμε την επαναστατική Αριστερά. Κάθε κλιμάκωση της δράσης του εργατικού κινήματος φέρνει πιο κοντά την ανατροπή της μισητής κυβέρνησης, πιο γρήγορα από την αναμονή προεκλογικών σχεδιασμών επί χάρτου. Η κλιμάκωση των αιτημάτων και των διεκδικήσεων βάζει στην ημερήσια διάταξη το ζήτημα του εργατικού ελέγχου. Είναι καιρός να ανατρέψουμε το σύστημα που δεν μπορεί να στείλει με ασφάλεια ούτε ένα τρένο από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη και να πάρει επιτέλους τον έλεγχο η τάξη που παράγει όλο τον πλούτο. Μια τέτοια επαναστατική Αριστερά μας αξίζει- ελάτε να τη χτίσουμε μαζί!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου