Η συνταρακτική έκρηξη του μαζικού κινήματος που κλιμακώθηκε με την Πανεργατική απεργία στις 28 Φλεβάρη φτάνει σε ένα σταυροδρόμι. Η κυβέρνηση των δολοφόνων, μετά την ψηφοφορία στη Βουλή για την πρόταση μομφής που δεν πέρασε, παριστάνει ότι «άκουσε το μήνυμα» και άρα τέρμα οι κινητοποιήσεις, «όσο φωνάξατε, φωνάξατε- τώρα επιστροφή στην καθημερινότητα».
Πολύ θα ήθελε ο Μητσοτάκης να ενισχύσει αυτή την πίεση με τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης, αλλά στην πράξη ο ανασχηματισμός λειτουργεί σαν πρόκληση. Όχι μόνο γιατί έρχεται αμέσως μετά την ορκωμοσία του Τασούλα στην Προεδρία της Δημοκρατίας, αλλά και επειδή οι βασικοί ενορχηστρωτές του «μπαζώματος» παραμένουν αμετακίνητοι με Φλωρίδη στο Δικαιοσύνης και Χρυσοχοϊδη στο ΠροΠο. Ακόμα χειρότερα, ο Βορίδης πάει στο Μετανάστευσης σε μια ευθεία πρόκληση κόντρα στο κίνημα που απαιτεί να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι της Πύλου. Ουσιαστικά, ο ανασχηματισμός προσπαθεί να βολέψει τις εσωκομματικές ισορροπίες της Νέας Δημοκρατίας μοιράζοντας πόστα σε όλες τις «οικογένειές» της, από τους Κεφαλογιάννηδες ως τους Δαβάκηδες. Αλλά ακόμα και έτσι δεν ξέφυγε από το φιάσκο με τον «υφυπουργό της μιας μέρας» Αρίστο Δοξιάδη. Είναι μια κυβέρνηση μισητή από όποια άκρη κι αν την πιάσεις.
