Κλείνουν 16 χρόνια από την Εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008. Η εξέγερση της νεολαίας στις απαρχές της κρίσης, που ήταν το έναυσμα για τους εργατικούς αγώνες που ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια, παραμένει ένας εφιάλτης που στοιχειώνει την αστική τάξη της χώρας. Οι δίκαιες οργισμένες κινητοποιήσεις που ξέσπασαν έδωσαν πολύτιμα μαθήματα στους αγωνιστές και τις αγωνίστριες εκείνης της εποχής για την φύση του αστικού κράτους και εξόπλισαν την αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα, το αντιφασιστικό, το φοιτητικό κ.α. με συμπεράσματα για την αυτοοργάνωση, την μαχητικότητα και την ενιαία δράση που ήταν κομβικά για τις μετέπειτα αναμετρήσεις.
Όλα αυτά τα χρόνια έχει γίνει αντιληπτό ότι η δολοφονική δράση της αστυνομίας δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας. Η κυβέρνηση παρέχει πλήρη κάλυψη στην αστυνομική βία και αυθαιρεσία που στρώνει το έδαφος για κάθε επόμενη δολοφονία, ειδικά όταν αυτή έχει ρατσιστικό πρόσημο. Τρεις νεαροί Ρομά έχουν πέσει νεκροί από τα πυρά αστυνομικών από το 2021. Τα ονόματα Χαριζούλ και Καμράν προστέθηκαν πρόσφατα στον μακρύ κατάλογο των νεκρών μέσα στα αστυνομικά τμήματα της χώρας. Δεν έχουμε αυταπάτες για τον ρόλο του αστικού κράτους και των μηχανισμών καταστολής. Δεν ζητάμε την καλύτερη εκπαίδευση της αστυνομίας. Ζητάμε να αποδυναμωθεί, να αφοπλιστεί και να διαλυθούν όλες οι ειδικές ομάδες της που δρουν ως συμμορίες.
Την εξέγερση πυροδότησε η κρατική δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ενός 15χρονου παιδιού από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα, μπροστά στα μάτια του συνομήλικου φίλου του Νίκου Ρωμανού. 16 χρόνια μετά από εκείνη την νύχτα, και με τον Αλέξη νεκρό, ο Ρωμανός βρίσκεται στην φυλακή και ο Κορκονέας είναι ελεύθερος.
Η δίωξη του Νίκου Ρωμανού γίνεται με τα γνωστά έωλα στοιχεία των δακτυλικών αποτυπωμάτων και μάλιστα πάνω σε ένα κινητό αντικείμενο, μια πλαστική σακούλα. Πριν από τον Ρωμανό έχει προηγηθεί η Ηριάννα, ο Σταθόπουλος, ο Θεοφίλου που φυλακίστηκαν άδικα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η δίωξη είναι πολιτική. Μέσα από τον εξόντωση του Ρωμανού επιδιώκεται να δυσφημίσει οτιδήποτε θυμίζει την εξέγερση. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός ηγείται της πολιτικής εργαλειοποίησης.
Το κράτος και οι κυβερνήσεις φοβούνται τους Δεκέμβρηδες, τόσο γιατί αποκαλύπτουν την εκρηκτική δύναμη της νεολαίας όσο και γιατί μπορούν να λειτουργήσουν σαν ντόμινο που γκρεμίζει την συναίνεση και την απογοήτευση όλης της κοινωνίας. Ιδιαίτερα σε μία περίοδο πολέμων, φτωχοποίησης και ανόδου της ακροδεξιάς, με την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να διανύει την δεύτερη τετραετία της χωρίς εδραιωμένη συστημική αντιπολίτευση, η αστική τάξη φοβάται τις κινηματικές εξάρσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν τον κόσμο να λειτουργήσει αντιπολιτευτικά από τα κάτω. Για αυτό ενισχύει συνεχώς τις κατασταλτικές δυνάμεις και τις αφήνει να δρουν ανεξέλεγκτες, θέτει τα κέντρα των πόλεων και το πανεπιστημιακό άσυλο σε καθεστώς αστυνομοκρατίας, διώκει και εξοντώνει εργαζόμενους συνδικαλιστές και αγωνίστριες. Ο αυταρχισμός τους δεν μας τρομοκρατεί. Ο φόβος για τις δίκαιες εξεγέρσεις των καταπιεσμένων βρίσκεται πάντα στο στρατόπεδο των καταπιεστών.
Όλοι και όλες στις κινητοποιήσεις την Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου.
Αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη.
12:00 Προπύλαια, κινητοποίηση φοιτητικών συλλόγων και μαθητών
18:00 Προπύλαια, αντικατασταλτική κινητοποίηση πολιτικών οργανώσεων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου