Φτάσαν τα Χριστούγεννα, κοντεύει η Πρωτοχρονιά και παντού ανοίγουν οι απολογισμοί για τη χρονιά που φεύγει. Για την κυβέρνηση, παρά τις προσπάθειες της τελευταίας στιγμής με το επίδομα στους συνταξιούχους και την ομιλία Τσίπρα στο Συνέδριο της Αριστεράς στο Βερολίνο, ο απολογισμός είναι απελπιστικός. Κατρακύλα σε όλα τα επίπεδα.
Στο οικονομικό επίπεδο, από τις μεγαλοστομίες ενός νέου success story το μόνο που έχει απομείνει είναι η επιστροφή στις εκκλήσεις για έναν «έντιμο συμβιβασμό». Το μαρτύριο της δεύτερης αξιολόγησης παρατείνεται στο 2017, η «ελάφρυνση» του χρέους που θα έδινε καρπούς το …2060 έχει γίνει εκβιαστικό χαρτί στα χέρια των «θεσμών», η ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ παραπέμπεται τόσο μακριά ώστε στο μεταξύ ο Ντράγκι θα την έχει τερματίσει.
Αλλά και πολιτικά, η κυβέρνηση που περηφανευόταν ότι τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου είναι σύμβολα ανθρωπιάς για τους πρόσφυγες έχει καταφέρει να τα μετατρέψει σε τόπους μαρτυρικής κράτησης εγκλωβισμένων ανθρώπων. Πάει ο καιρός που ο Τσίπρας καμάρωνε την επίσκεψη του Πάπα στη Μυτιλήνη, τώρα ο Καμένος φωτογραφίζεται παρέα με τον Κασιδιάρη.
Στο οικονομικό επίπεδο, από τις μεγαλοστομίες ενός νέου success story το μόνο που έχει απομείνει είναι η επιστροφή στις εκκλήσεις για έναν «έντιμο συμβιβασμό». Το μαρτύριο της δεύτερης αξιολόγησης παρατείνεται στο 2017, η «ελάφρυνση» του χρέους που θα έδινε καρπούς το …2060 έχει γίνει εκβιαστικό χαρτί στα χέρια των «θεσμών», η ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ παραπέμπεται τόσο μακριά ώστε στο μεταξύ ο Ντράγκι θα την έχει τερματίσει.
Αλλά και πολιτικά, η κυβέρνηση που περηφανευόταν ότι τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου είναι σύμβολα ανθρωπιάς για τους πρόσφυγες έχει καταφέρει να τα μετατρέψει σε τόπους μαρτυρικής κράτησης εγκλωβισμένων ανθρώπων. Πάει ο καιρός που ο Τσίπρας καμάρωνε την επίσκεψη του Πάπα στη Μυτιλήνη, τώρα ο Καμένος φωτογραφίζεται παρέα με τον Κασιδιάρη.
Συνολικότερα, αν πριν από δυο χρόνια η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αναζητούσε συμβιβασμούς μέσα στην ΕΕ με τη βοήθεια «συμμάχων» όπως ο Ολάντ και ο Ρέντσι, τώρα κυνηγάει συμβιβασμούς με κυβερνήσεις που υιοθετούν όλο και πιο ανοιχτά την ατζέντα της ακροδεξιάς. Η στρατηγική των ευρωπαϊκών έντιμων συμβιβασμών έχει εξωκείλει στα βράχια μιας κρίσης που συγκλονίζει όχι μόνο τους ευρωπαϊκούς καπιταλισμούς αλλά τον πλανήτη ολόκληρο.
Απέναντι σε αυτή την εικόνα, όμως, στέκεται ένας άλλος απολογισμός, ο απολογισμός «των από κάτω». Μέσα στην επταετία των Μνημόνιων φούντωσε μια εργατική αντίσταση που έφτασε να διαμορφώσει μια σαρωτική αριστερή πλειοψηφία. Κορυφαία καταμέτρησή της ήταν το 62% του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα το καλοκαίρι του 2015. Τι έχει απογίνει αυτό το κύμα;
Σύμφωνα με την πολιτικάντικη λογική του κοινοβουλευτικού παιχνιδιού, το φαινόμενο βρίσκεται σε άμπωτη. Η ΝΔ προηγείται στις δημοσκοπήσεις και ο ΣΥΡΙΖΑ κατρακυλάει. Όμως, τι παράξενο, απέναντι σε κάθε μνημονιακό μέτρο που προωθεί η κυβέρνηση Τσίπρα (και δηλώνει ότι μπορεί να εφαρμόσει καλύτερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης) υψώνεται ξανά και ξανά η ίδια πλειοψηφική αντίσταση.
Παράδειγμα
Οι συνταξιούχοι είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα. Όταν στις αρχές του φθινόπωρου πήγαν μαζικά με πορεία προς το Μαξίμου, βρήκαν μπροστά τους ΜΑΤ και δακρυγόνα, αλλά απείλησαν να ανατρέψουν την κλούβα της ΕΛΑΣ που τους έκλεινε το δρόμο. Την περασμένη βδομάδα, με τον Τσίπρα να υπόσχεται έκτακτο βοήθημα και τους «θεσμούς» να το αμφισβητούν, το συλλαλητήριο των συνταξιούχων ήταν ανθρώπινο ποτάμι.
Λίγο πιο πριν είχαμε το παράδειγμα των ναυτικών με την πολυήμερη απεργία τους. Οι προσπάθειες των εφοπλιστών παρέα με τη ΝΔ και σε συνεργασία με το υπουργείο Ναυτιλίας να ξεσηκώσουν απεργοσπαστικές διαμαρτυρίες έπεσαν στο κενό. Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να δηλώσει ότι …δεν είχε πρόθεση να ανεβάσει τη φορολογία των ναυτικών.
Το ΔΝΤ, ο Σόιμπλε, ο ΣΕΒ, οι Ενώσεις Τραπεζών και Εφοπλιστών θέλουν με κάθε τρόπο να απαλλαγούν από το συνδικαλισμό, ιδιαίτερα μέσα στα φιλέτα που βρίσκονται υπό ιδιωτικοποίηση. Αλλά όταν κομμάτια όπως οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις ύδρευσης αντιστέκονται, κερδίζουν τη συμπάθεια όλου του κόσμου που λέει «κάτω τα χέρια από το νερό».
Ο απολογισμός των από κάτω, λοιπόν, φωνάζει ότι μπορούμε να αντισταθούμε, μπορούμε να παλέψουμε και να νικήσουμε, μπορούμε να πάρουμε πίσω όλα όσα μας λεηλάτησαν παλιά και νέα μνημόνια. Το ζήτημα είναι να το συνειδητοποιήσουν και οι ηγεσίες της αριστερής αντιπολίτευσης, να ξεπεράσουν σεχταρισμούς και ηττοπάθειες και να δώσουν στον κόσμο τις ευκαιρίες που λαχταράει για να δείξει τη δύναμή του. Χρέος της επαναστατικής αντικαπιταλιστικής αριστεράς είναι να μπει μπροστά σε αυτή την προσπάθεια.
Πηγή : ergatiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου