To Εditorial Της "Εργατικής Αριστεράς" Που Κυκλοφορεί 27/4

Ένα ακόμη «πακέτο» μνημονιακών μέτρων ολοκληρώνεται μέσα από τις «διαπραγματεύσεις» κυβέρνησης και δανειστών και έρχεται προς ψήφιση στη Βουλή.

Δεν χρειά­ζε­ται να μά­θου­με όλες τις ανα­τρι­χια­στι­κές πτυ­χές ή «λε­πτο­μέ­ρειες» που πε­ρι­λαμ­βά­νει για να κα­τα­λά­βου­με ότι θα είναι θη­ριώ­δες, ότι συ­νι­στά από­πει­ρα να δοθεί το τε­λειω­τι­κό χτύ­πη­μα στις ερ­γα­τι­κές-λαϊ­κές κα­τα­κτή­σεις και δι­καιώ­μα­τα.

Όχι απλώς προ­στί­θε­ται σε όλα τα προη­γού­με­να, κά­νο­ντας το βάρος δυ­σβά­στα­κτο, αλλά έχει στρα­τη­γι­κό χα­ρα­κτή­ρα, αφού «ολο­κλη­ρώ­νει» το πρό­γραμ­μα της εσω­τε­ρι­κής υπο­τί­μη­σης σε μια σειρά το­μείς. Πρώτα απ’ όλα στο Ασφα­λι­στι­κό, όπου δεν έχου­με απλώς πρό­σθε­τες πε­ρι­κο­πές, αλλά ολο­κλή­ρω­ση του στρα­τη­γι­κού στό­χου της άρ­χου­σας τάξης για με­τα­τρο­πή του συ­στή­μα­τος από κοι­νω­νι­κό-ανα­δια­νε­μη­τι­κό σε κε­φα­λαιο­ποι­η­τι­κό και ταυ­τό­χρο­να ολο­κλή­ρω­ση του σχε­δί­ου των δα­νει­στών για «κλεί­δω­μα» του επι­πέ­δου των κρα­τι­κών δα­πα­νών για την κοι­νω­νι­κή ασφά­λι­ση σε επί­πε­δα πολύ κο­ντι­νά με αυτά των χωρών της βαλ­κα­νι­κής και ανα­το­λι­κο­ευ­ρω­παϊ­κής ζώνης.

Ύστε­ρα στο Φο­ρο­λο­γι­κό, όπου δεν έχου­με απλώς νέες επι­βα­ρύν­σεις, αλλά οδυ­νη­ρές ποιο­τι­κές αλ­λα­γές όπως η μεί­ω­ση του αφο­ρο­λο­γή­του, η μα­ζι­κή με­τά­τα­ξη προ­ϊ­ό­ντων και υπη­ρε­σιών πλα­τιάς λαϊ­κής κα­τα­νά­λω­σης (όπως το ηλε­κτρι­κό ρεύμα) στον θη­ριώ­δη συ­ντε­λε­στή ΦΠΑ 24%, η μα­ζι­κή «διεύ­ρυν­ση της φο­ρο­λο­γι­κής βάσης» με την εξο­ντω­τι­κή φο­ρο­λό­γη­ση των επι­στη­μο­νι­κών κλά­δων, των ελεύ­θε­ρων επαγ­γελ­μα­τιών και των αγρο­τών.

Στη συ­νέ­χεια στις ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις, όπου γί­νε­ται το με­γά­λο βήμα για τη μα­ζι­κή απαλ­λο­τρί­ω­ση της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας με το «υπερ­τα­μείο» ξε­που­λή­μα­τος, του οποί­ου η ηγε­σία και οι όροι λει­τουρ­γί­ας θα εγ­γυώ­νται την από­λυ­τη ανε­ξαρ­τη­σία του από τις ελ­λη­νι­κές αρχές και την από­λυ­τη εξάρ­τη­σή του από τους δα­νει­στές.

Αλλά και στα «κόκ­κι­να» δά­νεια, δη­λα­δή στην απαλ­λο­τρί­ω­ση της ιδιω­τι­κής πε­ριου­σί­ας των ερ­γα­ζό­με­νων τά­ξε­ων, με την κα­τάρ­γη­ση (με «χρο­νο­δια­κό­πτη») της προ­στα­σί­ας της πρώ­της κα­τοι­κί­ας και τη θε­σμο­θέ­τη­ση της δρά­σης των «γυπών» distress funds. Τέλος, αλλά όχι έσχα­το σε ση­μα­σία, στις λε­γό­με­νες «πο­λι­τι­κές εγ­γυ­ή­σεις», που επε­κτεί­νουν και εμ­βα­θύ­νουν το σύ­στη­μα αποι­κιο­κρα­τι­κής επι­βο­λής και εκ­με­τάλ­λευ­σης που αρ­μό­ζει στην «αποι­κία χρέ­ους»: από την απαί­τη­ση για «πιο απο­τε­λε­σμα­τι­κή» κυ­βέρ­νη­ση μέχρι την επέ­κτα­ση των «ανε­ξάρ­τη­των αρχών» (ανε­ξάρ­τη­των από την κυ­βέρ­νη­ση - εξαρ­τη­μέ­νων από τους δα­νει­στές) σε βα­σι­κούς πυ­λώ­νες του κρα­τι­κού μη­χα­νι­σμού.

Αν το μνη­μο­νια­κό «πα­κέ­το» είναι στρα­τη­γι­κού χα­ρα­κτή­ρα, ανά­λο­γα στρα­τη­γι­κού χα­ρα­κτή­ρα είναι και η πάλη ενά­ντιά του. Τα ερ­γα­τι­κά και λαϊκά στρώ­μα­τα και η νε­ο­λαία, ο κό­σμος των κι­νη­μά­των αντί­στα­σης, ο κό­σμος της Αρι­στε­ράς, θα πρέ­πει να δώ­σουν τη μάχη με πλήρη συ­νεί­δη­ση για το ποια είναι η δια­κύ­βευ­ση: αν θα ολο­κλη­ρω­θεί και εμπε­δω­θεί το μνη­μο­νια­κό «κα­θε­στώς» εκ­με­τάλ­λευ­σης ή θα μεί­νει ανοι­χτός ο δρό­μος για την ανα­τρο­πή του. Αλλά και με την αυ­το­πε­ποί­θη­ση που γεννά η δια­πί­στω­ση πως η κρίση και αστά­θεια, οι­κο­νο­μι­κή και πο­λι­τι­κή, του συ­στή­μα­τος εξα­κο­λου­θεί να υπάρ­χει στο ακέ­ραιο, μη επι­τρέ­πο­ντας μια εύ­κο­λη στα­θε­ρο­ποί­η­ση του μνη­μο­νια­κού πο­λι­τι­κού συ­στή­μα­τος γε­νι­κά και της υλο­ποί­η­σης του μνη­μο­νια­κού προ­γράμ­μα­τος ει­δι­κά.

Παρά την επι­κοι­νω­νια­κή σκη­νο­θε­σία, με την ψή­φι­ση του μνη­μο­νια­κού «πα­κέ­του», η κυ­βέρ­νη­ση έρ­χε­ται σε ρήξη με τα ερ­γα­τι­κά και λαϊκά κοι­νω­νι­κά της στη­ρίγ­μα­τα. Ακρι­βώς αυτό το ση­μείο γεννά τη δυ­να­τό­τη­τα όχι μόνο για τη μα­ζι­κή κι­νη­το­ποί­η­ση ενά­ντια στην ψή­φι­ση των μέ­τρων, αλλά και για τη με­τα­τρο­πή της ψή­φι­σής τους σε «πύρ­ρεια νίκη» για την κυ­βέρ­νη­ση.  

Πηγή : rproject