Η προχτεσινή δήλωση του υπουργού Εργασίας ότι θα συγχωνεύσει κύριες και επικουρικές συντάξεις, για να γλιτώσει τάχα τις δεύτερες από τη «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος», είναι αποκαλυπτική για τα «ισοδύναμα» που λέει ότι ψάχνει η κυβέρνηση, για να αντικαταστήσει δημοσιονομικά ορισμένες από τις πιο βαριές προβλέψεις του τρίτου μνημονίου.
Στην προκειμένη περίπτωση, το «ισοδύναμο», για να μην εξαϋλωθούν οι επικουρικές συντάξεις από την εφαρμογή της «ρήτρας μηδενικού ελλείμματος», είναι να καταργηθούν εντελώς, και το όποιο υπόλειμμα της επικούρησης, που την πληρώνουν με τον ιδρώτα τους οι ασφαλισμένοι, να ενσωματωθεί στην κύρια σύνταξη, στο πλαίσιο της «νέας αρχιτεκτονικής» του Ασφαλιστικού που σχεδιάζει η κυβέρνηση.
Βέβαια, αυτή είναι μια μόνο πλευρά της αντιδραστικής μεταρρύθμισης που ετοιμάζεται και η οποία πρέπει να απαντηθεί με αποφασιστικότητα από ασφαλισμένους και συνταξιούχους, καθώς συνιστά επίθεση χωρίς προηγούμενο στην Κοινωνική Ασφάλιση.
Τα αντιασφαλιστικά μέτρα που θα φέρει η κυβέρνηση είναι χειρότερα απ' όλα τα προηγούμενα, επειδή προστίθενται σ' αυτά και επιδεινώνουν συνολικά τους όρους ασφάλισης και συνταξιοδότησης για όλους.Το έδαφος για τους νόμους που ετοιμάζει η κυβέρνηση έχει στρωθεί από τις αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων, ξεκινώντας από τις αρχές της δεκαετίας του '90 και φτάνοντας μέχρι τις ανατροπές που προβλέπονταν στα δύο προηγούμενα μνημόνια.
Στη βάση αυτή και με οδηγό τις στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ, φτιάχθηκε ένας άτεγκτος μηχανισμός αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωσης των συντάξεων και περικοπών σε άλλες παροχές (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, επιδόματα, ειδικές κατηγορίες συντάξεων κ.ά.). Αυτόν το μηχανισμό έρχεται να επεκτείνει και να θωρακίσει τώρα η κυβέρνηση.
Ταυτόχρονα, όμως, η «μεταρρύθμιση» που ετοιμάζουν συνιστά και ποιοτικό άλμα στην πορεία μετατροπής της Ασφάλισης σε ατομική υπόθεση και απαλλαγής του κράτους και της εργοδοσίας από τις ελάχιστες υποχρεώσεις τους απέναντι στο σύστημα.
Καμιά σύνταξη δεν θα είναι στο εξής εγγυημένη από τον κρατικό προϋπολογισμό και το ανταποδοτικό κομμάτι της σύνταξης, αυτό δηλαδή που θα βασίζεται στις εισφορές 35 και 40 χρόνων των ασφαλισμένων, θα εξαρτάται από μια σειρά προϋποθέσεις και παράγοντες, που θα μετατρέπουν σε δυσεπίλυτη εξίσωση το τελικό ποσό της σύνταξης.
Αυτό είναι το σύστημα των «καθορισμένων εισφορών», αλλά όχι «καθορισμένων παροχών». Με τον τρόπο αυτό, η Κοινωνική Ασφάλιση χάνει τον αναδιανεμητικό της χαρακτήρα και το στοιχείο της αλληλεγγύης και μετατρέπεται σε ατομική υπόθεση του καθενός.
Οσοι πάλι πιστεύουν ότι θα γλιτώσουν από τον όλεθρο, είναι βαθιά γελασμένοι. Κανείς δεν εξαιρείται, ανεξάρτητα από το αν είναι συνταξιούχος ή ασφαλισμένος, παλιός ή νέος, ανεξάρτητα από το Ταμείο όπου καταβάλλει τις εισφορές του ή παίρνει σύνταξη.
Είναι αποκαλυπτικό το γεγονός ότι στο πόρισμα της επιτροπής που διόρισε η κυβέρνηση, υπάρχει η πρόβλεψη να υπάρξει επανακαθορισμός των συντάξεων που δίνονται τώρα και προσαρμογή τους στον τρόπο υπολογισμού που εισάγει το νέο σύστημα. Αυτό σημαίνει απώλειες για τους σημερινούς συνταξιούχους μέχρι και 30%.
Επομένως, καμιά αναμονή και καμιά ανοχή στην κυβέρνηση. Προπάντων, να μη δοθεί στην κυβέρνηση το περιθώριο να κομπάζει ότι ο λαός κατανοεί την ανάγκη των βάρβαρων μέτρων και τα ανέχεται. Στα αυριανά συλλαλητήρια και στην απεργία στις 12 Νοέμβρη, πρέπει η κυβέρνηση να πάρει μαζική απάντηση, να καταλάβει πως τα λαϊκά στρώματα που υποφέρουν δεν είναι του χεριού της.
Πηγή : rizospastis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου