Κομμουνιστική Ανανέωση : Στηρίζουμε τον ΣΥΡΙΖΑ - Ψήφο Στο Μέτωπο

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ

1. Δυόμιση χρόνια μετά τις διπλές εκλογές του 2012 και με τις πρόσφατες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του 2014 να αποδεικνύουν ότι οι μηχανισμοί του παλιού δικομματισμού είναι ακόμη ισχυροί και αλληλοσυμπληρούμενοι, οι εξελίξεις στην Ελλάδα χαρακτηρίζονται από δύο χαρακτηριστικά: τη συνεχή διεύρυνση των μηχανισμών ελέγχου και καταλήστευσης του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού από το παγκόσμιο χρηματιστικό κεφάλαιο και την παγίωση αντιεργατικών, αντιδημοκρατικών πολιτικών μηχανισμών που έχουν οδηγήσει στον εκφασισμό της κυβερνητικής πολιτικής ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σε όλα τα επίπεδα.

2. Στο οικονομικό πεδίο, τα δύο τελευταία χρόνια, μαζί με την ληστρική αύξηση άμεσων και έμμεσων φόρων, με την συμπίεση των ονομαστικών αμοιβών της μισθωτής εργασίας και των συντάξεων κάτω από τα όρια της αναπαραγωγής της εργατικής τάξης, με την οριστική διάλυση σχεδόν του συνόλου των λειτουργιών και υπηρεσιών του κράτους ώστε να οδηγηθούμε στην ολοκληρωτική εμπορευματοποίηση τους και το πέρασμα τους σε ιδιώτες, στην αιχμή του δόρατος του κεφαλαίου βρίσκεται η διαδικασία ξεπουλήματος όλου του δημόσιου πλούτου (δημόσια γη, επιχειρήσεις, εγκαταστάσεις).

Το ΤΑΙΠΕΔ, αφού ξεπούλησε τα φιλέτα της δημόσιας περιουσίας (ΟΠΑΠ, λαχεία, τηλεπικοινωνίες και ενέργεια) πουλάει αεροδρόμια, σιδηροδρόμους και λιμάνια κι έχει φτάσει πια σε σημείο να ξεπουλά μέσω διαδικτύου τεράστιες παραλιακές εκτάσεις με τελείως αδιαφανείς διαδικασίες και σε εξευτελιστικές τιμές. Χωρίς καμιά, έστω στοιχειώδη, φροντίδα προστασίας του περιβάλλοντος, της πολιτιστικής κληρονομιάς, των τοπικών κοινωνιών. Είχαμε επισημάνει από το Μάρτιο του 2012 ότι στην περίπτωση της Ελλάδας, που για ιστορικούς λόγους υπάρχει αυξημένο ποσοστό μικροϊδιοκτησίας σε σχέση με τη Δυτική Ευρώπη, η κυβέρνηση φρόντισε ώστε με τις δανειακές συμβάσεις που υπέγραψε, να εκχωρηθεί το σύνολο της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας των ελλήνων πολιτών στη διάθεση των δανειστών της.

Με τις αλλαγές στο φόρο εισοδήματος του 2013-2014 και με τον ΕΝΦΙΑ εκπληρώνονται οι προβλέψεις αυτές. Η μικροϊδιοκτησία, που αποτέλεσε ιστορικά την υλική βάση αναπαραγωγής και ανάπτυξης του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού, δεν απειλείται απλώς. Με τη συνέχιση αυτής της πολιτικής έχει σύντομα ημερομηνία λήξης. Από το φθινόπωρο και μετά, με προοπτική κυρίως το 2015 (που σταματούν μια σειρά νομικές προβλέψεις προστασίας κυρίως της α΄ κατοικίας), ξεκίνησε μια ταχύτατη διαδικασία υφαρπαγής (μέσω κατασχέσεων και πλειστηριασμών) των αστικών και αγροτικών ακινήτων της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών, κύρια της εργατικής τάξης. Αυτό φυσικά αποτελεί και λόγο πλήρους ρήξης της κοινωνικής βάσης της ΝΔ με το κόμμα του πρωθυπουργού.

3. Σχετικά με την αγροτική γη και παραγωγή, ουσιαστικά το σύνολο της διαχείρισης της μικρομεσαίας αγροτικής παραγωγής έχει περάσει στην Τράπεζα Πειραιώς (συμβολαιακή γεωργία, πρόγραμμα νέων αγροτών κλπ.) Η μεθόδευση της προίκισης της τράπεζας αυτής, ιδιαίτερα τα τελευταία 3 χρόνια, δείχνει και το χρονικό βάθος του σχεδιασμού του κεφαλαίου. Στην ίδια κατάσταση ελέγχου από τις τράπεζες βρίσκεται σχεδόν το σύνολο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (παραγωγικών και εμπορικών) αλλά και των αυτοαπασχολούμενων, καθώς η επεκτατική πιστωτική πολιτική των τραπεζών πριν την κρίση και η απότομη συρρίκνωση του κύκλου εργασιών τους – σε συνδυασμό με την ακραία φορομπηχτική πολιτική-, τους έχει καταστήσει δέσμιους των τραπεζών. Όσων δεν είναι ήδη και άνεργοι και οικονομικά κατεστραμμένοι.

4. Στο επίπεδο του πολιτικού συστήματος και των θεσμών, συνεχίζεται η λειτουργία του κοινοβουλίου αλλά και των ανώτατων δικαστηρίων σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Η δημοσιονομική στενότητα έχει γίνει το άλλοθι για το κουρέλιασμα θεσμών, διαδικασιών, συνταγματικών άρθρων, ακόμη κι από τους ανώτερους δικαστικούς θεσμούς (ΣτΕ, Ελεγκτικό Συνέδριο κλπ) . Αυτό συνδυάζεται με την συνεχή παραβίαση βασικών δικονομικών κανόνων με άλλοθι την αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής και του αναρχικού χώρου. Ακόμη και η υπεράσπιση στοιχειωδών κανόνων του φιλελεύθερου αστικού κράτους, όταν γίνεται με σχετική αφορμή, δέχεται λυσσαλέα επίθεση από τα ΜΜΕ και τους κυβερνητικούς κύκλους. Και στην κυβέρνηση δεν είναι μόνο η ΝΔ αλλά και το ΠΑΣΟΚ.

5. Η αιφνιδιαστική ανακοίνωση της επίσπευσης της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας μέσα στο Δεκέμβρη, σε συνδυασμό με την δίμηνη προθεσμία (μέχρι τέλος Φεβρουαρίου) επίτευξης συμφωνίας της Ελλάδας με την Τρόικα για τη λήψη νέων αντεργατικών, αντιλαϊκών μέτρων, κατέδειξε πανηγυρικά δύο πράγματα. Πρώτον, ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 2010 μέχρι σήμερα δεν ήταν παρά κυβερνήσεις – μαριονέτες, κυβερνήσεις χωρίς καμιά πραγματική εξουσία, κυβερνήσεις που εκτελούσαν συγκεκριμένες εντολές και διαλύονταν με απόφαση των δανειστών.

Δεύτερο, ότι το κεφάλαιο είναι αποφασισμένο να προωθήσει ταχύτατα νέα μέτρα που οδηγούν σε παραπέρα μείωση μισθών, συντάξεων, ασφαλιστικών και εργατικών δικαιωμάτων αλλά στην ουσιαστική απαγόρευση των απεργιών και την επιστροφή του lock- out. Οδηγούν επίσης στην ολοκλήρωση της διάλυσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και στην ολοκλήρωση της υφαρπαγής της ιδιωτικής περιουσίας σε εξευτελιστικές τιμές μέσω των φόρων ακινήτων, νέων και «παλιών». Φυσικά θα συνεχιστεί και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, με το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και το ΤΑΙΠΕΔ. Θέλουμε να τονίσουμε ότι όλες οι κυβερνήσεις μετά το 2009 και φυσικά οι «δανειστές» μας, δεν ενδιαφέρονται καθόλου για την οικονομική ανάπτυξη, ούτε καν με όρους άκρατου νεοφιλελευθερισμού. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η λεηλασία του συσσωρεμένου κοινωνικού πλούτου – σε όφελος πολύ συγκεκριμένων συμφερόντων – και η πλήρης ανάληψη από το ιδιωτικό κεφάλαιο του συνόλου των δημόσιων οικονομικών λειτουργιών, με συστηματικό αποκλεισμό από τις διαδικασίες ακόμη και των κερδοφόρων δημόσιων επιχειρήσεων. Η έννοια του δημόσιου κοινωνικού αγαθού (όπως το νερό, η ενέργεια, η υγεία κλπ) δεν υπάρχει.

6. Οι εξελίξεις στην ΕΕ με την καθιέρωση του δημοσιονομικού συμφώνου που προβλέπει σιδερένια δημοσιονομική πειθαρχία και αυτόματες ποινές για τους παραβάτες – παράλληλα με τη θεσμοποίηση της τραπεζικής αυθαιρεσίας- καταδεικνύουν ότι οι εξελίξεις στην ΕΕ είναι συνεχώς και χειρότερες για την εργατική τάξη και λαούς της Ευρώπης. Η λογική να μην χαθεί η συνοχή στην ΕΕ – καθώς υπήρχαν μεγάλες αποκλίσεις στις παραγωγικές δυνατότητες των διαφόρων κρατών- που υπηρετούσαν τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, τα ΕΣΠΑ κλπ, αντικαταστάθηκε με την επιλογή της διάλυσης των ασθενέστερων κρατών και την ουσιαστική μετατροπή τους σε προτεκτοράτα εξαρτημένα απόλυτα από την γραφειοκρατία των Βρυξελλών.

Αυτό, σε συνδυασμό με την απαίτηση των τραπεζιτών να μεταφερθεί το κόστος σωτηρίας τους στην πλάτη των εργαζόμενων (μέσω του κρατικού προϋπολογισμού) έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο κράτη όπως η Ελλάδα. Ένας φαύλος κύκλος ύφεσης- διόγκωσης του δημόσιου χρέους- υπερφορολόγησης και σύνθλιψης της εργατικής τάξης και των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων – επιπλέον βαθέματος της ύφεσης, οδηγούν την ελαφρά βιομηχανική παραγωγή και την οικονομία συνολικά να συρρικνώνονται συνεχώς.

7. Αυτές οι εξελίξεις στην ΕΕ είναι απόλυτα συμβατές με τις παγκόσμιες εξελίξεις και τη στρατηγική του κεφαλαίου, στρατηγική που οδηγεί τα εθνικά κράτη να είναι διεθνείς θεσμοί με ελάχιστο πραγματικό περιεχόμενο. Στην ουσία η χρησιμότητα των εθνικών κρατών είναι πια για το κεφάλαιο- πέρα από τη μετατροπή τους σε μοχλούς μεταφοράς συσσωρεμένου κοινωνικού πλούτου από την εργαζόμενη κοινωνία στο κεφάλαιο – η ικανότητα τους να συγκροτούν και να προπαγανδίζουν εθνικούς μύθους που αξιοποιούνται για να συσκοτιστεί ο αδυσώπητος ταξικός πόλεμος που διενεργεί το κεφάλαιο. Η παγκόσμια άνοδος του φασισμού και γενικότερα των ακραίων δεξιών ιδεών (μια αντιδιαλεκτική- ιδεαλιστική αντίδραση στην διάλυση των εθνικών κρατών), εδράζεται σε αυτές τις εξελίξεις. Αυτή η εθνικιστική πολιτική και κοινωνική άνοδος δεν είναι τυχαίο που εμφανίζεται μέσα σε κράτη της ΕΕ, όμως στην πραγματικότητα δεν ενοχλεί καθόλου το κεφάλαιο. Μπορεί άνετα να την χρησιμοποιήσει προς όφελος του, όπωςφάνηκε στην Ουκρανία αλλά και στην Ελλάδα όπου η Χρυσή Αυγή χρησιμοποιήθηκε και για να αποκρύπτει συστηματικά την ταξική φύση της πολιτικής του κεφαλαίου.

8. Στην πραγματικότητα, το κεφάλαιο οδηγεί την εργαζόμενη κοινωνία σε καθεστώς ουσιαστικής κοινωνικής και οικονομικής δουλείας, ενώ την ίδια στιγμή οδηγούμαστε ό Στον κατακερματισμό του γεωγραφικού χώρου ευθύνης των εθνικών κρατών. Σκοπός είναι η δημιουργία γεωγραφικών ζωνών, μικρών σε μέγεθος, με σχετικά ομοιογενή χαρακτηριστικά που εξυπηρετούν τις επιδιώξεις του κεφαλαίου και χαρακτηρίζονται από αδυναμία διαπραγμάτευσης με παραδοσιακούς όρους εθνικού κράτους. Δίπλα τους θα υπάρχουν γεωγραφικές ζώνες «μειονεκτικές» και εξαθλιωμένες που θα μπορούν να παίξουν το ρόλο του οικονομικού σκουπιδοτενεκέ πχ. αποθηκεύοντας τοξικά απόβλητα, ιδιαίτερα ρυπογόνες επενδύσεις, σεξουαλικό τουρισμό κ.α. Σε μια σειρά κράτη της Ευρώπης βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία με μοχλό πίεσης την ΕΕ.

Οι αποσχιστικές τάσεις σε μεγάλα μάλιστα κράτη (Καταλωνία στην Ισπανία, Λέγκα του Βορρά στην Ιταλία, Σκωτία στη Μεγάλη Βρετανία, κατακερματισμός στο Βέλγιο,) δεν έχουν τίποτε το προοδευτικό ή απελευθερωτικό για τις εκεί εργατικές τάξεις, ίσα- ίσα διευκολύνουν την υποδούλωσή της. Τέτοια σχέδια υπήρχαν και υπάρχουν για τη Λατινική Αμερική (Βολιβία, Κολομβία), την Αφρική (ντε φάκτο διαμελισμός της Λιβύης με λάφυρο τα πετρελαϊκά συμβόλαια) και φυσικά την Ασία με τον διαμελισμό του Ιράκ, πιθανόν και της Συρίας . Στην Ελλάδα υπήρχε κατ” αρχήν το σχέδιο Καλλικράτης που κατακερματίζει το χώρο με όρους ανταγωνισμού των Εθνικών Περιφερειών.

Ήδη όμως περάσαμε σε νέα φάση. Η υποτιθέμενη αγωνία για αναπτυξιακά μέτρα οδηγεί στη δημιουργία Ειδικών Ζωνών Ανάπτυξης με εξευτελιστικά μεροκάματα και τεράστιες φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο. Σε αυτές τις ζώνες θα κατευθυνθούν οι μεγάλες επενδύσεις καθώς η κερδοφορία αναμένεται τεράστια και η φορολογία μηδενική για 10 τουλάχιστον χρόνια. Το γεγονός ότι οι χωρικοί σχεδιασμοί τέτοιων ζωνών ξεκινούν από την Θράκη (όπου ενεργοποιήθηκε στις ευρωεκλογές το μειονοτικό τουρκικό κόμμα με μεγάλη επιτυχία) είναι και προοίμιο κατακερματισμού του ελληνικού εθνικού χώρου με νέα χαρακτηριστικά τα οποία προαναφέραμε.

Στην συγχώνευση των εθνικών στρατών σε πολυεθνικές στρατιές που θα έχουν βασικό στόχο την υπεράσπιση των συμφερόντων των διεθνικών εταιρειών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι ναυτικές δυνάμεις που περιπολούν συνεχώς για να προστατεύσουν τα εμπορικά πλοία από τους Σομαλούς πειρατές. Στην Ελλάδα ο στρατός αποτελεί ήδη κομμάτι του ΝΑΤΟικού στρατού, επιχειρεί σχεδόν αποκλειστικά στα πλαίσια του ΝΑΤΟ ή σε κοινές ασκήσεις με το Ισραήλ, ενώ ετοιμάζεται η πλήρης «επαγγελματοποίηση» του Ναυτικού και της Αεροπορίας. Οι χερσαίες δυνάμεις είναι περισσότερο εφεδρική δύναμη καταστολής λαϊκών κινημάτων σε όλη την ΕΕ παρά παραδοσιακός εθνικός στρατός.

Το πολυεθνικό κεφάλαιο όχι μόνο έχει δωρεάν μηχανισμούς βίαιης επιβολής των συμφερόντων του, αλλά στην περίπτωση της πτωχευμένης Ελλάδας ελπίζει σε πλήρη ένταξη του ελληνικού στρατού και του γεωγραφικού μας χώρου στους σχεδιασμούς για πολέμους στη Συρία, το Ιράκ και αργότερα στο Ιράν. Όλους αυτούς τους μηχανισμούς τους πληρώνει φυσικά η εργαζόμενη κοινωνία αυξάνοντας το χρέος και τα ελλείμματα.

9. Στην Ελλάδα, όλες αυτές οι εξελίξεις έχουν επιδεινώσει σε πολύ μεγάλο βαθμό την κρίση κοινωνικής νομιμοποίησης των κομμάτων, όλων των κομμάτων. Ενώ τα κυβερνητικά κόμματα καταρρέουν, σαν τελευταία άμυνα ενόψει των εκλογών χρησιμοποιούν την λασπολογία την τρομοκρατία και το φόβο συνεπικουρούμενα από τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Η απόπειρα τρομοκράτησης των εργαζόμενων γίνεται ολοένα και πιο σκληρή, με το εξάμβλωμα ΝΕΡΙΤ να προσπαθεί να διατηρήσει τα πρωτεία έχοντας ισχυρούς ανταγωνιστές.

Παρά την κατάρρευσή τους, τα κυβερνητικά κόμματα και οι συνοδοιπόροι τους επιμένουν να υπερασπίζονται τις πολιτικές που οδηγούν στη συντριβή της κοινωνίας, εγκλωβισμένες στη λογική του νεοφιλελεύθερου και ιμπεριαλιστικού μονόδρομου που επιβάλλει το κεφάλαιο.

10. Σε κάθε περίπτωση, όχι μόνο η εκλογική μάχη δεν έχει κριθεί, αλλά και η 26 Ιανουαρίου θα βρεί την εργατική τάξη στην Ελλάδα στην ίδια δύσκολη θέση που ήταν στις 25. Η όποια νέα κυβέρνηση θα κληθεί να επικυρώσει τα νέα μέτρα με ασφυκτικές προθεσμίες διαπραγμάτευσης και την απειλή ολοκληρωτικής οικονομικής καταστροφής του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού.

Φυσικά, στην περίπτωση νίκης της ΝΔ και των εταίρων της, η συμφωνία είναι συγκεκριμένη και δεδομένη . Αυτή θα ήταν μια πραγματικά ολέθρια εξέλιξη καθώς και θα νομιμοποιούσε τόσο την μέχρι τώρα λεηλασία του δημόσιου πλούτου όσο και την συρρίκνωση των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Θα σφράγιζε εμφατικά και θα οριστικοποιούσε μια ιστορική ήττα της εργατικής τάξης αλλά και του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας. Εκτιμούμε ότι σε μια τέτοια περίπτωση, θα χρειαστούν δεκαετίες για να μπορέσει να ανασυγκροτηθεί το εργατικό και το λαϊκό κίνημα, σε συνθήκες κρατικής τρομοκρατίας.

11. Διαφορετικά θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα σε μια πιθανή εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα αν οδηγούσε σε κοινοβουλευτική αυτοδυναμία. Δεν τρέφουμε καμιά αυταπάτη για τη διαχειριστική λογική της ηγεσίας του που κάνει μάλιστα συνεχώς μετατοπίσεις και πολιτικές συμμαχίες σε μια συντηρητική κατεύθυνση. Το κυρίαρχο οικονομικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ, έχει μάλιστα εξοβελίσει στελέχη ή συνεργαζόμενους με διαφορετική – πιο ριζοσπαστική αντίληψη, παρότι οι επιστημονικές και πολιτικές επεξεργασίες για ένα διαφορετικό προσανατολισμό βελτιώνονται συνεχώς.

Παρ’όλα αυτά, δεν πρέπει να αγνοούμε συγκεκριμένες εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ για την «επόμενη μέρα». Δεσμεύσεις, όπως αυτή για την βελτίωση του κατώτατου μισθού και την επιστροφή του θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων και συμβάσεων, που στη σημερινή συγκυρία είναι ριζοσπαστικές επειδή αμφισβητούν άμεσα τη συνολική στρατηγική και πολιτική του κεφαλαίου, της ΕΕ, αλλά και των αντιδραστικών υπερεθνικών οργανισμών (ΟΟΣΑ, ΔΝΤ, ΠΟΕ). Πολιτική που προβάλλεται και από τα κυρίαρχα ΜΜΕ ως παγκόσμιος μονόδρομος.

12. Με την πολιτική μας απόφαση από το καλοκαίρι του 2014 εκτιμούσαμε ότι οι εξελίξεις κάνουν επιτακτική την ανάγκη για την Κομμουνιστική Ανανέωση να επιμείνει στη διερεύνηση των πολιτικών προϋποθέσεων για να ανατραπεί εκ βάθρων ο σχεδιασμός του κεφαλαίου υπέρ της εργαζόμενης κοινωνίας, υπέρ των εργατοϋπαλλήλων, ανέργων, συνταξιούχων, εργαζόμενων αγροτών αλλά και μικροεπιχειρηματιών και αυτοαπασχολούμενων που συνθλίβονται κοινωνικά & βιολογικά αλλά και για την έξοδο, προοπτικά, από την κρίση. Παράλληλα, με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές να οδηγούν όλους τους παραπάνω στην οικονομική και βιολογική εξαθλίωση, θεωρούσαμε απαραίτητη μια πρωτοβουλία κοινωνικής αλληλεγγύης για την επιβίωση και την ανασυγκρότηση της κοινωνίας, των νοικοκυριών, δηλαδή ένα πλατύ κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο διεξόδου της χώρας από την κρίση .

Ένα Μέτωπο που θα ενεργοποιήσει την κοινωνία, θα αντισταθεί σε καθημερινή βάση στις εφαρμοζόμενες πολιτικές και παράλληλα θα παίρνει πρωτοβουλίες σε επίπεδο γειτονιάς ώστε να εξασφαλιστεί η διατροφή, η ενέργεια και η προστασία της υγείας όλων των νοικοκυριών. Ένα πλατύ Κοινωνικό και Πολιτικό Μέτωπο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής καταστροφής και της ερήμωσης της χώρας. Το πρώτιστο ταξικό καθήκον κάθε κοινωνικού και πολιτικού αγωνιστή, κάθε αριστερής πολιτικής δύναμης, που αναφέρεται στην εργατική τάξη είναι να σταματήσουμε τους νεκρούς από πείνα, κρύο και αρρώστιες, να σταματήσουμε τις αυτοκτονίες, να σταματήσουμε την αρπαγή των σπιτιών, της γης, και του νερού μας. Κανένας χωρίς σπίτι, κανένας χωρίς τροφή, κανένας χωρίς θέρμανση, νερό, ηλεκτρικό. Κανένας χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ένα τέτοιο Μέτωπο σε αυτή την κατεύθυνση μπορεί να προχωρήσει- μέσα από την καθημερινή εμπειρία του- και στην εκπόνηση ενός άμεσου ριζοσπαστικού προγράμματος για να αποφευχθεί η οικονομική και κοινωνική κατάρρευση. Και βέβαια για να γίνουν όλα αυτά πρέπει ένα τέτοιο μέτωπο να διεκδικήσει άμεσα την κυβερνητική εξουσία, αναγκαία, αν και όχι επαρκής

προϋπόθεση για να ανοίξει ο δρόμος για την πραγματική εξουσία της εργατικής τάξης & των συμμάχων της, δηλαδή το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Ένα τέτοιο Μέτωπο θα επιβάλει άμεσα, θα στηρίζει και θα ελέγχει μια κυβέρνηση της Αριστεράς.

13. Σύμφωνα με την απόφαση της Πολιτικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Ανανέωσης, θεωρούσαμε ότι τα πρώτα απαραίτητα μέτρα ενός πλατιού κοινωνικού και πολιτικού μετώπου διεξόδου της χώρας από την κρίση, μέτρα απολύτως απαραίτητα αλλά σε καμιά περίπτωση ικανά να λύσουν το πρόβλημα είναι : ό Μονομερής παύση πληρωμής του χρέους και διεκδίκηση διαγραφής του. Κατάργηση των Μνημονίων, κατάργηση των δανειακών συμβάσεων, κατάργηση των εφαρμοστικών νόμων. ό Εθνικοποίηση των τραπεζών, πλήρης έλεγχος άμεσα των κεφαλαιακών ροών.

Χρήση του 37% του ΑΕΠ της χώρας, που χρησιμοποιείται σήμερα για την αποπληρωμή τοκοχρεολυσίων, για την επιβίωση του λαού και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, με δημόσιες επενδύσεις και κριτήριο τις ανάγκες της εργαζόμενης κοινωνίας. ό Προκειμένου να καταστούν τα προηγούμενα εφικτά, έξοδος ως πρώτο βήμα από το Ευρώ, την Ο.Ν.Ε., αλλά και την Ε.Ε. συνολικά. Επαναοικειοποίηση της νομισματικής πολιτικής με την εισαγωγή εθνικού νομίσματος με τέτοιο τρόπο που να μην θίγεται το εργατικό & λαϊκό εισόδημα. Εκτιμούσαμε ως βασική αναγκαιότητα την εκπόνηση ενός Ριζοσπαστικού Προγράμματος Πάλης και την δέσμευση της Αριστεράς ότι θα το εφαρμόσει.

Το πρόγραμμα που έχει παρουσιαστεί από την Κομμουνιστική Ανανέωση, σε αυτή την κατεύθυνση, επικαιροποιείται συνεχώς και το καταθέτουμε σαν μια συμβολή στην αναγκαιότητα των ημερών. Πριν από όλα τα άλλα θα πρέπει άμεσα να εξασφαλιστεί η πλήρης και ασφαλής διατροφή του πληθυσμού, η επαρκής και φτηνή ενέργεια για τα νοικοκυριά και η δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όλου του πληθυσμού με ποιοτικές υπηρεσίες και φάρμακα. Παραπέρα οι άξονες ενός Ριζοσπαστικού Προγράμματος Πάλης είναι:

1. Μη αναγνώριση/Άρνηση και Παύση πληρωμής του δημοσίου Χρέους. Εθνικοποίηση των Τραπεζών, πλήρης έλεγχος των κεφαλαιακών ροών από τα δημόσιο. Εκπόνηση ενός Προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας με δημόσιες επενδύσεις και δημόσιο, δημοκρατικό σχεδιασμό βάσει των αναγκών του εργαζόμενου λαού και των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας. Αποδέσμευση της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επαναοικειοποίηση της νομισματικής πολιτικής, εθνική νομισματική πολιτική-κυριαρχία με επαναφορά της δραχμής με τέτοιο τρόπο που να μην θίγεται το εργατικό/λαϊκό εισόδημα.

2. Διαγραφή του χρέους των εργαζομένων, των αγροτών, των αυτοαπασχολουμένων & μικρών επαγγελματιοβιοτεχνών σε παραγωγικές και κοινωνικά ωφέλιμες δραστηριότητες, προς τις Τράπεζες & το Δημόσιο. Απαγόρευση του πλειστηριασμού της πρώτης κατοικίας τους, της μικρής επαγγελματικής/βιοτεχνικής στέγης τους, των χωραφιών τους. Οριζόντια διαγραφή του χρέους, έως π.χ. 100.000 ευρώ στα δάνεια πρώτης κατοικίας και επισκευαστικά των εργαζομένων, τα δάνεια κίνησης, αναπτυξιακά, πρώτης κατοικίας και επισκευαστικά των αγροτών, των αυτοαπασχολουμένων & μικρών ΕΒΕ, τα κάθε είδους δάνεια των ανέργων, τα δάνεια των νέων π.χ. φοιτητικά, στο ίδιο ύψος.

3. Κατάργηση όλων των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων, αρχικά και άμεσα όλων των νόμων της περιόδου 2009 έως σήμερα. Άμεσα, επαναφορά του Κατώτατου μισθού στα επίπεδα του 2009 στον Ιδιωτικό και Δημόσιο τομέα. Γενναία, σε επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης αύξηση μισθών – ημερομισθίων, καθιέρωση Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής στην βάση εργατικού τιμαρίθμου και το συντομότερο εκπόνηση ενός νομικού πλαισίου προστασίας της εργασίας απέναντι στο κεφάλαιο στα εργασιακά και μισθολογικά ζητήματα. Συνταγματική κατοχύρωση της ΕΓΣΣΕ και των κλαδικών ΣΣΕ.

Βασική αρχή πρέπει να είναι ότι το κράτος δεν παραμένει ουδέτερο στη διαμάχη κεφαλαίουεργασίας αλλά υποστηρίζει τον πιο αδύναμο από τους δύο δηλ. τις δυνάμεις της εργασίας.

4. Κατάργηση όλων των μορφών ευέλικτης, προσωρινής και μερικής απασχόλησης στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα και δραστική μείωση των ωρών εργασίας. Άμεσα 35ωρο- 7ωρο- 5νθήμερο.

5. Στήριξη των ανέργων με επίδομα 80% του βασικού μισθού, για ολόκληρη την περίοδο της ανεργίας με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη των ανέργων.

6. Καθολική δημόσια κοινωνική ασφάλιση με την άμεση επιστροφή των χρεών του κράτους και των ιδιωτών, ιδίως των μεγάλων επιχειρήσεων, στο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης και την κατοχύρωση του αναδιανεμητικού χαρακτήρα του. Επανακεφαλαιοποίηση δηλ. των ασφαλιστικών ταμείων. Όλοι πρέπει να είναι ασφαλισμένοι από τη στιγμή της γέννησης τους μέχρι το θάνατο τους σε ένα μοναδικό ενιαίο φορέα ασφάλισης, αυτοδιαχειριζόμενο από τους εργαζόμενους με πλήρη διαφάνεια και δημοκρατικό έλεγχο.

7. Αγροτική πολιτική διασφάλισης του εισοδήματος αξιοπρεπούς διαβίωσης των εργαζομένων αγροτών. Κατοχύρωση Κατώτερων Εγγυημένων Ικανοποιητικών Τιμών. Επανασύνδεση των επιδοτήσεων με την παραγωγή. Να μην φορολογηθεί η αγροτική γη. Παραγωγικός Συνεταιρισμός των εργαζόμενων αγροτών σε εθελοντική βάση από την κοινή καλλιέργεια έως την κοινή μεταποίηση- διακίνηση – εμπορία, που να διασφαλίζει την διατροφική επάρκεια του πληθυσμού και ασφάλεια των αγροτικών προϊόντων και τροφίμων σε προσιτές τιμές. Κατάργηση του Μητρώου Αγροτών. Προστασία της εγχώριας αγροτικής & βιοτεχνικής παραγωγής, μέσα από ισότιμες διακρατικές σχέσεις και Συμφωνίες.

8. Άμεση κατάργηση των χαρατσιών της τελευταίας πενταετίας (ΕΝΦΙΑ, έκτακτη εισφορά, ειδική εισφορά αλληλλεγγύης, κλπ.) και επιβολή έκτακτης φορολογίας στα επιχειρηματικά κέρδη, στις χρηματιστικές συναλλαγές και στις μεγάλες ακίνητες περιουσίες. Απαλλαγή της πρώτης & δευτερεύουσας κατοικίας που καλύπτουν τις στεγαστικές ανάγκες και τις ανάγκες αναψυχής του εργαζόμενου λαού. Άμεση άρση όλων των προκλητικών φοροαπαλλαγών των εφοπλιστών, των τραπεζών και των αναγνωρισμένων θρησκειών. Εκπόνηση όσο το δυνατό πιο σύντομα νέου φορολογικού πλαισίου με επανεξέταση του καθεστώτος των οφ-σορ εταιρειών και των συμφωνιών αποφυγής διπλής φορολόγησης που είναι νόμιμοι τρόποι απαλλαγής φορολόγησης τεράστιων ποσών. Νέο φορολογικό σύστημα που θα βοηθά την αναδιανομή υπέρ των εργαζόμενων.

9. Αποκλειστικά δημόσια & δωρεάν Παιδεία και Υγεία υψηλού επιπέδου.

10. Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ. Σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων της δημόσιας γης, περιουσίας και υπηρεσιών, επαναδημοσιοποίηση όσων έχουν ιδιωτικοποιηθεί.

11. Εθνικοποίηση των βασικών τομέων παραγωγής στρατηγικής σημασίας (χρηματοπιστωτικό σύστημα, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, μεταφορές, ο κλάδος υγείας, η φαρμακοβιομηχανία, η βιομηχανία τροφίμων, η λιπασματοβιομηχανία κλπ,) με Εργατικό- Κοινωνικό Έλεγχο. Στη σημερινή συγκυρία, είναι απολύτως εφικτό να ζητήσουν οι εργαζόμενοι τον έλεγχο των εργοστασίων που οι εργοδότες απειλούν ή να τα κλείσουν ή να καταβαραθρώσουν τα μεροκάματα. Κίνητρα για την αυτοδιαχείριση των παραγωγικών μονάδων ώστε να υπάρξει παραγωγή αγαθών προς όφελος του συνόλου της κοινωνίας.

Οι εργάτες έχουν την εμπειρία, την ικανότητα, την υπευθυνότητα να τα λειτουργήσουν δημοκρατικά, μόνοι τους. Χωρίς το κέρδος του καπιταλιστή, τα εργοστάσια θα είναι σίγουρα βιώσιμα. Αυτό που λείπει είναι η συνειδητοποίηση από τους εργαζόμενους της δύναμης τους και η μεταξύ τους αλληλεγγύη.

12. Άμεση ψήφιση της απλής αναλογικής, ως πάγιου συστήματος για όλες τις πολιτικές και κοινωνικές διαδικασίες. Ισότιμη μεταχείριση όλων των πολιτικών σχηματισμών που συμμετέχουν σε εκλογές. Αμοιβές υπουργών, βουλευτών, δημάρχων, περιφερειαρχών κλπ. στο ύψος του μέσου εργατικού μισθού. Κατάργηση των μυστικών κονδυλίων.

13. Κατάργηση των τρομονόμων και όλων των νόμων που ψαλιδίζουν τα δημοκρατικά, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και περιορίζουν τη λαϊκή κυριαρχία.

14. Κατοχύρωση και διεύρυνση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Επανεξέταση όλων των συμφωνιών, διμερών – πολυμερών, στη βάση υπηρέτησης της ειρήνης και της δημοκρατίας, αλλά και των συμφερόντων των εργαζομένων, του λαού και της χώρας. Κατάργηση των συμφωνιών που είναι ενάντια σε αυτά τα κριτήρια. Αξιοποίηση των δυνατοτήτων που δίνουν οι διεθνείς συμβάσεις για αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών (πχ Α.Ο.Ζ.) χωρίς εμπλοκή με ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με κριτήριο την διατήρηση διεθνών δικαιωμάτων υπέρ του λαού. Η εκχώρηση κυριαρχίας σε αντιδημοκρατικούς διεθνείς μηχανισμούς πρέπει να σταματήσει άμεσα. Άμεση έξοδος εκτός της ΕΕ, και από το ΝΑΤΟ, επανεξέταση της στάσης μας απέναντι στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου.

15. Άμεσο σταμάτημα της χρήσης της ελληνικής επικράτειας από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για στρατιωτικούς σκοπούς. Επιστροφή όλων των στρατιωτικών εκτός χώρας. Κατάργηση όλων των ξένων βάσεων & Στρατηγείων. Δημοκρατική αναδιοργάνωση & επαναπροσδιορισμός του ρόλου των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας.

16. Κατάργηση του «Καλλικράτη». Κατάργηση των ΣΔΙΤ. Κατοχύρωση της Λαϊκής Αυτοδιοίκησης- Αυτοδιαχείρισης στους ΟΤΑ στη βάση Γενικών Συνελεύσεων στο χωριό, τη συνοικία, τη γειτονιά. Με ανακλητούς εκπροσώπους σε όλες τις βαθμίδες.

17. Θεσμική διασφάλιση όλων των παραπάνω μέσα από ένα νέο, Λαϊκό- Δημοκρατικό Σύνταγμα. Εκλογή Συντακτικής Συνέλευσης αποκλειστικά για αυτό. Συνταγματική κατοχύρωση στη σημερινή συγκυρία όλων των μορφών ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και του Εργατικού- Λαϊκού Ελέγχου. Με την κατάθεση των προηγούμενων Προγραμματικών αξόνων, όχι μόνο δηλώνουμε πρόθυμοι να συνεργαστούμε για τη δημιουργία ενός τέτοιου Μετώπου αλλά και καλούμε σε συστράτευση και συμμαχία, κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, ανένταχτους αγωνιστές και αγωνίστριες. Γιατί είναι επιτακτική ανάγκη ο Παλλαϊκός Αγώνας για να φύγει αυτή η Κυβέρνηση, άμεσα. Γιατί είναι επιτακτική ανάγκη η συγκρότηση του αναγκαίου για αυτό, Ενιαίου Μετώπου. Αγώνα & Μετώπου που θα θέσει άμεσα, επιτακτικά, το ζήτημα της κυβερνητικής εξουσίας. Μετωπικής Κυβέρνησης της Αριστεράς Οργανωμένο Λαό που με πρωταγωνιστή τον θα δρα, θα προχωρά.

14. Αυτά εκτιμούσαμε πριν 6 μήνες, και με τη συμμετοχή και συμβολή μας στην Πρωτοβουλία των 1000, κινηθήκαμε σε μια τέτοια μετωπική κατεύθυνση. Σήμερα είναι φανερό, ότι το κρίσιμο στοιχείο για την κατεύθυνση που θα έχει μια πιθανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι η δράση του . Μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που θα έχει βασικό λαϊκού παράγοντα παράγοντα στήριξης το εργατικό και μαζικό κίνημα, που ταυτόχρονα θα αισθάνεται την πίεση για δραστικές αλλαγές από αυτό το κίνημα, θα αντλεί –σε καθημερινή βάση- δύναμη για να προχωρήσει σε μια άλλη κατεύθυνση.

Σε αυτή την περίπτωση θα υπάρχει η πιθανότητα να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ μια πολιτική δύναμη λαϊκή, που θα εκφράσει την εργατική τάξη και τα δοκιμαζόμενα λαϊκά στρώματα. Κι αυτό γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ από τη φύση του και τη συγκρότηση του δεν έχει τέτοια χαρακτηριστικά, δεν είναι κόμμα που εκφράζει εργατικά και λαϊκά στρώματα, ενώ έχει σαν βασικό του χαρακτηριστικό τον προσανατολισμό στην ΕΕ, παραβλέποντας τον αντιδραστικό της χαρακτήρα αλλά και την αδυναμία εφαρμογής φιλεργατικών πολιτικών και πολιτικών που θα προωθούσαν την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μέσα στα πλαίσια της ΕΕ..

Στη σημερινή συγκυρία όμως, με δεδομένη την άρνηση της υπόλοιπης αριστεράς να αναλάβει τις ιστορικές της ευθύνες, η μεγάλη πλειοψηφία των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων βλέπει το ΣΥΡΙΖΑ ως τη μόνη πολιτική λύση για να αναστραφεί η πορεία καταστροφής του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού. Για να γίνει όμως πραγματικά μια τέτοια αλλαγή δεν αρκεί να έχουμε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά μια κυβέρνηση που θα πιέζεται καθημερινά αλλά και θα στηρίζεται έμπρακτα στις σωστές της επιλογές, ώστε να μετεξελιχθεί πράγματι σε ριζοσπαστική κατεύθυνση. 15. Για να υπάρξει βέβαια η ευκαιρία μιας κυβέρνησης που θα μπορεί να πιεστεί αποτελεσματικά από το μαζικό κίνημα, πρέπει πρώτα να αποτραπεί η πιθανότητα μιας συντηρητικής κυβέρνησης, κι αν είναι δυνατό να συντριβούν εκλογικά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ – Δημοκρατική Παράταξη, η Χρυσή Αυγή, το Ποτάμι, το κόμμα Γ. Παπανδρέου, όπως συνετρίβησαν ο ΛΑ.Ο.Σ. και η ΔΗ.ΜΑΡ.

Για να γίνει αυτό, στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενός πλατιού Κοινωνικού και Πολιτικού Μετώπου με τα χαρακτηριστικά που προαναφέραμε, αυτό που είναι σήμερα εφικτό είναι να σχηματιστεί ενόψει των εκλογών, μια κοινωνική αριστερή συμμαχία, που θα στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ και παράλληλα θα τον ωθεί σε πραγματικά ριζοσπαστικές πολιτικές. Εκτιμάμε ότι μια τέτοια συνεργασία μπορεί να αποτελέσει το εφαλτήριο για την επανασυσπείρωση και την ανάκτηση της αυτοπεποίθησης της χειμαζόμενης κοινωνίας, για νικηφόρους αγώνες και αποτροπή φασιστικών «διεξόδων».

Με βάση αυτά τα δεδομένα, η έχοντας βασικό κριτήριο την Κομμουνιστική Ανανέωση αποτροπή των σχεδίων του κεφαλαίου που απειλούν άμεσα να δημιουργήσουν ανεπίστρεπτες συνθήκες καταστροφής της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, και εκτιμώντας ότι με τη συγκυρία των εκλογών αναδεικνύεται η αναγκαιότητα και δυνατότητα συγκρότησης ενός Μετώπου Πολιτικών και Κοινωνικών Δυνάμεων που θα επεξεργαστεί και θα πιέσει για την εφαρμοστεί ένα Πάλης στην κατεύθυνση που Ριζοσπαστικό Πρόγραμμα αναλύσαμε :

· Δηλώνει ότι θα στηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ, προσδοκώντας και διεκδικώντας την εφαρμογή των προγραμματικών αποφάσεων του ιδρυτικού του Συνεδρίου και τις πρόσφατες δεσμεύσεις της ηγεσίας του ιδιαίτερα στα ζητήματα των αλλαγών στην εργατική νομοθεσία.

· Θα λάβει πρωτοβουλίες τόσο στους μαζικούς χώρους όσο και ενόψει των βουλευτικών εκλογών για τη συγκρότηση μιας αριστερής κοινωνικής συμμαχίας στα πλαίσια της θέσης της οργάνωσης για την αναγκαιότητα συγκρότησης ενός Μετώπου Πολιτικών και Κοινωνικών Δυνάμεων. Μιας συμμαχίας, που θα στηρίζει μαζικά και διεκδικητικά τις θετικές πρωτοβουλίες και πολιτικές αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και παράλληλα θα κάνει την πιο αυστηρή κριτική στις πιθανές υποχωρήσεις και παλινωδίες του.

«Για να δώσεις μια μάχη και να νικήσεις, δεν χρειάζεται μόνο σωστή γραμμή και διαπίστωση των αντικειμενικών συνθηκών, χρειάζεται δυνάμεις, οργάνωση, μηχανισμός, άνθρωποι & μέσα, χρειάζεται χαμάλικη δουλειά». Ν. Πλουμπίδης

«Οι Αγώνες και οι ιδέες για να ζήσουν θέλουν Οργάνωση»

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ- ΣΥ.ΡΙΖ.Α ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΜΕΤΩΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ, Τώρα!

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ

Χαρ.Τρικούπη 56-58, ΑΘΗΝΑ, ΤΗΛΕΦΩΝΟ – FAX: 210 210 3835431, Email: komman@otenet.gr