Αναδημοσίευση από την Εργατική Πάλη Δεκεμβρίου 2024
Στις 11 Δεκεμβρίου συμπληρώνονται τρία χρόνια από την απώλεια του Στέργιου Κατσαρού, μιας από τις πιο εμβληματικές προσωπικότητες του εργατικού κινήματος και της επαναστατικής αριστεράς στη χώρα μας. Ο Κατσαρός, γνωστός για τη σεμνότητα και την ευγένειά του, όπως μαρτυρούν όσοι τον έζησαν και επιβεβαιώνεται μέσα από τις ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις του, άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στην ιστορία. Η δράση του χαρακτηρίστηκε από αδιάκοπους αγώνες και θυσίες, αποτελώντας μια βαριά κληρονομιά για τις επόμενες γενιές. Πίσω από την ταπεινότητα και την καλοσύνη του, υπήρχε ένας αποφασιστικός αγωνιστής, πάντα στην πρώτη γραμμή, που πάλευε ενάντια στην αδικία, το κεφάλαιο, το αστικό κράτος και τους μηχανισμούς καταστολής.
Γεννημένος στο Βαθύκοιλο Φθιώτιδας, ο Στέργιος Κατσαρός μεγάλωσε σε μια εποχή έντονων πολιτικών και κοινωνικών αναταράξεων. Η αφοσίωσή του στο εργατικό κίνημα είχε βαθιές ρίζες στις εμπειρίες του από την εκμετάλλευση, την καταπίεση και τις διώξεις που έζησε στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής και της μετεμφυλιακής περιόδου. Οι συνθήκες αυτές, που σημάδεψαν ιδιαίτερα την επαρχία και τον τόπο καταγωγής του, διαμόρφωσαν την αγωνιστική του πορεία. Τελικά, άφησε τις σπουδές του για να εργαστεί ως οικοδόμος, αφιερώνοντας τη ζωή του στον αγώνα.
Η πολιτική του πορεία ξεκίνησε στην Αθήνα, όπου εντάχθηκε στις γραμμές του εργατικού και φοιτητικού κινήματος, συμμετέχοντας ενεργά στην ΕΔΑ. Αυτός ο χώρος αποτέλεσε καταφύγιο για αγωνιστές της αριστεράς στο σκληρό μετεμφυλιακό καθεστώς. Κατά τη δεκαετία του 1960, έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε σημαντικούς αγώνες, όπως η κινητοποίηση των οικοδόμων το 1961, το κίνημα για το 15% στην Παιδεία, η υπεράσπιση του άρθρου 114 του συντάγματος και οι δυναμικές κινητοποιήσεις των Ιουλιανών. Η πορεία του όμως δεν περιορίστηκε στους δρόμους της Αθήνας. Ο Κατσαρός συμμετείχε και καθοδηγούσε τους συναγωνιστές του σε έναν συνεχή αγώνα για τα δικαιώματα των εργαζομένων και τη δημοκρατία, μέχρι την επιβολή της δικτατορίας το 1967.
Κατά τη διάρκεια της χούντας, πέρασε στην παρανομία και εργάστηκε ως μέλος σε πλήρωμα φορτηγού πλοίου, που εκτελούσε δρομολόγια στη Βόρεια και Νότια Αμερική, με στόχο να φτάσει στην Κούβα του Φιντέλ Κάστρο. Μετά από ένα ναυάγιο που τον οδήγησε στις ακτές της Κούβας και μια σύντομη παραμονή εκεί, επέστρεψε για να συνεχίσει τον αγώνα ενάντια στο καθεστώς. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της τροτσκιστικής οργάνωσης «Λαϊκή Πάλη» που ανέπτυξε αξιόλογη δράση, ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη. Όμως, η ασφάλεια διέλυσε την οργάνωση το ίδιο έτος και ο Κατσαρός, μαζί με άλλους συντρόφους του, συνελήφθη και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Στη φυλακή διακρίθηκε για την αλληλεγγύη του και την αφοσίωση στις αξίες του, παρά τις επιθέσεις και τις συκοφαντίες που δεχόταν.
Η αποφυλάκισή του τον Αύγουστο του 1973 στο πλαίσιο της φιλελευθεροποίησης της χούντας δεν σταμάτησε τη δράση του. Ο Κατσαρός συμμετείχε ενεργά στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, δίνοντας το παρών στις μάχες των δρόμων και στις συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής. Με την πτώση της δικτατορίας και τη μεταπολίτευση, εντάχθηκε στην ΟΚΔΕ το 1975, συνεχίζοντας τη δράση του στο εργατικό κίνημα.
Η αφοσίωσή του στον αγώνα τον οδήγησε να εργαστεί για ένα διάστημα στη βιομηχανία, σε μια προσπάθεια σύνδεσης της θεωρητικής του κατάρτισης με την πράξη, σύμφωνα με τις αποφάσεις της 4ης Διεθνούς. Μέσα από τη δράση του, συνέβαλε στην ενίσχυση της σχέσης μεταξύ του πολιτικού και του εργατικού αγώνα, συμμετέχοντας σε όλες τις σημαντικές κινητοποιήσεις της περιόδου.
Ο Στέργιος Κατσαρός δεν ήταν απλώς ένας μαχητής. Ήταν μια χαρισματική προσωπικότητα που συνδύαζε τη διανοητική καλλιέργεια με την αφοσίωση στην πράξη. Επηρεασμένος από τα αντάρτικα κινήματα της Λατινικής Αμερικής, ανέπτυξε βαθιά γνώση του μαρξισμού και της φιλοσοφίας. Η φράση «επαναστάτης με το βιβλίο και το πιστόλι» τον περιγράφει απόλυτα, καθώς συνδύαζε την ιδεολογική εμβάθυνση με τη δράση. Στο αυτοβιογραφικό του έργο Εγώ ο προβοκάτορας, ο τρομοκράτης περιγράφει στιγμές από τη ζωή του που συνοψίζουν τον αγωνιστικό του χαρακτήρα. Μια από αυτές είναι η εικόνα του να διαβάζει το Τρομοκρατία και Κομμουνισμός του Τρότσκι καθισμένος πάνω σε μια κάσα με δυναμίτη. Αυτό το στιγμιότυπο είναι ενδεικτικό του θάρρους και της αποφασιστικότητάς του να συνεχίσει την πάλη, ακόμη και υπό τις πιο δύσκολες συνθήκες.
Η ζωή και η δράση του Στέργιου Κατσαρού αποτελούν παράδειγμα για όσους συνεχίζουν να αγωνίζονται για έναν καλύτερο κόσμο. Η αφοσίωσή του στις αξίες του, η ακλόνητη στάση του απέναντι στην αδικία και η ικανότητά του να εμπνέει τους γύρω του, τον καθιστούν μια διαχρονική φιγούρα του εργατικού κινήματος. Ο αγώνας του δεν ήταν μόνο μια προσωπική πορεία αλλά και μια πολύτιμη κληρονομιά για τις επόμενες γενιές, που συνεχίζουν να εμπνέονται από το όραμα ενός δίκαιου και ίσου κόσμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου