Επισκόπηση της διεθνούς και ελληνικής οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κατάστασης. Το κύριο άρθρο του νέου τεύχους της «Κομμουνιστικής Επανάστασης» που μόλις κυκλοφόρησε (αρ. 118, Οκτώβριος 2024).
«Η παγκόσμια κατάσταση θυμίζει ένα βαρέλι με δυναμίτη που απειλεί την ανθρωπότητα»
Αντόνιο Γκουτιέρες, Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ στη Γενική του Συνέλευση, 19/9/2024.
Ποιος κομμουνιστής δεν θα συμφωνούσε με την περιγραφή της παγκόσμιας κατάστασης που κάνει αυτός ο προνομιούχος γραφειοκράτης; Μόνο που ο κ. Γραμματέας είναι οργανικά απρόθυμος να διαφωτίσει την ανθρωπότητα σχετικά με την αιτία που έχει οδηγήσει στη συσσώρευση τόσης εκρηκτικής ύλης στα θεμέλια της. Αντίθετα, οι επαναστάτες κομμουνιστές δεν έχουμε κανέναν λόγο να μην το κάνουμε. Η διαρκώς κλιμακούμενη πολεμική ένταση προκαλείται από τους επιθανάτιους σπασμούς ενός συστήματος που βρίσκεται κοντά στην εξώπορτα της Ιστορίας και βασανίζει με τα δεινά του την ανθρωπότητα, μέχρι η παγκόσμια εργατική τάξη να το σπρώξει έξω από αυτήν.
1 χρόνος γενοκτονίας στη Γάζα: αυθεντικό δείγμα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας
Τα φρικιαστικά στοιχεία του απολογισμού 1 χρόνου ισραηλινής γενοκτονίας στη Γάζα που έδωσαν στη δημοσιότητα οι υπηρεσίες του ΟΗΕ είναι εύγλωττα, και παρέχουν μια αυθεντική απόδειξη για τη σύγχρονη καπιταλιστική βαρβαρότητα.
• 42.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί από τα πολεμικά πυρά. Αλλά αν
ληφθεί υπόψη και η επίδραση από την καταστροφή κτιρίων και υποδομών,
σύμφωνα με έναν επιστημονικό υπολογισμό που δημοσιεύθηκε στην έγκυρη The
Lancet, μέχρι το τέλος του 2024 θα έχουμε φτάσει περίπου στους 345.000
θανάτους (συμπεριλαμβανομένων 10.000 αγνοουμένων που έχουν χαθεί στα
ερείπια). Δεδομένου ότι ο συνολικός πληθυσμός της Γάζας πριν τον πόλεμο
ήταν 2,3 εκ., αυτός ο απολογισμός ισοδυναμεί με τον χαμό 7 εκ. ανθρώπων
στη Βρετανία και 30 εκ. στις ΗΠΑ.
• 100.000 άνθρωποι έχουν τραυματιστεί και 25.000 από αυτούς θα μείνουν μόνιμα ανάπηροι.
• Οι παροχές νερού και ρεύματος έχουν καταστραφεί και μόνο το 1/3 των νοσοκομείων λειτουργούν.
• Το 80% των κτιρίων έχουν καταστραφεί από τους βομβαρδισμούς και έχουν παραχθεί περισσότεροι από 30 εκ. τόνοι συντριμμιών.
•
Μέχρι τον Ιούνιο 75.000 τόνοι βομβών είχαν ριχθεί στη Γάζα. Ο αριθμός
είναι πολύ μεγαλύτερος από τη συνολική ποσότητα βομβών που είχε ριχθεί
στη Δρέσδη, το Αμβούργο και το Λονδίνο μαζί, κατά τη διάρκεια του Β’
Παγκοσμίου Πολέμου.
• 370.000 κατοικίες έχουν υποστεί ζημιές, εκ των οποίων 79.000 καταστράφηκαν ολοσχερώς.
• 1,8 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι έχουν περιέλθει σε κατάσταση απόλυτης φτώχειας.
•
9.000 μαθητές έχουν σκοτωθεί, καθώς και 400 δάσκαλοι. Το 70% των
σχολείων έχει καταστραφεί και περισσότεροι από 600.000 μαθητές έχουν
σταματήσει το σχολείο. Το 84% των σχολείων θα χρειαστεί να επισκευαστεί ή
να ξαναχτιστεί.
• 600 φοιτητές έχουν σκοτωθεί, καθώς και 100
καθηγητές. Πάνω από το 80% των σχολών έχει καταστραφεί και 90.000
φοιτητές σταμάτησαν τις σπουδές τους.
Έχοντας ολοκληρώσει το καταστροφικό της έργο στην Γάζα και δολοφονήσει αντίπαλους ηγέτες με τους οποίους υποτίθεται ότι συζητούσε σχέδια ειρήνευσης, η άρχουσα τάξη του Ισραήλ, απλώνει τα θανατηφόρα πλοκάμια της σε όλη τη Μ. Ανατολή, εισβάλοντας στον Λίβανο και βομβαρδίζοντας το Ιράν, τη Συρία, το Ιράκ και την Υεμένη. Σ’ αυτό το ρεσιτάλ τρομοκράτησης των λαών έχει πάντα τη στήριξη των υποκριτών Αμερικάνων ιμπεριαλιστών, οι οποίοι ενώ ξεδιάντροπα κάνουν εκκλήσεις για «ελαχιστοποίηση των θυμάτων», συνεχίζουν να εξοπλίζουν και να χρηματοδοτούν το Ισραήλ.
Ο μόνος δρόμος για να σταματήσει οριστικά ο εφιάλτης των Παλαιστινίων είναι όχι μόνο να ηττηθεί η ισραηλινή άρχουσα τάξη στον τρομοκρατικό πόλεμο που διεξάγει σήμερα, αλλά και να ανατραπεί. Και αυτό δεν μπορεί να συμβεί χωρίς την αποφασιστική δράση των ίδιων των εργατικών μαζών και της νεολαίας του Ισραήλ, οι οποίοι έχουν μετατραπεί σε μόνιμα ανασφαλείς ομήρους του σιωνιστικού τυχοδιωκτισμού.
Το καθεστώς του Ιράν, παρότι η απάντησή του στα ισραηλινά χτυπήματα είναι δίκαιη, και παρότι στο ισραηλινό πολεμικό αμόκ έως τώρα απαντά με αυτοσυγκράτηση, δεν μπορεί να προωθήσει καμιά πραγματική λύση για τα προβλήματα των Παλαιστίνιων και των υπόλοιπων καταπιεσμένων λαών της Μ. Ανατολής. Τόσο το ίδιο, όσο και τα παραρτήματά του, η Χαμάς και η Χεζμπολάχ, έχουν αποδεδειγμένα αντιδραστική, αντεργατική και αντιλαϊκή φύση. Οι ηγεσίες τους υπερασπίζουν ένα τερατώδες κράμα καπιταλισμού, αντικομμουνισμού και θεοκρατίας. Οι λαοί της περιοχής δεν θα απελευθερωθούν από τον Σιωνισμό και τον ιμπεριαλισμό με τις μεσαιωνικές ιδέες των μουλάδων, αλλά μονάχα με τις ιδέες μιας κομμουνιστικής επανάστασης, που θα θεμελιώσει στη Μ. Ανατολή μια ισότιμη για όλους τους λαούς, σοσιαλιστική ομοσπονδία.
Η εργατική τάξη και η νεολαία στην καπιταλιστική Δύση έχουν αποφασιστικό ρόλο στον αντισιωνιστικό και αντιιμπεριαλιστικό αγώνα. Οφείλουν να παλέψουν για να ανατρέψουν τις άρχουσες τάξεις και τις κυβερνήσεις τους, χωρίς τη στήριξη των οποίων δεν θα μπορούσε να δράσει το ισραηλινό κράτος-τρομοκράτης.
Η κυβέρνηση της ΝΔ στηρίζει το ισραηλινό κράτος-τρομοκράτη
Η ελληνική άρχουσα τάξη και η κυβέρνηση της ΝΔ φιγουράρουν ψηλά στη λίστα υποστηριχτών της σιωνιστικής τρομοκρατίας. «Η Ελλάδα στηρίζει τον λαό του Ισραήλ και το δικαίωμά του να ζει με ασφάλεια». Αυτή ήταν η πρώτη φράση της αισχρής κυβερνητικής ανακοίνωσης μετά τη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ στις 2/10 και την έναρξη της ισραηλινής εισβολής στο Λίβανο. Εκτός από τέτοιες ανακοινώσεις, η κυβέρνηση παρέχει και έμπρακτη στήριξη στη σιωνιστική πολεμική μηχανή, με βάσεις, συνεκπαιδεύσεις, πλοία και ανταλλαγή πληροφοριών.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της βάσης στη Σούδα, που από την έναρξη των επιχειρήσεων σε Γάζα και Λίβανο, αποτελεί βασικό σημείο ανεφοδιασμού των αμερικανικών δυνάμεων που επιχειρούν στην Ανατολική Μεσόγειο βοηθώντας την ισραηλινή βαρβαρότητα. Στη Σούδα έχουν σταθμεύσει αυτές τις ημέρες δεκάδες μεταγωγικά αεροσκάφη των ΗΠΑ, αλλά και κατασκοπευτικά.
Το Ιράν εξάλλου, κατήγγειλε ότι τουλάχιστον δύο ιπτάμενα ραντάρ, ερχόμενα από Ελλάδα, συμμετείχαν στην έναρξη των επιθέσεων του Ισραήλ κατά της Βηρυτού, δίνοντας εικόνα από την περιοχή στον ισραηλινό στρατό.
Είναι δε γνωστό, ότι στις 27/5/2024 είχε διεξαχθεί συνεκπαίδευση
μεταξύ μαχητικών αεροσκαφών της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και
αεροσκαφών της ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας.
Τέλος, η φρεγάτα
«ΕΛΛΗ» πλέει στα ανοιχτά του Λιβάνου, ενταγμένη στην επιχείρηση UNIFIL
για το εμπάργκο όπλων στη Χεζμπολάχ, ενώ η κυβέρνηση διατηρεί στον Κόλπο
του Άντεν και την Ερυθρά Θάλασσα 3 φρεγάτες (ΥΔΡΑ», «ΨΑΡΑ», «ΣΠΕΤΣΑΙ»).
Η παγκόσμια «πίτα» στενεύει
Ο Λένιν έγραφε το 1915 στο άρθρο του «Για το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης» ότι ο πόλεμος είναι η «άμεση και αναπόφευκτη έκβαση των βασικών αρχών της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας» και ότι «στον καπιταλισμό δεν υπάρχουν άλλα μέσα για την αποκατάσταση της περιοδικά διαταραγμένης ισορροπίας, εκτός από τις κρίσεις στη βιομηχανία και τους πολέμους στην πολιτική».
Η κλιμακούμενη διεθνής πολεμική ένταση, στο πλαίσιο την οποίας, ηγέτες των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων με δηλώσεις τους δείχνουν ότι αδιαφορούν ακόμα και μπροστά στον κίνδυνο ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος (όπως έκανε πρόσφατα ο αρχι-αντιδραστικός σαλτιμπάγκος Τραμπ, ο οποίος δήλωσε ότι είναι υπέρ ενός χτυπήματος στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν), έχει ως υλική βάση τη διολίσθηση της παγκόσμιας οικονομίας σε μια νέα σοβαρή ύφεση. Καθώς η πίτα των αγορών στενεύει, ο ανταγωνισμός των καπιταλιστικών κρατών – αυτών των υπερασπιστών «των αρχών της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας» – γίνεται όλο και πιο βίαιος, όλο και πιο πολεμικός.
Οι στρατηγοί του κεφαλαίου εκφράζουν πλέον ανοικτά τον φόβο τους για τις συνέπειες, πολεμικές και άλλες, που θα έχει αυτό το παγκόσμιο «στένεμα της πίτας». Χαρακτηριστικά, η πρόεδρος της ΕΚΤ, Κρ. Λαγκάρντ, παραδέχθηκε στα τέλη Σεπτέμβρη, ότι οι αλλεπάλληλες κρίσεις που έχει περάσει τα τελευταία χρόνια η παγκόσμια οικονομία, θυμίζουν επικίνδυνα τις συνθήκες της δεκ. του 1920, που οδήγησαν στο κραχ του 1929 και τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930.
Ο ελληνικός καπιταλισμός στα πρόθυρα υποτροπής
Η καπιταλιστική Ελλάδα ετοιμάζεται να ξαναμπεί στα αχαρτογράφητα νερά της νέας παγκόσμιας ύφεσης με μια προβληματική οικονομία. Έτσι, ενώ έχουν περάσει 15 ολόκληρα χρόνια από την είσοδο της στη μεγάλη κρίση των Μνημονίων, το ελληνικό ΑΕΠ συνεχίζει να είναι μικρότερο από εκείνο του 2008. Ο πληθωρισμός τον Σεπτέμβριο, σε ετήσια βάση, επέμεινε στο 2,9%, δείχνοντας ότι η ανάπτυξη ισχύει μόνο «στα χαρτιά» και αποτυπώνοντας νέες μεγάλες αυξήσεις στην ενέργεια (φυσικό αέριο 20,2% και ηλεκτρισμός 11,3%), στα τρόφιμα ( 3,2%, με βασικά τρόφιμα όπως το λάδι να έχουν ετήσια αύξηση 38%!) και στη στέγαση (5,9%).
Το κρατικό χρέος παραμένει τεράστιο σε απόλυτο μέγεθος, καθώς το πρώτο 6μηνο του έτους ανήλθε σε 407 δισ. ευρώ, κατά 107 δισ. ευρώ μεγαλύτερο από το 2009. Η εξυπηρέτησή του, όπως προκύπτει από την εμπειρία των τελευταίων χρόνων και από το μεσοπρόθεσμο κυβερνητικό πρόγραμμα 2025-2028, απαιτεί σταθερά την επίτευξη πλεονασμάτων υπερφορολόγησης και περικοπών ύψους 6 δισ. ευρώ, τουλάχιστον για τα επόμενα 4 χρόνια. Όσο για τα επίπεδα επενδύσεων, αυτά είναι σταθερά τα χαμηλότερα στην ΕΕ, ενώ η εσωτερική αγορά είναι μόνιμα υπονομευμένη από την ανεργία (στους νέους φτάνει το 27%) και τους χαμηλούς μισθούς, οι οποίοι σε αγοραστική δύναμη σύμφωνα με το ΚΕΠΕ είναι τελευταίοι στην ΕΕ, χαμηλότεροι και από αυτούς της Βουλγαρίας.
Ο ελληνικός καπιταλισμός έχει αξιόλογες επιδόσεις μόνο στα κέρδη των καπιταλιστών. Έτσι, το πρώτο 6μηνο του έτους σημειώθηκε ρεκόρ κερδοφορίας για τους εισηγμένους στο ΧΑ επιχειρηματικούς ομίλους, με αύξηση κατά 20%, φτάνοντας στα 5,7 δισ. ευρώ και δείχνοντας στον εργαζόμενο λαό ποιος ωφελείται από τη ληστρική ακρίβεια.
Είναι γνωστό από τη σύγχρονη ελληνική Ιστορία ότι όταν η παγκόσμια οικονομία αρχίσει να φτερνίζεται, ο ελληνικός καπιταλισμός παθαίνει πνευμονία. Έτσι όλα αυτά τα στοιχεία μαρτυρούν ότι μόλις η παγκόσμια ύφεση κάνει την εμφάνισή της, ο καταχρεωμένος και παραγωγικά στάσιμος ελληνικός καπιταλισμός θα φτάσει στα όρια της κατάρρευσης, με ό,τι καταστροφικό συνεπάγεται αυτό για το βιοτικό επίπεδο των εργατικών και φτωχών λαϊκών μαζών.
Πολιτική κρίση στο αστικό στρατόπεδο – Κενό πολιτικής ηγεσίας στην εργατική τάξη
Στο μεταξύ, σε πολιτικό επίπεδο, η μία δημοσκόπηση μετά την άλλη καταγράφει την αυξανόμενη απαξίωση της ΝΔ, ενώ μέσα στο φόντο που δημιουργεί η υποβόσκουσα πολιτική ρήξη Καραμανλή-Σαμαρά με τον Μητσοτάκη έχουμε τις πρώτες διαγραφές βουλευτών (Σαλμάς).
Η πτέρυγα της άκρας και «λαϊκής» Δεξιάς, βλέποντας μετά τις Ευρωεκλογές το καράβι της ΝΔ να μπατάρει, επιχειρεί να διαχωριστεί ανοικτά από τον καπετάνιο με δημαγωγικές δηλώσεις και κοινοβουλευτικές πρωτοβουλίες όπως η πρόσφατη για τους δανειολήπτες, και ντύνει το ιδιοτελές ένστικτο πολιτικής αυτοσυντήρησης που την καθοδηγεί με κορώνες πατριδοκαπηλίας σε μορφή «ανησυχίας για τα εθνικά θέματα».
Από την πλευρά του ο Μητσοτάκης, αισθάνεται, όλο και περισσότερο, «καμένο χαρτί», καθώς η επαναφορά της δημοσιονομικής επιτήρησης της ΕΕ με το οριστικό τέλος της περιόδου των κατευναστικών επιδομάτων, και οι ασφυκτικές πιέσεις του αμερικανικού αφεντικού της ελληνικής αστικής τάξης να κλείσει επειγόντως το μέτωπο των συγκρούσεων Ελλάδας-Τουρκίας για το Αιγαίο και την Κύπρο από την ανάγκη για συσπείρωση του ΝΑΤΟ έναντι της Ρωσίας και της Κίνας, δημιουργούν από κοινού την τέλεια συνταγή για μια μεγάλη κρίση και διάσπαση στο αστικό πολιτικό στρατόπεδο τους ερχόμενους μήνες.
Αυτή η κατάσταση κρίσης, που μάλιστα έκανε στις 6/10 τον στρατηγικό απολογητή του καθεστώτος Αλέξη Παπαχελά να απευθύνει ανοικτή έκκληση για «ενότητα και υπευθυνότητα» μέσα από τις στήλες της Καθημερινής, περνά σήμερα εντελώς αναξιοποίητη από τις ηγεσίες των κομμάτων που διατείνονται ότι εκπροσωπούν πολιτικά την εργατική τάξη.
Η ηγεσία της Κεντροαριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ) είναι απορροφημένη με τις μόνιμες εσωκομματικές έριδες μεταξύ των διαφορετικών φραξιών της φιλοκαπιταλιστικής γραφειοκρατίας της. Αντί να επιδιώκει να κινητοποιήσει τον λαό μαζικά ενάντια στην Δεξιά που υποτίθεται ότι θέλει να διώξει, θυμάται να τον καλέσει να κινητοποιηθεί μόνο στις προσβλητικές για τη νοημοσύνη και την αξιοπρέπειά του ψευτοσυμμετοχικές διαδικασίες ανάδειξης προέδρου με 2 ευρώ, χωρίς συλλογική συζήτηση και δεσμευτικές για την ηγεσία αποφάσεις πάνω σε πολιτικές θέσεις και προγράμματα.
Η ηγεσία του ΚΚΕ, αμετακίνητη στην επιλογή της να μη λαμβάνει οποιαδήποτε πρωτοβουλία που θα θυμίζει έναν πραγματικό μαζικό αγώνα ενάντια στην κυβέρνηση και με στόχο την εξουσία, συνεχίζει να απογοητεύει τους εργαζόμενους και τους νέους, συμπεριλαμβανομένων και όσων ψηφίζουν το κόμμα ελλείψει άλλης, αριστερότερης μαζικής εκλογικής επιλογής.
Η διαρκής επιδείνωση της κρίσης του συστήματος και οι δραματικές πολεμικές εξελίξεις, υπογραμμίζουν όσο ποτέ άλλοτε το κενό μιας αληθινά επαναστατικής, μαζικής κομμουνιστικής ηγεσίας στην Ελλάδα και διεθνώς. Γιατί η μόνη ασπίδα για το βιοτικό επίπεδο του εργαζόμενου λαού όταν ξεσπάσει η αναπόφευκτη νέα ύφεση θα είναι η εφαρμογή ενός αντικαπιταλιστικού-κομμουνιστικού προγράμματος. Γιατί η μόνη δύναμη που μπορεί να διώξει οριστικά τα σύννεφα του πολέμου πάνω από την ανθρωπότητα είναι ο οργανωμένος αντικαπιταλιστικός- κομμουνιστικός αγώνας. Γι΄ αυτό, καλούμε όλους όσους συμφωνούν με τις βασικές ιδέες που περιέχονται σ’ αυτή την εφημερίδα, να πράξουν ό,τι χρειάζεται για να τις κάνουν μια μαζική, υλική, πραγματική δύναμη που θα αλλάξει την κοινωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου