Και τι μας νοιάζει εμάς για τις καρέκλες στα πίσω γραφεία του Μαξίμου, θα μπορούσε να πει κανείς. Κι όμως είναι μια αλλαγή που σηματοδοτεί όχι μόνο την αγωνία της κυβέρνησης, αλλά μια στροφή στην τακτική της. Από τις απόπειρες να φορέσει «προοδευτικό» μανδύα, φτάνουμε στην ανάδειξη της ακροδεξιάς ατζέντας στο «επιτελικό κράτος» στο Μαξίμου.
Έχουν περάσει μόλις τρεις μήνες από τότε που ο Μητσοτάκης το έπαιζε διαφορετικός από τον Σαμαρά και τον Βορίδη που απείχαν από την ψηφοφορία στη Βουλή για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Ήταν η φάση της «τριγωνοποίησης» όπου η Νέα Δημοκρατία προσπαθούσε να κερδίσει από την κρίση του ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα του «Πατρίς-θρησκεία-οικογένεια», η κυβέρνηση με το χειρότερο ρεκόρ γυναικοκτονιών και συνολικά σεξιστικών επιθέσεων, προσπαθούσε να ρίξει στην πλάτη του ένα μανδύα «προστάτη» των δικαιωμάτων για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα.
Ο Παπασταύρου ήταν, σύμφωνα πάλι με την Καθημερινή, εκείνος που φρόντιζε ώστε τα νομοσχέδια να είναι όσο γίνεται περισσότερο «τριγωνοποιημένα», να συνδυάζουν δηλαδή στοιχεία από την κεντροδεξιά και την κεντροαριστερή παράδοση. Υπηρετώντας τον Μητσοτάκη που «μελετά την τριγωνοποίηση από τότε που ήταν φοιτητής στο Χάρβαρντ τη δεκαετία του ’90. Ο συνδυασμός αριστερών και δεξιών στοιχείων σε κάθε ακολουθούμενη πολιτική ήταν η απάντηση που έδωσαν ο Κλίντον και ο Μπλερ για να ανακτήσουν την εξουσία μετά την κυριαρχία της Θάτσερ και του Ρέιγκαν... Ο στόχος είναι η επίτευξη της μέγιστης δυνατής συναίνεσης και η αποδυνάμωση κάθε ενδεχόμενης εναλλακτικής πρότασης».
«Μείγμα» δεξιάς και ακροδεξιάς
Τώρα τη σκυτάλη παίρνει ο Βορίδης για να φροντίζει να στρίψει το «μείγμα» προς το συνδυασμό δεξιών και ακροδεξιών στοιχείων. Αυτό δεν προκύπτει μόνο από το παρελθόν του Βορίδη, από το πιο μακρινό μέχρι το πιο πρόσφατο, αλλά και από τις πραγματικές εξελίξεις. Η κυβέρνηση και συνολικά η Ευρωπαϊκή Ένωση πηγαίνει προς τις ευρωεκλογές έχοντας υιοθετήσει ένα Σύμφωνο Μετανάστευσης δανεισμένο από την ακροδεξιά. Η κυβέρνηση που έχει στις πλάτες της το μεγαλύτερο ρατσιστικό έγκλημα με τους 600 νεκρούς της Πύλου, προχωράει σε σκλήρυνση αυτής της δολοφονικής πολιτικής.
Η εμπειρία από τις άλλες χώρες της Ευρώπης δείχνει ότι αυτή η ταχτική όχι μόνο δεν ανακόπτει τις διαρροές της Δεξιάς προς την ακροδεξιά, αλλά αντίθετα διευκολύνει την άνοδό της. Ο Μακρόν στη Γαλλία πέρασε τον ρατσιστικό νόμο Νταρμανέν που κλιμακώνει την καταστολή σε βάρος των μεταναστών και των προσφύγων και το μόνο που κατάφερε είναι να δυναμώσει την Λεπέν. Αντίστοιχα ισχύουν για την περίπτωση της Γερμανίας και την άνοδο του AfD.
Τώρα είναι η ώρα για την Αριστερά να ξεσηκώσει την αντίσταση σε αυτή τη στροφή. Μαζικό είναι το οργισμένο ρεύμα που χρεώνει στον Μητσοτάκη και τους υπουργούς του την ευθύνη για τους νεκρούς των Τεμπών. Τώρα είναι η ώρα για να αναδείξουμε ότι στα Τέμπη και στην Πύλο έδρασαν οι ίδιοι δολοφόνοι και είναι αμετανόητοι.
Κι όμως, η αντιπολίτευση δεν σηκώνει το γάντι. Το ΠΑΣΟΚ μιλάει για την καταρράκωση του «κράτους δικαίου» από τις παρακολουθήσεις της ΕΥΠ σε βάρος του Ανδρουλάκη, αλλά οι εγκληματικές παραβιάσεις των δικαιωμάτων των προσφύγων λείπουν από αυτήν την καταγγελία. Ο Κασσελάκης διαμαρτύρεται ότι ο Μητσοτάκης στιγματίζει ως «ξενόφερτους» τους ομογενείς στο πρόσωπό του, αλλά δεν μπαίνει στον κόπο να αναδείξει πόσο κινδυνεύουν οι φτωχοί μετανάστες από μια κυβέρνηση που χρησιμοποιεί τον ρατσισμό ακόμη και απέναντι σε πλούσιους ομογενείς. Η ηγεσία του ΚΚΕ διεκδικεί το ρόλο της αριστερής αντιπολίτευσης, αλλά ούτε μια φορά δεν έχει κάνει τη σύνδεση ανάμεσα στα εγκλήματα των Τεμπών και της Πύλου.
Το βάρος πέφτει στην επαναστατική Αριστερά για να αναδείξει αυτά τα καθήκοντα και να δείξει το δρόμο για να τσακίσουμε και τη νέα πρόκληση του Μητσοτάκη και του Βορίδη. Μια νεολαία που ξεσήκωσε το κίνημα των καταλήψεων στα πανεπιστήμια, μια εργατική τάξη που βγαίνει σε μαζικές απεργίες έχει τη δύναμη και για να γκρεμίσει τον Μητσοτάκη και για να μην αφήσει κανένα Βελόπουλο να επωφεληθεί από την ακροδεξιά «τριγωνοποίηση» του Μαξίμου. Ελάτε να οργανώσουμε και αυτή τη μάχη μαζί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου