ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Όλοι-Όλες-Όλα Μαζί Για Την Ανατροπή

Το πολιτικό σκηνικό συγκλονίζεται από την πιο μεγάλη κρίση, πριν ακόμα κλείσει χρόνος από τις περσινές εκλογές. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προσπαθεί απεγνωσμένα να συγκολλήσει τα κομμάτια της και η αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ ανακαλύπτει πόσο φιάσκο είναι η δεξιά επιλογή του Κασσελάκη, την ώρα που ξεδιπλώνονται οι πιο σκληροί αγώνες ενάντια στην κυβέρνηση.

Μετά την ψηφοφορία στη Βουλή για τα ομόφυλα ζευγάρια, ο Μητσοτάκης τρέχει να πουλήσει «προοδευτικά» εύσημα την ώρα που κλιμακώνει τις επιθέσεις στους αγρότες, στην Παιδεία, στην Υγεία. «Γίναμε Ευρώπη» λέει ξετσίπωτα η κυβερνητική προπαγάνδα. Σίγουρα η Νέα Δημοκρατία ταυτίζεται με την ΕΕ του πολέμου στέλνοντας φρεγάτες στην Ερυθρά Θάλασσα, την ΕΕ του ρατσισμού αφού μαζί έπνιξαν τους 600 πρόσφυγες στα ανοιχτά της Πύλου, την ΕΕ της ΚΑΠ και της ακρίβειας, την ΕΕ των σκανδάλων σαν εκείνο της Καϊλή με τις μίζες από το Κατάρ. Αλλά ο κόσμος που βγαίνει στους δρόμους ενάντια στις επιθέσεις της κυβέρνησης κοιτάζει προς την άλλη Ευρώπη, προς τους απεργούς που απαιτούν Συλλογικές Συμβάσεις με αυξήσεις, προς τους αγρότες που κατεβάζουν τα τρακτέρ στις πρωτεύουσες, προς τους αντιφασίστες διαδηλωτές του Βερολίνου, προς τους φοιτητές της Ιταλίας που συγκρούονται με την αστυνομία για να συμπαρασταθούν στην Παλαιστίνη.

Κυβερνητική κρίση

Μάταια ο Μητσοτάκης προσπαθεί να κρύψει την κρίση της κυβέρνησής του με την προπαγάνδα ότι η ομοφοβία «διασχίζει οριζόντια την κοινωνία». Η «κοινωνία» έδειξε τα αντανακλαστικά της ακόμα και την επόμενη μέρα των εκλογών του Ιούνη, όταν οι φασίστες απείλησαν το Pride στα Χανιά. Οι δρόμοι της κρητικής πόλης πλημμύρισαν από αντιφασίστες και διαδηλωτές του Pride, ενώ οι Σπαρτιάτες του Κασιδιάρη έτρεχαν να κρυφτούν. Η αλήθεια αυτή τη στιγμή είναι ότι ο Μητσοτάκης των 106 βουλευτών της ΝΔ μπορεί να λέει ότι έχει τη «δεδηλωμένη» σαν κυβέρνηση μόνο με τη στήριξη των ανοιχτά διακηρυγμένων σεξιστών του Σαμαρά.

Είναι υπερώριμες οι συνθήκες για να ανατρέψουμε την κυβέρνηση της απάτης και των αντεργατικών επιθέσεων. Είναι τέτοια η μαζική συμπαράσταση στον αγώνα των αγροτών, ώστε ακόμα και ο Χρυσοχοΐδης αναγκάστηκε να καταπιεί τις απειλές για αστυνομικό μπλόκο στην κάθοδο των τρακτέρ στην Αθήνα. Οι φοιτητές συνεχίζουν τις καταλήψεις για δεύτερο μήνα και συνδέονται όλο και περισσότερο με τους εργατικούς αγώνες. Η εκστρατεία του Γεωργιάδη για ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ με απολύσεις συμβασιούχων και απογευματινά χειρουργεία με πληρωμή βρίσκει απέναντί της τις απεργίες των εργατών της Υγείας. Και όλα αυτά ενώ φτάνουμε στην επέτειο των Τεμπών, του εγκλήματος που έγραψε βαθιά στη συνείδηση του κόσμου ότι οι ιδιωτικοποιήσεις δολοφονούν. Και στην τελική ευθεία προς την πανεργατική απεργία στις 8 Μάρτη, όπου το λόγο ενάντια στη σεξιστική καταπίεση δεν θα έχει η Βουλή αλλά το κίνημα στους δρόμους.

Ένα μαζικό ρεύμα φουσκώνει και έχει τη δύναμη να πνίξει την κυβέρνηση. Χωρίς αυταπάτες ότι αυτό θα γίνει με την παλιά συνταγή της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης «ψηφίστε μας και αφήστε μας». Ακόμα και οι μηχανισμοί που βοήθησαν τον Κασσελάκη να πάρει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ διαπιστώνουν πόσο διαλυτική ακόμα και για τους ίδιους είναι η «αδιαμεσολάβητη» ηγεσία ενός δεξιού παράγοντα σε συνθήκες πολιτικής κρίσης και μαζικής οργής.

Τώρα είναι η ώρα να συσπειρωθούμε και να δυναμώσουμε την επαναστατική Αριστερά. Την Αριστερά που έχει εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της εργατικής τάξης και της νεολαίας να επιβάλλουν το δίκιο τους με τους αγώνες. Την Αριστερά που βάζει στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης και δεν υπεκφεύγει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αυτό το κεντρικό πολιτικό ζήτημα. Και βέβαια την Αριστερά που τοποθετεί την ανατροπή της κυβέρνησης σαν βήμα για να ανατρέψουμε το ίδιο το σύστημα που υπηρετούν οι Μητσοτάκηδες και οι Σαμαράδες.