Μιχάλης Παπαμακάριος - Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (24.2.24)
▸ Μόνο ένα νέο κομμουνιστικό κίνημα μπορεί να γίνει η δύναμη που καταργεί την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων
Στην τελική ευθεία για το 5ο συνέδριο έχουν μπει οι οργανώσεις του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, συνέδριο που θα διεξαχθεί στις 1, 2 και 3 Μαρτίου στην Αθήνα. Μετά από μια περίοδο σημαντικών γεγονότων και εξελίξεων, πρωτοφανών φαινομένων όπως η πανδημία, όσο και σοβαρών κινηματικών και πολιτικών διεργασιών στη χώρα μας και τον κόσμο, φτάνουμε στο 5ο συνέδριο της οργάνωσής μας.
Το συνέδριο του ΝΑΡ διεξάγεται σε μια κρίσιμη περίοδο. Ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός της εποχής μας δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει την κρίση του 2008-2010 αποτελεσματικά. Αυτό, παρά τις βαθιά αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που εφάρμοσε ενάντια στα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των λαών. Αντίθετα, τα σημάδια μιας νέας περιόδου ύφεσης ολοένα και πυκνώνουν, η κλιματική κρίση γίνεται απειλητική, τα τύμπανα του πολέμου ακούγονται όλο και πιο δυνατά, όλο και πιο κοντά στη γειτονιά μας. Η βαρβαρότητα του ολοκληρωτικού καπιταλισμού δείχνει το πιο αποκρουστικό της πρόσωπο στην επιχειρούμενη γενοκτονία των Παλαιστινίων από το κράτος εγκληματία και τρομοκράτη του Ισραήλ και τη διεθνή στήριξη που έχει από τη «διεθνή κοινότητα», τις ΗΠΑ, την ΕΕ αλλά και την Ελλάδα.
Είναι γεγονός ότι η εικόνα του κινήματος και της Αριστεράς κάθε άλλο παρά ικανή δείχνει να αντιμετωπίσει τις νέες επιθέσεις του συστήματος και να σταθεί απειλητικά απέναντί του. Υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες για αυτή την κατάσταση στα κυρίαρχα ρεύματα στην Αριστερά, που είτε με την «υπεύθυνη» και «εφικτή» πολιτική τους διέσπειραν στους πέντε ανέμους της αριστερής διαχείρισης τις ριζοσπαστικές διαθέσεις των εργαζόμενων και της νεολαίας, σπέρνοντας την απογοήτευση και την ιδιώτευση, είτε με μια πολιτική χωρίς μάχιμο ανατρεπτικό πρόγραμμα καλλιεργούν λογικές μειωμένων απαιτήσεων παρά τις όποιες αντικαπιταλιστικές και κομμουνιστικές επαγγελίες.
Το 5ο συνέδριο του ΝΑΡ επιχειρεί να συμβάλει στην αλλαγή της ατζέντας της Αριστεράς. Επιχειρεί να θέσει βασικές πλευρές μιας σύγχρονης επαναστατικής πολιτικής με κομμουνιστικό προσανατολισμό, αλλάζοντας το πρόσημο των εξελίξεων, για μια αντεπίθεση στις ιδέες, την πράξη και τους αγώνες σε ανατρεπτική κατεύθυνση.
Σε αυτό το πολιτικό σχέδιο της νέας κομμουνιστικής ελπίδας και επαναστατικής προοπτικής, για το οποίο εργάζεται το ΝΑΡ, ξεχωρίζει η επιδίωξη συγκρότησης μιας νέας κομμουνιστικής οργάνωσης, ως αναγκαίου πρώτου βήματος για το σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα στην εποχή του ολοκληρωτικού καπιταλισμού. Εκτιμώντας όλη την προηγούμενη μακρά περίοδο των μεγάλων αγώνων και εξεγέρσεων, αλλά και των πρόσφατων γεγονότων από τις εξεγέρσεις της Χιλής και της Σρι Λάνκα, τις αντιστάσεις στη αντιδραστική πολιτική των κυβερνήσεων την περίοδο της πανδημίας, τις μεγάλες απεργίες στη Βρετανία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, τον πανευρωπαϊκό αγροτικό ξεσηκωμό, τη διεθνή κατακραυγή και κινητοποίηση σημαντικών λαϊκών δυνάμεων ενάντια στο έγκλημα κατά της Παλαιστίνης, νέα κινήματα όπως το κίνημα για την κλιματική κρίση, αλλά και τη δική μας φοιτητική αγωνιστική άνοιξη, βλέπουμε ότι υπάρχουν και αναπτύσσονται σημαντικές τάσεις μέσα στους εργαζόμενους και τη νεολαία, που αμφισβητούν και διεκδικούν. Μέσα σε αυτόν τον κόσμο επιστρέφει η συζήτηση για το εάν υπάρχει εναλλακτική στον καπιταλισμό.
Μέσα σε όλα αυτά τα γεγονότα, σε όλες αυτές τις διεργασίες, φαντάζει τραγική η έλλειψη ενός μάχιμου πολιτικού σχεδίου επαναστατικής προοπτικής με κομμουνιστικό ορίζοντα, που θα απαντά στα ερωτήματα του κόσμου που αγωνίζεται και αναζητά, θα συσπειρώνει τις μάχιμες πρωτοπορίες, θα απειλεί την κυριαρχία του κεφαλαίου στην κατεύθυνση της ανατροπής του και με αυτόν τον τρόπο θα δίνει αέρα στα πανιά του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος. Απαραίτητος πυλώνας για να καλυφθεί η έλλειψη αυτή, είναι η συγκρότηση μιας αντίστοιχου χαρακτήρα συσπείρωσης, δηλαδή ενός σύγχρονου κομμουνιστικού προγράμματος και κόμματος. Γιατί μόνο μια πολιτική που βλέπει έξω από τον καπιταλισμό και τον απειλεί επαναστατικά μπορεί να γίνει οδηγός των σημερινών και αυριανών μαχών, μόνο ένα νέο κομμουνιστικό κίνημα μπορεί να γίνει η δύναμη που καταργεί την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων.
Το συνέδριο του ΝΑΡ διεξάγεται σε μια κρίσιμη περίοδο. Ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός της εποχής μας δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει την κρίση του 2008-2010 αποτελεσματικά. Αυτό, παρά τις βαθιά αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που εφάρμοσε ενάντια στα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των λαών. Αντίθετα, τα σημάδια μιας νέας περιόδου ύφεσης ολοένα και πυκνώνουν, η κλιματική κρίση γίνεται απειλητική, τα τύμπανα του πολέμου ακούγονται όλο και πιο δυνατά, όλο και πιο κοντά στη γειτονιά μας. Η βαρβαρότητα του ολοκληρωτικού καπιταλισμού δείχνει το πιο αποκρουστικό της πρόσωπο στην επιχειρούμενη γενοκτονία των Παλαιστινίων από το κράτος εγκληματία και τρομοκράτη του Ισραήλ και τη διεθνή στήριξη που έχει από τη «διεθνή κοινότητα», τις ΗΠΑ, την ΕΕ αλλά και την Ελλάδα.
Είναι γεγονός ότι η εικόνα του κινήματος και της Αριστεράς κάθε άλλο παρά ικανή δείχνει να αντιμετωπίσει τις νέες επιθέσεις του συστήματος και να σταθεί απειλητικά απέναντί του. Υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες για αυτή την κατάσταση στα κυρίαρχα ρεύματα στην Αριστερά, που είτε με την «υπεύθυνη» και «εφικτή» πολιτική τους διέσπειραν στους πέντε ανέμους της αριστερής διαχείρισης τις ριζοσπαστικές διαθέσεις των εργαζόμενων και της νεολαίας, σπέρνοντας την απογοήτευση και την ιδιώτευση, είτε με μια πολιτική χωρίς μάχιμο ανατρεπτικό πρόγραμμα καλλιεργούν λογικές μειωμένων απαιτήσεων παρά τις όποιες αντικαπιταλιστικές και κομμουνιστικές επαγγελίες.
Το 5ο συνέδριο του ΝΑΡ επιχειρεί να συμβάλει στην αλλαγή της ατζέντας της Αριστεράς. Επιχειρεί να θέσει βασικές πλευρές μιας σύγχρονης επαναστατικής πολιτικής με κομμουνιστικό προσανατολισμό, αλλάζοντας το πρόσημο των εξελίξεων, για μια αντεπίθεση στις ιδέες, την πράξη και τους αγώνες σε ανατρεπτική κατεύθυνση.
Σε αυτό το πολιτικό σχέδιο της νέας κομμουνιστικής ελπίδας και επαναστατικής προοπτικής, για το οποίο εργάζεται το ΝΑΡ, ξεχωρίζει η επιδίωξη συγκρότησης μιας νέας κομμουνιστικής οργάνωσης, ως αναγκαίου πρώτου βήματος για το σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα στην εποχή του ολοκληρωτικού καπιταλισμού. Εκτιμώντας όλη την προηγούμενη μακρά περίοδο των μεγάλων αγώνων και εξεγέρσεων, αλλά και των πρόσφατων γεγονότων από τις εξεγέρσεις της Χιλής και της Σρι Λάνκα, τις αντιστάσεις στη αντιδραστική πολιτική των κυβερνήσεων την περίοδο της πανδημίας, τις μεγάλες απεργίες στη Βρετανία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, τον πανευρωπαϊκό αγροτικό ξεσηκωμό, τη διεθνή κατακραυγή και κινητοποίηση σημαντικών λαϊκών δυνάμεων ενάντια στο έγκλημα κατά της Παλαιστίνης, νέα κινήματα όπως το κίνημα για την κλιματική κρίση, αλλά και τη δική μας φοιτητική αγωνιστική άνοιξη, βλέπουμε ότι υπάρχουν και αναπτύσσονται σημαντικές τάσεις μέσα στους εργαζόμενους και τη νεολαία, που αμφισβητούν και διεκδικούν. Μέσα σε αυτόν τον κόσμο επιστρέφει η συζήτηση για το εάν υπάρχει εναλλακτική στον καπιταλισμό.
Μέσα σε όλα αυτά τα γεγονότα, σε όλες αυτές τις διεργασίες, φαντάζει τραγική η έλλειψη ενός μάχιμου πολιτικού σχεδίου επαναστατικής προοπτικής με κομμουνιστικό ορίζοντα, που θα απαντά στα ερωτήματα του κόσμου που αγωνίζεται και αναζητά, θα συσπειρώνει τις μάχιμες πρωτοπορίες, θα απειλεί την κυριαρχία του κεφαλαίου στην κατεύθυνση της ανατροπής του και με αυτόν τον τρόπο θα δίνει αέρα στα πανιά του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος. Απαραίτητος πυλώνας για να καλυφθεί η έλλειψη αυτή, είναι η συγκρότηση μιας αντίστοιχου χαρακτήρα συσπείρωσης, δηλαδή ενός σύγχρονου κομμουνιστικού προγράμματος και κόμματος. Γιατί μόνο μια πολιτική που βλέπει έξω από τον καπιταλισμό και τον απειλεί επαναστατικά μπορεί να γίνει οδηγός των σημερινών και αυριανών μαχών, μόνο ένα νέο κομμουνιστικό κίνημα μπορεί να γίνει η δύναμη που καταργεί την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων.
Το ΝΑΡ θέλει να συμβάλει στο να αλλάξει η ατζέντα στην Αριστερά
Σε αυτόν τον ανώτερο σκοπό το ΝΑΡ θέλει να διαθέσει τον πιο καλό εαυτό του, τις επεξεργασίες και τις κατακτήσεις του και, σε συνεργασία με άλλους αγωνιστές και αγωνίστριες, να θέσει τις βάσεις για μια νέα κομμουνιστική οργάνωση. Το 5ο συνέδριο του ΝΑΡ απευθύνει μαζικό κάλεσμα στο μάχιμο δυναμικό της Αριστεράς, στον κόσμο που αναζητά σε σύγχρονη κομμουνιστική κατεύθυνση, στις αγωνίστριες και τους αγωνιστές του κινήματος που δεν θέλουν να βλέπουν τους αγώνες τους να εξαργυρώνονται σε παλιά και νέα ρεφορμιστικά και διαχειριστικά σχέδια ή να γίνονται «συμπεράσματα» χωρίς να νικούν, να συμβάλουν στη γοητευτική περιπέτεια του κομμουνισμού στον 21ο αιώνα. Η πρόταση αυτή, υπέρβασης και του ίδιου του ΝΑΡ και συμβολής του σε μια νέα κομμουνιστική οργάνωση, αποτελεί μια μάχιμη αυτοκριτική για τις μέχρι τώρα ανεπάρκειες και τα λάθη του.
Είναι αυτή η κατεύθυνση, μιας σύγχρονης κομμουνιστικής πολιτικής και κινήματος, που μπορεί να επανενώσει την Αριστερά με τον εαυτό της, παίρνοντας διαζύγιο από τις παθογένειες που της έχει φορτώσει η χρόνια εγκατάλειψη της επαναστατικής υπόθεσης. Είναι αυτός ο προσανατολισμός η ζωοποιός δύναμη για μια κομμουνιστική Αριστερά πυρήνα και εμπνευστή ενός νέου αντικαπιταλιστικού μετώπου που απαιτούν οι νέες συνθήκες, το οποίο θα γίνει ανατρεπτική σφήνα στις εξελίξεις και τα σχέδια της νέας σοσιαλδημοκρατίας και του «αντιδεξιού» μετώπου, αλλά και μιας αριστερής αντιπολίτευσης χωρίς πολιτικό σχέδιο σύγκρουσης με τους βασικούς πυλώνες της αστικής πολιτικής. Μια τέτοια αλλαγή στην Αριστερά θα επιδράσει πολλαπλά στο κίνημα, θα το μετατρέψει σε επικίνδυνο αντίπαλο για το σύστημα, θα το εξοπλίσει για τις μάχες που έρχονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου