ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Μια Του Ψεύτη, Μια Του Κλέφτη…

Καθημερινά ο Μητσοτάκης έχει κάνει μοτίβο της δεύτερης προεκλογικής εκστρατείας του την καταπολέμηση του «εφησυχασμού». Τον βολεύει να καλλιεργεί την εικόνα ενός κόσμου που ήδη απολαμβάνει την «ευημερία» που υπόσχεται η Νέα Δημοκρατία και ο μόνος εκλογικός κίνδυνος γι’ αυτήν είναι μήπως ξεχαστούν και αμελήσουν να πάνε να ψηφίσουν.

Στην πράξη, όμως, αυτή η πλαστή εικόνα διαψεύδεται συνεχώς. Η διάλυση του ΕΣΥ μέσα από τις περικοπές και τις ιδιωτικοποιήσεις που επέβαλε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ήρθε τραγικά στην επιφάνεια με τους θανάτους ασθενών που αδυνατούσε να βοηθήσει το ΕΚΑΒ. Στον «παράδεισο του τουρισμού» άνθρωποι πεθαίνουν αβοήθητοι στην καρότσα κάποιου αγροτικού.

 

 

Βαρβαρότητα

Αυτή δεν είναι η μόνη εικόνα βαρβαρότητας που τρυπάει τη φούσκα της μητσοτακικής προπαγάνδας. Οι μαφιόζικες διασυνδέσεις του «επιτελικού κράτους» και της αστυνομίας του έρχονται να συμπληρώσουν το τοπίο. Το ρατσιστικό κυνηγητό των προσφύγων με τις ευλογίες της ΕΕ έχει σημάνει ότι ρέει άφθονο χρήμα για την ενίσχυση αυτών των μηχανισμών. Και μαζί με τον ρατσισμό λαδώνει και τα γρανάζια των συμμοριών που διαπλέκονται, είτε είναι κυκλώματα συνοριοφυλάκων που ληστεύουν μετανάστες, είτε είναι μαφίες της νύχτας με συνδέσεις στις κορυφές της αστυνομίας και της «υψηλής κοινωνίας».

Αυτές οι αλήθειες δεν κουκουλώνονται επειδή η Νέα Δημοκρατία έχει τις πλάτες των βαρόνων των ΜΜΕ. Οργάνωση της εργατικής αγανάκτησης είναι αυτό που χρειάζεται για να σπάει το ψεύτικο κέλυφος. Οι εργαζόμενοι στο νοσοκομείο του Άγιου Σάββα έδωσαν ένα παράδειγμα με την αποδοκιμασία του Μητσοτάκη όταν πήγε εκεί να πουλήσει ψεύτικες δικαιολογίες για την κατάντια του ΕΣΥ. Η απεργία στα νοσοκομεία αυτήν την Τετάρτη δείχνει το δρόμο για τη γενίκευση αυτής της μαχητικής απάντησης.

Το πραγματικό ζήτημα είναι τι κάνουν οι ηγεσίες της Αριστεράς για να βοηθήσουν μια τέτοια γενίκευση της εργατικής αντίστασης εδώ και τώρα. Η αλήθεια είναι ότι προτιμούν να ρίχνουν τις ευθύνες στον κόσμο με θεωρίες περί «συντηρητικοποίησης» και «αρνητικών συσχετισμών». Δεν υπάρχει ούτε ένα παράδειγμα αγώνα που να μην βρήκε μαζική ανταπόκριση μόλις δόθηκε η ευκαιρία. Αυτό αποδείχθηκε και τον Μάρτη μετά το έγκλημα των Τεμπών, αυτό φάνηκε ξανά πρόσφατα στο Πέραμα. Αλλά οι ηγεσίες της ρεφορμιστικής αριστεράς έχουν άλλες προτεραιότητες.

Γι’ αυτό έχει ξεχωριστή σημασία να δυναμώσουμε την αντικαπιταλιστική αριστερά που δίνει προτεραιότητα στο δρόμο του αγώνα. Αυτό είναι το νόημα της στήριξης στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Η εργατική οργή υπάρχει και οι βαρβαρότητες της Νέας Δημοκρατίας και του συστήματος που υπηρετεί την κάνουν να βράζει. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι το ρεύμα της αριστεράς που μας καλεί να οργανώσουμε την πάλη, χώρο το χώρο, γειτονιά τη γειτονιά, σωματείο το σωματείο, από τα κάτω, ακόμα και αν οι επίσημες ηγεσίες αδρανούν. Είναι επίσης το ρεύμα της αριστεράς που επιμένει ότι η προοπτική των αγώνων μας δεν έχει όριο, δεν υποκύπτει σε ψεύτικους «ρεαλισμούς». Ορίζοντας μας είναι η ανατροπή του συστήματος, όχι κάποια καλύτερη διαχείρισή του.

Πάμε προς τις δεύτερες κάλπες στις 25 Ιούνη οργανώνοντας τις απεργίες μας και δυναμώνοντας την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ελάτε να το παλέψουμε μαζί!