Συνεχίζουμε τους αγώνες που δώσαμε μαζί, Δυναμώνουμε το αντισυστημικό ρεύμα

Η μαχητική έκρηξη οργής που βγάζει χιλιάδες και χιλιάδες στους δρόμους έχει βάλει τη σφραγίδα της πάνω στην πορεία προς τις εκλογές. Όσες απόπειρες και να κάνει η κυβέρνηση των δολοφόνων της Νέας Δημοκρατίας για να εκτρέψει την προεκλογική ατζέντα, δεν μπορεί να αναστρέψει αυτό το ποτάμι. Φοβάται ότι αυτό το ρεύμα παίρνει αντισυστημικά χαρακτηριστικά, επικίνδυνα όχι μόνο για την ίδια, αλλά και για ολόκληρο το σύστημα που υπηρετεί.

Είναι ρεαλιστικός στόχος να επαληθεύσουμε αυτούς τους φόβους των από πάνω. Και μπορούμε να το πετύχουμε και στους δρόμους και στις κάλπες στηρίζοντας και ψηφίζοντας το μέτωπο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Πρώτα απ’ όλα επειδή η αντισυστημική έκρηξη δεν είναι στιγμιαία, δεν έπεσε από τον ουρανό, αποτελεί κορύφωση αγώνων που ξεδιπλώθηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Οι δυνάμεις που συμμετέχουμε στο αντικαπιταλιστικό μέτωπο έχουμε δεσμούς κοινής πάλης με όλα τα ρυάκια που ενώθηκαν στο μεγάλο ρεύμα του φετινού Μάρτη.

 

Η νεολαία που ξεχύθηκε στους δρόμους μετά το έγκλημα των Τεμπών, είχε ξεκινήσει τη σύγκρουση με την υπουργό Παιδείας ήδη από τον Ιούλη του 2019 ενάντια στα σχέδια για κατάργηση του Ασύλου, επιβολή πανεπιστημιακής αστυνομίας και διάλυση των φοιτητικών συλλόγων. Τελικά, τη μόνη φοιτητική παράταξη που κατάφερε να διαλύσει η Κεραμέως είναι τη …ΔΑΠ που καταποντίστηκε στις φοιτητικές εκλογές, όπως θα καταποντιστεί και η ΝΔ στις βουλευτικές. Αντίστοιχα, ο απεργοσπαστικός νόμος του Χατζηδάκη βρήκε απέναντί του όχι αποδυναμωμένα συνδικάτα, αλλά μαχητικούς απεργούς που τον κουρέλιασαν ξανά και ξανά.

Πολιτικοί δεσμοί

Οι απεργίες που ενώθηκαν στις πανεργατικές του Μάρτη δεν ήταν «μόνο» συνδικαλιστικοί οικονομικοί αγώνες που βρέθηκαν πλάι-πλάι αυθόρμητα σε μια στιγμή συναισθηματικής φόρτισης. Είχαν και έχουν δεσμούς πολιτικούς που χτίστηκαν με τις ενωτικές προσπάθειες της επαναστατικής αντικαπιταλιστικής αριστεράς. 

Η πανεργατική-σεισμός της 8 Μάρτη ήρθε σαν επιστέγασμα χρόνων δουλειάς της Κίνησης για την Απεργιακή 8 Μάρτη που επέμενε και επιμένει ότι η παγκόσμια μέρα των Γυναικών δεν είναι μέρα λουλουδιών, είναι μέρα όπου η σύγκρουση με τον σεξισμό αναδεικνύεται σαν υπόθεση όλων των εργατών.

Ο κόσμος που πλημμυρίζει τους δρόμους από τις 5 Μάρτη στο Σύνταγμα με το κάλεσμα των απεργών σιδηροδρομικών μέχρι τις 2 Απρίλη στην Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη με το κάλεσμα των εργαζόμενων της ΕΥΑΘ, είναι η δύναμη που δείχνει ότι η αντισυστημική οργή δεν πηγαίνει προς την ακροδεξιά, όπως θα βόλευε τα επιτελεία που κάνουν πλάτες στους φασίστες. Ούτε αυτή η εξέλιξη έπεσε από τον ουρανό. Είναι καρπός των αγώνων του αντιφασιστικού κινήματος με πρώτη την ΚΕΕΡΦΑ, αγώνων που έστειλαν τους δολοφόνους νεοναζί της Χρυσής Αυγής στη φυλακή και συνεχίζουν.

Είναι επίσης καρπός των προσπαθειών της αντικαπιταλιστικής αριστεράς που έλεγε από νωρίς ότι οι ιδιωτικοποιήσεις δολοφονούν και τώρα αυτό το σύνθημα είναι στα στόματα χιλιάδων. Αυτή είναι η μεγάλη αξία του στόχου για ενίσχυση του αντισυστημικού ρεύματος μέσα από την ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στις κάλπες. Πριν από την συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η σημασία ενός μεταβατικού προγράμματος για την ανατροπή του καπιταλισμού υπήρχε θαμμένη στα ιστορικά κείμενα του Τρότσκι. Τώρα μπορούμε να την κάνουμε ζωντανή πραγματικότητα, δύναμη στα χέρια όλου αυτού του κύματος που ξεδιπλώνεται γύρω μας όχι μόνο εδώ αλλά και στη Γαλλία.

Να γιατί η Εργατική Αλληλεγγύη και το ΣΕΚ σας καλούμε να συνεχίσουμε μαζί τους αγώνες μας στηρίζοντας και ψηφίζοντας ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Πάμε να το κάνουμε πράξη σε κάθε χώρο, σε κάθε γωνιά απ’ άκρη σ’ άκρη.