Απόφαση Της Συνδιάσκεψης του ΕΕΚ, 18/3/2023

 

• Κάτω η κυβέρνηση Μητσοτάκη – Να τιμωρηθούν οι ένοχοι του προδιαγεγραμμένου εγκλήματος στα Τέμπη – Εθνικοποίηση των τρένων χωρίς αποζημίωση υπό εργατικό έλεγχο

• Ήττα του ιμπεριαλιστικού ΝΑΤΟ – Να κλείσουν οι βάσεις του Θανάτου – Να μην είναι η Ελλάδα ορμητήριο στον πόλεμο κατά της Ρωσίας

• Για την εργατική εξουσία και το σοσιαλισμό, ενάντια στη θανατοπολιτική του κεφαλαίου, για μια αξιοβίωτη ζωή

 

1. Το Σάββατο 18 Μαρτίου 2023 συγκλήθηκε έκτακτη συνδιάσκεψη του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος, σύμφωνα με απόφαση του 18ου συνεδρίου του ΕΕΚ που είχε συγκληθεί στις 8 – 11 Δεκεμβρίου 2022.

Στη Συνδιάσκεψη συζητήθηκε η νέα εκρηκτική κοινωνική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην Ελλάδα, με κορύφωση την παλλαϊκή κινητοποίηση και γενική πανεργατική απεργία (χωρίς τη συμμετοχή της γραφειοκρατίας της ΓΣΕΕ) στις 8 Μαρτίου, την κάθοδο δεκάδων χιλιάδων μαθητών στις διαδηλώσεις, σε καταλήψεις σχολείων και εκδηλώσεις σε όλες τις πόλεις και τα χωριά από την Κρήτη και τα Δωδεκάνησα μέχρι τη Λακωνία, την κεντρική Ελλάδα και τον Έβρο. Όπως σωστά σημείωνε μια από τις τελευταίες προκηρύξεις του ΕΕΚ, «Η 8η Μάρτη είναι μέρα σταθμός. Η οδύνη και το πένθος από το τραγικό προδιαγεγραμμένο έγκλημα με την αδιανόητη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, τους 57 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες, μετατράπηκαν σε οργή και κοινωνική έκρηξη με 200.000 διαδηλωτές στην Αθήνα, εκατοντάδες χιλιάδες σε όλη τη χώρα!»

Πρόκειται για ένα μεγάλο κίνημα που πυροδοτήθηκε από το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη, ένα γεγονός που συμπυκνώνει όλες τις εγκληματικές πολιτικές, τις σκανδαλώδεις παραλείψεις, ελλείψεις και απαξιώσεις κάθε κοινωνικής κοινωφελούς δραστηριότητας από τις ιδιωτικοποιήσεις του παρηκμασμένου καπιταλισμού προς όφελος των “κορακιών” του κεφαλαίου, της κερδοσκοπικής φούσκας που τόσο “επάξια” εκφράζει και υπηρετεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Μετά την εξέγερση του 2008 και τα κινήματα του 2010 – 2012, συντελείται τώρα μια νέα ορμητική είσοδος των μαζών, και μάλιστα της νέας γενιάς, στην αρένα που κρίνονται τα πεπρωμένα τους. Το μεγαλειώδες κίνημα των καλλιτεχνών όλη την τελευταία περίοδο λειτούργησε ως καταλύτης. Η νέα φάση της ταξικής πάλης είναι αλληλένδετη με την κοινωνική έκρηξη σε όλη την Ευρώπη, όπως δείχνουν η επαναστατική εξέγερση της γαλλικής εργατικής τάξης με πυροδότη την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης και εμπρηστή τον Βοναπαρτίσκο Μακρόν, οι μαζικοί εργατικοί αγώνες στη Βρετανία, την Γερμανία κ.α.

Όπως και μετά το 2008, η τωρινή έκρηξη της ταξικής πάλης και της πολιτικής καθεστωτικής κρίσης στην μια χώρα μετά την άλλη, έχει στο υπόβαθρό της τη νέα, ραγδαία επιδείνωση της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης. Τότε εκφράστηκε με την κατάρρευση της εμβληματικής Lehman Brothers και τις χρεοκοπίες που ακολούθησαν. Τώρα, μετά την αποτυχία ανάσχεσης της ύφεσης με το φθηνό χρήμα των προγραμμάτων “ποσοτικής χαλάρωσης”, την παραπέρα ρευστότητα στα χρόνια της πανδημίας αλλά και των συνεπειών του ΝΑΤΟϊκού πολέμου δια πληρεξουσίου στην Ουκρανία ενάντια στην Ρωσία, έχει ξεσπάσει ένα τσουνάμι ανεξέλεγκτου πληθωρισμού στην παγκόσμια οικονομία. Οι κεντρικές τράπεζες με επικεφαλής την αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εκτινάσσουν τα επιτόκια βουλιάζοντας την οικονομία στην ύφεση και τους εργαζόμενους στην ανεργία, πυροδοτώντας την κρίση του χρέους στα κράτη, τις εταιρίες, τα νοικοκυριά. Αποτέλεσμα η τωρινή διεθνής τραπεζική κρίση με τον κλονισμό και τις καταρρεύσεις τραπεζών στις ΗΠΑ (την Silicon Valley Bank, μετά την Signature Bank και Silver Bank, τον κλονισμό της γιγάντιας First Republic Bank) και τον τραπεζικό κολοσσό Crédit Suisse στην Ευρώπη. Οι ισχυρισμοί των ελληνικών αρχών για την “αντοχή” των τραπεζών στην Ελλάδα αποτελούν ηχώ των καθησυχαστικών δηλώσεων Αλογοσκούφη όταν η Ελλάδα χρεοκοπούσε…

2. Η συνδιάσκεψη συζήτησε ιδιαίτερα τις διαδικασίες ανάπτυξης του εργατικού κινήματος που οδήγησε στην απεργιακή έκρηξη, με την απεργία στο Μετρό την επομένη της τραγωδίας των Τεμπών, στις 2 Μαρτίου, τις αποφάσεις δεκάδων εργατικών κέντρων και ομοσπονδιών, ακόμη και του ΕΚΑ, που οδήγησε στην γιγάντια γενική απεργία και τις μαμούθ διαδηλώσεις στις 8 Μαρτίου, παρά και ενάντια στην απεργοσπαστική στάση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ.

Αποφασίστηκε η πάλη στα συνδικάτα, τις γειτονιές και την κεντρική πολιτική σκηνή για τη συνέχιση του αγώνα, στην κατεύθυνση της οργάνωσης γενικής πολιτικής απεργίας διαρκείας. Είναι καθολική απαίτηση, το έγκλημα των Τεμπών να μην ξεχαστεί, να τιμωρηθούν οι ένοχοι και να εξασφαλιστούν οι όροι ασφαλούς λειτουργίας των σιδηροδρόμων. Η ασφαλής λειτουργία τους είναι ασύμβατη με το μοντέλο που κατ’ εντολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης οδήγησε στον τεμαχισμό και την ιδιωτικοποίηση/ξεπούλημα στην ιταλική Ηellenic Train των τρένων του ΟΣΕ. Η λειτουργία και η συντήρηση των συρμών, των γραμμών, των συστημάτων κίνησης και όλου του εξοπλισμού, είναι ένα ολοκληρωμένο σύστημα και δεν μπορεί να τεμαχιστεί με γνώμονα το κέρδος. Η ζωή των ανθρώπων είναι πάνω από τα κέρδη των καπιταλιστών.

Επομένως, τα τρένα πρέπει άμεσα να εθνικοποιηθούν χωρίς αποζημίωση στους ληστές κεφαλαιοκράτες και κάτω από εργατικό έλεγχο. Αντί να δίνονται εκατομμύρια ευρώ στις αδιάκοπες προσλήψεις αστυνομικών να χρηματοδοτηθεί άμεσα ο εκσυγχρονισμός των τρένων κι η κίνησή τους με ασφάλεια. Γιατί τα μέσα μαζικής μεταφοράς, όπως επίσης η υγεία, η παιδεία, το νερό, το ψωμί και το ηλεκτρικό ρεύμα, είναι κοινωνικά αγαθά, όχι αντικείμενα πλουτισμού και κερδοσκοπίας.

3. Η συνδιάσκεψη επίσης συζήτησε το ζήτημα των προσεχών εκλογών και των πολλαπλών εκλογικών αναμετρήσεων που ακολουθούν. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που αρχικά σκόπευε να διεξάγει τις εκλογές στις 9 Απριλίου, ή λίγο αργότερα όποτε θα είχε το δημοσκοπικό πλεονέκτημα, τώρα απομακρύνει το ποτήριον όσο μπορεί μακρύτερα, ελπίζοντας σε κάποια εκλογική ανάκαμψη μέσω των φιλοδωρημάτων εξαγοράς ψήφων και της ατέρμονης προπαγάνδας των Πετσωμένων ΜΜΕ. Μια καθεστωτική κρίση, κρίση πολιτικής εξουσίας και ταξικής κυριαρχίας αναπτύσσεται. Καθώς το αστικό πολιτικό σύστημα απονομιμοποιείται και έχει γίνει αναξιόπιστο στα εκατομμύρια λαού είναι δύσκολο να επιλυθεί με όλων των ειδών ανίερες και εξαχρειωτικές συμμαχίες που θα επιχειρηθούν. Ούτε η δεξιά συμμαχία των νεοφιλελεύθερων με τα φασιστοειδή του πρώην ΛΑ.ΟΣ, και το “ακραίο κέντρο” των Λοβέρδων αλλά ούτε η κεντροαριστερή υπό τον ΣΥΡΙΖΑ διαχείριση του καπιταλισμού, με τη συγκολλητική συνεργασία των απομειναριών του ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής μπορούν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της καπιταλιστικής χρεοκοπίας.

Αυτή η κρίση εξουσίας επιβάλλει στο εργατικό κίνημα, στα λαϊκά κινήματα και στις οργανωμένες συνδικαλιστικές και πολιτικές οργανώσεις της εργατικής τάξης, να κάνουν τη δική τους ανεξάρτητη πολιτική παρέμβαση, προωθώντας την εναλλακτική πρόταση εξουσίας, της εργατικής εξουσίας για μια σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση.

Είναι αδύνατο κάποιο κοινοβουλευτικό ειρηνικό “πέρασμα στο σοσιαλισμό”. Οι επαναστάτες μαρξιστές συμμετέχουν, όταν το κρίνουν, στις κοινοβουλευτικές εκλογές από τη σκοπιά της πλατύτερης δυνατής επαναστατικής ζύμωσης μέσα στις ευρύτερες εργατικές μάζες, για την ανάπτυξη της ταξικής συνείδησης, ενάντια στην αστική τάξη και το κράτος της.

Στην παρούσα στιγμή της κρίσης, οι ίδιες οι εκλογές έχουν ιδιαίτερη σημασία για το μέλλον της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού. Το ΕΕΚ, ήδη από τον περασμένο Δεκέμβρη, στο 18ο συνέδριό του, πρότεινε μια ενωτική κάθοδο στις εκλογές των οργανώσεων και τάσεων της επαναστατικής αριστεράς, με ένα πρόγραμμα ανεξαρτησίας της εργατικής τάξης από το κεφάλαιο και τα κόμματά του. Πρωτίστως, η ενωτική πρόταση εκλογικής συνεργασίας απευθυνόταν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με την οποία είχαμε συνεργαστεί εκλογικά με κοινή κάθοδο ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΕΕΚ – ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ τον Σεπτέμβρη του 2015. Την πρόταση επανέλαβε ο γραμματέας του ΕΕΚ σ. Σάββας Μιχαήλ στη συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις 21 Ιανουαρίου και όπως φάνηκε με ευρεία αποδοχή εκ μέρους των συνέδρων. Συμφωνήθηκε, τις επόμενες ημέρες να συζητηθεί η κοινή κάθοδος με το ΕΕΚ και άλλες οργανώσεις. Τελικά, ύστερα από συνεχείς κωλυσιεργίες, από την μεριά της ηγεσίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η συνάντηση πραγματοποιήθηκε την 1η Μαρτίου, με μια υποβαθμισμένη αντιπροσωπεία με δύο συντρόφους του ΝΑΡ να εκπροσωπούν το σύνολο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ… Ήταν σαφές ότι υπήρχε προειλημμένη απόφαση. Μας δηλώθηκε ότι υπήρχε σοβαρή διαφωνία με την θέση του ΕΕΚ για τον πόλεμο στην Ουκρανία και το μόνο που θα μπορούσαν να δεχθούν, όπως και στην περίπτωση του Κόκκινου Νήματος, είναι η ένταξη ορισμένων συντρόφων του ΕΕΚ στα ψηφοδέλτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με ταυτόχρονη δήλωση υποστήριξής της από την μεριά μας!

Ο ΝΑΤΟϊκός πόλεμος στην Ουκρανία γίνεται η αξεπέραστη διαχωριστική γραμμή, με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σε όλες της τις συνιστώσες, όπως μας λέχτηκε, να “είναι εντελώς συμπαγής στο θέμα αυτό”. Θεωρούν ότι η θέση του ΕΕΚ για “Ήττα του ΝΑΤΟ” στον πόλεμο που έχει πυροδοτήσει η ιμπεριαλιστική του επέκταση στην Ανατολική Ευρώπη είναι ασύμβατη με τη θέση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Φαίνεται ότι η ηγεσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι πιο πολύ εξοικειωμένη σε ενωτικές κινήσεις με δυνάμεις προς τα δεξιά. Δεν μπορούν να ξεχαστούν οι νεκροβίωτες «ενωτικές κινήσεις» με τον Αλαβάνο, η αγωνιώδης απόπειρα συνεργασίας με τη ΛΑΕ, την ώρα που η τελευταία προσανατολιζόταν προς το ΜΕΡΑ25 του Βαρουφάκη, παρά προς τα αριστερά προς μια επαναστατική και διεθνιστική πολιτική.

Την ώρα που κλείνανε την πόρτα στο ΕΕΚ και μάλιστα με τρόπο σκαιό που δυναμίτιζε την συνέχεια δεκαετιών κοινών αγώνων, γίναμε μάρτυρες των διεργασιών στο πλαίσιο του 32ου Συνεδρίου του ΕΚΑ. Υπήρξε, ενάντια στη θέληση μελών του ΕΕΚ και του ΝΑΡ, απαράδεκτη συνεργασία συνδικαλιστικών στελεχών του ΝΑΡ και του ΣΕΚ στο σχήμα ΑΤΕ-ΕΚΑ με τις συνδικαλιστικές δυνάμεις της ΛΑΕ και του Βαρουφάκη στο μεγαλύτερο εργατικό κέντρο της χώρας! Στην 5η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όμως, το ζήτημα αυτό είχε γίνει μήλον της έριδος και πύρινων διαξιφισμών, αιτία πολέμου – casus belli ανάμεσα σε μια πλειοψηφία με επικεφαλής το ΝΑΡ και μια μειοψηφία με επικεφαλής το ΣΕΚ… Το θύμα τελικά είναι η αξιοπιστία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ακόμα και στα ίδια της τα μέλη που δεν δέχονται την διγλωσσία.

Είναι αναγκαίο στην παρούσα καμπή της παγκόσμιας ιστορίας να μιλήσουμε στις ευρύτερες δυνατές μάζες του εργαζόμενου λαού και να τον κινητοποιήσουμε ενάντια στο ΝΑΤΟ, τον αμερικανικό και ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό της ΕΕ, της Γερμανίας και της Γαλλίας, για την ήττα του ΝΑΤΟϊκού στρατοπέδου στον πόλεμο στην Ουκρανία. Να καταγγείλουμε την κυβέρνηση Μητσοτάκη που έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε ορμητήριο κατά της Ρωσίας και την Αλεξανδρούπολη σε λιμάνι μεταφοράς πολεμοφοδίων στο φασιστοειδές καθεστώς του Κιέβου. Χωρίς καμιά εξουσιοδότηση, έστω από την αστική βουλή, ο Μητσοτάκης δήλωσε ότι «βρισκόμαστε (η Ελλάδα) σε πόλεμο με την Ρωσία». Αυτό το αμετροεπές κυνηγόσκυλο των ιμπεριαλιστών πρέπει να ανατραπεί το ταχύτερο.

Το ΕΕΚ πρότεινε και προτείνει την ανεξάρτητη παρέμβαση της επαναστατικής κομμουνιστικής αριστεράς, με ισοτιμία κάθε οργάνωσης και σεβασμό στην πολιτική της φυσιογνωμία, με ανατρεπτικό πρόγραμμα πάλης ενάντια στον καπιταλισμό, ενάντια στον ιμπεριαλισμό του ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και ΕΕ στην Ουκρανία, για την ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη και κάθε αστικής κυβέρνησης, για να ανοίξει ο δρόμος για να γίνει η εργατική τάξη εναλλακτική δύναμη εξουσίας και σοσιαλιστικής διεξόδου από την κρίση. Σε κάθε περίπτωση, σ’ αυτήν την κατεύθυνση θα είναι η ανεξάρτητη πολιτική παρέμβαση του ΕΕΚ στις εκλογές.

Ειρήνη στο Αιγαίο, πόλεμος στον πόλεμο των καπιταλιστικών κυβερνήσεων και αρχουσών τάξεων.

Ανατροπή της αντεργατικής φιλοϊμπεριαλιστικής κυβέρνησης Μητσοτάκη και κάθε αντίστοιχης αστικής κυβέρνησης.

Τιμωρία των ενόχων του τραγικού συμβάντος στα Τέμπη, εθνικοποίηση των σιδηροδρόμων χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο, όπως και όλων των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας (νερού, ενέργειας κ.λπ.) και των τραπεζών.

Πάλη με διαρκείς αγώνες της εργατικής τάξης και της νεολαίας, με “δέκα – εκατό – χιλιάδες καταλήψεις ενάντια στον κόσμο της οργανωμένης σήψης”, με γενική απεργία διαρκείας – ενάντια στις θανατοπολιτικές, αγώνας για μια αξιοβίωτη ζωή.

Πάλη για εργατική εξουσία και σοσιαλισμό, για μια Ελλάδα της κοινωνικής αλληλεγγύης και του διεθνισμού στα Βαλκάνια, την Ευρώπη και τον κόσμο.

Η Συνδιάσκεψη του ΕΕΚ

20/3/2023