Ομιλία Του Προέδρου Του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία Στη Συνεδρίαση Της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Του Κόμματος

Σημεία ομιλίας

 

 

Σήμερα, αν η κοινοβουλευτική μας δημοκρατία λειτουργούσε, υπό κανονικές συνθήκες, δε θα συνεδρίαζε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ. Θα ήταν στην αίθουσα της ολομέλειας ο πρωθυπουργός. Αλλά ο κ. Μητσοτάκης κρύβεται για τρεις συνεχόμενες Παρασκευές.

Και σήμερα, κρύφτηκε πάλι, γιατί αν ήταν εδώ, θα τον καλούσα να απαντήσει σε ένα και μόνο απλό ερώτημα:

Αφού μας λες ότι η ΕΥΠ δεν έχει σχέση με το παράνομο λογισμικό, πες μας αν η ΕΥΠ, που έχεις υπό την εποπτεία σου, παρακολουθούσε όπως με τον Ανδρουλάκη και τον Κουκάκη, και υπουργούς σου. Και κυρίως, αφού μόνο εσύ έχεις τη δυνατότητα, γιατί δεν ζητάς από τα μέλη της κυβέρνησής σου που παρουσιάζονται στις λίστες του Predator, να ζητήσουν από την ΑΔΑΕ να διεξάγει έλεγχο στους παρόχους για να μάθουμε αν ήταν ή όχι υπό παρακολούθηση από την ΕΥΠ;

Επειδή γνωρίζει ότι υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία, κρύβεται.

Και ταυτόχρονα ηγείται της επιχείρησης συγκάλυψης και της χυδαίας επίθεσης, της ελεεινολογίας απέναντι στους πολιτικούς του αντιπάλους.

Μα βασικό επιχείρημα ότι δεν ήξερε τι έκανε ο ανιψιός του.

Δηλαδή ότι είναι ένας ανεπαρκής, μειωμένου καταλογισμού πρωθυπουργός.

Προτιμά να λέει δημόσια ότι είναι ανεπαρκής παρά να παραδεχτεί ότι είναι αδίστακτος.

Εμείς του απαντάμε ότι είναι κάτι χειρότερο από ανεπαρκής και αδίστακτος: Είναι επικίνδυνος για τη Δημοκρατία.

Και είναι επικίνδυνος όχι μόνο για όσα έκανε αλλά κυρίως γιατί σε αυτή την κρίσιμη καμπή, αντί να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν, επιλέγει την αντεπίθεση με παραληρήματα διχασμού και πατριδοκαπηλίας. Το απόλυτα προβλέψιμο καταφύγιο κάθε απελπισμένου.

Υπάρχει όμως κάτι στη φύση της επίθεσης του κ. Μητσοτάκη που μας προκαλεί βαθύτατο προβληματισμό. Επέλεξε να επιτεθεί για τη θέση μας σχετικά με την ανάγκη ενίσχυσης της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας. Μία θέση που είναι γνωστή εδώ και χρόνια.

Αναρωτιέμαι, τι ήταν αυτό που το προκάλεσε;

Το μόνο νέο στοιχείο που έχει προστεθεί στο τραπέζι στις αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών, είναι ότι ανάμεσα στα θύματα των υποκλοπών βρίσκεται και ο καθ’ ύλην αρμόδιος, διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων, αντιναύαρχος κ. Αλεξόπουλος.

Και αναρωτιέμαι: Είναι άραγε ο διευθυντής εξοπλισμών υπό παρακολούθηση;

Είναι σε θέση ο πρωθυπουργός, που κρύβεται, να το διαψεύσει δημόσια και καθαρά;

Θα ζητήσει άραγε από την ΑΔΑΕ να μας διαφωτίσει αν και αυτόν τον παρακολουθούσε η ΕΥΠ του Κοντολέοντα;

Διότι εδώ δεν πρόκειται για ένα ζήτημα κομματικής αντιπαράθεσης.

Είναι ζητήματα εθνικής ασφάλειας.

Είναι υποχρέωση να δοθούν άμεσα συγκεκριμένες απαντήσεις.

Το έλλειμμα δημοκρατίας στο εσωτερικό, δε θα επιτρέψουμε να μετατραπεί σε έλλειμμα εθνικό στο εξωτερικό.

Το πόσο ταλαιπωρείται η εξωτερική μας πολιτική από την ανασφάλειά του και την απόλυτη έλλειψη εμπιστοσύνης και συνεννόησης με τον υπουργό των εξωτερικών, κ. Δένδια, το βλέπουμε να εξελίσσεται τις τελευταίες ημέρες, δραματικά, στην Ανατολική Μεσόγειο.

Οι παρακολουθήσεις δεν είναι για τον κ. Μητσοτάκη «ένα ατύχημα».

Είναι μέθοδος διακυβέρνησης.

Είναι η μέθοδος της διασφάλισης εξουσίας μέσω της συγκέντρωσης κρίσιμων πληροφοριών.

Από όλους, μα πρωτίστως από τους ανθρώπους γύρω του.

Για να εξασφαλίζει τη σιωπή και την ανοχή τους που γίνεται βεβαίως και συνενοχή.

Την ανοχή τους πάνω από όλα στις καθεστωτικές πρακτικές.

Στην πειρατεία σε βάρος του κράτους και των δημόσιων ταμείων.

Στις εκτεταμένες πρακτικές λεηλασίας τόσο του δημόσιου πλούτου με τα περίφημα golden boys που εφορμούν ως γαλάζιες ακρίδες στο δημόσιο, όσο όμως και με τα γαλάζια κοράκια, όπως ο μέχρι χθες βουλευτής Γρεβενών της ΝΔ, κ. Πάτσης.

Ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε να βάλει την κοινωνία και τη Δημοκρατία απέναντί του.

Ήρθε λοιπόν η ώρα να κατανοήσει και ο ίδιος πόσο πανίσχυροι είναι αυτοί οι αντίπαλοι.

Πιο ισχυροί από κάθε μιντιακή προπαγάνδα.

Πιο ισχυροί κάθε παρασιτική ελίτ.

Πιο ισχυροί από τα οικονομικά και πολιτικά υποστυλώματα που τον έβαλαν στο Μέγαρο Μαξίμου.

Η κυβέρνηση των υποκλοπών δεν θα χρειαστεί πια να «στήσει αυτί» για να ακούσει τι λέει ο καθένας. Διότι πλέον όλη η κοινωνία βοά και είναι εύκολο να το ακούσει ο καθένας: Η φωνή όλων μετατρέπεται σε ένα μαζικό «Φύγετε», απέναντι στο καθεστώς της σήψης και της παρακμής.