ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Ο Φαύλος Κύκλος Της Κρίσης Τους Δεν Τετραγωνίζεται

«Μύρισε εκλογές» είναι η ατάκα των ημερών και τα κυβερνητικά επιτελεία της Νέας Δημοκρατίας τρέχουν να κάνουν το μαύρο άσπρο. Όλες τις αντεργατικές επιθέσεις προσπαθούν να τις βαφτίσουν ως «μέτρα ανακούφισης» από την κρίση. 

Η λεηλασία των νοικοκυριών από τους κερδοσκόπους των εταιρειών ενέργειας θα ήθελαν να κουκουλωθεί πίσω από τις φανφάρες για «πλαφόν» στις τιμές του φυσικού αέριου. Όμως το «πλαφόν» μονιμοποιεί τις αστρονομικές αυξήσεις των λογαριασμών.

Η λεηλασία των συντάξεων θα ήθελαν να ξεχαστεί πίσω από τις υποσχέσεις για αυξήσεις που διαφημίζονται προκαταβολικά. Όμως το ξεπούλημα της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων και η πριμοδότηση των ασφαλιστικών εταιρειών κλιμακώνονται.

 

Τα ίδια και χειρότερα ισχύουν σε όλους τους τομείς. Όσο κάλπικη είναι η «μεταρρύθμιση» της ΕΥΠ που νομιμοποιεί τις υποκλοπές, άλλο τόσο κάλπικη είναι και η κυβερνητική οικονομική προπαγάνδα.

Το πιο πρόσφατο κρούσμα είναι η απόπειρα του Σταϊκούρα να εμφανιστεί ότι νοιάζεται για τον κόσμο που δεν μπορεί να πληρώνει τις φουσκωμένες δόσεις για το στεγαστικό του δάνειο. Προφανώς η κινητοποίηση που σταμάτησε την έξωση στου Ζωγράφου έχει κάνει τον Μητσοτάκη και τους υπουργούς του να ψάχνουν κάποιο κουκούλωμα και γι’ αυτήν τη λεηλασία. Αλλά το πρόβλημά τους είναι πολύ βαθύτερο.

Παρενέργειες

Η πολιτική της ανόδου των επιτοκίων που έχει αρχίσει να εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μεταφράζεται βραχυπρόθεσμα σε αύξηση των κερδών για τις τράπεζες. Εισπράττουν μεγαλύτερους τόκους για τα δάνεια που έχουν δώσει. Όμως, όσο προχωράει η άνοδος των επιτοκίων τόσο εμφανίζονται οι «παρενέργειες»: επιχειρήσεις και νοικοκυριά που δυσκολεύονταν να πληρώνουν τις δόσεις για τα δάνειά τους φτάνουν στο σημείο που δεν μπορούν πια να πληρώνουν. 

Αυτό συμβαίνει προφανώς στα νοικοκυριά καθώς η ακρίβεια ροκανίζει τους μισθούς και τις συντάξεις. Αλλά συμβαίνει και στις επιχειρήσεις καθώς η οικονομία πέφτει σε ύφεση. Ακόμα και τα φουσκωμένα νούμερα του προϋπολογισμού παραδέχονται ότι οι ρυθμοί για το 2023 πέφτουν. Το αποτέλεσμα είναι ένας νέος γύρος από «κόκκινα δάνεια» που βάζουν ξανά σε κίνδυνο το τραπεζικό σύστημα.

Ο εφιάλτης αυτής της απειλής κάνει τον Σταϊκούρα να συσκέπτεται με τους τραπεζίτες και να μιλάει για «λύσεις σαν το ισπανικό μοντέλο». Στην Ισπανία η κυβέρνηση προτείνει στους τραπεζίτες να διευκολύνουν όσους δανειολήπτες κινδυνεύουν να γίνουν «κόκκινοι», παρατείνοντας τα δάνειά τους. Καλύτερα να εισπράξουν οι τραπεζίτες με καθυστέρηση, λέει η ισπανική κυβέρνηση, παρά να δουν τα δάνεια να κοκκινίζουν.

Η κρίση του τραπεζικού συστήματος στην Ελλάδα, όμως, είναι πολύ χειρότερη από την ισπανική. Οι τραπεζίτες εδώ όταν βγαίνουν στη διεθνή αγορά για να αντλήσουν κεφάλαια αναγκάζονται να πληρώνουν ανεβασμένα επιτόκια για κάθε νέο ομολογιακό δάνειο. Η Εθνική Τράπεζα δανείστηκε με επιτόκιο 8 τοις εκατό. Οι τραπεζίτες κλαίγονται ότι δεν έχουν περιθώρια να διευκολύνουν κανέναν.

Αντίστοιχα, ο Σταϊκούρας αναγκάζεται να ομολογήσει ότι το δημόσιο δεν έχει περιθώρια για να επιδοτήσει ξανά τις τράπεζες. Γιατί και ο δανεισμός του δημοσίου από τις διεθνείς αγορές απαιτεί πλέον τεράστια επιτόκια. Ο κύκλος είναι φαύλος.

Πίσω από τις προεκλογικές φανφάρες, το μόνο που υπάρχει είναι η ολόπλευρη κλιμάκωση των αντεργατικών επιθέσεων. Η κυβέρνηση κόβει τις κοινωνικές δαπάνες και τρέχει να ιδιωτικοποιήσει Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια. Οι τραπεζίτες κλείνουν καταστήματα και απολύουν προσωπικό. Όλα τα κοράκια τρέχουν να λεηλατήσουν ό,τι μπορούν. Δεν υπάρχει άλλη λύση πέρα από την εργατική αντίσταση για να τους φράξουμε το δρόμο με τους αγώνες μας, να γκρεμίσουμε την κυβέρνηση που τους υπηρετεί και να αρχίσουμε να παίρνουμε τον έλεγχο στα χέρια της εργατικής τάξης.