ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Εμπρός Για Απεργιακό Ποτάμι Που Θα Τους Πνίξει

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προσπαθεί με κάθε τρόπο να εμφανίσει ότι δεν υπάρχουν ανοιχτά κοινωνικά και πολιτικά μέτωπα. Ούτε σκάνδαλα ούτε φουσκωμένοι λογαριασμοί -η μόνη εκκρεμότητα είναι πότε θα αναρρώσει ο Δένδιας για να ξαναρχίσει η «υψηλή διπλωματία» που βάζει τον Ερντογάν στη θέση του.

Στο μεταξύ ο Μητσοτάκης υποδέχεται τον Όλαφ Σολτς στην Αθήνα για να δουν πώς θα εξυπηρετηθούν και οι γερμανικές απαιτήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Βάλτε στην εικόνα και τα συγχαρητήρια του Μητσοτάκη για την ανάληψη της πρωθυπουργίας στην Ιταλία από τη Μελόνι και το παζλ συμπληρώνεται: πιο «πολιτισμένη» διακυβέρνηση που υπερασπίζεται τις «μεγάλες αξίες» της Δύσης από τους «βάρβαρους» δεν υπάρχει.

Μόνο που έξω από αυτήν την πλαστή εικόνα υπάρχει μια τελείως διαφορετική πραγματικότητα: Μήπως και η Βρετανία από την ώρα που βγήκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση πέρασε στην κατηγορία των «βαρβάρων» και δεν μπορεί να στεριώσει πρωθυπουργό χωρίς να πυροδοτήσει κρίση χρέους με τα ομόλογα; Μήπως οι απεργοί στους δρόμους της Αθήνας αλλά και στο Παρίσι και στο Λίβερπουλ ζουν σε άλλο πλανήτη από τη Ντίσνεϋλαντ του Κούλη;

Απεργιακό ημερολόγιο

Όταν προκηρύχθηκε η Γενική Απεργία της 9 Νοέμβρη από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ οι μόνες απεργίες που υπήρχαν στο ημερολόγιο ήταν αυτή των εργαζόμενων στα Νοσοκομεία στις 20 Οκτώβρη και η μάχη των εργατών στη Μαλαματίνα. Τώρα, μια βδομάδα μετά τη συγκλονιστική απεργία των εργατών της Υγείας, η ατζέντα γεμίζει με τη μεγάλη κινητοποίηση των εργαζόμενων στο Βοήθεια στο Σπίτι την περασμένη Παρασκευή, την απεργία στα καράβια την Τρίτη 25 Οκτώβρη, στην Cosco την ίδια μέρα, την κινητοποίηση στην ΕΥΔΑΠ την επόμενη και ξανά τη Δευτέρα και ο κατάλογος μεγαλώνει.

Δεν είναι σχήμα λόγου ότι το απεργιακό ποτάμι φουσκώνει και μπορεί να γίνει η δύναμη που θα πνίξει αυτή την κυβέρνηση που τρέχει να κρύψει τη σαπίλα της. Το πραγματικό ζήτημα είναι πώς μπορούμε να οργανωθούμε για να κάνουμε πράξη αυτή την προοπτική.

Το πρώτο βήμα είναι να απλώσουμε την οργάνωση των απεργιών σε όλους τους χώρους από τα κάτω. Οι εργαζόμενοι στην Υγεία εξασφάλισαν την επιτυχία της απεργίας τους οργανώνοντας συνελεύσεις από νοσοκομείο σε νοσοκομείο και φτιάχνοντας απεργιακές επιτροπές. Μπορούμε να απλώσουμε το παράδειγμά τους παντού. Είναι μύθος η πιπίλα ότι «ο κόσμος κοιμάται». Δείτε με πόσο ενθουσιασμό υποδέχθηκε ο κόσμος στη συναυλία του ΛΕΞ τους απεργούς της Μαλαματίνα.

Πίσω από τη βιτρίνα της προπαγάνδας της, και η κυβέρνηση της ΝΔ βρίσκεται σε κρίση. Στη Βρετανία, τη χώρα των Μόντυ Πάιθον, η άρχουσα τάξη ανακάλυψε ότι παίζεται το έργο «Ένας προφήτης, μα τι προφήτης». Και ο «δικός μας» Μωυσής στο ίδιο έργο παίζει. Η πολιτική κρίση είναι συστημική, όπως προβάλλει το ΣΕΚ στο μονοήμερο συζητήσεων που οργανώνει στις 6 Νοέμβρη.

Γι’ αυτό έχει ξεχωριστή σημασία η οργάνωση από τα κάτω από εργατικό χώρο σε εργατικό χώρο. Χτίζει το δίκτυο της δύναμης των εργατών για να νικάνε οι απεργίες και να γκρεμίσουμε την κυβέρνηση, αλλά και ετοιμάζει την εναλλακτική, την εργατική δημοκρατία.

Παλεύουμε για να πάρει η εργατική τάξη τον έλεγχο παντού και στην οικονομία και στην πολιτική, για να απαλλαγούμε από τις βαρβαρότητες του καπιταλισμού. Εμπρός να κάνουμε τις απεργίες μας βήματα προς αυτή την προοπτική με έναν πανεργατικό σεισμό στις 9 Νοέμβρη και με δυνατή επαναστατική Αριστερά.