Μια δύσκολη νύχτα, μια δύσκολη μέρα / ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ

 ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ - Οργάνωση για μια νέα Κομμουνιστική Αριστερά

Ήταν μια δύσκολη νύχτα και είναι μια δύσκολη μέρα για όλους και όλες μας

 

Η βορειοανατολική Αττική βρίσκεται για ακόμα μια φορά στις φλόγες και η πυροσβεστική μαζί με τις εθελοντικές ομάδες δασοπυρόσβεσης, τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στους δήμους και τους κατοίκους δίνουν μεγάλη μάχη για να σβήσουν τις φωτιές.

Όσο κι αν ακούγεται μονότονο και τετριμμένο πρέπει πάλι να μιλήσουμε:

• για τα ανύπαρκτα δασαρχεία, συγκεκριμένα το δασαρχείο Πεντέλης έχει ελάχιστο προσωπικό με τον θλιβερό προϋπολογισμό των 24.000 ευρώ για την συντήρηση και τον καθαρισμών των δασών (δρόμοι και αντιπυρικές ζώνες) ενώ καλύπτει και όλη την περιοχή του Υμηττού (!)
• για την αποψιλωμένη πυροσβεστική υπηρεσία, που στηρίζεται σε συμβασιούχος και παλιά οχήματα και κάθε διεκδίκηση του προσωπικού της αντιμετωπίζεται με αδιαφορία και καταστολή
• για τις υπηρεσίες των δήμων που είναι κι αυτές διαλυμμένες, με μερικές να έχουν πλέον μονοψήφιο προσωπικό μετά από χρόνια συνταξιοδοτήσεων χωρίς αναπλήρωση, κυριολεκτικά μπορεί να μην βρίσκεται άτομο να οδηγήσει το βυτιοφόρο
• για την προσβλητική απουσία βοήθειας προς τις οργανωμένες εθελοντικές ομάδες δασοπροστασίας που με το ζόρι τους αλλάζουν καμιά μπαταρία στα οχήματα “αντίκες” που κατά κανόνα έχουν
• για την προετοιμασία που πάλι δεν έγινε, για τα χόρτα που δεν κόπηκαν και τα χωράφια που δεν καθαρίστηκαν
• για τους ανθρώπους που έχασαν τα σπίτια τους ή τις δουλειές και ποτέ δεν έλαβαν την βοήθεια που τους υποσχέθηκαν

Οι καιρικές συνθήκες είναι πραγματικά δύσκολες. Συνεχόμενος καύσωνας και τώρα δυνατός άνεμος. Το ξέρουμε και το βλέπουμε. Όμως έτσι θα είναι από εδώ και πέρα. Κάθε χρόνο. Η κλιματική κρίση, που οι ίδιοι οι άνθρωποι – και κυρίως οι επιλογές των κυρίαρχων εξ αυτών – δημιουργήσαμε, το έχει εξασφαλίσει αυτό.

Το ζήτημα είναι τι θα κάνουμε. Θα καταλάβουμε ότι πρέπει, όχι μόνο να αναπληρώσουμε όλα αυτά που έχουμε χάσει σε υποδομή και υπηρεσίες λόγω της δεκαετούς πλέον λιτότητας, αλλά να κάνουμε συνεχόμενες υπερβάσεις για να ανταποκριθούμε στις νέες συνθήκες; Να επενδύσουμε συστηματικά, οργανωμένα και συνεχόμενα σαν κοινωνία σε αυτό;

Πόσα Μάτια, πόσες Βαρυμπόμπες, πόσες Εύβοιες και πόσα Ντράφια χρειάζεται για να το καταλάβουμε;

Η διεκδικήση πάει χέρι χέρι με την αλληλοβοήθεια. Δύναμη σε όλους και όλες.
Για όσους και όσες θέλουν να βοηθήσουν παραθέτουμε σχετικές δυνατότητες στα σχόλια εδώ κι εδώ.

στάλθηκε με email