«Θα συνεχίσω να διεκδικώ αυτό
που δικαιούμαι και ευελπιστώ να μη χρειαστεί να επανέλθω», τονίζει και
αναφέρει ότι η διακοπή είναι προσωρινή
Στην ανακοίνωση ότι σταματά την απεργία πείνας μετά από 68 ημέρες, προχώρησε ο Γιάννης Μιχαηλίδης, με σκοπό να συνεχίσει τον αγώνα του για την υπό όρους αποφυλάκιση του.
Όπως αναφέρει, ο ίδιος η διακοπή του αγώνα του είναι προσωρινή και δεν πρόκειται να αφήσει ανολοκλήρωτο τον αγώνα.
Υπενθυμίζεται ότι χθες το Συμβούλιο Εφετών Λαμίας απέρριψε το αίτημά του για υπό όρους αποφυλάκιση.
Στη συνέχεια, ο δικηγόρος του Γ. Μιχαηλίδη, Γιώργος Κακαρανιάς μιλώντας στο Κόκκινο 105,5 δήλωσε ότι «τον αγώνα, για να τον δώσει πρέπει να είναι ζωντανός και υγιής. Σκοπός της απεργίας πείνας δεν είναι να πεθάνει αλλά να διεκδικήσει το δίκαιο αίτημά του».
Ο ίδιος εξηγώντας ότι ο Γ. Μιχαηλίδης αναστέλλει την απεργία πείνας με σκοπό να συνεχίσει τον αγώνα για την αποφυλάκισή του σχολίασε ότι στο βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου δεν υπήρχε λέξη για την απεργία πείνας και υπογράμμισε ότι ο Γ. Μιχαηλίδης θα μπορέσει να δώσει τις απαντήσεις που πρέπει.
Η δήλωση του Γιάννη Μιχαηλίδη:
«Βρίσκομαι στην δυσάρεστη θέση να ανακοινώσω ότι διακόπτω αυτόν τον δύσκολο αγώνα, χωρίς να έχω κερδίσει κάτι ουσιαστικό. Ωστόσο δεν ολοκληρώθηκε αυτός ο αγώνας και δεν σκοπεύω να τον αφήσω ανολοκλήρωτο. Η διακοπή είναι προσωρινή.
Κάποιοι απ’ τους λόγους είναι οι προφανείς. Κάποιοι δεν είναι. Ζητώ συγγνώμη από όσους με στήριξαν που δεν μπορώ να μοιραστώ τους λόγους δημόσια αυτή τη στιγμή. Σε περίπτωση που χρειαστεί θα επανέλθω, θα εξηγήσω αναλυτικά δημοσίως τους λόγους που επέλεξα την προσωρινή διακοπή.
Θα συνεχίσω να διεκδικώ αυτό που δικαιούμαι και ευελπιστώ να μη χρειαστεί να επανέλθω.
Το σύστημα δικαιοσύνης έχει εξευτελιστεί. Μοναδική επιτυχία της απεργίας πείνας μέχρι στιγμής ότι ανέδειξε τις αντιφάσεις του. Όσον αφορά το ανάχωμα που επιχείρησα να βάλω, υπήρξαν οι τοποθετήσεις των νομικών, που μεταβάλλουν το κλίμα που έπαιζε, της λογικής «πέτα τους μέσα και πέτα τα κλειδιά». Το προσωπικό μου αίτημα όμως παραμένει στον αέρα. Και η δέσμευσή μου ότι δεν θα σταματούσα, αυτή τη στιγμή φαντάζει προδομένη. Αυτό με βαραίνει φυσικά, και ας γνωρίζω ότι η πρόθεσή μου είναι -αν χρειαστεί- να συνεχίσω σε πιο γόνιμο χρόνο στο άμεσο μέλλον.
Αλλά όπως είπα και πριν, αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να ειπωθούν όλα και ελπίζω να μην χρειαστεί να ειπωθούν.
Κλείνοντας αυτή την ανακοίνωση, θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς όσους με στήριξαν με οποιοδήποτε τρόπο. Όσους πήραν θέση, όσους τοποθετήθηκαν, όσους υπερέβησαν τους κοινωνικούς τους ρόλους επειδή κυριάρχησε η ενσυναίσθηση. Αλλά κυρίως όσους πάλεψαν με νύχια και με δόντια να σπάσουν την επιβεβλημένη σιωπή, όσους ξυλοκοπήθηκαν στους δρόμους για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους, όσους ρίσκαραν και όσους πείνασαν στις φυλακές. Στους τελευταίους οφείλω τη ζωή μου. Αν δεν είχαν συμβεί όλα αυτά, αυτή τη στιγμή δεν θα υπήρχαν οι προϋποθέσεις να αναστείλω.
Αυτά προς το παρόν. Εξακολουθώ να προσβλέπω στην άμεση απελευθέρωσή μου.
Όλα συνεχίζονται…
Γ.Μ.».
Κάποιοι απ’ τους λόγους είναι οι προφανείς. Κάποιοι δεν είναι. Ζητώ συγγνώμη από όσους με στήριξαν που δεν μπορώ να μοιραστώ τους λόγους δημόσια αυτή τη στιγμή. Σε περίπτωση που χρειαστεί θα επανέλθω, θα εξηγήσω αναλυτικά δημοσίως τους λόγους που επέλεξα την προσωρινή διακοπή.
Θα συνεχίσω να διεκδικώ αυτό που δικαιούμαι και ευελπιστώ να μη χρειαστεί να επανέλθω.
Το σύστημα δικαιοσύνης έχει εξευτελιστεί. Μοναδική επιτυχία της απεργίας πείνας μέχρι στιγμής ότι ανέδειξε τις αντιφάσεις του. Όσον αφορά το ανάχωμα που επιχείρησα να βάλω, υπήρξαν οι τοποθετήσεις των νομικών, που μεταβάλλουν το κλίμα που έπαιζε, της λογικής «πέτα τους μέσα και πέτα τα κλειδιά». Το προσωπικό μου αίτημα όμως παραμένει στον αέρα. Και η δέσμευσή μου ότι δεν θα σταματούσα, αυτή τη στιγμή φαντάζει προδομένη. Αυτό με βαραίνει φυσικά, και ας γνωρίζω ότι η πρόθεσή μου είναι -αν χρειαστεί- να συνεχίσω σε πιο γόνιμο χρόνο στο άμεσο μέλλον.
Αλλά όπως είπα και πριν, αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να ειπωθούν όλα και ελπίζω να μην χρειαστεί να ειπωθούν.
Κλείνοντας αυτή την ανακοίνωση, θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς όσους με στήριξαν με οποιοδήποτε τρόπο. Όσους πήραν θέση, όσους τοποθετήθηκαν, όσους υπερέβησαν τους κοινωνικούς τους ρόλους επειδή κυριάρχησε η ενσυναίσθηση. Αλλά κυρίως όσους πάλεψαν με νύχια και με δόντια να σπάσουν την επιβεβλημένη σιωπή, όσους ξυλοκοπήθηκαν στους δρόμους για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους, όσους ρίσκαραν και όσους πείνασαν στις φυλακές. Στους τελευταίους οφείλω τη ζωή μου. Αν δεν είχαν συμβεί όλα αυτά, αυτή τη στιγμή δεν θα υπήρχαν οι προϋποθέσεις να αναστείλω.
Αυτά προς το παρόν. Εξακολουθώ να προσβλέπω στην άμεση απελευθέρωσή μου.
Όλα συνεχίζονται…
Γ.Μ.».
Πηγή : Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου