ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Να Σταματήσουμε Την Κλιμάκωση Της Πολεμικής Εμπλοκής

Εμπρός για αντιπολεμική εργατική Πρωτομαγιά!

Το ΝΑΤΟ κλιμακώνει απροκάλυπτα την πολεμική εκστρατεία του στην Ουκρανία. Τις προηγούμενες βδομάδες προσπαθούσε να κρύψει την αποστολή όπλων πίσω από δήθεν «ανθρωπιστική» βοήθεια. Τώρα προετοιμάζει ανοιχτά τη σύγκρουση στην ανατολική Ουκρανία με γεράκια σαν τον πρωθυπουργό της Βρετανίας να πηγαίνει στο Κίεβο κουβαλώντας νέο πακέτο εξοπλισμών.

Από δίπλα κι ο Μητσοτάκης με τα φερέφωνά του να προβάλλουν ανοιχτά το ρόλο της Αλεξανδρούπολης σαν «νέα Σούδα» που στηρίζει τη ΝΑΤΟϊκή πολεμική μηχανή, με την ελπίδα ότι έτσι θα εξασφαλίσει ανταλλάγματα από ΗΠΑ και ΕΕ. Ο Ερντογάν είναι ο «μεσολαβητής» του διπλωματικού παζαριού, ο Μητσοτάκης είναι ο εγγυητής ότι τα όπλα του ΝΑΤΟ προχωράνε έστω κι αν τα στενά του Βοσπόρου είναι κλειστά. «Σίγουρο» χαρτί για αναβάθμιση των ελλήνων εφοπλιστών σαν «ενεργειακό κόμβο» της ΕΕ.

Κραυγή

Λογαριάζουν, όμως, χωρίς τον ξενοδόχο. Η Πανεργατική απεργία της περασμένης Τετάρτης ύψωσε στεντόρια κραυγή για «Δουλειές, αυξήσεις - Όχι πόλεμο». Και οι επιπτώσεις φάνηκαν αμέσως την επόμενη μέρα με την κατακραυγή ενάντια στην πολεμική πρόκληση του Ζελένσκι που έφερε τους φασίστες του ταγματος Αζόφ στη Βουλή σε συνεργασία με τον Μητσοτάκη. Ακόμα και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προσπάθησε να πει ότι έγινε λάθος, ακόμα και ο Σαμαράς αναγκάστηκε να αποστασιοποιηθεί.

Δεν χωράει αμφιβολία ότι χωρίς το σεισμό της Πανεργατικής, η κυβερνητική προπαγάνδα θα υμνούσε ακόμη και τους φασίστες. Αυτοί που ήθελαν να λυντσάρουν τη Μποφίλιου και τους καλλιτέχνες που τραγουδάνε ενάντια στον πόλεμο, αναγκάστηκαν να στραβοπατήσουν. Η εργατική αντιπολεμική ορμή έδωσε θάρρος και στην άτολμη αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ να καταγγείλει το φιάσκο με τον Ζελένσκι.

Όμως είναι λάθος η προσπάθεια να στραφεί η αντιπολεμική διάθεση σε αντιτουρκική κατεύθυνση. Οι διαμαρτυρίες ότι ο Ζελένσκι δεν κατάγγειλε την Τουρκία για την εισβολή στην Κύπρο το 1974 όπως καταγγέλλει τον Πούτιν για την εισβολή στην Ουκρανία είναι αποπροσανατολιστικές. Όχι μόνο γιατί δεν ξεχνάμε τις ευθύνες της Χούντας, του Ιωαννίδη και του Σαμψών για τον πόλεμο στην Κύπρο το 1974, αλλά και γιατί δεν δεχόμαστε ότι σήμερα οι φρεγάτες και τα Ραφάλ του Μητσοτάκη και του ΝΑΤΟ θα «σώσουν» την Κύπρο. Στην επέτειο των 100 χρόνων από το 1922, δεν ξεχνάμε ότι η εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους μόνο καταστροφή φέρνει για την εργατική τάξη.

Στην εργατική Πρωτομαγιά ενώνονται διεθνιστικά οι αντιπολεμικές αντιστάσεις από όλο τον κόσμο. Την Πρωτομαγιά οι εργάτες και η νεολαία στην Τουρκία θα συγκρούονται με τον Ερντογάν όπως εμείς εδώ με τον Μητσοτάκη. Οι ηρωικοί αντιπολεμικοί διαδηλωτές στη Ρωσία θα έχουν την αλληλεγγύη των διαδηλωτών στη Βαρσοβία, στο Παρίσι, στη Ρώμη.

Ο επόμενος σταθμός της πάλης για να σταματήσουμε αυτούς που ετοιμάζουν την κλιμάκωση του σφαγείου στην Ουκρανία είναι η αντιπολεμική Πρωτομαγιά. Η κυβέρνηση νομίζει ότι θα ξεπεράσει αυτό το εμπόδιο μεταφέροντας την αργία της Πρωτομαγιάς τη Δευτέρα 2 Μάη. Η απάντηση όλων όσοι βγήκαμε στους δρόμους στην Πανεργατική στις 6 Απρίλη είναι ξεκάθαρη: η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι απεργία -αντιπολεμική και αντικυβερνητική.