Ο νόμος της ΝΔ είναι συνέχεια του αντίστοιχου που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2016, τον οποίο πλαισίωσε στη συνέχεια και με άλλα «αναπτυξιακά εργαλεία», όπως η συγκρότηση της «Ελληνικής Αναπτυξιακής Εταιρείας», ο νόμος για τις Στρατηγικές Επενδύσεις, το σχέδιο για την «Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική», τα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια κ.ά.
Σε όλα αυτά η κυβέρνηση της ΝΔ έρχεται τώρα να προσθέσει ένα νέο μπαράζ επιδοτήσεων, «κινήτρων» και φοροαπαλλαγών, «ζεστό» χρήμα στις επιχειρήσεις για να καλύπτουν το «κόστος της δημιουργούμενης απασχόλησης», χρηματοδότηση «επιχειρηματικού κινδύνου» για βέβαιη κερδοφορία.
Το συνολικό «πλαφόν» των επιδοτήσεων και άλλων διευκολύνσεων προς το κεφάλαιο από κάθε πηγή χρηματοδότησης ξεπερνάει τα 11 δισ. ευρώ, την ώρα που τα νοσοκομεία καταρρέουν από την πανδημία, στα σχολεία παραμένουν χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών και η ακρίβεια τσακίζει το λαϊκό εισόδημα, ελέω πληθωρισμού, χαμηλών μισθών και έμμεσων φόρων.
Το κράτος έχει συνέχεια λοιπόν στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων και των κερδών του κεφαλαίου και αυτό επιβεβαιώνεται περίτρανα αυτές τις μέρες, κατά τη συζήτηση του «αναπτυξιακού» νόμου στη Βουλή. Εκεί όπου περισσεύουν οι σκυλοκαβγάδες ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ για τους Φουρθιώτηδες, τη «Novartis» και τους Πολάκηδες, στην ουσία όμως του νομοσχεδίου «αφήνουν τα μολύβια κάτω», με τον ΣΥΡΙΖΑ να αναγνωρίζει στον «αναπτυξιακό» της κυβέρνησης τη συνέχεια των δικών του νόμων και να ασκεί «εποικοδομητική» κριτική.
Είναι χαρακτηριστική η τοποθέτηση του εισηγητή του στη συζήτηση, με την οποία από τη μια προτείνει «διορθώσεις» στο κυβερνητικό νομοσχέδιο, για να εναρμονιστεί καλύτερα με τα «ευρωπαϊκά πρότυπα» και τα δεδομένα της πράσινης μετάβασης και από την άλλη καλλιεργεί αυταπάτες για μια πιο «δίκαιη» τάχα ανάπτυξη, την οποία ο ίδιος μπορεί να εγγυηθεί αν γίνει κυβέρνηση.
Είπε για παράδειγμα ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή ότι «ο σημερινός νόμος συνεχίζει τις δύο πρώτες καινοτομίες του νόμου του ΣΥΡΙΖΑ», αλλά «αποτελεί βήμα πίσω τόσο σε σχέση με τη διαφάνεια, όσο σε σχέση και με τη συμπερίληψη της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας στην οπτική του, ενώ ταυτόχρονα ανατρέπει τη βασική θετική κληρονομιά όλων των αναπτυξιακών νόμων, δηλαδή τη συνεισφορά τους στην άρση των περιφερειακών ανισοτήτων».
Τόσο ...μεγάλες είναι οι διαφορές τους στο νόμο που συζητιέται στη Βουλή! Και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού κοινό κυβερνητικό τους πρόγραμμα, όπως και του ΚΙΝΑΛ, είναι το Ταμείο Ανάκαμψης και τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα που προβλέπει για την εκταμίευση των δόσεων δεκάδων δισ. ευρώ προς το κεφάλαιο.
Εφτασε μάλιστα στο σημείο ο ΣΥΡΙΖΑ να εγκαλεί την κυβέρνηση ότι ο «αναπτυξιακός» της νόμος δεν παίρνει υπόψη τα κριτήρια που θέτουν διεθνείς οργανισμοί και τράπεζες για τη στήριξη «πράσινων» επενδύσεων, με αποτέλεσμα να τίθεται σε κίνδυνο η χρηματοδότηση μελλοντικών επενδύσεων από τις τράπεζες και τις αγορές!
Ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει, λοιπόν, στα μέτρα του κεφαλαίου, επιβεβαιώνοντας ότι ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει από την κυβερνητική εναλλαγή και από επίδοξους σωτήρες. Οι δικές του ανάγκες δεν χωράνε σε κανένα «αναπτυξιακό μοντέλο» για τα κέρδη του κεφαλαίου, είτε το βαφτίσουν «δίκαιο», είτε «για όλους».
Διέξοδο θα βρει μόνο στο δρόμο της διεκδίκησης σύγχρονων δικαιωμάτων στη δουλειά και στη ζωή, σε σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου, τα κόμματα και τις ιμπεριαλιστικές του συμμαχίες. Η διέξοδος βρίσκεται στο δρόμο της ανατροπής, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, στον αγώνα για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, στην πάλη για να γίνει ο ίδιος ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου