ΔΕΑ : Για Την Εισβολή Της Ρωσίας Στην Ουκρανία

Ανακοίνωση της Διεθνιστικής Εργατικής Αριστεράς

 

1. Η ει­σβο­λή της Ρω­σί­ας του Πού­τιν στην Ου­κρα­νία, είναι μια ιδιαί­τε­ρα επι­κίν­δυ­νη εξέ­λι­ξη για τους λαούς όλου του πλα­νή­τη.

Είναι το απο­τέ­λε­σμα της όξυν­σης και της κλι­μά­κω­σης των αντα­γω­νι­σμών των κα­πι­τα­λι­στι­κών/ιμπε­ρια­λι­στι­κών δυ­νά­με­ων, όπως αυτές δια­μορ­φώ­θη­καν κατά τη λε­γό­με­νη «με­τα-ψυ­χρο­πο­λε­μι­κή» εποχή, στα 30 χρό­νια μετά το 1989-91. Της σύ­γκρου­σης με­τα­ξύ του ισχυ­ρό­τε­ρου Να­τοϊ­κού στρα­το­πέ­δου των ΗΠΑ και της ΕΕ, που προ­ώ­θη­σαν την οι­κο­νο­μι­κή διείσ­δυ­ση και την άμεση στρα­τιω­τι­κή πα­ρου­σία τους βαθιά στην ανα­το­λι­κή Ευ­ρώ­πη και του ρω­σι­κού κα­θε­στώ­τος, που ανα­συ­γκρο­τή­θη­κε μέσω του συμ­βι­βα­σμού του κρα­τι­κο­κα­πι­τα­λι­στι­κού τομέα και των νέων ολι­γαρ­χών στην εποχή του Πού­τιν, που διεκ­δι­κεί την επι­στρο­φή του σε ρόλο ανα­γνω­ρι­σμέ­νης Με­γά­λης Δύ­να­μης στην Ευ­ρα­σία.

Η σύ­γκρου­ση αυτή είναι αντι­δρα­στι­κή και άδικη και από τις δυο πλευ­ρές. Η ερ­γα­τι­κή τάξη και η διε­θνής Αρι­στε­ρά δεν έχει κα­νέ­να πραγ­μα­τι­κό συμ­φέ­ρον για τη νίκη μιας από αυτές σε βάρος της άλλης. Στη σύ­γκρου­ση με­τα­ξύ «χορ­τά­των» και «πει­να­σμέ­νων» ιμπε­ρια­λι­στών, η ανε­ξαρ­τη­σία του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος και της Αρι­στε­ράς του πρέ­πει να δια­φυ­λα­χτεί ως κόρη οφθαλ­μού, όπως ακού­ρα­στα υπο­γράμ­μι­ζε ο Λένιν.

2. Σε αυτόν τον αντα­γω­νι­σμό ο λαός της Ου­κρα­νί­ας είναι το πιο άμεσο θύμα. Θα πλη­ρώ­σει με αίμα, ιδρώ­τα και δά­κρυα τη σύ­γκρου­ση των Με­γά­λων Δυ­νά­με­ων στο έδα­φος της χώρας του και τον πα­ρο­ξυ­σμό των εθνι­κι­στι­κών διαι­ρέ­σε­ων στο εσω­τε­ρι­κό της. Αξί­ζει να υπο­γραμ­μι­στεί ότι αυτό θα ισχύ­σει και για τον κόσμο στην ανα­το­λι­κή Ου­κρα­νία, στις λε­γό­με­νες «Λαϊ­κές Δη­μο­κρα­τί­ες» του Ντον­μπάς. Η ντε­φά­κτο προ­σάρ­τη­σή τους από τη Ρωσία, δεν θα τους οδη­γή­σει στο να δρέ­ψουν τους καρ­πούς μιας υπο­θε­τι­κής «αντι­φα­σι­στι­κής επα­νά­στα­σης» στα χρό­νια μετά το 2014, αλλά στο να μοι­ρα­στούν την άγρια εκ­με­τάλ­λευ­ση και κα­τα­πί­ε­ση που το κα­θε­στώς Πού­τιν επι­βά­λει σε όλη την ερ­γα­τι­κή τάξη στο εσω­τε­ρι­κό της Ρω­σί­ας.

Η ελά­χι­στη υπο­χρέ­ω­ση αλ­λη­λεγ­γύ­ης απέ­να­ντι σε αυτό τον πλη­θυ­σμό, μιας από τις πιο φτω­χές και βα­σα­νι­σμέ­νες χώρες στην Ευ­ρώ­πη, με­τα­φρά­ζε­ται στην απαί­τη­ση να απο­χω­ρή­σουν από το έδα­φος της Ου­κρα­νί­ας όλες οι εξω­τε­ρι­κές στρα­τιω­τι­κές δυ­νά­μεις, να δοθεί στους Ου­κρα­νούς η δυ­να­τό­τη­τα να απο­φα­σί­σουν μόνοι για το μέλ­λον τους. Το δι­καί­ω­μα των λαών στην αυ­το­διά­θε­ση, που ο Πού­τιν στο διάγ­γελ­μά του χα­ρα­κτή­ρι­σε ως «ιστο­ρι­κό λάθος του Λένιν και των Μπολ­σε­βί­κων», πα­ρα­μέ­νει μια πο­λύ­τι­μη-δη­μο­κρα­τι­κή κλη­ρο­νο­μιά της επο­χής της Οκτω­βρια­νής Επα­νά­στα­σης. Οι ΗΠΑ στο Βιετ­νάμ, στο Αφ­γα­νι­στάν και στο Ιράκ, η Γαλ­λία στην Αλ­γε­ρία, αλλά και η ΕΣΣΔ πα­λιό­τε­ρα στο Αφ­γα­νι­στάν, δια­πί­στω­σαν ότι η πα­ρα­βί­α­σή του μπο­ρεί να πλη­ρω­θεί με ιδιαί­τε­ρα οδυ­νη­ρό τρόπο.

3. Η εξέ­λι­ξη αυτή βάζει ιδιαί­τε­ρα κα­θή­κο­ντα για όσους-όσες ζούμε και πα­λεύ­ου­με στην Ελ­λά­δα, μια χώρα όπου οι κα­θε­στω­τι­κές δυ­νά­μεις πάντα δια­κη­ρύσ­σουν ότι «ανή­κο­μεν εις την Δύση». Η ρήξη με την πο­λι­τι­κή των ΗΠΑ και της ΕΕ είναι από­λυ­τη προ­τε­ραιό­τη­τα, είναι «οδη­γός» των υπο­χρε­ώ­σε­ών μας.

Η κυ­βέρ­νη­ση Μη­τσο­τά­κη (συ­νε­χί­ζο­ντας εν πολ­λοίς τις επι­λο­γές των κυ­βερ­νή­σε­ων ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ) εντάσ­σει ολο­κλη­ρω­τι­κά το ελ­λη­νι­κό κρά­τος στους σχε­δια­σμούς του ευ­ρω­α­τλα­ντι­σμού. Τα πο­λε­μι­κά «σύμ­φω­να» με τη Γαλ­λία και τις ΗΠΑ, οι «άξο­νες» με το Ισ­ρα­ήλ, την Αί­γυ­πτο και τα Εμι­ρά­τα, η επέ­κτα­ση των αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κών βά­σε­ων και τα κο­λοσ­σιαία εξο­πλι­στι­κά προ­γράμ­μα­τα, πε­ρι­γρά­φουν τη βαθιά έντα­ξη στην πο­λε­μι­κή αλυ­σί­δα της Δύσης. Πρέ­πει να υπο­γραμ­μι­στεί η ιδιαί­τε­ρη ση­μα­σία της στρα­τιω­τι­κής αξιο­ποί­η­σης του λι­μα­νιού της Αλε­ξαν­δρού­πο­λης για την οι­κο­δό­μη­ση του αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κού χερ­σαί­ου «δια­δρό­μου» τα­χεί­ας με­τά­βα­σης προς τη Μαύρη Θά­λασ­σα, μιας από­φα­σης άμεσα ενταγ­μέ­νης στους πο­λε­μι­κούς υπο­λο­γι­σμούς για την Ου­κρα­νία.

Όλα αυτά τα ση­μεία πρέ­πει να γί­νουν μέ­τω­πα πάλης για όλες τις δυ­νά­μεις που θέ­λουν να ξε­δι­πλώ­νουν μια αυ­θε­ντι­κά αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κή/αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή πάλη, που οφεί­λει να απο­σκο­πεί στην απαί­τη­ση της ρήξης με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Προς τούτο, πρέ­πει να ξε­περ­νιέ­ται απο­φα­σι­στι­κά ο κα­θε­στω­τι­κός ισχυ­ρι­σμός ότι οι εξο­πλι­σμοί, οι πο­λε­μι­κές προ­ε­τοι­μα­σί­ες και η σύ­σφι­ξη των σχέ­σε­ων με τις με­γά­λες ιμπε­ρια­λι­στι­κές δυ­νά­μεις, είναι τάχα ανα­γκαί­ες και δι­καιο­λο­γη­μέ­νες επι­λο­γές, λόγω του ελ­λη­νο­τουρ­κι­κού αντα­γω­νι­σμού στο Αι­γαίο και στην Ανα­το­λι­κή Με­σό­γειο.

4. Τη στιγ­μή που γρά­φο­νται αυτές οι γραμ­μές, δεν είναι κα­θα­ρό το εάν και πού θα στα­μα­τή­σει η «φωτιά» στην Ου­κρα­νία.

Είναι όμως δε­δο­μέ­νο ότι ο κό­σμος που ζούμε έχει γίνει πλέον ένας πιο επι­κίν­δυ­νος τόπος. Η στρα­τιω­τι­κή απει­λή, συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης της πυ­ρη­νι­κής απει­λής, γα το μοί­ρα­σμα και ξα­να­μοί­ρα­σμα των αγο­ρών, των πρώ­των υλών, των ευ­και­ριών κερ­δο­φο­ρί­ας και των ζωνών ενι­σχυ­μέ­νης επιρ­ρο­ής, είναι μια χα­ο­τι­κή εξέ­λι­ξη. Και έχει την τάση να επε­κτα­θεί σε όλες τις γω­νιές του πλα­νή­τη: Πχ οι ΗΠΑ με το AUKUS διεκ­δι­κούν την πρω­το­κα­θε­δρία στον Ει­ρη­νι­κό, βά­ζο­ντας ως όριο την «ασφά­λεια» της Ταϊ­βάν, ενώ η Κίνα υπεν­θυ­μί­ζει ότι θε­ω­ρεί την Ταϊ­βάν κι­νε­ζι­κό έδα­φος…

Όμως πέρα από αυτό τον άμεσο αντα­γω­νι­σμό δια των όπλων, δεν υπάρ­χει κα­νέ­να πε­ρι­θώ­ριο για αυ­τα­πά­τες σχε­τι­κά με τον έμ­με­σο, με τον οι­κο­νο­μι­κό-δι­πλω­μα­τι­κό αντα­γω­νι­σμό. Η γλώσ­σα των «κυ­ρώ­σε­ων» που (για την ώρα;) χρη­σι­μο­ποιούν οι ΗΠΑ και η ΕΕ στην ου­κρα­νι­κή κρίση, είναι απο­λύ­τως υπο­κρι­τι­κή.

Τα κα­θε­στώ­τα έχουν εναλ­λα­κτι­κές. Ο Πού­τιν θα έχει ως διέ­ξο­δο να δια­θέ­σει το πε­τρέ­λαιο και το φυ­σι­κό αέριο, που μέχρι σή­με­ρα που­λού­σε στις ευ­ρω­παϊ­κές αγο­ρές, προς την Κίνα. Επί­σης θα μπο­ρεί να προ­μη­θεύ­ε­ται από αυτήν τα προ­ϊ­ό­ντα νέων τε­χνο­λο­γιών, που μέχρι σή­με­ρα αγό­ρα­ζε από τη Γερ­μα­νία και τις ΗΠΑ.

Όμως οι ερ­γα­ζό­με­νοι και οι λαϊ­κές μάζες θα πλη­ρώ­σουν ακρι­βά τις «κυ­ρώ­σεις». Το πα­ρά­δειγ­μα της εκτί­να­ξης προς τα πάνω των τιμών στα καύ­σι­μα και στην ενέρ­γεια που ήδη δια­πι­στώ­νου­με στην Ελ­λά­δα, είναι πλέον διε­θνές φαι­νό­με­νο.

Το κό­στος των αντα­γω­νι­σμών και των συ­γκρού­σε­ων θα κλη­θούν να πλη­ρώ­σουν τε­λι­κά οι ερ­γα­ζό­με­νοι, με δρα­μα­τι­κή επι­δεί­νω­ση του επι­πέ­δου της ζωής τους.

Αυτό δεί­χνει και το προς τα πού θα πρέ­πει να στρα­φεί ο στρα­τη­γι­κός προ­σα­να­το­λι­σμός μας. Στην εποχή που ζούμε, η απά­ντη­ση στην ιμπε­ρια­λι­στι­κή κα­τα­πί­ε­ση είναι άμεσα δε­μέ­νη με την πάλη ενά­ντια στην κα­πι­τα­λι­στι­κή εκ­με­τάλ­λευ­ση. Απέ­να­ντι στην αγριό­τη­τα που επι­κρα­τεί στην Ουά­σινγ­κτον και στο Βε­ρο­λί­νο, αλλά και στη Μόσχα και στο Πε­κί­νο, η εναλ­λα­κτι­κή είναι η πάλη για το σο­σια­λι­σμό και ο διε­θνι­σμός.