Μαρία Απατζίδη : Οι Επικίνδυνοι Αρνητές Του Πολυτεχνείου

Μαρία Απατζίδη

Μαρία Απατζίδη, Βουλεύτρια Α΄Ανατολικής Αττικής ΜέΡΑ25 

Οι δηλώσεις που έκανε ο Υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης στα τηλεοπτικά κανάλια ΑΝΤ1 και Σκάι ότι «δεν υπήρχαν νεκροί εντός του Πολυτεχνείου» επαναλαμβάνουν από κυβερνητικά χείλη χιλιοειπωμένες θεωρίες «αρνητών», για να χρησιμοποιήσουμε και μια λέξη που αρέσει στην κυβέρνηση, της ιστορικής αλήθειας.

Η ιστορία είναι γνωστή και αναπαράγεται εδώ και χρόνια από μέσα, όπως ο «Στόχος», ο «Ελεύθερος Κόσμος» και αυτά του κόμματος της «Χρυσής Αυγής».

Η σοφιστική λαθροχειρία που κάνουν είναι ότι ως «Πολυτεχνείο» ορίζουν μόνον τον προαύλιο χώρο του Ιδρύματος και μόνο τις ώρες της εισβολής κατά τη νύχτα της 16ης προς 17η Νοέμβρη. Όμως σε αυτές τις ώρες της εισβολής, η χούντα δεν χρειάστηκε να δολοφονήσει κανέναν, γιατί το σχέδιό της ήταν η εισβολή με το τανκ και η απειλή του προς τους αγωνιστές και στη συνέχεια η σύλληψη όσων εξέρχονταν από τον χώρο λόγω αυτής της εισβολής. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία επρόκειτο για τουλάχιστον 866 αγωνιστές, οι οποίοι παραδόθηκαν σε ποικίλους βασανισμούς από το ΕΑΤ/ΕΣΑ (ενώ περί τις 2060 ήταν οι συνολικές συλλήψεις). Κατά τα άλλα, όμως, η στρατηγική του χουντικού καθεστώτος ήταν να χωρίσει τους ευρισκόμενους μέσα στο Πολυτεχνείο από όσους διαδήλωναν εκτός του και για αυτόν τον λόγο χρησιμοποιήθηκαν πραγματικά πυρά σύμφωνα μάλιστα με την ομολογία του ίδιου του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου. Σύμφωνα με τη μελέτη του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών «Τεκμηριώνοντας τα γεγονότα του Νοεμβρίου 1973» έχει τεκμηριωθεί πλήρως η καταγραφή 24 δολοφονιών, ενώ υπάρχουν και άλλες 16 περιπτώσεις που θεωρούνται «βασίμως» ως φονευθέντες (συν άλλες 30 υπό έρευνα, οι οποίες δεν στοιχειοθετήθηκαν πλήρως). Η επιστημονική έρευνα έχει, λοιπόν, καταδείξει ότι το «αναίμακτο Πολυτεχνείο» είναι ένας μύθος της ακροδεξιάς. Ο μύθος αυτός αποτελεί μία λαθροχειρία που βασίζεται στην πρακτική του χουντικού καθεστώτος τους μεν αντιστασιακούς του προαυλίου χώρου να τους απειλήσει με το τανκ και να τους συλλάβει, προς τους δε διαδηλωτές, που ήθελαν να εισρεύσουν, να χρησιμοποιηθούν πραγματικά πυρά με αποτέλεσμα δεκάδες φόνους. Προφανώς για τους ακροδεξιούς αρνητές δεν έχει καμία σημασία ότι είχαμε εισβολή τανκ στο Πολυτεχνείο και στόχευση των αγωνιστών, ότι τραυματίστηκαν αγωνιστές, όπως η Πέπη Ρηγοπούλου, και ότι δολοφονήθηκαν δεκάδες άτομα στον ευρύτερο χώρο του Πολυτεχνείου λόγω της χρήσης πραγματικών πυρών, όπως παραδέχτηκε ο ίδιος ο δικτάτορας Παπαδόπουλος.

Βεβαίως, ακροδεξιοί αρνητές των νεκρών του Πολυτεχνείου υπήρχαν εξαρχής, όπως και οι αντίστοιχοι αρνητές του Ολοκαυτώματος κ.ο.κ. Και πάντα έκαναν τις ίδιες λαθροχειρίες, όπως τη σύγχυση ανάμεσα στο προαύλιο και τον ευρύτερο χώρο του Πολυτεχνείου ή όπως την επίκληση της Ηλένιας Ασημακοπούλου, η οποία έχει αποδειχτεί ως ανύπαρκτο πρόσωπο ήδη από τον Φεβρουάριο του 1975 χωρίς αυτό να σημάνει καμία αμφισβήτηση των πραγματικών νεκρών. Πρόκειται για μια τακτική που βλέπουμε συχνότατα στους σύγχρονους μηχανισμούς διαδικτυακής προπαγάνδας: Σε ένα σημαντικό υπαρκτό τραγικό γεγονός κοτσάρεται επιτηδείως μία ψευδής λεπτομέρεια και στη συνέχεια οι αρνητές του πραγματικού γεγονότος επικαλούνται την ψευδή ανθυπολεπτομέρεια για να επισκιάσουν το πραγματικό γεγονός. Την ίδια λαθροχειρία έκανε φέτος και ο Άδωνις Γεωργιάδης, επικαλούμενος την ανύπαρκτη αγνοούμενη του Πολυτεχνείου Ηλένια Ασημακοπούλου (βάση των χαρακτηριστικών της οποίας ήταν η φωτογραφία ενός μοντέλου από τη Νέα Ζηλανδία που διαφήμιζε ένα αγγλικό σαμπουάν), προκειμένου να αμφισβητήσει τους πραγματικούς νεκρούς και αγνοούμενους. Σε παρόμοιους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς βεβαίως είναι σημαντικό και το να είναι φαιδρή η ιστορία, όπως εν προκειμένω του ανύπαρκτου προσώπου «Ηλένιας», ώστε να υπάρξει ένα διαβρωτικό κωμικό αποτέλεσμα.

Όλα αυτά βεβαίως συνέβαιναν σε όλες τις δεκαετίες της μεταπολίτευσης. Το καινοφανές είναι ότι σήμερα προέρχονται από κυβερνητικά χείλη στο πλαίσιο μιας συγκυβέρνησης ακροδεξιάς και ακραίου κέντρου, που προωθεί επισήμως τον ιστορικό αναθεωρητισμό. Ο πρωθυπουργός θα πρέπει να τοποθετηθεί επισήμως για παρόμοιες δηλώσεις του υπουργού του. Και να διαλέξει τι ακριβώς πρεσβεύει: Τον φιλελευθερισμό που επαγγέλλεται; Ή την ακροδεξιά που χαϊδεύει; Βεβαίως, ξέρουμε ότι δεν θα το κάνει γιατί αυτή ακριβώς είναι η συνταγή του. Φιλελεύθερο προφίλ για την κυβερνητική προπαγάνδα με ταυτόχρονη προσπάθεια για συσπείρωση της ακροδεξιάς στο κόμμα του.

Πηγή : koutipandoras.gr