ΟΚΔΕ : 17 Νοέμβρη, όλοι/ες στη Διαδήλωση του Πολυτεχνείου

Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΣΗΜΕΡΑ!

 

17 Νοέμβρη, όλοι/ες στη Διαδήλωση του Πολυτεχνείου 

 

Αθήνα: 14:30 πλατεία Κλαυθμώνος
Θεσσαλονίκη: 17:00 Πολυτεχνείο
Ιωάννινα: 18:00 Δόμπολη
Πάτρα: 18:00 Παράρτημα

48 χρόνια από την Εξέγερση του Πολυτεχνείου και η σημασία και τα διδάγματά της παραμένουν σήμερα επίκαιρα περισσότερο παρά ποτέ. Κι αυτό γιατί η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι, η νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, έχουν υποστεί τεράστια δεινά από την οικονομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, τις άγριες νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τα μνημόνια, την πανδημία, τα «ακραία καιρικά φαινόμενα» που οφείλονται στην καταστροφή του περιβάλλοντος (που το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και οι αστικές κυβερνήσεις παγκόσμια δημιούργησαν) αλλά ταυτόχρονα και στην διάλυση των κρατικών υπηρεσιών προστασίας από αυτά.

Κυριολεκτικά, όλες οι κατακτήσεις, του Πολυτεχνείου και των μετέπειτα αγώνων, στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, στο δικαίωμα στην καθολική ασφάλιση, στην Παιδεία και την Υγεία, στη διεύρυνση των συνδικαλιστικών, δημοκρατικών και πολιτικών δικαιωμάτων, στην ισότητα των γυναικών και στην αξιοπρέπεια των εργαζομένων, ξηλώνονται από τις άγριες νεοφιλελεύθερες πολιτικές όλων των κυβερνήσεων εδώ και δεκαετίες.

Η κυβέρνηση της ΝΔ μετατρέπει τους εργαζόμενους σε σύγχρονους δούλους, ιδιωτικοποιεί πλήρως Παιδεία – Υγεία

Σε αυτή την τροχιά, η κυβέρνηση της ΝΔ, αξιοποιώντας την μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε αστικό μνημονιακό κόμμα και την εφαρμογή των μνημονίων από την κυβέρνησή του, της «πρώτης φοράς αριστερά», εγκαινίασε μια νέα άγρια επίθεση σε ότι έχει απομείνει από τα δικαιώματα των εργαζομένων και της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας. Αξιοποίησε την πανδημία για να υλοποιήσει πληθώρα αντεργατικών επιθέσεων (με πολυάριθμες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου) στο βιοτικό επίπεδο, στις σχέσεις εργασίας και την τηλε-εργασία, στην υγεία και στην παιδεία, στα δημοκρατικά, συνδικαλιστικά και πολιτικά δικαιώματα.

Η κυβέρνηση της ΝΔ ψήφισε το αντεργατικό έκτρωμα, τον νόμο Χατζηδάκη, που ξηλώνει ότι απέμεινε από το 5νθήμερο-8ωρο, αυξάνει τον αριθμό των υπερωριών και μειώνει την αμοιβή τους και κυρίως προωθεί τις ατομικές συμβάσεις εργασίας με το αφεντικό. Από την άλλη, προωθεί την παρέμβαση του κράτους στα συνδικάτα με έλεγχο και φακέλωμα των μελών τους, με την ηλεκτρονική συνέλευση και ψηφοφορία στις αρχαιρεσίες και στις αποφάσεις για απεργία, με το να καθιστά εύκολα κάθε απεργία παράνομη. Ο νόμος Χατζηδάκη, ήρθε να συμπληρώσει τη δημιουργία ενός Κράτους Έκτακτης Ανάγκης μετά τον νόμο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων. Η εφαρμογή του είναι στην ημερήσια διάταξη: στην απόπειρα μετατροπής των εργαζόμενων διανομέων στην e-food σε freelancer, στις δικαστικές αποφάσεις που έκριναν «παράνομη» την απεργία-αποχή των εκπαιδευτικών από την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας.

Ο άξονας της πλήρους ιδιωτικοποίησης της Παιδείας και Υγείας αποτελεί πρωταρχικό στόχο της κυβέρνησης της ΝΔ, με τα αλλεπάλληλα νομοσχέδια που ψήφισε για την αξιολόγηση των σχολείων, την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής στα ΑΕΙ κ.ά. Καθόλου καλύτερα δεν είναι τα πράγματα για τη δημόσια υγεία, που με την υποχρηματοδότηση, τις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού, το κλείσιμο νοσοκομείων από την κυβέρνηση Σαμαρά, σήκωσε το βάρος της πανδημίας. Ούτε ένα ευρώ παραπάνω δεν διατέθηκε για τη δημιουργία ΜΕΘ, για τις αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Τα νοσοκομεία μετατράπηκαν σε κλινικές Covid-19, αφήνοντας τις άλλες ασθένειες στον ιδιωτικό τομέα για όσους είχαν λεφτά ή στην τύχη τους. Δεν παρέλειψε να χρηματοδοτήσει αδρά τον ιδιωτικό τομέα της Υγείας και ετοιμάζεται να κλείσει περιφερειακά νοσοκομεία, να παραδώσει σε ιδιώτες τμήματα-«φιλέτα» των δημόσιων νοσοκομείων μέσω ΣΔΙΤ. Στόχος, να μετατραπούν η Παιδεία και η Υγεία από κοινωνικά αγαθά σε εμπορεύματα που θα αγοράζει όποιος έχει χρήματα.

Η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ αποτελεί επίσης ένα σημαντικό βήμα για την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων της ΝΔ, που ξεπουλά ή καλύτερα χαρίζει στους άρπαγες ιδιώτες τη δημόσια περιουσία, την ώρα μάλιστα που οι αυξήσεις στην ενέργεια απειλούν την συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων με τον παγωμένο χειμώνα και την πείνα.

Το κύμα ανατιμήσεων και ακρίβειας που έχει ήδη έρθει, πραγματικά δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με την πενιχρή ελεημοσύνη των επιδομάτων που εξήγγειλε η κυβέρνηση. Το φάσμα της φτώχειας αφορά μεγάλο μέρος των εργαζομένων, καθώς: «η Ελλάδα είναι από τα λίγα κράτη μέλη της ΕΕ στα οποία ο καθαρός μέσος μισθός μειώθηκε το 2020, ενώ είναι το μόνο κράτος-μέλος στο οποίο ο καθαρός μέσος μισθός είναι χαμηλότερος από αυτόν του 2010» ενώ «ο κατώτατος μισθός βρίσκεται κάτω από το όριο της απόλυτης φτώχειας», σύμφωνα με το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ. Από την άλλη, οι έλληνες εργαζόμενοι έχουν το υψηλότερο ποσοστό στην ΕΕ απασχολούμενων που εργάζονται με παρατεταμένο ωράριο (πάνω από 49 ώρες την εβδομάδα) και το υψηλότερο ποσοστό μισθωτών που εργάζονται Σάββατο και Κυριακή. Επιπλέον, ένας στους τέσσερις εργαζόμενους, κυρίως στις μικρές επιχειρήσεις, αμείβεται με τον κατώτερο μισθό. Σε αυτούς πρέπει να προστεθούν και οι υποαπασχολούμενοι που αμείβονται με χαμηλότερο μισθό από τον κατώτατο.

Η ΝΔ απέτυχε!

Η κυβέρνηση της ΝΔ απέτυχε σε μια σειρά ζητήματα, με πρώτα και κύρια την αντιμετώπιση της πανδημίας και την κρίση του ελληνικού καπιταλισμού. Η επιχείρηση «Ελευθερία» και το «τείχος ανοσίας» που θα υπήρχε ήδη από το καλοκαίρι, αποδείχθηκαν ψεύτικες διακηρύξεις της ΝΔ, ενώ ένα νέο θανατηφόρο κύμα της πανδημίας βρίσκεται σε εξέλιξη. Η πλήρης αποτυχία του επιτελικού κράτους στις πυρκαγιές και τις πλημμύρες ολοκληρώνουν την παταγώδη και μνημειώδη αποτυχία της. Οι άγριες νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΝΔ και τα δεινά που επιφέρουν στους εργαζόμενους, όχι μόνο δεν βγάζουν τον ελληνικό καπιταλισμό από τη βαθειά κρίση του, αλλά αντίθετα τον βυθίζουν περισσότερο σε αυτή. Οι πραγματικοί δείκτες της οικονομίας είναι πολύ χειρότεροι σήμερα από το 2010 που έφεραν τα μνημόνια. Το δημόσιο χρέος έχει εκτοξευτεί στα 388 δισ. (236% του ΑΕΠ, ενώ το 2010 ήταν 240 δισ. και 127% του ΑΕΠ), το έλλειμμα έχει ξεπεράσει ήδη τα 31δισ. του Ταμείου Ανάπτυξης (33 με 34 δισ.). Και βέβαια, η ελληνική οικονομία ποτέ δεν βγήκε από τα μνημόνια και είναι κάτω από την ενισχυμένη εποπτεία των δανειστών.

Ολοένα και περισσότερο, η κυβέρνηση της Ν.Δ. προσδένεται στο άρμα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, με τη μετατροπή της χώρας σε αμερικανική βάση, με τις εξοπλιστικές δαπάνες (βλέπε: «αμυντική συμφωνία» με τη Γαλλία) υπέρογκες, ειδικά για την ελληνική οικονομία που βρίσκεται σε καθεστώς διαρκούς χρεοκοπίας. Στηριζόμενη στους ιμπεριαλιστές, η ελληνική αστική τάξη επιχειρεί να αντιμετωπίσει την τουρκική. Ο συσχετισμός δύναμης είναι βέβαια αρνητικός για την ελληνική αστική τάξη, που δεν είναι καθόλου έτοιμη για επώδυνους συμβιβασμούς αλλά είναι και επιρρεπής σε επικίνδυνους τυχοδιωκτισμούς, και κυρίως είναι έτοιμη να μας μεταχειριστεί ως «κρέας για τα κανόνια» της σε περίπτωση πολεμικής σύγκρουσης.

Οι εργαζόμενοι και η νεολαία αντιστέκονται!

Από την άλλη, οι εργαζόμενοι, η νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα αμφισβητούν ολοένα και περισσότερο την πολιτική της κυβέρνησης. Αυτό πλέον φαίνεται είτε με την συνεχή φθορά της είτε με τις κινητοποιήσεις που ξεσπούν. Ο νόμος για την ουσιαστική απαγόρευση των διαδηλώσεων επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί με πρόσχημα την πανδημία στις περσινές πορείες του Πολυτεχνείου, με τον συμβολισμό που αυτό έχει. Το σπάσιμο της απαγόρευσης, παρά την καταστολή, τα πρόστιμα και τις διώξεις, από τις οργανώσεις της άκρας αριστεράς, συνέβαλε καθοριστικά στο να μην εφαρμοστεί ο νόμος αυτός. Έδωσε τη δυνατότητα, μαζί με τις κινητοποιήσεις για τον απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα, να «ξεσπάσει» η κινητοποίηση στη Νέα Σμύρνη, οι κινητοποιήσεις ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία που έβαλαν έστω και προσωρινά φρένο στην αστυνομοκρατία και την καταστολή. Μια σειρά κλάδοι πήραν τη σκυτάλη και αντιστέκονται, όπως οι εργαζόμενοι διανομείς στην e-food με τη νικηφόρα εξέλιξη του αγώνα τους, οι εκπαιδευτικοί που αντέδρασαν δυναμικά στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, οι εργαζόμενοι στην COSCO με την πρόσφατη νίκη τους κ.ά.

Οι κινητοποιήσεις αυτές έχουν τεράστια σημασία, καθώς οι εργαζόμενοι γενικά δεν έχουν τα όργανα να αντιδράσουν λόγω της βαθιάς κρίσης του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος και της πολιτικής της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Η μαζική συμμετοχή, οι Γενικές Συνελεύσεις και Επιτροπές Αγώνα των εργαζομένων της e-food, δίνουν ένα σημαντικό παράδειγμα για το πώς μπορούν να έχουν αποτελέσματα οι αγώνες. Επαναφέρουν στο σήμερα την εμπειρία του Πολυτεχνείου και των εργατικών αγώνων που ακολούθησαν, που και τότε είχαν χαρακτηριστικά μαζικής συμμετοχής και αυτοοργάνωσης.

Εργαζόμενοι, νεολαία, αντλώντας από την πείρα του Πολυτεχνείου, πρέπει να πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας, να οργανώσουμε τους αγώνες μας και να ανασυγκροτήσουμε τις δυνάμεις μας. Με συνελεύσεις, Επιτροπές Αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς, σχολείο, σχολή και γειτονιά:

— Ενάντια στην ακρίβεια και τους μισθούς πείνας, για κοινωνικό και εργατικό έλεγχο στις τιμές, για αυξήσεις στους μισθούς.

— Ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας και της Υγείας, για Δημόσια Δωρεάν Υγεία και Παιδεία για όλους.

— Ενάντια στον αντεργατικό έκτρωμα Χατζηδάκη και τη μετατροπή των εργαζομένων σε σύγχρονους δούλους. Για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

— Ενάντια στο Κράτος Έκτακτης Ανάγκης, για πλήρη συνδικαλιστικά, δημοκρατικά και πολιτικά δικαιώματα, ατομικές ελευθερίες.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ