Χριστίνα Κοψίνη
Οι 8 στους 10 που αμείβονται με κατώτατο μισθό δεν μπορούν να ξεφύγουν
ούτε για μία εβδομάδα ● Χρειάζεται ένα «κατώφλι ευπρέπειας» στους
μισθούς, επιμένει η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων που έκανε και τη
μελέτη για την ανισότητα των διακοπών.
Τα στοιχεία αφορούν το 2020, μια χρονιά κατά την οποία σχεδόν ο ένας στους δύο μισθωτούς τέθηκε σε αναστολή σύμβασης εργασίας, απολύθηκε ή τέθηκε σε αναγκαστική άδεια, επιβιώνοντας με την ειδική αποζημίωση που αναλογούσε στο ποσόν των 534 ευρώ τον μήνα. Ωστόσο, ούτε το 2021 σημειώθηκαν σημαντικές αλλαγές που θα διαφοροποιούσαν τον αριθμό των ανθρώπων που δεν μπορούν να πάνε διακοπές. Σε κάθε περίπτωση, το 88,9% καταγράφεται από την ETUC ως το υψηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε., δίδοντας στην Ελλάδα άλλο ένα θλιβερό πρωτείο. Ακολουθούν, η Ρουμανία, με το ποσοστό όλων όσοι είναι στο όριο της φτώχειας και δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν διακοπές να ανέρχεται στο 86,8%, η Κροατία με 84,7%, η Κύπρος με 79,2% και η Σλοβακία με 76,1%.
Κατά την ETUC, πρόσβαση στις διακοπές στερούνται περίπου 35 εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες. Δηλαδή το 28% του συνόλου, αλλά το ποσοστό απογειώνεται στο 59,5% για τους πολίτες των οποίων το εισόδημα αγγίζει το όριο φτώχειας, δηλαδή για όλους όσοι αμείβονται με λιγότερο από το 60% του διάμεσου μισθού σε μια χώρα. Η Ιταλία έχει τον μεγαλύτερο αριθμό ατόμων σε αυτήν την κατηγορία, περίπου 7 εκατομμύρια, και ακολουθείται από την Ισπανία (με 4,7 εκατ.), τη Γερμανία (4,3 εκατ), τη Γαλλία (3,6 εκατ) και την Πολωνία (3,1 εκατ.).
Και φυσικά στο όριο φτώχειας δεν είναι μόνο οι χαμηλοσυνταξιούχοι και οι άνεργοι, αλλά και οι χαμηλόμισθοι, ιδιαίτερα όσοι αμείβονται με τα κατώτατα όρια και λόγω του χαμηλού μισθού είναι στο όριο φτώχειας, γεγονός το οποίο επαναφέρει την ιδιαίτερη σημασία του κατώτατου μισθού και της Οδηγίας που αναμένεται να ψηφιστεί το φθινόπωρο από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μάλιστα η ΕΤUC εντοπίζει το πρόβλημα στις 16 χώρες, όπου οι κατώτατοι μισθοί για 22 εκατομμύρια πολίτες είναι κάτω από το 60% του διάμεσου μισθού ή στο 50% του μέσου. Στην Ελλάδα όσοι αμείβονται με τα κατώτατα όρια είναι 907.486 εργαζόμενοι και αποτελούν το 34% του εργατικού δυναμικού της χώρας.
Σε μια εποχή που μόνο η πανδημία ή οι πολεμικές συρράξεις είναι αυτά που μπορούν να περιορίσουν τα αυξανόμενα κύματα πολιτών που προγραμματίζουν ετήσιες διακοπές, η διατήρηση των κατώτατων μισθών σε εξευτελιστικά επίπεδα έχει οδηγήσει σε αύξηση της ανισότητας ανάμεσα σε αυτούς που μπορούν και σε εκείνους που δεν τολμούν ούτε να το σκεφτούν. Σύμφωνα με την ανάλυση της ETUC και του ερευνητικού της φορέα ETUI, η ανισότητα ως προς την πρόσβαση σε μία εβδομάδα ετήσιων διακοπών έχει αυξηθεί σε 16 κράτη-μέλη, γεγονός το οποίο κάνει επιτακτική την υπερψήφιση του σχεδίου Οδηγίας για αξιοπρεπείς κατώτατους μισθούς, που θα θέσει έστω ένα «κατώφλι ευπρέπειας», όπως αναφέρει η Συνομοσπονδία.
Στην Ελλάδα, αν και το ποσοστό της ανισότητας ως προς την πρόσβαση σε διακοπές ακόμη και μιας εβδομάδας παρουσιάζει μείωση κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2010, όσοι αμείβονται με περισσότερο από το 60% του διάμεσου μισθού έχουν κατά 43 ποσοστιαίες μονάδες αυξημένες πιθανότητες να φύγουν για διακοπές σε σύγκριση με όλους όσοι είναι στο όριο της φτώχειας και δεν μπορούν να έχουν μια μικρή περίοδο διακοπών. Σύμφωνα δε με τη σειρά κατάταξης, διατηρεί τη δεύτερη χειρότερη θέση ως προς το χάσμα μεταξύ των δύο ομάδων.
Φυσικά η Ρουμανία είναι αυτή που όχι μόνο δεν έχει μειώσει καθόλου το χάσμα της ανισότητας από το 2010, αλλά αντιθέτως το έχει αυξήσει κατά 17 ποσοστιαίες μονάδες. Το 86,8% των ανθρώπων που ζουν στο όριο της φτώχειας δεν μπορεί να κάνει ένα διάλειμμα διακοπών σε σύγκριση με το 46% αυτών που αμείβονται με πάνω από το 60% του διάμεσου μισθού. Αυτές οι 40,1 ποσοστιαίες μονάδες έχουν αυξηθεί από το 2010 κατά 17,1 ποσοστιαίες μονάδες.
Κατά την ETUC, πρόσβαση στις διακοπές στερούνται περίπου 35 εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες. Δηλαδή το 28% του συνόλου, αλλά το ποσοστό απογειώνεται στο 59,5% για τους πολίτες των οποίων το εισόδημα αγγίζει το όριο φτώχειας, δηλαδή για όλους όσοι αμείβονται με λιγότερο από το 60% του διάμεσου μισθού σε μια χώρα. Η Ιταλία έχει τον μεγαλύτερο αριθμό ατόμων σε αυτήν την κατηγορία, περίπου 7 εκατομμύρια, και ακολουθείται από την Ισπανία (με 4,7 εκατ.), τη Γερμανία (4,3 εκατ), τη Γαλλία (3,6 εκατ) και την Πολωνία (3,1 εκατ.).
Και φυσικά στο όριο φτώχειας δεν είναι μόνο οι χαμηλοσυνταξιούχοι και οι άνεργοι, αλλά και οι χαμηλόμισθοι, ιδιαίτερα όσοι αμείβονται με τα κατώτατα όρια και λόγω του χαμηλού μισθού είναι στο όριο φτώχειας, γεγονός το οποίο επαναφέρει την ιδιαίτερη σημασία του κατώτατου μισθού και της Οδηγίας που αναμένεται να ψηφιστεί το φθινόπωρο από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μάλιστα η ΕΤUC εντοπίζει το πρόβλημα στις 16 χώρες, όπου οι κατώτατοι μισθοί για 22 εκατομμύρια πολίτες είναι κάτω από το 60% του διάμεσου μισθού ή στο 50% του μέσου. Στην Ελλάδα όσοι αμείβονται με τα κατώτατα όρια είναι 907.486 εργαζόμενοι και αποτελούν το 34% του εργατικού δυναμικού της χώρας.
Σε μια εποχή που μόνο η πανδημία ή οι πολεμικές συρράξεις είναι αυτά που μπορούν να περιορίσουν τα αυξανόμενα κύματα πολιτών που προγραμματίζουν ετήσιες διακοπές, η διατήρηση των κατώτατων μισθών σε εξευτελιστικά επίπεδα έχει οδηγήσει σε αύξηση της ανισότητας ανάμεσα σε αυτούς που μπορούν και σε εκείνους που δεν τολμούν ούτε να το σκεφτούν. Σύμφωνα με την ανάλυση της ETUC και του ερευνητικού της φορέα ETUI, η ανισότητα ως προς την πρόσβαση σε μία εβδομάδα ετήσιων διακοπών έχει αυξηθεί σε 16 κράτη-μέλη, γεγονός το οποίο κάνει επιτακτική την υπερψήφιση του σχεδίου Οδηγίας για αξιοπρεπείς κατώτατους μισθούς, που θα θέσει έστω ένα «κατώφλι ευπρέπειας», όπως αναφέρει η Συνομοσπονδία.
Στην Ελλάδα, αν και το ποσοστό της ανισότητας ως προς την πρόσβαση σε διακοπές ακόμη και μιας εβδομάδας παρουσιάζει μείωση κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2010, όσοι αμείβονται με περισσότερο από το 60% του διάμεσου μισθού έχουν κατά 43 ποσοστιαίες μονάδες αυξημένες πιθανότητες να φύγουν για διακοπές σε σύγκριση με όλους όσοι είναι στο όριο της φτώχειας και δεν μπορούν να έχουν μια μικρή περίοδο διακοπών. Σύμφωνα δε με τη σειρά κατάταξης, διατηρεί τη δεύτερη χειρότερη θέση ως προς το χάσμα μεταξύ των δύο ομάδων.
Φυσικά η Ρουμανία είναι αυτή που όχι μόνο δεν έχει μειώσει καθόλου το χάσμα της ανισότητας από το 2010, αλλά αντιθέτως το έχει αυξήσει κατά 17 ποσοστιαίες μονάδες. Το 86,8% των ανθρώπων που ζουν στο όριο της φτώχειας δεν μπορεί να κάνει ένα διάλειμμα διακοπών σε σύγκριση με το 46% αυτών που αμείβονται με πάνω από το 60% του διάμεσου μισθού. Αυτές οι 40,1 ποσοστιαίες μονάδες έχουν αυξηθεί από το 2010 κατά 17,1 ποσοστιαίες μονάδες.
Πηγή : Εφημερίδα Των Συντακτών
Εμένα μου το λένε;
ΑπάντησηΔιαγραφή