ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Οι Μπάτσοι Δεν Σώζουν Τη Νέα Δημοκρατία

«Η ‘διπλή προοπτική’ στην πολιτική δράση μπορεί να γίνει κατανοητή σε δυο βασικά επίπεδα που αντιστοιχούν στη διπλή φύση του Κένταυρου του Μακιαβέλι -μισός άνθρωπος, μισός ζώο. Πρόκειται για τα επίπεδα της βίας και της συναίνεσης, της εξουσίας και της ηγεμονίας…»

Αντόνιο Γκράμσι, Ο μοντέρνος πρίγκιπας, στα Τετράδια της Φυλακής.

Δεν περιμένουμε από τον αστικό πολιτικό κόσμο να έχουν διαβάσει Γκράμσι, αλλά σίγουρα τον Μακιαβέλι τον έχουν ακουστά. Είναι αυτός που συμβούλευε τους σύγχρονους ηγεμόνες ότι για να κυβερνάνε χρειάζονται και τη βία και τη συναίνεση.

Βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου αυτή η ισορροπία έχει χαθεί. Ο Μητσοτάκης και οι υπουργοί του νομίζουν ότι, αφού δεν μπορούν να πείσουν τον κόσμο να κλειστεί στα σπίτια του, θα το καταφέρουν με τους μπάτσους του Χρυσοχοΐδη. Αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να εξαγριώνουν τον κόσμο και να κλονίζουν ακόμη περισσότερο τη θέση τους. Η βαρβαρότητα της αστυνομίας στην πλατεία της Νέας Σμύρνης έκανε ακόμα και πιστά φερέφωνα της κυβέρνησης να αναρωτηθούν «πού πάμε;»

Αποτυχίες

Δεν πρόκειται για κάποιο απομονωμένο επεισόδιο. Ένας παράγοντας είναι οι απανωτές αποτυχίες της κυβέρνησης, αρχίζοντας από τις αλλεπάλληλες παρατάσεις του ‘Λοκντάουν’ που το μόνο που καταφέρνουν είναι να φέρουν τα νοσοκομεία στα όριά τους. Οι κυβερνητικοί «Τσιόδρες» δεν πείθουν πια κανέναν. Και πάνω σε αυτό έρχεται να προστεθεί η παράταση της οικονομικής βουτιάς με την περιβόητη ανάκαμψη διαρκώς να αναβάλλεται για αργότερα.

Μαζί με τους ‘αντικειμενικούς’ παράγοντες, όμως, καθοριστικό ρόλο παίζει το ξεδίπλωμα των αντιστάσεων. Η 8 Μάρτη των Γυναικών το έδειξε αυτό πανηγυρικά με μαζικά απεργιακά συλλαλητήρια στο κέντρο πολλών πόλεων και την αστυνομία υποχρεωμένη να κάνει ‘γαργάρα’ τις απαγορεύσεις της. Πριν από τη Νέα Σμύρνη και την άμεση απάντηση των διαδηλωτών εκεί, οι αστυνομικές επιθέσεις είχαν τσαλακωθεί από συλλαλητήρια όλο τον Φλεβάρη των φοιτητών, των καλλιτεχνών, των απεργών στα νοσοκομεία.

Ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος στην Καθημερινή της Κυριακής προσπαθεί να εξηγήσει την κατάσταση με μια θεωρία περί «προνεωτερικής» σύγκρουσης Δεξιάς και Αριστεράς και συμβουλεύει τη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ να «μην υπερβαίνουν τα εσκαμμένα» αφού στα βασικά συμφωνούν.

Αυτή η θεωρία ξεχνάει ότι ακόμη και πολιτικά συστήματα που κανένας δεν θα έλεγε ότι βρίσκονται σε «προνεωτερική» κατάσταση, όπως π.χ. το αμερικανικό, συγκλονίζονται από γεγονότα όπως η εισβολή οπαδών του Τραμπ στο Καπιτώλιο. Πιο κοντά στα δικά μας, ο Αλιβιζάτος προτιμάει να ξεχνάει ότι οι συγκυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ κατάρρευσαν με πάταγο.

Τα αδιέξοδα της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν έχουν εύκολη διέξοδο από τη μεριά τους. Τόσο το καλύτερο για τον αγώνα των εργατών, της νεολαίας και της Αριστεράς. Κλιμακώνουμε την πίεση πάνω στην κυβέρνηση συνεχίζοντας τις μάχες: την Τετάρτη ξανά στους δρόμους οι φοιτητές, το Σάββατο οι εργάτες της Τέχνης, στις 18 Μάρτη τα νοσοκομεία ενάντια στην απόλυση του προέδρου του σωματείου στον Αγ. Σάββα, στις 20 Μάρτη όλοι μαζί στο πλευρό των προσφύγων. Και δυναμώνουμε την Αριστερά που δεν ψάχνει για συναινέσεις αλλά για την ανατροπή αυτής της κυβέρνησης και του συστήματος που υπηρετεί.