Εργατικά «Ατυχήματα» Εγκλήματα Της Πλουτοκρατίας / ΠΑΝΘΗΡΑΣ *29

Εργατικό ατύχημα είναι εκείνο που συμβαίνει στον εργαζόμενο κατά τη διάρκεια της εργασίας ή με αφορμή την εργασία και το οποίο οφείλεται σε απότομο γεγονός, βίαιο γεγονός, εφόσον αυτό προκάλεσε στον εργαζόμενο ανικανότητα να εργασθεί πάνω από 4 ημέρες ή και απώλεια ζωής. «Βίαιο γεγονός» σημαίνει να υπάρχει έκτακτη και αιφνίδια επίδραση εξωτερικού παράγοντα, που δεν έχει σχέση με την οργανική κατάσταση του εργαζόμενου. Η επίδραση αυτή μπορεί να έχει ως αιτία την επιβάρυνση των όρων εργασίας κάτω από απρόβλεπτες και έκτακτες συνθήκες. Συνεπώς προϋπάρχουσα ασθένεια, η οποία εκδηλώνεται ή επιδεινώνεται κατά την εκτέλεση της εργασίας κάτω από κανονικές συνθήκες, δεν αποτελεί εργατικό ατύχημα. Αν όμως η ασθένεια προήλθε κατά την εκτέλεση της εργασίας κάτω από εξαιρετικές και ασυνήθιστες συνθήκες χαρακτηρίζεται ως εργατικό ατύχημα.

Τι γίνεται στους χώρους εργασίας; Οι εργοδότες που είναι υπεύθυνοι για να παρθούν μέτρα ασφαλείας και υγιεινής τα θεωρούν κόστος, όπως θεωρούν και αναλώσιμους τους εργαζόμενους. Τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα αποτελούν δολοφονίες, εγκλήματα των αφεντικών απέναντι στην εργατική τάξη στα πλαίσια του ταξικού πολέμου.

Η μη τήρηση μέτρων ασφάλειας, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, οι υπερωρίες που εξαντλούν τους εργαζόμενους, η εντατικοποίηση της εργασίας, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, η απουσία ελέγχων των αρμοδίων αρχών κ.ά. είναι οι βασικοί παράγοντες που προκαλούν εργατικά «ατυχήματα», που πολλές φορές είναι και θανατηφόρα.

Η εργατική τάξη μέσα από τα σωματεία της, με εργατικές επιτροπές, με τον αγώνα της, μπορεί και πρέπει να βάλει φρένο στο αίμα που χύνει στον βωμό του κέρδους της πλουτοκρατίας. Έτσι μπορεί η εργατική τάξη να περιορίσει τα εργατικά «ατυχήματα», για να γυρνάει στο σπίτι της ζωντανή. Δεν μπορεί να προσφέρει το αίμα της και τη ζωή της στις ορέξεις των εργοδοτών.

Ο σκοπός του εργατικού κινήματος είναι η πάλη για τη σοσιαλιστική κοινωνία, όπου οι εργαζόμενοι θα γίνουν αφέντες των μέσων παραγωγής, του πλούτου και της ζωής τους και θα μπορούμε να μιλάμε για την πλήρη ασφάλεια στους χώρους εργασίας.

Δεν είναι η «κακιά ώρα», που μας παρουσιάζουν οι εργοδότες ως αιτία των εργατικών «ατυχημάτων», αλλά είναι εγκλήματα-δολοφονίες, που θα πληρώσει η πλουτοκρατία με την ταξική πάλη της οργανωμένης εργατικής τάξης μέσα από τα σωματεία της.

ΠΑΝΘΗΡΑΣ *29