Για Τα Γεγονότα Στην Ουάσινγκτον

Ανακοίνωση του International Socialism Project 

Οι ει­κό­νες ενός όχλου που ανε­μί­ζο­ντας ση­μαί­ες της Συ­νο­μο­σπον­δί­ας [των δου­λο­κτη­τι­κών Πο­λι­τειών του Νότου στον Εμ­φύ­λιο] ει­σέ­βα­λε στο Κα­πι­τώ­λιο και στα­μά­τη­σε την επι­κύ­ρω­ση της εκλο­γής των Τζο Μπάι­ντεν και Κα­μά­λα Χάρις σό­κα­ραν πολ­λούς στις ΗΠΑ και διε­θνώς.

Ακόμα με­γα­λύ­τε­ρο σοκ προ­κά­λε­σε το γε­γο­νός ότι ο βα­σι­κός υπο­κι­νη­τής του πλή­θους δεν ήταν άλλος από τον απερ­χό­με­νο πρό­ε­δρο των ΗΠΑ, Ντό­ναλντ Τραμπ.

Από όταν έχασε τις εκλο­γές του Νο­έμ­βρη για 8 εκα­τομ­μύ­ρια ψή­φους, ο Τραμπ προ­σπά­θη­σε επί βδο­μά­δες να ανα­τρέ­ψει το απο­τέ­λε­σμα. Τον υπο­στή­ρι­ξαν στε­λέ­χη του Ρε­που­μπλι­κά­νι­κου Κόμ­μα­τος, με­τα­ξύ των οποί­ων μια πλειο­ψη­φία των Ρε­που­μπλι­κά­νων εκλεγ­μέ­νων στη Βουλή των Αντι­προ­σώ­πων και ένας στους 6 Γε­ρου­σια­στές.

Όσο σοκ κι αν προ­κά­λε­σαν, αυτά τα γε­γο­νό­τα δεν θα έπρε­πε να μας εκ­πλήσ­σουν. Τα τε­λευ­ταία χρό­νια έχει ξε­χει­λώ­σει η αντί­λη­ψή μας για το τι θε­ω­ρεί­ται πο­λι­τι­κή «κα­νο­νι­κό­τη­τα». Οι κι­νη­το­ποι­ή­σεις ορ­γα­νω­μέ­νων συμ­μο­ριών οπα­δών της λευ­κής ανω­τε­ρό­τη­τας, από το Σάρ­λο­τσβιλ ως το Πόρ­τλαντ, έχουν γίνει κομ­μά­τι του πο­λι­τι­κού το­πί­ου στις ΗΠΑ. Οι δο­λο­φο­νί­ες αντι­ρα­τσι­στών και δια­δη­λω­τών υπέρ της κοι­νω­νι­κής δι­καιο­σύ­νης από ένο­πλους αυ­τό­κλη­τους τι­μω­ρούς έχουν γίνει επί­σης κομ­μά­τι αυτής της «νέας κα­νο­νι­κό­τη­τας».

Και τώρα, η ακρο­δε­ξιά που κα­θο­δή­γη­σε την κα­τά­λη­ψη του Κα­πι­τω­λί­ου μπο­ρεί να ανα­φέ­ρε­ται στην 6η Γε­νά­ρη του 2021 ως κομ­βι­κή στιγ­μή στην προ­σπά­θειά της να οι­κο­δο­μή­σει ένα κί­νη­μα στη­ριγ­μέ­νο στο ρα­τσι­σμό και ενά­ντια, κυ­ριο­λε­κτι­κά, στη δη­μο­κρα­τία. Μπο­ρεί να απο­κτή­σει ακόμα και τους «μάρ­τυ­ρές» της τους οποί­ους θα τιμά στο μέλ­λον.

Καθώς γρα­φό­ταν αυτή η ανα­κοί­νω­ση, το Κο­γκρέ­σο είχε ξα­ναρ­χί­σει τη συ­νε­δρί­α­σή του για να συ­νε­χί­σει την ερ­γα­σία επι­κύ­ρω­σης της εκλο­γής προ­έ­δρου. Ενώ κά­ποιοι από τους πιο μι­ση­τούς «θα­μώ­νες» αυτού του σώ­μα­τος, όπως η πρό­σφα­τα ητ­τη­μέ­νη Γε­ρου­σια­στής της Τζόρ­τζια Κέλι Λε­φλέρ, διά­βα­ζαν γρα­πτές δη­λώ­σεις απο­στα­σιο­ποί­η­σης από προη­γού­με­νες προ­σπά­θειές τους να αμ­φι­σβη­τή­σουν τη νο­μι­μο­ποί­η­ση του απο­τε­λέ­σμα­τος του Νο­έμ­βρη.

Πα­ρό­λα αυτά, δεν γί­νε­ται να ξε­χά­σου­με ότι μια ση­μα­ντι­κή πτέ­ρυ­γα ενός από δύο κόμ­μα­τα της άρ­χου­σας τάξης στις ΗΠΑ, συ­σπει­ρώ­θη­κε πίσω από την προ­σπά­θεια ενός διε­φθαρ­μέ­νου προ­έ­δρου να κλέ­ψει τις εκλο­γές. Κάτω από αυτή την ομπρέ­λα προ­στα­σί­ας, ακρο­δε­ξιά στοι­χεία επι­χεί­ρη­σαν να εκτο­ξευ­τούν στο επί­κε­ντρο της αμε­ρι­κα­νι­κής πο­λι­τι­κής σκη­νής.

Τις επό­με­νες ημέ­ρες και βδο­μά­δες, θα μά­θου­με πε­ρισ­σό­τε­ρο για το πώς συ­νέ­βη­σαν αυτά τα γε­γο­νό­τα. Για πα­ρά­δειγ­μα, γιατί οι Αρχές αιφ­νι­διά­στη­καν -φαι­νο­με­νι­κά- επι­τρέ­πο­ντας στους δε­ξιούς να κα­τα­λά­βουν το Κα­πι­τώ­λιο; Όσοι εί­μα­στε στην Αρι­στε­ρά γνω­ρί­ζου­με καλά ότι αν οι δια­δη­λω­τές ήταν υπο­στη­ρι­κτές του Black Lives Matter ή των ερ­γα­τι­κών δι­καιω­μά­των, δεν θα τους είχε επι­τρα­πεί ούτε να προ­σεγ­γί­σουν το Κα­πι­τώ­λιο σε ακτί­να ενός μι­λί­ου.

Οι αναρ­τή­σεις αστυ­νο­μι­κών στα κοι­νω­νι­κά δί­κτυα όπου έβγα­ζαν φι­λι­κές «σέλφι» μαζί με τους τρα­μπι­στές, ίσως βοη­θά­νε να εξη­γη­θεί αυτή η «με το γάντι» αντι­με­τώ­πι­ση των ακρο­δε­ξιών. Αλλά όπως λέει και το ρητό, «το ψάρι βρω­μά­ει απ’ το κε­φά­λι» και φτά­νει στην κο­ρυ­φή του κρά­τους και της άρ­χου­σας τάξης των ΗΠΑ.

Οι προ­σπά­θειες του Τραμπ και των υπο­στη­ρι­κτών του να ανα­τρέ­ψουν τα απο­τε­λέ­σμα­τα των εκλο­γών του Νο­έμ­βρη -να υφαρ­πά­ξουν δη­λα­δή από τους απλούς αν­θρώ­πους στις ΗΠΑ ακόμα και τα ελά­χι­στα δη­μο­κρα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα που έχουν κα­τα­κτή­σει- απέ­τυ­χαν. Αλλά το γε­γο­νός ότι αυτή η πα­ρε­κτρο­πή έφτα­σε σε αυτό το ση­μείο απο­κα­λύ­πτει τα αντι­δη­μο­κρα­τι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά του αμε­ρι­κα­νι­κού συ­στή­μα­τος.

Οι ψη­φο­φό­ροι στις ΗΠΑ εξα­κο­λου­θούν να μην επι­λέ­γουν άμεσα τον πρό­ε­δρο. Δύο φορές τα τε­λευ­ταία 20 χρό­νια ο ητ­τη­μέ­νος στη λαϊκή ψήφο έγινε πρό­ε­δρος εξαι­τί­ας του Κο­λε­γί­ου των Εκλε­κτό­ρων, ενός κα­τά­λοι­που της πο­λι­τι­κής υπο­στή­ρι­ξης των ιδρυ­τών των ΗΠΑ στη δου­λο­κτη­σία. Ο Τραμπ και όσοι τον βο­ή­θη­σαν επι­χεί­ρη­σαν να εκ­με­ταλ­λευ­τούν τα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά ενός συ­στή­μα­τος που οι­κο­δο­μή­θη­κε με ρητό στόχο να «οχυ­ρώ­νει» την αμε­ρι­κα­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση απέ­να­ντι στη λαϊκή θέ­λη­ση.

Σε δυο βδο­μά­δες, ανα­λαμ­βά­νει την κυ­βερ­νη­τι­κή εξου­σία η δια­κυ­βέρ­νη­ση Μπάι­ντεν-Χά­ρις, ενώ το Δη­μο­κρα­τι­κό Κόμμα απο­κτά πλειο­ψη­φί­ες και στα δύο σώ­μα­τα του Κο­γκρέ­σου. Θα αντι­με­τω­πί­σουν μια κρίση που δεν έχει προη­γού­με­νο τον τε­λευ­ταίο αιώνα -μια θα­να­τη­φό­ρα παν­δη­μία, μια κρίση ανερ­γί­ας και φτώ­χειας της ερ­γα­τι­κής τάξης και, πλέον, την απει­λή μιας ισχυ­ρο­ποι­η­μέ­νης ακρο­δε­ξιάς.

Οι Δη­μο­κρα­τι­κοί, ως «δεύ­τε­ρη ομάδα» του κα­πι­τα­λι­σμού στη δια­χεί­ρι­ση του αμε­ρι­κα­νι­κού κρά­τους, θα θε­λή­σουν να απο­κα­τα­στή­σουν την «κα­νο­νι­κό­τη­τα», τη δι­κομ­μα­τι­κή συ­ναί­νε­ση και το «Νόμο και την Τάξη» όταν ανα­λά­βουν την εξου­σία. Οι κο­ρυ­φαί­οι σύμ­βου­λοι του Μπάι­ντεν έχουν ήδη υπο­νο­ή­σει πως όταν αντι­με­τω­πι­στεί η παν­δη­μία, θα επι­στρέ­ψει η πο­λι­τι­κή λι­τό­τη­τας.

Ακο­λου­θώ­ντας αυτόν το δρόμο -να βά­λουν ένα τσι­ρό­το σε μια ανοι­χτή πλη­γή- ετοι­μά­ζο­νται να απο­τύ­χουν. Και να ανοί­ξουν ακόμα πε­ρισ­σό­τε­ρο το δρόμο για την ανά­πτυ­ξη της ακρο­δε­ξιάς, που θα επι­χει­ρή­σει να στο­χο­ποι­ή­σει τους Μαύ­ρους, τους Ισπα­νό­φω­νους και τους με­τα­νά­στες ως απο­διο­πο­μπαί­ους τρά­γους για τις δι­κομ­μα­τι­κές επι­θέ­σεις στις συν­θή­κες ζωής της ερ­γα­τι­κής τάξης.

Τα ερ­χό­με­να χρό­νια θα απο­τε­λέ­σουν μια πε­ρί­ο­δο με­γά­λων προ­κλή­σε­ων για τη σο­σια­λι­στι­κή Αρι­στε­ρά. Θα έχου­με μια σειρά κα­θη­κό­ντων στην ημε­ρή­σια διά­τα­ξη.

Πρώ­τον, να υπε­ρα­σπι­στού­με τα δη­μο­κρα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα και να συμ­με­τέ­χου­με σε κι­νή­μα­τα και εκ­στρα­τεί­ες για τη διεύ­ρυν­σή τους.

Δεύ­τε­ρον, χρειά­ζε­ται να ενω­θού­με σε μια πα­νε­θνι­κή (ή και διε­θνή) εκ­στρα­τεία για να αντι­με­τω­πί­σου­με την ακρο­δε­ξιά. Τα γε­γο­νό­τα της 6ης Γε­νά­ρη ήταν ασφα­λώς μια απο­τυ­χία από τη σκο­πιά της απο­τρο­πής της εκλο­γής Μπάι­ντεν/Χάρις. Αλλά πολ­λοί στην ακρο­δε­ξιά θα αντι­με­τω­πί­σουν την ει­σβο­λή στο Κα­πι­τώ­λιο και τη σύ­ντο­μη κα­τά­λη­ψή του ως μια «επι­τυ­χία» πάνω στην οποία θα χτί­σουν το κί­νη­μά τους. Πρέ­πει να τους στα­μα­τή­σου­με πριν ενι­σχύ­σουν ακόμα πε­ρισ­σό­τε­ρο τις γραμ­μές τους.

Τρί­τον, χρειά­ζε­ται να ορ­γα­νω­θού­με όχι μόνο για να αντι­με­τω­πί­σου­με την ακρο­δε­ξιά, αλλά για να αντι­με­τω­πί­σου­με και τις συν­θή­κες στις οποί­ες αυτή ανα­πτύσ­σε­ται. Αυτό ση­μαί­νει να ορ­γα­νώ­σου­με τους ερ­γα­ζό­με­νους πέρα από δια­χω­ρι­σμούς φυλής, εθνι­κό­τη­τας, φύλου κ.ά. δια­χω­ρι­σμούς που μας επι­βά­λει ο κα­πι­τα­λι­σμός, ώστε να κερ­δί­σου­με κα­τα­κτή­σεις που θα βελ­τιώ­νουν τις ζωές μας. Ση­μαί­νει να απαι­τή­σου­με πραγ­μα­τι­κά δη­μό­σια υγεία και μέτρα στή­ρι­ξης του ει­σο­δή­μα­τος για την αντι­με­τώ­πι­ση της Covid-19.

Ση­μαί­νει επί­σης να οι­κο­δο­μή­σου­με ένα σο­σια­λι­στι­κό κί­νη­μα που δεν θα αρ­κεί­ται στα ημί­με­τρα του Δη­μο­κρα­τι­κού Κόμ­μα­τος. Χρειά­ζε­ται να προ­βά­λου­με τη διεκ­δί­κη­ση μιας άλλης κοι­νω­νί­ας προ­κει­μέ­νου να αντι­με­τω­πί­σου­με την από­γνω­ση που οδη­γεί τό­σους αν­θρώ­πους να στη­ρί­ζουν τις ελ­πί­δες τους σε απα­τε­ώ­νες όπως ο Τραμπ ή στις ακόμα πιο επι­κίν­δυ­νες δυ­νά­μεις της ακρο­δε­ξιάς.

 αναδημοσίευση από internationalsocialism.net