Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2021

ΝΑΡ : Η Κυβέρνηση Επιδιώκει Να Διαλύσει Τη Δημόσια Εκπαίδευση

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση για τα αντιδραστικά κυβερνητικά μέτρα/νομοσχέδια και την επίθεση στην εκπαίδευση


Η δημόσια παιδεία έχει μπει στο στόχαστρο της Ν.Δ από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησης της. Με νόμους που έχει ψηφίσει και όσους προετοιμάζει για το αμέσως επόμενο διάστημα και με αφορμή την πανδημία επιδιώκει να διαλύσει ότι έχει απομείνει όρθιο από το δημόσιο σχολείο και Πανεπιστήμιο. Ο στόχος της είναι να βάλει την οριστική ταφόπλακα σε ότι έχει ανασχέσει ή έχει κατακτήσει το εκπαιδευτικό κίνημα για πάνω από 30 χρόνια. Με οδηγό τις εκθέσεις Ε.Ε, ΟΟΣΑ, κεφαλαίου και την έκθεση Πισσαρίδη ο αντιδραστικός μετασχηματισμός της εκπαίδευσης αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της αντεργατικής πολιτικής που λεηλατεί όλα τα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα. 

Πρόκειται για μια πολιτική που σπρώχνει τις λαϊκές οικογένειες και τη νέα γενιά στη φτώχεια, την ανεργία, τη μαύρη, ελαστική εργασία. Αφήνει έρμαιο στην πανδημία το λαό με μόνα μέτρα το σκληρό ταξικό lockdown και την επίκληση της ατομικής ευθύνης αντί για γενναία μέτρα ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας σύμφωνα με τα αιτήματα του μαχόμενου υγειονομικού κινήματος. Θωρακίζει το κράτος με σκληρά αντιδημοκρατικά μέτρα όπως η κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία, του δικαιώματος στη διαδήλωση, τη κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, στοχεύοντας να προλάβει τις επερχόμενες κοινωνικές εκρήξεις από την αντιλαϊκή πολιτική της

Η κυβέρνηση της Ν.Δ, τα καλοταϊσμένα ΜΜΕ, ο ΣΕΒ εξαπολύουν μια τεράστια προπαγάνδα για να πείσουν πως όλα τα μέτρα για τη δημόσια Παιδεία έχουν στόχο την “αναβάθμιση” την εκπαίδευσης και την ευθυγράμμιση της με τις σύγχρονες οικονομικές και διεθνείς συνθήκες του 21ου αιώνα. Στην πραγματικότητα η υλοποίηση της πολιτικής της κυβέρνησης θα σημάνει το χτύπημα των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών την κορύφωση των ταξικών ανισοτήτων την πλήρη εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης, την εγκαθίδρυση του αυταρχισμού και την κατάργηση της όποιας παιδαγωγικής ελευθερίας και δημοκρατίας, την περιστολή κάθε συλλογικού και δημιουργικού δικαιώματος. Μέσω της αντιδραστικής αναδιάρθρωσης το σύστημα επιδιώκει να διαμορφώσει τη νέα γενιά της κατάρτισης και των δεξιοτήτων, μακριά από την ολόπλευρη γνώση, προσαρμοσμένη στο νέο μοντέλο του φτηνού, ευέλικτου, μισοκαταρτισμένου και χωρίς δικαιώματα εργαζόμενου. Ενός εργαζόμενου έρμαιου της πιο βαθιάς εκμετάλλευσης που θα φορτωθεί στην δική του πλάτη την καπιταλιστική κρίση.

Απογείωση των ταξικών, εξεταστικών φραγμών

Η κυβέρνηση πολλαπλασιάζει τους εξεταστικούς κόφτες σε κάθε βαθμίδα της εκπαίδευσης: αύξηση των εξεταζόμενων μαθημάτων στο γυμνάσιο, Τράπεζα Θεμάτων από την φετινή Α΄ Λυκείου και για κάθε τάξη μετά από δύο χρόνια, προτάσεις για εξετάσεις στις τρεις τελευταίες τάξεις του δημοτικού, δραστική μείωση των εισακτέων στα Πανεπιστήμια. Το νέο νομοσχέδιο μάλιστα για την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα ισχύσει από τη φετινή Γ ΄Λυκείου. Σε αυτό θα προβλέπεται ο καθορισμός ελάχιστης βάσης εισαγωγής σε κάθε τμήμα που θα προκύπτει από το μέσο όρο των επιδόσεων όλων των υποψηφίων σε όλα τα μαθήματα κάθε επιστημονικού πεδίου και από συντελεστή που θα ορίζει το κάθε πανεπιστημιακό τμήμα, λίγο παραπάνω ή παρακάτω από αυτό. Θα ακολουθεί υποβολή «διπλού μηχανογραφικού» - στην πρώτη φάση με περιορισμένες επιλογές και στη δεύτερη σε όποιες θέσεις έχουν «περισσέψει». Το σύστημα αυτό μαζί με τη μείωση του αριθμού των εισακτέων, θα οδηγήσει χιλιάδες μαθητές εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, κυρίως αυτούς με χαμηλές και μεσαίες βαθμολογίες που οι οικογένειες τους δεν μπορούν να καλύψουν τα έξοδα ακριβών φροντιστηρίων ώστε να αντέξουν το σκληρό ανταγωνισμό. Το ταξικό μίσος της κυβέρνησης απέναντι στα φτωχά παιδιά δεν κρύβεται όταν επιμένει να προωθήσει το παραπάνω σύστημα εισαγωγής εν μέσω πανδημίας, όταν χιλιάδες οικογένειες στερούνται ακόμη και τα καθημερινά της επιβίωσης, όταν τα σχολεία παραμένουν κλειστά, όταν υπάρχουν κενά εκπαιδευτικών ακόμη και τώρα, ενώ είναι ανύπαρκτη οποιαδήποτε ενισχυτική δομή και τα 27άρια τμήματα περισσεύουν. Ο στόχος αυτών των μέτρων είναι σαφής. Χιλιάδες παιδιά θα πεταχτούν έξω από το σχολείο αμέσως μετά το Γυμνάσιο και το Λύκειο, όχι πλέον μόνο η Γ΄ Λυκείου, θα μετατραπεί σε προπαρασκευαστική βαθμίδα για το πανεπιστήμιο, για όσους αντέξουν το ανελέητο κυνήγι του ανταγωνισμού και της προετοιμασίας των εξετάσεων.

Κατάρτιση και μαθητεία στις επιχειρήσεις για όσα παιδιά διωχθούν από την τυπική εκπαίδευση

Το νομοσχέδιο για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση έρχεται να κουμπώσει με όλες τις αλλαγές στο σχολείο. Η επαγγελματική εκπαίδευση προσαρμόζεται πλήρως στις ανάγκες των επιχειρηματικών κερδών και την προετοιμασία της νέας γενιάς ως αναλώσιμο εργατικό δυναμικό που θα μαθαίνει τόσα και όσα χρειάζονται οι εργοδότες. Η ίδρυση ιδιωτικών και δημόσιων μεταγυμνασιακών επαγγελματικών σχολών κατάρτισης και μαθητείας θα είναι αυτές που θα υποδεχτούν τις χιλιάδες 15χρονων μαθητών και μαθητριών που θα αδυνατούν να συνεχίσουν στο Λύκειο. Όλες οι δομές, τα προγράμματα σπουδών, οι διδακτικές μέθοδοι, οι τομείς και οι ειδικότητες καθορίζονται από τις ανάγκες σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο από τις ανάγκες των επιχειρήσεων π.χ τουριστικά στις Κυκλάδες, “καραβομαραγκοί” στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη. Στην εποχή των τεράστιων επιστημονικών δυνατοτήτων και της ανάπτυξης της γνώσης το μέλλον που επιφυλάσσει ο σύγχρονος καπιταλισμός για τα παιδιά της εργατικής τάξης είναι η επιστροφή στην εποχή του «κάλφα». Ακόμη και τα ΕΠΑΛ θα οδηγηθούν σε συρρίκνωση, αφού οι μαθητές σε αυτά δε θα μπορούν να ανταποκριθούν στις εξετάσεις με Τράπεζα Θεμάτων, ενώ οι ειδικότητες και οι τομείς θα αποτελούν κινούμενη άμμο σύμφωνα με τις απαιτήσεις των επιχειρήσεων και του τοπικού κράτους. Τα δημόσια ΙΕΚ μπαίνουν στην κλίνη του Προκρούστη, αφού όσα είναι κάτω από 250 σπουδαστές στις μεγάλες πόλεις και 100 στις μικρές θα κλείνουν.

Οι αντιδραστικές αλλαγές στα ΑΕΙ βαθαίνουν

Στο μάτι κυκλώνα των καπιταλιστικών αντιδραστικών αλλαγών βρίσκονται τα ΑΕΙ για την πλήρη εφαρμογή των κατευθύνσεων της Ε.Ε. της Μπολόνια και του ΟΟΣΑ. Με το νόμο για την χρηματοδότηση -80% από τον κρατικό προϋπολογισμό και 20% ανάλογα με τα αποτελέσματα της αξιολόγησης- οδηγούν τα ΑΕΙ σε ένα αέναο κυνήγι ιδιωτικών χρηματοδοτήσεων και επιχειρηματικοποίησης. Τα προγράμματα σπουδών, το περιεχόμενο τους, η έρευνα και κάθε λειτουργία τους προσανατολίζονται πλήρως στις ανάγκες του κεφαλαίου και στους νόμους της αγοράς. Οι προπτυχιακές σπουδές υποβαθμίζονται ακόμη περισσότερο οδηγώντας σε πτυχία - μπάτσελορ χωρίς αντίκρισμα και ολόκληρους τομείς που δεν ενδιαφέρουν τις ανάγκες της αγοράς οδηγούνται σε μαρασμό. Ολόκληροι τομείς φεύγουν από τις προπτυχιακές σπουδές και μεταφέρονται στα μεταπτυχιακά με πανάκριβα δίδακτρα. Την ίδια στιγμή που μειώνουν τους εισακτέους, ιδρύουν ξενόγλωσσα προπτυχιακά τμήματα με δίδακτρα στο όνομα της εξωστρέφειας των Πανεπιστημίων. Για τους φοιτητές διαμορφώνουν ένα βάρβαρο μέλλον με μια βεντάλια πολλαπλών πτυχίων με ατομικούς όρους διαμόρφωσης, μέσα από σχολές πολλαπλών ταχυτήτων, με σεμινάρια και πιστοποιήσεις δια βίου μάθησης, που η αξία τους θα κρίνεται στην αρένα του ανταγωνισμού της καπιταλιστικής οικονομίας. Η κατάκτηση της γνώσης και των επαγγελματικών δικαιωμάτων μετατρέπονται από συλλογική υπόθεση σε ατομική διαδρομή. Σε αυτή την κατεύθυνση εντάσσεται η εξίσωση και η αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων στα ιδιωτικά κολλέγια. Οι αλλαγές στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τα Πανεπιστήμια θα οδηγήσουν σε ένα νέο κύκλο κατάργησης πανεπιστημιακών σχολών όχι με όρους επιστήμης και γνώσης άλλα με όρους αγοράς και δημοσιονομικής προσαρμογής.

Η υποκατάσταση της ζωντανής εκπαίδευσης με την τηλεκπαίδευση διευκολύνει το πέρασμα των αντιδραστικών αλλαγών

Τεράστιας έκτασης αντιδραστική τομή είναι η υποχρεωτική εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης. Η κυβέρνηση με αφορμή την πανδημία, αφού άφησε τα σχολεία και τα Πανεπιστήμια χωρίς κανένα μέτρο λειτουργίας, με όρους υγειονομικής ασφάλειας, επιχειρεί να αντικαταστήσει τη ζώσα διδασκαλία. Η εξ αποστάσεως «εκπαίδευση» αποτελεί χρόνια επιδίωξη των υπερεθνικών οργανισμών και του κεφαλαίου. Έρχεται από την εργαλειοθήκη της σεμιναριακής κατάρτισης, με σοβαρά παιδαγωγικά προβλήματα στην εφαρμογή της, με άλυτα θέματα περιφρούρησης προσωπικών δεδομένων, αλλά και με το σοβαρό εμπόδιο του ψηφιακού αποκλεισμού εξαιτίας της ανυπαρξίας αξιόπιστων δικτύων τηλεπικοινωνιών και της ταυτόχρονης έλλειψης εξοπλισμού και δυνατότητας χειρισμού και αξιοποίησης των ψηφιακών εργαλείων από όλους. Η τηλεκπαίδευση δεν μπορεί να λειτουργήσει με παιδαγωγικά και επιστημονικά κριτήρια και να υποκαταστήσει τη ζωντανή διαδικασία της τάξης, δεν αποτελεί εκπαίδευση. Το υπουργείο παιδείας και η κυβέρνηση εκμεταλλευόμενοι την αγωνία γονιών, μαθητών και εκπαιδευτικών για το κλείσιμο των σχολείων, δράττονται της ευκαιρίας να επιταχύνουν τις πολύχρονες στοχεύσεις τους στην κατεύθυνση της πλήρους μετάλλαξης του σχολείου σε χώρο παροχής «εκπαιδευτικών υπηρεσιών» και «δεξιοτήτων». Η τηλ- “εκπαίδευση” ανοίγει διάπλατα το δρόμο για ψηφιοποίηση κάθε πλευράς της εκπαιδευτικής διαδικασίας με στόχο τη δημιουργία ενός πανοπτικού συστήματος που θα μπορεί να ελέγχει και να μετρά το κάθε τι που γίνεται στα σχολεία και στα Πανεπιστήμια, που θα διευκολύνει τη δημιουργία μηχανισμών αξιολόγησης και άρα αποτελεσματικότερης παρέμβασης του κράτους και του κεφαλαίου. Την ίδια στιγμή η τηλεκπαίδευση αποτελεί μιας τεράστιας έκτασης ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, με παράδοση της στους μεγάλους ιδιωτικούς κολοσσούς (Cisco) , την εισβολή των κάθε είδους ιδιωτικών χορηγών στην παροχή εξοπλισμού, τη μεταφορά του οικονομικού κόστους στις πλάτες των λαϊκών οικογενειών και των εκπαιδευτικών. Ταυτόχρονα, εμπεδώνει σήμερα την πλήρη ελαστικοποίηση του εργασιακού χρόνου. Βρισκόμαστε στο επικίνδυνο σημείο όπου θεσμοθετούν βήμα - βήμα τη χρήση της τηλεκπαίδευσης ως αποδεκτή μορφή πλήρους αντικατάστασης της εκπαίδευσης με την καταχώρηση απουσιών, τηλεδιαγωνίσματα, προχώρημα της ύλης κλπ και όχι ως εργαλείο ανάγκης για τη νομιμοποίηση της μελλοντικής της χρήσης και όχι μόνο για όσο θα είναι τα σχολεία κλειστά.

Χτύπημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών για να αντιμετωπίσουν την κοινωνική οργή

Η κυβέρνηση της Ν.Δ έχοντας επίγνωση πως οι ριζικές αντιδραστικές τομές που επιχειρεί θα φέρουν θύελλες εντείνει στο έπακρο την αντιδημοκρατική, αυταρχική, κατασταλτική πολιτική. Προσθέτει νέα αντιδημοκρατικά μέτρα δίπλα στην κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, το νόμο για τις διαδηλώσεις, τις χουντικές απαγορεύσεις στις 17 Νοέμβρη και 6 Δεκέμβρη, την τιμωρητική εξ αποστάσεως εκπαίδευση στα κατειλημμένα σχολεία, τις διώξεις και τους εισαγγελείς στους μαθητές, την επιβολή των τηλεκλογών παρωδία στους εκπαιδευτικούς, όπου εισέπραξε ένα ισχυρό αγωνιστικό ράπισμα με αποχή 95%. Ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας, νέο πειθαρχικό κανονισμό στα Πανεπιστήμια με διαγραφές φοιτητών που συλλογικά διεκδικούν τα δικαιώματα τους, με στέρηση συμμετοχής σε εξεταστικές, ηλεκτρονικές ψηφοφορίες στους φοιτητικούς συλλόγους. Κυβέρνηση και αστική τάξη προσπαθούν να απαλλαγούν από την ανορθογραφία του ρεύματος της αντικαπιταλιστικής και μαχόμενης ριζοσπαστικής πτέρυγας στην εκπαίδευση, ώστε να μπορέσουν να εφαρμόσουν χωρίς αντιστάσεις την αντιλαϊκή πολιτική τους. Ενός ρεύματος που για πάνω από 30 χρόνια συνέβαλλε αποφασιστικά στην ύπαρξη και ανάπτυξη εκπαιδευτικού κινήματος που καθυστέρησε και απέτρεψε την προώθηση αυτής της πολιτικής, που κατοχύρωσε πλατιά στην κοινωνία την απαίτηση για το καθολικό δικαίωμα στη μόρφωση και τη δημόσια εκπαίδευση. Δεν θα τους περάσει.

ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝΑΛ συναινούν πλήρως στα σχέδια της κυβέρνησης

Η κυβέρνηση της Ν.Δ για την τεράστιας ιστορικής σημασίας σύγκρουση που επιχειρεί στη δημόσια εκπαίδευση έχει την πλήρη συναίνεση του αστικού πολιτικού συστήματος. Τα μέτρα έρχονται σε συνέχεια όλων των αντιδραστικών τομών που πέρασε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην δημόσια παιδεία σε εφαρμογή του 3ου μνημονίου και των εκθέσεων Ε.Ε, ΟΟΣΑ, κεφαλαίου καθώς και την καταστροφική εμπέδωση της λογικής του μονόδρομου στην προώθηση αυτής της πολιτικής. Η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ αφορά μόνο το ρυθμό και τον τρόπο προώθησης των αναδιαρθρώσεων και όχι τον πυρήνα αυτής της πολιτικής. Πολύ περισσότερο που ιδιαίτερα στην περίοδο της πανδημίας αρνείται την οποιαδήποτε αγωνιστική απάντηση σε αυτή την πολιτική.

Στην ιστορικής σημασίας τομή για την επιβολή του σχολείου και Πανεπιστήμιου του σύγχρονου ολοκληρωτικού καπιταλισμού, να σταθούμε συνολικά απέναντι. Με ένα ισχυρό μέτωπο των δυνάμεων της Παιδείας, της Εργασίας και του πολιτισμού

Κόντρα στο σκληρό ταξικό lockdown και στα μέτρα περιστολής των λαϊκών και νεολαιίστικων κινητοποιήσεων, πρέπει να περάσουμε άμεσα από το τοπίο των μικρών αψιμαχιών στη συγκρότηση ενός μαζικού μαχητικού, αποφασιστικού εκπαιδευτικού και νεολαιίστικου κινήματος των αναγκών και δικαιωμάτων. Ενός κινήματος με αγωνιστική συνέχεια, που θα βάζει στο στόχαστρο του το σύνολο αυτής της πολιτικής, χωρίς παζάρια και βελτιωτικές προτάσεις, για τον κλονισμό και την ανατροπή του συνόλου των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων που επιχειρούνται και εμπεδώνονται στη ζωή της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Ένα εκπαιδευτικό και νεολαιίστικο κίνημα που θα συνδέεται και θα εντάσσεται ενεργά σε ένα ευρύτερο πολιτικό εργατικό κίνημα ρήξης και ανατροπής, γιατί ο αγώνας για την εκπαίδευση είναι αγώνας του συνόλου της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Με την αντιπολεμική – αντιιμπεριαλιστική - αντιφασιστική δράση, με την πάλη για τις λαϊκές ελευθερίες. Με αυτό τον τρόπο το κίνημα φοιτητών και νεολαίας μπορεί να αναχαιτίσει, σ’ ορισμένες ιστορικές στιγμές, την αντιδραστική επίθεση και να είναι καταλυτικό για την ευρύτερη ανασύνταξη του στρατοπέδου «των από κάτω».

Σε αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται άμεσα να ξεδιπλωθεί η ανάπτυξη αγωνιστικών κινητοποιήσεων με διαδηλώσεις, καταλήψεις, απεργία με έλεγχο του αγώνα και κλιμάκωση του μέσα από Γ.Σ και επιτροπές αγώνα σε κάθε χώρο σε κόντρα με τον εργοδοτικό, αστικοποιημένο κυβερνητικό συνδικαλισμό, που έχει κηρύξει lockdown στα σωματεία στήνοντας πλάτη στα σχέδια της κυβέρνησης. Αγώνας που πρέπει να δοθεί ΤΩΡΑ και όχι ΜΕΤΑ, με όρους μαζικού, μαχητικού ανατρεπτικού κινήματος και όχι με άσφαιρες συμβολικές διαμαρτυρίες που διευκολύνουν το αφήγημα της κυβέρνησης περιστολής των συλλογικών διεκδικήσεων στο όνομα της πανδημίας.

Παλεύουμε για το καθολικό δικαίωμα στη γνώση και τη μόρφωση της νέας γενιάς

Για μια αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν, δημοκρατική εκπαίδευση όλων των παιδιών. Με τη δίχρονη προσχολική αγωγή - εκπαίδευση, το ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο. Ένα σχολείο πολυτεχνικό που θα συνδυάζει τη γενική παιδεία, την ευρεία ανθρωπιστική μόρφωση με επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις, ικανότητες για βασικούς κλάδους της παραγωγής, που θα καλλιεργεί την ισόρροπη γνωστική, καλλιτεχνική, ηθική και σωματική ανάπτυξη των παιδιών, την κριτική – δημιουργική σκέψη, τα ιδανικά της αλληλεγγύης, τη συλλογικότητα. Με την πραγματική δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης σε μια ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση, αλλά και της δυνατότητας ελεύθερης πρόσβασης στο δημόσιο, δωρεάν, σύστημα επαγγελματικής εκπαίδευσης μετά το δωδεκάχρονο σχολείο, για όσα επαγγέλματα δεν απαιτείται πανεπιστημιακή μόρφωση. Για μια κοινωνία που η μόρφωση θα αναδύεται από όλους τους αρμούς της και θα εξασφαλίζει όλους τους υλικούς πόρους ώστε κάθε μια και κάθε ένας, να έχει πρόσβαση σε όποιο κομμάτι της εκπαίδευσης επιθυμεί, όποτε το επιλέξει.

Απαιτούμε και παλεύουμε για κατάργηση όλων των αντιεκπαιδευτικών νόμων που υψώνουν ταξικούς εξεταστικούς ή άλλους φραγμούς στο δικαίωμα της νεολαίας στη μόρφωση. Στόχος μας δεν είναι να διαχειριστούμε τη σημερινή, άθλια κατάσταση της καπιταλιστικής εκπαίδευσης. Αλλά να αντικρούσουμε την αντιδραστική της μετάλλαξη, οικοδομώντας τους όρους για μια εκπαίδευση στο μπόι των ανθρώπων, για μια κοινωνία απαλλαγμένη από τα δεσμά της εκμετάλλευσης, του κέρδους και της ιδιωτικής ιδιοκτησίας. Καλούμε κάθε αγωνιστή και αγωνίστρια, κάθε αγωνιστική δύναμη μαζί «να υψώσουμε πύργο ατίθασο απέναντι τους».

ΝΑΡ για τη Κομμουνιστική Απελευθέρωση

 13 Ιανουαρίου 2021

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου