21 Χρόνια Χωρίς Τον Γιώργο Γράψα, Με Τη Μνήμη Του Να Μας Συντροφεύει

«Μας εμφανίζουν σαν φανατικούς αιρετικούς κάποιας “ιδεολογικής καθαρότητας” και μας χρεώνουν μια δογματική προσκόλληση σένα παλιό-καλό ΚΚΕ, της δεκαετίας του ‘30. Λάθος πόρτα χτύπησαν. Εμείς μένουμε πιστοί κυρίως στο μέλλον, σε ένα Κομμουνιστικό Κόμμα στο ύψος των αναγκών της δεκαετίας του ’90. Από την πολυκύμαντη ιστορία τον ΚΚΕ κρατάμε και εμπνεόμαστε από τις καλύτερες εκτινάξεις του που άνοιξαν νέους ορίζοντες στο λαϊκό μας κίνημα στον ελληνικό πολιτισμό, τις νέες γενιές. Αλλά και θέλουμε να συμβάλουμε ώστε να τινάξει το αριστερό κίνημα από πάνω του τη σκόνη που κουβαλάει: τα στοιχεία του συμβιβασμού με τον παλιό κόσμο, τη διάλυση των ταξικών στόχων σε εθνικοενωτικές σούπες, την ατολμία τις στιγμές που παίζονται τα πάντα, τη θεωρητική φτώχεια και τις αντιδημοκρατικές πραχτικές.»

(από την ομιλία του Γιώργου Γράψα στη συγκέντρωση στο Σπόρτινγκ στις 4 Οκτώβρη του 1989, την πρώτη μαζική συγκέντρωση της ΚΝΕ μετά τη διάσπαση)

 

Συμπληρώνονται σήμερα εικοσιένα χρόνια από τότε που έφυγε από κοντά μας ο σύντροφος Γιώργος Γράψας, στις 12 Γενάρη του 2000.

«Φυσικά και δεν θα υπακούσω!» Η φράση του, στις 21 Σεπτέμβρη 1989, ως απάντηση στην απόφαση της ηγεσίας του ΚΚΕ να πειθαρχήσει την ΚΝΕ στη γραμμή συναίνεσης και υποταγής, περνάει στην ιστορία της Αριστεράς. Η πολύτιμη συμβολή του, τα θεωρητικά και πολιτικά του βήματα και η στάση ζωής του σημάδεψαν την πορεία της αριστερής διαφωνίας και κριτικής στο συμβιβασμό και την υποταγή.

Ο Γιώργος Γράψας γεννήθηκε το 1953 στο χωριό Εξάνθεια της Λευκάδας, Από τα μαθητικά του χρόνια εντάχθηκε στο αντιδικτατορικό κίνημα. Παιδί φτωχής αγροτικής οικογένειας, δούλευε από μικρός το πρωί στην οικοδομή, ενώ το βράδυ πήγαινε σε νυχτερινό σχολείο. Δραστηριοποιήθηκε στο κίνημα των εργαζόμενων νυχτερινών μαθητών. Ήταν ένα από εκείνα τα στελέχη του αντιδικτατορικού νεολαιίστικου κινήματος που προέρχονταν από τον εργατικό χώρο, συνδυάζοντας την ταξική προέλευση, θέση και αντίληψη με την κριτική σκέψη, την ευρύτητα πνεύματος και την αστείρευτη δίψα για γνώση. Ο Γιώργος Γράψας δίνει τη μάχη για την ανάπτυξη και την οικοδόμηση της ΚΝΕ αμέσως μετά την πτώση της χούντας.

Εκλέγεται γραμματέας της ΚΝΕ Πειραιά και μέλος του γραφείου του Κεντρικού Συμβουλίου. Γραμματέας του Κ.Σ. της ΚΝΕ αναλαμβάνει το 1986, σε μια δύσκολη εποχή, καθώς το ρεύμα της μεταπολίτευσης λαχανιάζει, και το ΚΚΕ, όπως και όλο το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, αλληθωρίζει ανοιχτά πια προς τα δεξιά. Έχει αποφασιστική συμβολή στην 8η Σύνοδο και στο 4ο Συνέδριο της ΚΝΕ που αναζωογονεί την οργάνωση, την εξοπλίζει με τη γραμμή του Ενιαίου Μετώπου Πάλης της νεολαίας και ενισχύει τα αριστερά ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά της.

Το 1989 θα έρθει σε ανοιχτή ρήξη με την ηγεσία του ΚΚΕ (της Κεντρικής Επιτροπής του οποίου ήταν μέλος) όταν ως γραμματέας της νεολαίας αρνήθηκε να υποταχθεί στη δεξιά, συμβιβαστική πολιτική του. Ιστορική έμεινε η απάντησή του προς την ηγεσία του ΚΚΕ «Δεν θα υπακούσουμε!»

Η «ανταρσία» της ΚΝΕ θα οδηγήσει (μετά και την αποχώρηση στελεχών και μελών του ΚΚΕ) στη δημιουργία, στις αρχές του 1990, του Νέου Αριστερού Ρεύματος-ΝΑΡ. Ο Γ. Γράψας συμμετέχει από την πρώτη στιγμή στον καθοδηγητικό πυρήνα, οργώνει όλη την Ελλάδα και δίνει μάχες για να ανοίξει ο δρόμος για τη νέα προσπάθεια. Αργότερα επιστρέφει στο επάγγελμά του, δουλεύοντας πάλι ως γυψαδόρος.

Τα τελευταία χρόνια έδωσε μια σκληρή και περήφανη μάχη εναντίον της βαριάς αρρώστιας, χωρίς να χάνει το κουράγιο του, την ελπίδα και την πίστη του για το δίκαιο αγώνα για μια νέα κομμουνιστική προσπάθεια. Στους συνομιλητές του τόνιζε πως «έρχεται η δική μας εποχή», πως τα «πέτρινα χρόνια» της δεκαετίας του ΄90 θα δώσουν τη θέση τους σε μια περίοδο ανάπτυξης της ταξικής πάλης και της εργατικής πολιτικής.

«Έφυγε» στις 12 Ιανουαρίου 2000, νεότατος, πριν κλείσει τα 47 του χρόνια, αντάρτης πάντα και «αρνητής φθοράς».

Πηγή : Πριν