Νέος Πτωχευτικός Κώδικας : Το Τελικό Πλιάτσικο Των Τραπεζών

Ως «δεύτερη ευκαιρία» για υπερχρεωμένους δανειολήπτες, παρουσιάζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη το νομοθέτημα για τον πτωχευτικό κώδικα, που συζητείται αυτές τις μέρες στη βουλή.

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα πρό­κει­ται για την ορι­στι­κή πα­ρά­δο­ση της λαϊ­κής κα­τοι­κί­ας και πε­ριου­σί­ας στις αρ­πα­κτι­κές δια­θέ­σεις των τρα­πε­ζών και των funds, ολο­κλη­ρώ­νο­ντας τη δια­δι­κα­σία που έχει εκ­κι­νή­σει στα χρό­νια των μνη­μο­νί­ων για την αντι­με­τώ­πι­ση των λε­γό­με­νων «κόκ­κι­νων δα­νεί­ων». Πρό­κει­ται για το τε­λι­κό πλιά­τσι­κο σε μια κοι­νω­νία ρη­μαγ­μέ­νη από την πο­λυ­ε­τή κρίση, όπου τα χρέη των νοι­κο­κυ­ριών σε τρά­πε­ζες (αλλά και σε εφο­ρία, ασφα­λι­στι­κά τα­μεία, ΔΕΗ κ.α.) εκτι­νά­χθη­καν σε πολλά δισ. ευρώ.

Για την ώρα η κοι­νο­βου­λευ­τι­κή δια­δι­κα­σία ψή­φι­σης του νο­μο­σχε­δί­ου έχει πα­γώ­σει, εξαι­τί­ας της πρό­τα­σης μομ­φής του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΠΣ κατά του υπουρ­γού οι­κο­νο­μι­κών. Πίσω από τις υπο­κρι­τι­κές κο­ρό­νες του Α. Τσί­πρα για την προ­στα­σία των αδύ­να­μων (τη στιγ­μή που επί κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ κα­ταρ­γή­θη­κε και η ελά­χι­στη προ­στα­σία που υπήρ­χε και διε­νερ­γή­θη­καν χι­λιά­δες πλει­στη­ρια­σμοί με ΜΑΤ και ιδιώ­νυ­μα…), κρύ­βο­νται τα εσω­κομ­μα­τι­κά προ­βλή­μα­τα και η αντι­πο­λι­τευ­τι­κή άπνοια της Κου­μουν­δού­ρου.

Η επι­κοι­νω­νια­κή μι­κρο­πο­λι­τι­κή της «υπεύ­θυ­νης» αντι­πο­λί­τευ­σης, δεν αφορά βέ­βαια τους χι­λιά­δες αν­θρώ­πους που κιν­δυ­νεύ­ουν να χά­σουν το σπίτι τους, μετά από μια δε­κα­ε­τία νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρης λε­η­λα­σί­ας στα ει­σο­δή­μα­τά τους. Αν το νέο νο­μο­σχέ­διο γίνει πράξη, από την 1η Ια­νουα­ρί­ου 2021, το πτω­χευ­τι­κό δί­καιο θα είναι το μο­να­δι­κό πλαί­σιο διευ­θέ­τη­σης οφει­λών, χωρίς καμία προ­στα­σία για την πρώτη κα­τοι­κία. Σε πε­ρί­πτω­ση μη ρύθ­μι­σης οφει­λών κα­ρα­δο­κεί η κα­τά­σχε­ση (ακόμα και απο­τα­μιεύ­σε­ων πάνω από τα 1.250 ευρώ που ορί­ζε­ται ως «όριο δια­βί­ω­σης») και φυ­σι­κά ο πλει­στη­ρια­σμός.

Εναλ­λα­κτι­κή «λύση» είναι η κή­ρυ­ξη πτώ­χευ­σης και η ρευ­στο­ποί­η­ση πε­ριου­σί­ας. Στην δια­δι­κα­σία της πτώ­χευ­σης εξυ­πη­ρε­τού­νται κατά από­λυ­τη προ­τε­ραιό­τη­τα τα πι­στω­τι­κά ιδρύ­μα­τα και στη συ­νέ­χεια κάθε άλλη απαί­τη­ση τρί­των. Τρο­πο­λο­γία του ΚΚΕ όπου οι απαι­τή­σεις των ερ­γα­ζο­μέ­νων κατά τη διάρ­κεια του πλει­στη­ρια­σμού παίρ­νουν το προ­βά­δι­σμα, φυ­σι­κά απορ­ρί­φθη­κε.

Η ιδιο­κα­τοί­κη­ση με­τα­τρέ­πε­ται σε ένα μο­ντέ­λο ενοι­κια­ζό­με­νης στέ­γης, υπό τη δια­χεί­ρι­ση εται­ρί­ας ακι­νή­των. Τα σπί­τια όσων πτω­χεύ­ουν θα κα­τα­λή­γουν σε ιδιω­τι­κό φορέα, ο οποί­ος «αγο­ρά­ζει» την πρώτη κα­τοι­κία του ευά­λω­του οφει­λέ­τη. Ο φο­ρέ­ας εκ­μι­σθώ­νει το ακί­νη­το στον οφει­λέ­τη για 12 χρό­νια με μί­σθω­μα το μέσο επι­τό­κιο του στε­γα­στι­κού δα­νεί­ου. Μετά τα 12 χρό­νια ο οφει­λέ­της θα μπο­ρεί (πόσοι άραγε;) να επα­να­γο­ρά­σει το ακί­νη­το σε τιμή που θα αντι­στοι­χεί στην εμπο­ρι­κή αξία του ακι­νή­του, χωρίς να υπο­λο­γί­ζο­νται τα νοί­κια που ήδη έχει κα­τα­βά­λει!!

Αν όμως για τα λαϊκά νοι­κο­κυ­ριά η κυ­βέρ­νη­ση και οι φίλοι της τρα­πε­ζί­τες ετοι­μά­ζουν την εκ­ποί­η­ση της κα­τοι­κί­ας τους, για διά­φο­ρους με­γα­λό­σχη­μους επι­χει­ρη­μα­τί­ες η «ευαι­σθη­σία» τους ξε­χει­λί­ζει. Όπως απο­κά­λυ­ψε δη­μο­σιο­γρα­φι­κή έρευ­να, τέσ­σε­ρις από τις πιο γνω­στές εφο­πλι­στι­κές οι­κο­γέ­νειες παρά την τε­ρά­στια οι­κο­νο­μι­κή τους επι­φά­νεια, λει­τούρ­γη­σαν ως μπα­τα­χτσή­δες φτά­νο­ντας να πλη­ρώ­σουν ψί­χου­λα σε σχέση με το ύψος των δα­νεί­ων που είχαν πάρει.

Είναι εμ­φα­νές ότι έχου­με να κά­νου­με με έναν ανε­λέ­η­το μη­χα­νι­σμό φτω­χο­ποί­η­σης των πολ­λών και με­τα­φο­ράς πλού­του στα χέρια των λίγων κρα­τι­κο­δί­αι­των πι­στω­τών, είτε είναι τρά­πε­ζες (που έχουν κα­τα­πιεί περί τα 30 δισ. δη­μό­σιου χρή­μα­τος από τις απα­νω­τές ανα­κε­φα­λαιο­ποι­ή­σεις), είτε με­γά­λες επι­χει­ρή­σεις (που απο­λαμ­βά­νουν προ­κλη­τι­κών φο­ρο­ε­λα­φρύν­σε­ων και κυ­βερ­νη­τι­κών πα­ρο­χών με πρό­σχη­μα την παν­δη­μία). Οι τε­λευ­ταί­ες ανα­μέ­νε­ται να ενι­σχύ­σουν ακόμα πε­ρισ­σό­τε­ρο τη θέση τους στον αδυ­σώ­πη­το κα­πι­τα­λι­στι­κό αντα­γω­νι­σμό, με την εκ­κα­θά­ρι­ση των πιο αδύ­να­μων «παι­κτών» και την ανα­διάρ­θρω­ση ολό­κλη­ρων κλά­δων της αγο­ράς.

Αντί­πα­λος σε αυτή τη βάρ­βα­ρη πο­λι­τι­κή δεν μπο­ρεί παρά να είναι η ανά­πτυ­ξη των μα­ζι­κών αγώ­νων, ενά­ντια στην ανα­βαθ­μι­σμέ­νη επί­θε­ση στη λαϊκή κα­τοι­κία και πε­ριου­σία. Με διεκ­δί­κη­ση σει­σά­χθειας στα χρέη των ερ­γα­ζό­με­νων στρω­μά­των, για την κα­το­χύ­ρω­ση της προ­στα­σί­ας της πρώ­της κα­τοι­κί­ας και του δι­καιώ­μα­τος στη στέγη όλων μας. 

Πηγή : rproject