Οι ελληνοτουρκικοί ανταγωνισμοί που καλλιεργούν οι άρχουσες τάξεις και οι κυβερνήσεις στις δυο όχθες του Αιγαίου είναι αντιδραστικοί και από τις δυο πλευρές. Αν υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία γι' αυτό, οι πρόσφατες εξελίξεις έρχονται να το επιβεβαιώσουν με τραγικό τρόπο καθώς η αντιπαράθεση απλώνεται στη ...Λιβύη, με τον Ερντογάν να στηρίζει την “κυβέρνηση” με έδρα την Τρίπολη και τη ΝΔ να αγκαλιάζει την “κυβέρνηση” με έδρα τη Βεγγάζη.
Η πατριδοκαπηλία είναι μόνιμο εργαλείο των από πάνω για να αποπροσανατολίζουν τον κόσμο. Αλλά η προπαγάνδα ότι το Μητσοτακέικο υπερασπίζεται τα “εθνικά δίκαια” παρεμβαίνοντας στον εμφύλιο πόλεμο στη Λιβύη σπάει ρεκόρ απάτης.
Η πατριδοκαπηλία είναι μόνιμο εργαλείο των από πάνω για να αποπροσανατολίζουν τον κόσμο. Αλλά η προπαγάνδα ότι το Μητσοτακέικο υπερασπίζεται τα “εθνικά δίκαια” παρεμβαίνοντας στον εμφύλιο πόλεμο στη Λιβύη σπάει ρεκόρ απάτης.
Ούτε οι εργάτες στην Ελλάδα, ούτε οι εργάτες στην Τουρκία έχουν τίποτε να κερδίσουν από τις εξορμήσεις για τη μοιρασιά των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αέριου στην Ανατολική Μεσόγειο. Μόνο καταστροφές μπορούν να προκύψουν από όλα αυτά.
Καταστροφές
Ένα πρώτο κρατούμενο είναι η περιβαλλοντική καταστροφή. Τα ορυκτά καύσιμα είναι υπεύθυνα για την υπερθέρμανση του πλανήτη που ήδη προκαλεί ακραία καιρικά φαινόμενα όπως οι πλημμύρες που χτύπησαν ξανά σε τόσα μέρη πρόσφατα. Η κυβέρνηση της ΝΔ μιλάει για “απολιγνιτοποίηση” ως πρόσχημα για να προωθήσει την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και την ίδια ώρα κυνηγάει νέες εξορύξεις από το Ιόνιο μέχρι την Κρήτη, το Αιγαίο και την Κύπρο.
Αυτό το κυνήγι, που το στηρίζουν διαχρονικά οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και συνέχισε και ο ΣΥΡΙΖΑ, κουβαλάει μαζί του πολλές αντεργατικές επιθέσεις. Σε πρώτο επίπεδο είναι η εισβολή των πολυεθνικών κολοσσών της ενέργειας, της Total, της Exxon, της ENI που βρίσκουν πεδίο για κερδοσκοπικά παιχνίδια παρέα με τους Λάτσηδες, τους Βαρδινογιάννηδες και τους Μυτιληναίους του ελληνικού καπιταλισμού.
Ακόμη χειρότερη είναι η πολεμική απειλή που οξύνεται καθώς όλοι αυτοί προσπαθούν να κατοχυρώσουν “θαλάσσια οικόπεδα” που τα βαφτίζουν “εθνικά σύνορα” ή “γαλάζιες πατρίδες”. Το αποτέλεσμα είναι ο αγώνας δρόμου των εξοπλισμών και η εμπλοκή στις επεμβάσεις των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Ήδη, την ώρα που ο προϋπολογισμός διαψεύδει τις υποσχέσεις Μητσοτάκη για ελαφρύνσεις στους πολλούς, η κυβέρνηση βρίσκει λεφτά για αναβάθμιση των F-16, των Μirage 2000 και των υποβρύχιων.
Η απειλή πολεμικής εμπλοκής δεν απομακρύνεται επειδή ο Μητσοτάκης θα συναντήσει τον Τραμπ και τον Ερντογάν στα πλαίσια της συνόδου για τα 70 χρόνια του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο -αντίθετα, χειροτερεύει. Οι Κούρδοι και ο απλός κόσμος στη Συρία είναι ζωντανή απόδειξη για τις καταστροφές που φέρνουν οι “ισορροπίες” των ιμπεριαλιστών ανταγωνιστών. Όσες βάσεις και να παραχώρησε ο Δένδιας στον Πομπέο πριν από δυο μήνες, αυτή η πολιτική δεν κατάφερε να αποτρέψει τον νέο γύρο έντασης με την Τουρκία στα ύδατα της Λιβύης.
Η λύση μπορεί να έρθει μόνο μέσα από την πάλη του εργατικού κινήματος και της νεολαίας ενάντια στους εξοπλισμούς, ενάντια στην πατριδοκαπηλία, ενάντια στις εξορύξεις, ενάντια στους “άξονες” με το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ, ενάντια στις βάσεις και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Για ειρήνη και φιλία με τους γείτονες στην κοινή πάλη ενάντια στο σύστημα που γεννάει όλες τις καταστροφές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου