«Τίποτε δεν έχει μεγαλύτερη σημασία από την παρούσα στιγμή» Γκαίτε
Σε δύο μάχες πρέπει οπωσδήποτε να χάσει η κυβέρνηση
Υπάρχουν δύο κεντρικές πολιτικές μάχες, όπου τα κινήματα και η Αριστερά πρέπει να αντιμετωπίσουν νικηφόρα την κυβέρνηση του Μητσοτάκη. Χωρίς την καθαρή νίκη σ’ αυτές τις δύο αναμετρήσεις, τίποτε άλλο δεν είναι δυνατόν να κερδηθεί. Όμως, αν τα καταφέρουμε να αποτύχουν τα σχέδια της κυβέρνησης σ’ αυτές τις δύο καθοριστικές πολιτικές συγκρούσεις, η κυβέρνηση και η Δεξιά θα έχουν πάθει μια ιστορική πανωλεθρία.
Η πρώτη μάχη
Υπεράσπιση των μεταναστ(ρι)ών από την έξαλλη επίθεση της κυβέρνησης και των ΜΜΕ. Ο ρατσισμός, η ισλαμοφοβία και τα έξαλλα ουρλιαχτά των ‘νοικοκυραίων’ δεν είναι απλώς μια επιπλέον πτυχή των καθυστερημένων ιδεών της Δεξιάς. Για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, ο ρατσισμός και η μεταναστοφοβία είναι μια καθοριστική πολιτική επιλογή για να μπορέσει να συσπειρώσει οριστικά στις γραμμές της Νέας Δημοκρατίας τον κόσμο των νοικοκυραίων, το σύνολο της πολυκατοικίας της Δεξιάς, και να ενσωματώσει πλήρως την ακροδεξιά που είχε ανεξαρτητοποιηθεί από τα σπλάχνα της ΝΔ στα χρόνια των Μνημονίων.
Γι’ αυτό και η κυβέρνηση παρουσιάζει σαν το πρόβλημα των προβλημάτων το μεταναστευτικό. Είναι ολοκληρωτικά ψέμα ότι η Ελλάδα, που δέχεται κάθε χρόνο δεκάδες εκατομμύρια τουριστών, δεν μπορεί να φιλοξενήσει περί τους εβδομήντα χιλιάδες μετανάστ(ρι)ες και πρόσφυγες, για τους οποίους μάλιστα εισπράττει μεγάλα κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η εκστρατεία τρόμου των ΜΜΕ, που είναι σκανδαλωδώς φιλικά προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη, κατάφερε μέσα σε τέσσερις μόλις μήνες να ανεβάσει το ποσοστό αυτών που θεωρούν πως «οι μετανάστες και οι πρόσφυγες είναι το πιο μεγάλο πρόβλημα της χώρας» από το 8% στο απειλητικό 30%, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Είναι σαφές πως ο ρατσισμός είναι το πιο σημαντικό χαρτί της κυβέρνησης για να οχυρώσει και να διευρύνει την εκλογική της βάση. Αυτό υπηρετεί και ο σχεδιασμός των «κλειστών κέντρων» για μετανάστ(ρι)ες, δηλαδή κανονικών στρατοπέδων συγκέντρωσης, κατά πλήρη εικόνα και ομοίωση των στρατοπέδων των ΗΠΑ για τον ιαπωνικής καταγωγής πληθυσμό της χώρας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Γι’ αυτό και η κυβέρνηση παρουσιάζει σαν το πρόβλημα των προβλημάτων το μεταναστευτικό. Είναι ολοκληρωτικά ψέμα ότι η Ελλάδα, που δέχεται κάθε χρόνο δεκάδες εκατομμύρια τουριστών, δεν μπορεί να φιλοξενήσει περί τους εβδομήντα χιλιάδες μετανάστ(ρι)ες και πρόσφυγες, για τους οποίους μάλιστα εισπράττει μεγάλα κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η εκστρατεία τρόμου των ΜΜΕ, που είναι σκανδαλωδώς φιλικά προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη, κατάφερε μέσα σε τέσσερις μόλις μήνες να ανεβάσει το ποσοστό αυτών που θεωρούν πως «οι μετανάστες και οι πρόσφυγες είναι το πιο μεγάλο πρόβλημα της χώρας» από το 8% στο απειλητικό 30%, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Είναι σαφές πως ο ρατσισμός είναι το πιο σημαντικό χαρτί της κυβέρνησης για να οχυρώσει και να διευρύνει την εκλογική της βάση. Αυτό υπηρετεί και ο σχεδιασμός των «κλειστών κέντρων» για μετανάστ(ρι)ες, δηλαδή κανονικών στρατοπέδων συγκέντρωσης, κατά πλήρη εικόνα και ομοίωση των στρατοπέδων των ΗΠΑ για τον ιαπωνικής καταγωγής πληθυσμό της χώρας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Συμπληρωματική μάχη στο κύριο μέτωπο του ρατσιστικού πανικού είναι η μάχη της καταστολής, με τα ΜΑΤ να κατακτούν ως στρατός κατοχής τα Εξάρχεια και το Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας και να αδειάζουν καταλήψεις στέγης οικογενειών μεταναστ(ρι)ών και προσφύγων με μικρά παιδάκια και παρουσιάζοντάς τα ως «κέντρα ανομίας». Η δεύτερη μάχη
Η μάχη της οικονομίας και των εργατικών διεκδικήσεων. Παρά τις αισιόδοξες κορώνες της κυβέρνησης, η παγκόσμια οικονομία είναι, σύμφωνα με τις ενδείξεις και τις προβλέψεις οικονομολόγων όλων των πολιτικών χώρων, μπροστά σε νέα βουτιά στην ύφεση και την κρίση.
Η λιτότητα στην Ελλάδα δεν έχει χαλαρώσει ουσιαστικά. Από ό,τι φαίνεται, τα ζωνάρια μάλλον θα σφίξουν από το 2020 για να μπορέσουν να υλοποιηθούν τα σιδηρά πλεονάσματα του προϋπολογισμού, για τα οποία δεσμεύτηκε η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σε Ευρωπαϊκή Ένωση και δανειστές και που ανέλαβε να υλοποιήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Την ίδια ώρα, το πάρτι των νέων φοροαπαλλαγών για τους πολύ πλούσιους έχει ήδη ξεκινήσει. Έτσι, η φορολογία στα κέρδη των επιχειρήσεων έπεσε από το 28% το 2018 στο 24% το 2019 και θα κατέβει στο 20% το 2020. Ενώ η φορολογία στα μερίσματα των μετοχών ΑΕ κατέβηκε ήδη από το 10% στο 5%.
Πώς θα αναπληρωθεί το οικονομικό κενό στον προϋπολογισμό από αυτά τα δώρα στους κεφαλαιοκράτες; Τη στιγμή μάλιστα που αυξάνονται οι κρατικές δαπάνες για προσλήψεις και εξοπλισμό για την Αστυνομία και τους συνοριοφύλακες; Μα, φυσικά, με περικοπές στους συνήθεις φτωχούς συγγενείς του προϋπολογισμού: την Υγεία, την Παιδεία και τις κοινωνικές δαπάνες γενικά. Η λιτότητα, παρά το τέλος των μνημονίων, ήρθε για να μείνει και για να εξαπλωθεί ακόμη περισσότερο.
Η λιτότητα στην Ελλάδα δεν έχει χαλαρώσει ουσιαστικά. Από ό,τι φαίνεται, τα ζωνάρια μάλλον θα σφίξουν από το 2020 για να μπορέσουν να υλοποιηθούν τα σιδηρά πλεονάσματα του προϋπολογισμού, για τα οποία δεσμεύτηκε η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σε Ευρωπαϊκή Ένωση και δανειστές και που ανέλαβε να υλοποιήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Την ίδια ώρα, το πάρτι των νέων φοροαπαλλαγών για τους πολύ πλούσιους έχει ήδη ξεκινήσει. Έτσι, η φορολογία στα κέρδη των επιχειρήσεων έπεσε από το 28% το 2018 στο 24% το 2019 και θα κατέβει στο 20% το 2020. Ενώ η φορολογία στα μερίσματα των μετοχών ΑΕ κατέβηκε ήδη από το 10% στο 5%.
Πώς θα αναπληρωθεί το οικονομικό κενό στον προϋπολογισμό από αυτά τα δώρα στους κεφαλαιοκράτες; Τη στιγμή μάλιστα που αυξάνονται οι κρατικές δαπάνες για προσλήψεις και εξοπλισμό για την Αστυνομία και τους συνοριοφύλακες; Μα, φυσικά, με περικοπές στους συνήθεις φτωχούς συγγενείς του προϋπολογισμού: την Υγεία, την Παιδεία και τις κοινωνικές δαπάνες γενικά. Η λιτότητα, παρά το τέλος των μνημονίων, ήρθε για να μείνει και για να εξαπλωθεί ακόμη περισσότερο.
Τι να κάνουμε
Μόνο η μαζική και μαχητική υπεράσπιση των πιο αδύναμων θυμάτων της κυβέρνησης, των μεταναστ(ρι)ών, θα απειλήσει το κεντρικό πολιτικό σχέδιο της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με ναυάγιο.
Και μόνο ένα μαχητικό διεκδικητικό εργατικό κίνημα, που θα απαιτεί να σπάσει η λιτότητα για τους φτωχούς και το ανεξέλεγκτο γλέντι για τους πλούσιους θα καταφέρει να ανατρέψει τα σχέδια της κυβέρνησης στην οικονομία και την κοινωνική πολιτική, τα οποία συνοψίζονται στο «λιτότητα μέχρι να σβήσει ο ήλιος».
Και μόνο ένα μαχητικό διεκδικητικό εργατικό κίνημα, που θα απαιτεί να σπάσει η λιτότητα για τους φτωχούς και το ανεξέλεγκτο γλέντι για τους πλούσιους θα καταφέρει να ανατρέψει τα σχέδια της κυβέρνησης στην οικονομία και την κοινωνική πολιτική, τα οποία συνοψίζονται στο «λιτότητα μέχρι να σβήσει ο ήλιος».
Και, αν ενωθούν αυτά τα δύο κινήματα στην πάλη τους ενάντια στην κυβέρνηση της Δεξιάς, θα έχει αλλάξει ήδη όλος ο συσχετισμός των δυνάμεων.
Αυτή είναι η δουλειά της επαναστατικής Αριστεράς. Να στρατευτεί με τους ταπεινούς και καταφρονεμένους της συγκυρίας, τους/τις μετανάστ(ρι)ες και πρόσφυγες, και να μην αφήσει τη Δεξιά να ενώσει τον κόσμο των ‘νοικοκυραίων’ και των ξενόφοβων σε μια ισχυρή και ενιαία παράταξη που θα επιβάλλει την τρομολαγνική ατζέντα της. Και να ενισχύσει και να στηρίξει κάθε εργατικό αγώνα ενάντια στη λιτότητα, ενώνοντάς τον με κάθε άλλη κοινωνική αντίσταση μέσα στην κοινωνία και τους εργαζόμενους.
Η παγκόσμια συγκυρία, με το καταπληκτικό κύμα των μαζικών διαδηλώσεων και των εξεγέρσεων, μας ευνοεί περισσότερο από ποτέ. Τώρα είναι η ώρα για να μετατραπεί η δυσαρέσκεια σε ενότητα και αγώνα.
Οι ευκαιρίες για οργάνωση και δράση είναι μπροστά μας!
Οι ευκαιρίες για οργάνωση και δράση είναι μπροστά μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου