Ανακοίνωση Της ΟΚΔΕ Για Τις Εξελίξεις Στη Βολιβία

Να ηττηθεί το πραξικόπημα των αντιδραστικών και των ιμπεριαλιστών στη Βολιβία!

–

Καταγγέλλουμε το εν εξελίξει πραξικόπημα που πραγματοποιείται στη Βολιβία, όπου ύστερα από τρεις εβδομάδες αστάθειας με άγρια επεισόδια (φασιστικού τύπου διαπομπεύσεις στελεχών του MAS και της κυβέρνησης, πυρπολήσεις σπιτιών και γραφείων τους, 3 νεκροί και 383 τραυματίες) που έχουν προκληθεί από συμμορίες οργανωμένες από την ούλτρα νεοφιλελεύθερη αντιπολίτευση και τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Μετά από παρέμβαση του αρχηγού του γενικού επιτελείου ενόπλων δυνάμεων της χώρας, ο οποίος ζήτησε την απομάκρυνση του, ο εκλεγμένος προέδρος Έβο Μοράλες παραιτήθηκε και κατήγγειλε «παράνομο» ένταλμα για τη σύλληψη του από την αστυνομία και επιθέσεις στο σπίτι του.

Το σινιάλο για την παρέμβαση του αρχηγού ενόπλων δυνάμεων και του εισαγγελέα έδωσε ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΚ) (οργανισμός-φερέφωνο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού) αφού διαπίστωσε «σοβαρές παρατυπίες» στις πρόσφατες εκλογές και ζήτησε την ακύρωσή τους, με τον Μοράλες να δηλώνει λίγο μετά πως συμφωνεί να γίνουν νέες εκλογές.

Η επιτυχία του πραξικοπήματος στη Βολιβία θα αποτελέσει μία καταστροφή για τους εργαζόμενους και τις φτωχές λαϊκές μάζες που στην περίοδο διακυβέρνησης του Μοράλες από το 2006 γνώρισαν σημαντική βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου. Μετά από σχεδόν 25 χρόνια εξαθλίωσης που είχε προκαλέσει η εφαρμογή του νεοφιλελευθερισμού από τα ανδρείκελα των ιμπεριαλιστών (μάλιστα το τελευταίο από αυτά ήταν το 2005 ο σημερινός αρχιπραξικοπηματίας και ηγέτης της νεοφιλελεύθερης αντιπολίτευσης Μέσα), η φτώχεια μειώθηκε από 48,1% στο 24,7% από το 2006 ως το 2017 . Η μέση αύξηση του κατά κεφαλήν εισοδήματος ήταν 3,2% μεταξύ 2006 και 2018. Οι μισθοί από το 1995 σχεδόν διπλασιάστηκαν από περίπου 50 σε 100 δολάρια τον μήνα. Πέρυσι η Βολιβία ήταν ανάμεσα στις χώρες της Λατινικής Αμερικής με την υψηλότερη ανάπτυξη. Η επιτυχία όμως του πραξικοπήματος θα είναι και ένα σημαντικό πλήγμα συνολικά για τους εργαζόμενους και τους λαούς της Λατινικής Αμερικής για τους οποίους οι πολιτικές του Μοράλες αποτελούσαν ένα αντιπαράδειγμα. Σήμερα που το σχέδιο των ιμπεριαλιστών για την Λ. Αμερική φαίνεται –είτε με την αποτυχία του πραξικοπήματος του Γκουαϊδό στη Βενεζουέλα, είτε με την απώλεια των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων σε Μεξικό και Αργεντινή, είτε πολύ περισσότερο με τις εξεγέρσεις σε Εκουαδόρ και Χιλή– να χωλαίνει, τόσο πιο λυσσασμένα επιτίθεται, καταφεύγοντας στα πιο ακραία, αλλά και «παραδοσιακά» μέσα, της ανατροπής κυβερνήσεων, των πραξικοπημάτων και των ένοπλων επεμβάσεων. Η «αντιπολίτευση» και οι ιμπεριαλιστές επιχειρούν να πάρουν πίσω τώρα ό,τι κερδήθηκε με σκληρούς αγώνες. Η επίδραση της διεθνούς οικονομικής κρίσης και οι υποχωρήσεις του Μοράλες δυστυχώς, είχαν επιτρέψει τα τελευταίο διάστημα στους αντιδραστικούς να σηκώσουν κεφάλι.

Το επιχειρούμενο πραξικόπημα και η ιμπεριαλιστική επέμβαση πρέπει να αποκρουστεί και να ηττηθεί καταρχήν από την μαχητική κινητοποίηση των ίδιων των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων στη Βολιβία. Είναι η δική τους οργάνωση και κινητοποίηση που τους εξασφάλισε τις κατακτήσεις τους και δίνει δύναμη στον Μοράλες και το MAS. Που το κεφάλαιό της, όμως, έχει υπονομεύσει με τις πολλές υποχωρήσεις του και με το ότι δεν το αξιοποίησε προς την σοσιαλιστική επανάσταση, επιτρέποντας στους αντιδραστικούς να απεργαστούν ένα πραξικόπημα φασιστικού τύπου. Οι εργαζόμενοι και ο λαός της Βολιβίας δεν έχει μόνο το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να αγωνιστεί για να τσακίσει με όλα τα μέσα την ιμπεριαλιστική επέμβαση και τη ντόπια αντίδραση. Οι εργατικές και λαϊκές μάζες θα πρέπει να μπουν μπροστά και να υπερασπίσουν τις κατακτήσεις τους, να επιβάλλουν τις λύσεις τους, να βαθύνουν την επανάσταση μέχρι την εγκαθίδρυση της δικής τους εξουσίας. Μέρος ενός τέτοιου προγράμματος θα πρέπει να περιλαμβάνει μεγαλύτερης κλίμακας εθνικοποιήσεις/απαλλοτριώσεις χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο όλων των μεγάλων επιχειρήσεων, επέκταση της βιομηχανίας και οργάνωση όλης της παραγωγής κάτω από δημοκρατικό και σοσιαλιστικό σχεδιασμό, εγγύηση όλων των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των μαζών κ.λπ. – καθώς και τον εξοπλισμό του λαού. Προϋπόθεση είναι να ηττηθεί άμεσα το μαύρο μέτωπο της ντόπιας και ιμπεριαλιστικής αντίδρασης, καταπολεμώντας κάθε ολέθρια αυταπάτη για συμβιβασμό με τους αντιδραστικούς, για κάποια «ομαλή και δημοκρατική διέξοδο».

Η ΟΚΔΕ καταδικάζει απερίφραστα το αντιδραστικό πραξικόπημα στην Βολιβία και υποστηρίζει την ήττα της εγχώριας αντίδρασης. Καλούμε το εργατικό κίνημα, τη νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα στην Ελλάδα να κινητοποιηθούν και να υπερασπίσουν τον λαό της Βολιβίας ενάντια στον θανάσιμο κίνδυνο που αντιμετωπίζει. Εργαζόμενοι και νέοι σε Ελλάδα και Ευρώπη γνωρίζουμε οι ίδιοι από πολιτικά πραξικοπήματα, τη διαρκή αλλοίωση της βούλησής μας μέσω απανωτών νομοθετημάτων, δημοψηφισμάτων και εκλογών που αναιρούνται, κυβερνήσεων που κυβερνούν με τις δυνάμεις καταστολής, νεοφιλελεύθερων και ακροδεξιών συμμοριών που κυβερνούν με διαρκή μνημόνια. Η ήττα των ιμπεριαλιστών και της αντίδρασης στη Βολιβία θα είναι μια νίκη μας ενάντια στους αντιδραστικούς και στην Ελλάδα, που κάνουν το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης όλο και πιο μαύρο δουλεύοντας γι’ αυτό χέρι–χέρι: είτε είναι ούλτρα-νεοφιλελεύθεροι δεξιοί (Μητσοτάκης) είτε λυσσασμένοι «προοδευτικοί» μνημονιακοί (όπως ο Τσίπρας), ενώ λιβανίζουν τη «δημοκρατία» της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Στεκόμαστε αταλάντευτα αλληλέγγυοι δίπλα στον αγωνιζόμενο λαό της Βολιβίας στη μάχη ενάντια στους ιμπεριαλιστές και τη ντόπια αντίδραση. ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ’ ΤΗ ΒΟΛΙΒΙΑ!

–

11/11/2019

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ