ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜέΡΑ25 ΤΟΥ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΝ ΣΥΓΧΙΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ

Σύνδεσμος Διεθνιστών Κομμουνιστικών Ελλάδας (ΣΔΚΕ)

Τα εκλογικά ποσοστά του ΜΕΡΑ25 στις εκλογές του Ιουλίου 2019, (3,44%), και ιδιαίτερα το 5% περίπου που συγκέντρωσε σε εργατικές περιοχές, φαίνεται ότι ζάλισε κάποιους και άρχισαν να φαντασιώνονται ότι το κόμμα του Βαρουφάκη «υποστηρίζεται από ριζοσπαστικοποιημένα τμήματα της εργατικής τάξης» (!!) και ότι «μπορεί να συμπεριληφθεί στο εργατικό πολιτικό στρατόπεδο» (!!)

Μια ομάδα, που επικαλείται μάλιστα τον μαρξισμό, σε κείμενά της έγραψε: «Τα αποτελέσματα αυτά μπορούν να αποτελέσουν την αφετηρία μιας πορείας μαζικοποίησης του κόμματος , το οποίο αντικειμενικά, δηλαδή όχι από άποψη της πολιτικής του αλλά κοινωνικής επιρροής του, μπορεί να συμπεριληφθεί στο εργατικό πολιτικό στρατόπεδο, αφού αρχίζει να υποστηρίζεται από ριζοσπαστικοποιημένα τμήματα της εργατικής τάξης και στη συνείδησή των υποστηρικτών του, αποτελεί τμήμα του παλιού, αριστερού, αντιμνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ διέθετε πλατιά απήχηση στον εργαζόμενο λαό» «Μπορεί ο Γ. Βαρουφάκης και το ΜέΡΑ25 να μην υιοθετούν συγκεκριμένες ταξικές αναφορές, αλλά η εκλογική απήχηση του κόμματος στις 7 Ιούλη δείχνει με σαφήνεια την ταξική του βάση. Σε όλες τις εργατικές- λαϊκές περιφέρειες και δήμους το ποσοστό του ΜεΡΑ25κυμαίνεται σταθερά πάνω από τον εθνικό του μέσο όρο.» Για να καταλήξουν στην συμβουλή «Το κομμουνιστικό κίνημα με επίκεντρο το ΚΚΕ, οφείλει να αναγνωρίσει αυτές τις προοδευτικές πολιτικές αναζητήσεις και να ασχοληθεί σοβαρά μαζί τους».

Κάποια άλλη, ισχυριζόμενη κι αυτή τον μαρξιστικό της χαρακτήρα, είδε στα ποσοστά του ΜέΡΑ25 «ένα παράθυρο αισιοδοξίας» (!!) γράφοντας: «Στις συνθήκες αυτές η είσοδος του Μερα25 στη βουλή αποτελεί αναμφίβολα ένα θετικό στοιχείο του εκλογικού αποτελέσματος αναφορικά με την ριζοσπαστική αριστερά. Παρά τις δικαιολογημένες κριτικές για την ασάφεια των θέσεών του, το ότι υπάρχει στην βουλή ένα μη ελεγχόμενο από το σύστημα και προβλέψιμο, όπως το ΚΚΕ αριστερό κόμμα, ανοίγει ένα μικρό έστω παράθυρο αισιοδοξίας. Αυτό επιβεβαιώνεται από τις οξείες επιθέσεις που επιφύλαξαν το βράδυ των εκλογών οι απολογητές δημοσιογράφοι στον Βαρουφάκη , οι οποίες συνδέονται με το γεγονός ότι η παρουσία του κόμματος στην βουλή χαλά την συστημική ομοφωνία και μπορεί να δώσει ώθηση σε μια νέα αμφισβήτηση σαν αυτή που εξέφρασε στο 2012-15 ο ΣΥΡΙΖΑ …»

Τι συμβαίνει λοιπόν; Είναι στην πραγματικότητα έτσι; Έχουμε την «γέννηση» ενός νέου εργατικού κόμματος κι ενός «παράθυρου αισιοδοξίας» και δεν το έχουμε πάρει είδηση;

Ψάχνοντας τις διακηρύξεις του Μέρα25 και τις θέσεις που παίρνει μέσα στην πολιτική πραγματικότητα τίποτα δεν δικαιολογεί τις παραπάνω διαπιστώσεις.

Πέρα από γενικόλογες φιλελεύθερες αναφορές, που βρίσκονται στα προγράμματα οποιουδήποτε άλλου αστικού κόμματος, οι θέσεις του, μιλάνε για «ενίσχυση της δημιουργικής επιχειρηματικότητας», για «ριζική αναδιάρθρωση των ιδιωτικών και δημόσιων χρεών», για ένα «κράτος αρωγό» και για άλλα διαχειριστικά τερτίπια που αποσκοπούν αποκλειστικά στην βελτίωση της λειτουργίας του ελληνικού καπιταλισμού και της ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας της «Ευρωπαϊκής Ένωσης» και στην αυξημένη κερδοφόρα απόδοσή τους. Και οι πιο προχωρημένες «νεοκεϋνσιανές» προτάσεις που περιέχουν, κινούνται αυστηρά μέσα στα πλαίσια διατήρησης και διαιώνισης της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και διεκδικούν τον ρόλο του καλύτερου διαχειριστή της. Όσο κι αν ψάξει κανείς δεν θα βρει καμιά αναφορά που έχει να κάνει με εργατικά συμφέροντα και πολύ περισσότερο με αντικαπιταλισμό και σοσιαλισμό. Το ίδιο ακριβώς πιστοποιείται και από την μετεκλογική συμπεριφορά του ΜέΡΑ25.

Αλλά και οι ίδιες οι διαπιστώσεις των ομάδων που προαναφέραμε υποχρεώνονται να το αναγνωρίσουν. Οι πρώτοι υποχρεώνονται να πουν ότι το Μέρα25 και ο Γ. Βαρουφάκης δεν «υιοθετούν συγκεκριμένες ταξικές αναφορές» -εννοώντας προφανώς αναφορές στην εργατική τάξη γιατί όλες οι διακηρύξεις του είναι εξολοκλήρου μια αστική «ταξική αναφορά». Οι δεύτεροι αναζητούν την επιβεβαίωση της του χαρακτήρα του κόμματος αυτού ως «ριζοσπαστική αριστερά» όχι σε κάποιες θέσεις του αλλά στις «οξείες επιθέσεις» των δημοσιογράφων, το βράδυ των εκλογών, προς τον Βαρουφάκη. Όσο για τις «θετικές» συγκρίσεις του Βαρουφάκη με τον ΣΥΡΙΖΑ του 2012-15, γνωρίζοντας ο καθένας την συνολική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ εύκολα καταλήγει κανείς σε ποιο ταξικό κινήθηκε !!

Στο μόνο στοιχείο που στηρίζουν τον αδικαιολόγητο ενθουσιασμό τους είναι τα εκλογικά ποσοστά του Μέρα25. Αλλά, ακόμα κι αν αποδεχτεί κανείς τις στρεβλές ερμηνείες που κάνουν, από πότε και με ποιο τρόπο η «εκλογική απήχηση» ενός κόμματος καθορίζει από μόνη της τον ταξικό του χαρακτήρα; Αν ήταν έτσι τότε η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ο ΣΥΡΙΖΑ και κάθε άλλο αστικό κόμμα που εγκλωβίζει στην κοινοβουλευτική του επιρροή δεκάδες χιλιάδες εργάτες θάπρεπε να θεωρούνται «εργατικά»; Παραλογισμός!!

Στο 2ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, ο Λένιν, μιλώντας για το Αγγλικό «Εργατικό Κόμμα», έλεγε: «Φυσικά, το Εργατικό κόμμα κατά το μεγαλύτερο μέρος του αποτελείται από εργάτες. Ωστόσο, αν είναι ένα κόμμα πραγματικά πολιτικό εργατικό κόμμα η όχι, δεν εξαρτάται μόνο από το αν αποτελείται από εργάτες, αλλά και από το ποιός το καθοδηγεί και ποιό είναι το περιεχόμενο της δράσης και της πολιτικής ταχτικής του. Μόνο αυτό καθορίζει, αν έχουμε μπροστά μας ένα πραγματικό κόμμα του προλεταριάτου. Από την άποψη αυτή, τη μόνη σωστή, το Εργατικό κόμμα είναι ένα κόμμα αστικό ως το μεδούλι, γιατί παρόλο που αποτελείται από εργάτες, το καθοδηγούν αντιδραστικοί -οι πιο χειρότεροι αντιδραστικοί που δρουν πέρα για πέρα στο πνεύμα της αστικής τάξης.»

Δεν είναι φανερό τι προκάλεσε όλη αυτή την σύγχυση που είχαν στο μυαλό τους ή τους στόχους που νομίζουν ότι εξυπηρετούν οι συντάκτες των διαπιστώσεων σχετικά με το ΜέΡΑ25. Είναι ολοφάνερο όμως ότι οι απόψεις τους αυτές σκορπούν αποπροσανατολισμό και ζαλάδα στους εργάτες που θα τους ακούσουν. Αφού, από αυτοαποκαλούμενους μαρξιστές, ούτε πολύ ούτε λίγο καλούνται να στρέψουν τις ελπίδες τους στις αστικές δοξασίες του Βαρουφάκη εγκαταλείποντας την πάλη για τα δικά τους συμφέροντα!!

Γ.Ν.