Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2017

ΕΕ-ΔΝΤ-Kυβέρνηση Μας Παίρνουν Μέτρα. Εμείς; / του Γιάννη Ελαφρού

του Γιάννη Ελαφρού

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος παρακολούθησε την Πέμπτη από τη σουίτα του Ιβάν Σαββίδη το ματς του ΠΑΟΚ με τη γερμανική Σάλκε. Το αποτέλεσμα αναμενόμενο. Όταν παίζει ελληνική κυβέρνηση με τους Γερμανούς τρως τουλάχιστον τρία (μνημόνια). Το χειρότερο είναι πως έρχεται και το 4ο ή, ακόμα χειρότερα, πως είμαστε μέσα στο γήπεδο του διαρκούςς ευρωμνημονίου. Εκτός εάν ο λαός καταλάβει πως «το παιχνίδι είναι στημένο κι από πριν ξεπουλημένο» και μπουκάρει μέσα. Για να βγει έξω από μνημόνια, ΕΕ, καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Είναι όμως «στημένο»; Ας ξεχωρίσουμε τα βασικά, μέσα από τον κυκεώνα δηλώσεων και εκτιμήσεων με τις οποίες βομβαρδίζεται ο κόσμος στην Ελλάδα. Ναι, όντως υπάρχει διαφορά θέσεων μεταξύ ΕΕ και ΔΝΤ, που δε σχετίζεται με τις «εκτιμήσεις» για τα οικονομικά της Ελλάδας (αυτές αλλάζουν κατά το δοκούν), αλλά με το ποιος και πως θα πάρει μεγαλύτερο αναλογικά κομμάτι από τη λεία. 


Οι διαφοροποιήσεις αυτές οξύνονται με την εκλογή Τραμπ και την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων μεταξύ των ΗΠΑ (που έχουν βαρύνοντα, αλλά όχι αποκλειστικό λόγο στο ΔΝΤ) και της ΕΕ, υπό τη γερμανική ηγεμονία. Μέχρι τώρα οι αντιθέσεις ΕΕ-ΔΝΤ λύνονταν με έναν συμβιβασμό, που έστελνε τον λογαριασμό στον ελληνικό λαό! Η συνάντηση Μέρκελ, Λαγκάρντ, Γιουνκέρ την Τετάρτη μπορεί να οδηγήσει σε ανάλογη κατάληξη. Σε ποια βάση; Σύμφωνα με το Σπίγκελ –που μάλλον περιγράφει τη γερμανική πρόταση– με νέα σκληρότατα μέτρα για τα επόμενα χρόνια, αναβολή των συζητήσεων για το χρέος, συμφωνία για τα αιματηρά πλεονάσματα της τάξης του 3,5%. Σε αυτό το πλαίσιο, συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, αλλά με συμβολικό ποσό της τάξης των 5 δις.

Η επιλογή αυτή μεταφράζεται σε σφαγιαστικά μέτρα και αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, που έρχονται να προστεθούν σε όσα ήδη ασήκωτα βιώνει ο λαός: Μεγάλη μείωση του αφορολόγητου, πλήγμα στους πολύ φτωχούς (που ήδη ξεσκίζονται με έμμεσους φόρους, ΕΝΦΙΑ κλπ.), αλλά ευρύτερα στους εργαζόμενους. Μείωση των συντάξεων με άμεση κατάργηση της «προσωπικής διαφοράς» αλλά και περαιτέρω περικοπές. Ήδη το ασφαλιστικό Κατρούγκαλου, με τις τρομακτικές εισφορές στα μπλοκάκια και με την μείωση μέχρι και 30% των συντάξεων δημοσίου, δείχνει τον δρόμο. Η Κομισιόν ξεκαθάρισε πως τα εργασιακά, που πήγαμε να τα ξεχάσουμε, είναι πάντα στο τραπέζι, ενώ κρίσιμος τομέας είναι η ενέργεια, με ό,τι έχει απομείνει από τη ΔΕΗ να μπαίνει στο στόχαστρο των αρπακτικών (ενδεικτική και η εισβολή ευρωπαίων ελεγκτών στην εταιρεία).
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι έτοιμη να υπογράψει. Η καθυστέρηση δεν προέρχεται από δικές της «αντιστάσεις», αλλά από τη διελκυστίνδα ΕΕ-ΔΝΤ. Όταν, για παράδειγμα, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος λέει πως η δήλωση του πρωθυπυργού πως δεν θα πάρουμε «ούτε ένα ευρώ νέα μέτρα» είναι στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, ο Γιάννης Δραγασάκης πως «μπαίνουμε σε μια λεπτή φάση αμοιβαίων μετατοπίσεων» και ο Μάκης Μπαλαούρας πως όποιος βουλευτής θεωρήσει πως τα μέτρα είναι ακραία μπορεί να παραιτηθεί, καταλαβαίνουμε τι έρχεται. Ο Α. Τσίπρας εκλιπαρεί για ένα-δυο τυράκια για να μπορεί να περάσει τα μέτρα.

Εάν χρειαστεί, θα μπει μπροστά η μεγάλη τρομοκρατία για την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, με την όποια παράταση χρειαστεί, με όριο τον «οικονομικό πνιγμό» του Ιουλίου. Με τον ανεκδιήγητο Στουρνάρα να λέει πως εάν φύγουμε από το ευρώ, «θα μας πιάνουν στα σύνορα»! Πολλοί νεόπτωχοι φοβούνται πως θα τους πιάσουν μέσα στην Ελλάδα, λόγω των χρεών που προκαλεί η λεηλασία των ευρωμνημονίων. Ακριβώς γι’ αυτό η τρομοκρατία της εξόδου από το ευρώ και την ΕΕ μετατρέπεται σε μπούμερανγκ. Όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι απαντούν –κι αυτό καταγράφεται ακόμα και σε δημοσκοπήσεις– πως καλύτερα ρήξη παρά νέο μνημόνιο, ενώ το λαϊκό ρεύμα υπέρ της αποδέσμευσης από τη φυλακή του ευρώ και της ΕΕ αναπτύσσεται.

Το μεγάλο ζητούμενο σήμερα είναι να βγει στο προσκήνιο το εργατικό, λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα, με την ενωτική ουσιαστική συμβολή όλων των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς, διεκδικώντας τα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας και στήνοντας «πύργο ατίθασο» στην κλιμάκωση της επίθεσης κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ και κεφαλαίου. Έμπνευση, ελπίδα και πολιτική προοπτική ικανή να πυροδοτήσει την αντεπίθεση του κινήματος θα δώσει ένα πρόγραμμα και μια συσπείρωση αγώνα, ρήξης και ανατροπής, που δεν θα αναπαράγει τα μισόλογα και το «ναι μεν αλλά» του αντιπολιτευόμενου ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα κάνει τις αναγκαίες τομές φέρνοντας στο προσκήνιο την ανυποχώρητη διεκδίκηση για το «Ψωμί-Δουλειά-Ειρήνη-Ελευθερία». Με την κατάργηση των ευρωμνημονίων και την αποτροπή νέων, τη διαγραφή του χρέους, την αποδέσμευση από το ευρώ και την ΕΕ, το βαρύ κτύπημα στο κεφάλαιο, το πέρασμα στο δημόσιο όλων των ΔΕΚΟ και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, χωρίς αποζημίωση και με εργατικό-κοινωνικό έλεγχο.

Πηγή : prin

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου