ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Η Θαλπωρή Του Αγώνα

Στα πολυτελή ξενοδοχεία της Γενεύης, στη γραφικά χιονισμένη Ελβετία, συγκεντρώνονται εκπρόσωποι της «Διεθνούς Κοινότητας» για να αναμειχθούν στις συνομιλίες των δυο κοινοτήτων της Κύπρου και να επιβάλουν μια «λύση» που τους βολεύει. Την ίδια ώρα, μέσα σε παγωμένα αντίσκηνα στη χιονισμένη Μόρια της Λέσβου και στα άλλα φορτωμένα χιόνι «camps», οι πρόσφυγες από τα πολεμικά σφαγεία της Μέσης Ανατολής ξεπαγιάζουν. Κυριολεκτικά δυο κόσμοι μέσα στο χιονισμένο τοπίο.

Ο ΟΗΕ και η ΕΕ, οι μεγάλες δυνάμεις του Συμβουλίου «Ασφαλείας», όλοι αυτοί που βομβαρδίζουν στη Συρία και στο Ιράκ, οι ίδιες δυνάμεις που οργάνωσαν την ανταλλαγή πληθυσμών και μοίρασαν την Κύπρο μετά τον πόλεμο του 1974, κάθονται δίπλα στο τζάκι και γράφουν ένα νέο σύνταγμα για το «αβύθιστο αεροπλανοφόρο». Και ενώ παριστάνουν ότι νοιάζονται για τους πρόσφυγες της Κύπρου ύστερα από σαράντα τόσα χρόνια, ξεριζώνουν εκατομμύρια στη γειτονιά της και τα καταδικάζουν να υποφέρουν μέσα στην παγωνιά των στρατοπέδων συγκέντρωσης.

Αναλγησία

Την ίδια υποκρισία και αναλγησία για τον κόσμο που υποφέρει δείχνουν οι από πάνω σε κάθε βήμα τους. Ο πόλεμος είναι η πιο ακραία περίπτωση, αλλά δεν είναι η μόνη. Τα Μνημόνια είναι η άλλη όψη. Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης συνεδριάζουν κι αυτοί στα πολυτελή μέγαρα των «θεσμών» της ΕΕ μοιράζοντας περικοπές για τον κόσμο που κρυώνει.

Οι Δήμοι και τα Νοσοκομεία έχουν μείνει χωρίς προσωπικό, οι Μαρινόπουλοι και οι Ψυχάρηδες αφήνουν τους εργαζόμενους απλήρωτους, η ΔΕΗ διαλύεται στο βωμό των ιδιωτικοποιήσεων, οι τραπεζίτες δημιουργούν νέους άστεγους κυνηγώντας τα «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια. Και οι θλιβεροί υπουργοί που εφαρμόζουν πιστά τα «συμφωνηθέντα» βγαίνουν στην τηλεόραση για να πουν ότι ο κρατικός μηχανισμός δούλεψε και κρατάει το δίκτυο των Εθνικών Οδών ανοιχτό! Σαν τους άκαρδους δεξιούς προκάτοχούς τους νομίζουν ότι ξεμπερδεύουν ανοίγοντας συμβολικά τρεις σταθμούς του Μετρό στο κέντρο της Αθήνας για να ζεσταθούν οι άστεγοι.

Μέσα σε αυτό το κρύο κυριολεκτικά και πολιτικά τοπίο, η ελπίδα βρίσκεται στη θαλπωρή του αγώνα. Τα αιτήματα που βάζουν οι εργαζόμενοι με τις κινητοποιήσεις τους δείχνουν ποιες είναι οι πραγματικές λύσεις.

Μαζικές προσλήψεις σε όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες εδώ και τώρα, για να βρουν δουλειά οι άνεργοι και να βρουν Υγεία, Παιδεία, Στέγη, Πρόνοια όλοι όσοι έχουν ανάγκη. Είναι πρόκληση να κραυγάζει η Νέα Δημοκρατία για «κομματικές προσλήψεις στο δημόσιο» την ώρα που οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ διαρκώς αναβάλλουν ακόμα και το σταγονόμετρο προσλήψεων που είχαν υποσχεθεί.

Κρατικοποιήσεις των επιχειρήσεων που σκάνε «κανόνια», χωρίς καμιά αποζημίωση για τα αφεντικά τους που τις υπερχρέωσαν και τις λεηλάτησαν. Αρχίζοντας από τις τράπεζες που είναι η έδρα όλων των σκανδάλων με τα «θαλασσοδάνεια» για τους καπιταλιστές και τις κατασχέσεις για όλους τους άλλους.

Φορολογήστε τους πλούσιους. Ο τουρισμός σπάει ρεκόρ μέσα στα χρόνια των Μνημόνιων, αλλά τα κέρδη των βαρόνων της τουριστικής βιομηχανίας, των εφοπλιστών και των μεγαλοξενοδόχων, δεν τα ακουμπάει κανένας.

Ακόμα και με μια οικονομία χτυπημένη από την κρίση, οι εργαζόμενοι παράγουν τόσο πλούτο που τα αρπακτικά του ΔΝΤ και της ΕΕ δεν διστάζουν να απαιτούν «πρωτογενή πλεονάσματα» δισεκατομμυρίων για να πληρώνεται το χρέος. Καιρός είναι να προσανατολίσουμε τους αγώνες μας προς τον έλεγχο αυτού του πλούτου. Για να βρουν ζεστασιά όλοι οι συνταξιούχοι, όλοι οι άστεγοι, όλοι οι πρόσφυγες αυτού του κόσμου. 

Πηγή : ergatiki